Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μετάφραση των λογοτεχνικών κειμένων, μέσα στην ιστορικότητά της, λειτούργησε ως κεντρική αρτηρία που αιμοδότησε και τις ίδιες τις γραμματείες και την επιστημονική μελέτη τους. Γι' αυτό: - η καταγραφή των μεταφράσεων έργων της νεοελληνικής λογοτεχνίας σε άλλες γλώσσες - η μελέτη των πρακτικών που εφαρμόστηκαν κατά τη δεξίωση έργων της νεοελληνικής λογοτεχνίας στις διάφορες χώρες και γλώσσες υποδοχής - η δυναμική που ανέπτυξε η συνάντηση του νεοελληνικού με το ξένο μέσα σε αυτό το πλαίσιο Όλα αυτά, συνιστούν κεντρικά κεφάλαια της συζήτησης για τον ρόλο του νεοελληνικού...

Αντίκρυ στο παράθυρό μου μια γυναίκα καταπίνει έντομα την ώρα που αναπνέει. Αργότερα, καθώς εκείνα αναδεύονται μες στο στομάχι της γίνονται βουητό, φωνή· λόγια συνηθισμένα σε στόματα άλλων. Καμιά φορά, επίσης, όταν ρεύεται τα έντομα τη βοηθούν να τραγουδήσει και τότε με ξυπνά η μουσική της καθημερινότητας. [...] (από την ενότητα: "Πλατεία Βικτωρίας") Ορισμένα από τα ποιήματα/ κείμενα της συλλογής έχουν δημοσιευτεί, σε μια πρώτη μορφή τους, στα τεύχη 7, 8 και 9 του περιοδικού "Δέλεαρ". Το μότο του βιβλίου, "Matthew και Shirley", προέρχεται από...

Andreas Laskaratos (1811-1901), a prominent figure in modern Greek letters, was a writer and poet, a social thinker and, in many ways, a controversialist. A life-long enemy of hypocrisy wherever he found it, on many occasions he turned against politicians, while he ceaselessly fought against corruption and religious prejudice and fanaticism.

Η "Αδολεσχία" γράφτηκε με τη φιλοδοξία να είναι το πρώτο, το πληρέστερο και το πιο πολυσυλλεκτικό βιβλίο που θα μπορούσε να προέρχεται από μια εγχώρια λέσχη ανάγνωσης και να είναι αφιερωμένο στη νεοελληνική λογοτεχνία, τιμώντας το έργο και φυλάττοντας τη μνήμη ορισμένων πνευματικών της εργατών. Κινούν αίτιον της "Αδολεσχίας" ήταν η λειτουργία κατά τα έτη 2005-2012 της Λέσχης Ανάγνωσης του Αγίου Αρτεμίου, η σύσταση της οποίας ήταν προϊόν των βιβλιοφιλικών και φιλαναγνωστικών δεδομένων της εποχής (βλ. καμπάνια του ΕΚΕΒΙ επί θητείας Κ. Βελισσάρη για τη συγκρότηση Λεσχών Ανά...

Το βιβλίο προτείνει μία περιήγηση στην Αθήνα και την ιστορία της. Μέσα από μνημεία, χώρους, δρόμους και κτίρια -ακόμα και κάποια που δεν υπάρχουν πια- ζωντανεύει η ατμόσφαιρα παλαιότερων εποχών της πόλης, κυρίως όμως του 19ου και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. "Οδοδείκτες" στην περιήγησή μας αποτελούν αποσπάσματα από ιστορικά, λογοτεχνικά, περιηγητικά, αυτοβιογραφικά, δημοσιογραφικά κείμενα, τα οποία αναφέρονται σε κτίρια και τους ενοίκους τους ή σε στιγμιότυπα που έχουν ως "σκηνικό" τους χώρους της πόλης. Κατά την παράλληλη αυτή περιήγηση, ιστορική και λογοτεχνική,...

Δύο είναι τα βασικά θέματα που κυριαρχούν στα ροϊδικά δημοσιεύματα του παρόντος τόμου: η κοσμική και η πολιτική ζωή. Σελίδες δημοσιογραφικού-αθηναϊκού ρεπορτάζ; Προφανώς. Οι όροι του παιχνιδιού (πληροφόρηση, περιγραφή, σχολιασμός) είναι δεδομένοι. Ας θυμόμαστε μόνο ότι ο Ροΐδης δημοσιογραφεί και με τους όρους του "Ραμπαγά" και με τους δικούς του. Στην ουσία συντάσσει τα άρθρα του εν θερμώ, με την πίεση του χρόνου, κάποτε μάλιστα και με απρόσφορες συνθήκες: λ.χ. πάνω σ' ένα θορυβώδες ατμόπλοιο επιστροφής από την Πάτρα στην Αθήνα. Σχολιαστής της πολιτικής επικαιρότητας ή αυτ...

Αν εζητείτο λέξις δυναμένη μόνη αυτή να συνοψίση την όλην ημών κατάστασιν, αναμφιβόλως ουδεμία άλλη θα ηδύνατο να εκπληρώση τούτο ακριβέστερον και εκφραστικώτερον ή το μονοσύλλαβον καββαλιστικόν λεξείδιον της χρημαστικής argot κρακ. Αυτή η κυβέρνησις εκήρυξεν από πολλού το οικονομικόν κρακ. Η φιλολογία μας ευρίσκεται εις διηνεκές κρακ γενναίων εμπνεύσεων και αξίων λόγου έργων. Κρακ πολιτικών ανδρών, κρακ κοινωνικών συμβάντων, μεγάλων επιχειρήσεων, αξιομνημόνευτων πράξεων, κινήσεως, ζωής. Εν τω μέσω λοιπόν της κρακαστροφής ταύτης μεταφέρων την σκηνήν μου από του αοιδίμου Α...

Στο συνεχές κυνήγι αναζήτησης της ευτυχίας, ακροβατώντας περπάτησε στις παρυφές της σκέψης, με την προσμονή όσων προστάζει η ρομαντική ψυχή της γυναίκας. Μια γυναίκα που εξακολουθεί, σε πείσμα των καιρών, να σκέφτεται ως αιθεροβάμων. Μια ονειροπόλα, που καταθέτει τις μύχιες σκέψεις της, δεμένες με όνειρα και φαντασία.

Βέβαια, απ' την παλιά και γνωστή σε όλους μας Βαβυλώνα δεν απομένουν παρά κάποια ερείπια στην έρημο του Ιράκ. Η ίδια όμως και ό,τι αυτή αντιπροσώπευε, εξακολουθεί και ζει με χίλια ονόματα και χίλιες μορφές, και ο κόσμος μας είναι γεμάτος από πολυεθνικές και ποικιλόγλωσσες Βαβυλώνες, όπου η φιλοχρηματία, η ασέλγεια, η φιλαυτία, η λαγνεία, ο εγωκεντρισμός, η υπερβολή, η διαστροφή, η υπερκατανάλωση, η μικρόνοια, η ακρισία, η υποκρισία, η επιπολαιότητα και η επιθετικότητα έχουν μετατρέψει τη ζωή σε εφιάλτη. Και δυστυχώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, οι πιο πολλοί από μας είμαστε...

Τις βούλιαξα στα βάθη, της ψυχής μου τα άνθη. Τις πάλεψα με το κύμα να γίνουνε ποίημα. Είμαι πεζό στο βήμα. Και βύθισα την ψυχή μου στην θάλασσά μου. Τον ουρανό είχα για φύλακά μου και έτρεξα την κούρσα σε μίλι παραδείσου και πέταξα στην πύλη αβύσσου. Πνίγηκα στο μαύρο,ντύθηκα λευκό. Τα φτερά μου χτύπησα για να σωθώ. Και να μαι πεζή βουτάω στο κύμα. Την ψυχή μου βρέχω, με αυτό το ρήμα. Στο είναι βουτάω γοργόνα που τσαλαβουτάω και βρέχω τις λέξεις αρμύρες γεμάτες, ποτέ ίδιες μα πάντοτε σταράτες. Είμαι γοργόνα που αναζητάει τα βάθη που όλο φυλάει, ψάρι που σπαρταράει. Αέρας,ξ...

"Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος· ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμοφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής..." η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί ο επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου". "Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ' ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δε θα 'μαι πια εγώ. Θα 'ναι αυτή η μάσκα που φορού...