Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι αφορισμοί διατρέχουν τον κίνδυνο να εκληφθούν ως απλές λεκτικές εξισώσεις. Μας βάζουν στον πειρασμό να τους θεωρήσουμε έργο της τύχης ή έργο συνδυαστικής δεξιοτεχνίας. Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του Νοβάλις, του Λαροσφουκώ ή του Αντόνιο Πόρτσια. Στους δικούς τους αφορισμούς ο αναγνώστης αισθάνεται την άμεση παρουσία του ανθρώπου και του πεπρωμένου του. Οι αφορισμοί που περιέχονται στις "Φωνές" οδηγούν πολύ πιο πέρα από το γραπτό κείμενό τους· δεν είναι μια κατάληξη αλλά μια απαρχή. Δεν επιδιώκουν να δημιουργήσουν εντύπωση. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ο συγγ...

Μπόρχες σημαίνει, για τα εκατομμύρια των φανατικών του αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, ένα σύμπαν δημιουργημένο από την αρχή με τα υλικά που πλάθονται τα όνειρα. Ένα σύμπαν που συγκροτείται από επάλληλους Λαβυρίνθους (που διαφέρουν στις διακλαδώσεις καίτοι ομόκεντροι), ένα σύμπαν "Βιβλιοθήκη", όπου οι πάντες χάνονται αναζητώντας το Νόημα. Σ' αυτό το δαιδαλώδες τοπίο ανήκουν και τα ποιήματα που κατά καιρούς έγραψε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και συγκεντρώνονται σ' αυτό τον τόμο. Ποιήματα για μάχες, μυθικές ή ιστορικές προσωπικότητες, καθρέφτες, ξίφη και κλεψύδρες... Συχνά όμως, ο κό...

Ο Μπόρχες, στην ταύτισή του με τον Όμηρο, γνωρίζει καλά ότι το μόνο που μένει, είναι η μνήμη του ποιητή· αυτό που εκείνος τραγουδά. Η λέξη του ποιητή είναι το τελευταίο καταφύγιο ενάντια στο Τίποτε. Ο Μπόρχες θα επαναφέρει την προφορική παράδοση, λόγω του ότι, χάνοντας την όρασή του, θα επιστρέψει στους τύπους της κλασικής ποίησης, στο σονέτο, στα μνημοτεχνικά μέσα, όπως οι απαριθμήσεις με τις οποίες, κατά κάποιο τρόπο, δημιουργεί τους δικούς του πίνακες -συσχετίσεις- που τους χρησιμοποιεί σε ποιήματα απαράμιλλης τελειότητας. Οι σκέψεις για τη μνήμη και τα μονοπάτια της δε...