Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάθε ιστορική περίοδος έχει το πολιτικό της πρόσημο και στίγμα, τη δεσπόζουσα τάση και ροπή της. Αυτό φαίνεται πως ισχύει τόσο εντός όσο και εκτός του δημοκρατικού πλαισίου. Σήμερα λοιπόν όλα δείχνουν πως κινούμαστε στον αστερισμό της συναινετικής ή συγκυβερνητικής, λεγόμενης, δημοκρατίας, η οποία προσδιορίζεται από την ανάδειξη συμμαχικών κυβερνήσεων (πραγματικότητα που μετά το 2011 χαρακτηρίζει και την Ελλάδα). Πώς συγκροτούνται, όμως, και πώς λειτουργούν τα κυβερνητικά σχήματα αυτού του είδους; Από ποιους θεσμικούς και πολιτικούς παράγοντες εξαρτάται η ισχύς του επικεφαλ...

Η αθηναϊκή δημοκρατία του 4ου αιώνος π.Χ. θεωρείται, συνήθως, ως ο πρόγονος των σύγχρονων δημοκρατιών. Το πολιτικό σύστημα το οποίο προήλθε από την κρίση των ολιγαρχικών πολιτευμάτων του τέλους του προηγουμένου αιώνος είχε, κατά την άποψη αυτή, επιβάλει την αρχή της κυριαρχίας των νόμων, οι οποίοι κοινοποιούνταν σε όλους μέσω της ανάρτησης, μιας κυριαρχίας που είχε ως εγγύηση το γεγονός ότι οι νόμοι δεν μπορούσαν πια να τροποποιούνται με απλή απόφαση μιας λαϊκής συνέλευσης. Κάτι τέτοιο σήμαινε, άραγε, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης έναντι της πολιτικής; Σ' αυτό το βασικό...

Σήμερα η κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας προκαλεί έντονη συζήτηση. Τα κενά και τα προβλήματα που εμφανίζονται απαιτούν απάντηση.

"Αν ισχυριζόμουν ότι έγραψα το μικρό αυτό βιβλίο με την ψυχραιμία που θα επέβαλλαν σε έναν γνωστικό άνθρωπο αρκετές δεκαετίες δημόσιων παρεμβάσεων, δεν θα ήμουν ειλικρινής. Από το πρώτο Μνημόνιο, το 2010, κυρίως όμως από την έξαρση της βίας, την άνοιξη του 2011, έχω χάσει και εγώ βεβαιότητες μιας ολόκληρης ζωής και δεν μπορώ να εξηγήσω πώς, χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε, φτάσαμε ως το χείλος της αβύσσου. Από την άλλη, η δυστυχία τριγύρω μας είναι τόσο διάχυτη και η φόρτιση τόσο μεγάλη, ώστε και να το θέλεις, δεν μπορείς πάντοτε να κρατήσεις το μυαλό σου καθαρό για μελέτ...

Στην Ελλάδα η οικονομική κρίσις είναι αποτέλεσμα πολιτικής εξαχρειώσεως. Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει διαφθαρεί από την κλεπτοκρατία των πολιτικών και την ανομία των κομμάτων. Διά να αποκατασταθεί η δημοκρατία και η ισχύς των νόμων, χρειάζεται ο κόλαφος των παρανομούντων και η συμμετοχή των πολιτών στην διακυβέρνησιν. Η άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και η εκλογή των 105 αντιπροσώπων στην εθνοσυνέλευσιν, επί τετραετή θητεία, διαχωρίζει την εκτελεστική από την νομοθετική εξουσία. Ο διορισμός του πρωθυπουργού απ' τον Πρόεδρο και η πρόσληψις ειδικών στα δέκα υπουργ...

Why Ancient Greece is written for the general reader who wishes to understand the birth and development of democracy, and its influence on modern government. It presents a fresh, innovative and often unorthodox view, using new economic and political theory and methodology to explain how and why democracy emerged when it did, the conditions that shaped it, and the values it inspired. From the birth of the city-state and the evolution of the hoplite soldier and the phalanx, to the rise of Athenian democracy, the author traces the origins of such essential issues as publi...

Why Ancient Greece is written for the general reader who wishes to understand the birth and development of democracy, and its influence on modern government. It presents a fresh, innovative and often unorthodox view, using new economic and political theory and methodology to explain how and why democracy emerged when it did, the conditions that shaped it, and the values it inspired. From the birth of the city-state and the evolution of the hoplite soldier and the phalanx, to the rise of Athenian democracy, the author traces the origins of such essential issues as publi...

"Η δημοκρατία του λαού, του τραπεζίτη, του ιδιοκτήτη, της Δεξιάς, της Αριστεράς, της αστυνομίας, του Αριστοφάνη, του Ελύτη, του Θουκυδίδη, του αντάρτη, του νεομάρτυρα, του τοκογλύφου, της τηλεόρασης, της Χούντας και της διαφθοράς, της διαφάνειας, της ασυλίας και της κομματοσαπίλας, της πείνας, της υποτέλειας και της κατοχής, της Siemens της μίζας και του Δημοσίου, του δικομματισμού, του Παπανδρέου και του Καραμανλή, του αφελληνισμού, της φοροδιαφυγής, της ατιμωρησίας, η... ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ". Το νέο βιβλίο του Κώστα Ζουράρι για την Ελληνική Δημοκρατία αποτελεί ουσιαστι...

Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρατία, αυτή μόνη, διαφοροποίησε τον Ελληνικό Πολιτισμό από όλους τους άλλους. Τίποτε άλλο. Ούτε το κλίμα ούτε η γεωγραφική θέση. Η Δημοκρατία είναι και αρχαιολογικά διαπιστωμένη στον Ελληνικό Χώρο, στην Πολιόχνη της Λήμνου, από το 3000 π.Χ. περίπου. Μόνο οι Έλληνες, λόγω της Δημοκρατίας, δημιούργησαν πολίτες. Και ίσως μόνο το Ελληνικό Επίτευγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί "πολιτισμός", μια και η έννοια "πολιτισμός" προϋποθέτει την έννοια "πολίτες". Ανώτατο πολιτει...

Αντιπροσωπευτική δημοκρατία ονομάζεται το πολίτευμα στο οποίο επικρατεί η δεδηλωμένη λαϊκή πλειοψηφία. Αυτή εξασφαλίζεται από το κόμμα που συγκεντρώνει τουλάχιστον το 38% των ψήφων, ποσοστό με το οποίο εξασφαλίζει το 55% των κοινοβουλευτικών εδρών. (Ο όρος "δεδηλωμένη", άρα όχι αριθμητικώς αποδεδειγμένη, εκφράζει τον ιδιαίτερο συσχετισμό ανάμεσα στο πραγματικό αποτέλεσμα της κάλπης και στην επαυξημένη έκφρασή του σε βουλευτικούς θώκους.) Τα κόμματα που εκπροσωπούν το υπόλοιπο 62% των ψήφων κερδίζουν αθροιστικά το 45% των εδρών και συναποτελούν τη δεδηλωμένη λαϊκή μειοψηφία....

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Ο εις χείρας του μελετητή παρών τόμος περιλαμβάνει τις εισηγήσεις των συγγραφέων στο επιστημονικό συνέδριο "Δημοκρατία και ΜΜΕ", το οποίο έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη τη 14η, 15η και 16η Μαΐου 2010. Την ευθύνη της διοργάνωσης του συνεδρίου είχαν το Εργαστήριο Πολιτικής Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Εργαστήριο Κοινωνικών και Πολιτικών Θεσμών του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Κατά τον όγδοο αιώνα π.Χ. ο μέσος Έλληνας ήταν πλήρως εξαρτημένος από έναν ιδιοκτήτη αριστοκρατικής καταγωγής. Αργότερα, από τον πέμπτο αιώνα κ.ε., στην Αθήνα τουλάχιστον, είχε φτάσει στο σημείο να συνειδητοποιήσει ότι ήταν μια αυτόνομη ανθρώπινη ύπαρξη και ότι ο ίδιος και οι άλλοι σαν αυτόν είχαν τα ίδια δικαιώματα για συμμετοχή. Ο καθηγητής W.G. Forrest ανιχνεύει τα βήματα, με τα οποία οι Έλληνες έφτασαν σ' αυτή τη συνειδητοποίηση την επέκταση του Ελληνικού κόσμου, που έσπασε τον ασφυκτικό οικονομικό κλοιό των αριστοκρατών τις επαναστάσεις, που, έχοντας συχνά ως μέσο την...

Με αφετηρία την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια οικονομική κρίση, εξετάζονται αρχικά οι μεταβολές που συντελούνται στο επίπεδο του εθνικού κράτος και των θεσμών του. Σ' αυτό το πλαίσιο αναλύεται το πρόβλημα του πολιτικού συστήματος, η λειτουργία και η κρίση των θεσμών και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα. Στο τρίτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζεται η κατάσταση στην Αυτοδιοίκηση, οι διαρκείς μεταβολές και παλινδρομήσεις -δυο δεκαετίες τώρα-, η ανάγκη και οι προϋποθέσεις για μια "δημοκρατική αποκεντρωτική μεταρρύθμιση" του κράτους προς την Αυτο...

[...] Επειδή τα παραπάνω είναι θέματα μεγάλου και γενικότερου ενδιαφέροντος, τα οποία για την Ελλάδα μονίμως παραμένουν επίκαιρα, σκεφθήκαμε, όταν το 2006 καθορίζαμε το θέμα του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου του ΔΙΕΓΠ για το 2008, πως, σε μια περίοδο διαφαινόμενων κρίσεων των δημοκρατικών θεσμών, η ανάλυση του θέματος "Οι Δημοκρατικές Αρχές των Κλασικών Χρόνων στους Σύγχρονους Πολιτικούς Θεσμούς" θα μπορούσε να ήταν χρήσιμη και πιθανώς καθολικού ενδιαφέροντος. Η καλύτερη δυνατή και εφικτή διαχείριση των κοινών μιας συντεταγμένης κοινωνίας είναι ένα σταθερά ζωτικό, διαχρονικά...

Στην Ελλάδα σήμερα καλλιεργείται έντεχνα και "εκ του πονηρού" ο μύθος ότι "η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα" -με παγιωμένη την ψευδαίσθηση ότι το πολίτευμα της χώρας είναι Δημοκρατία. Η συνεχώς και ισχνότερη μειονότητα των πολιτών που διασώζουν σκέψη και κρίση, ξέρουν ότι η Δημοκρατία είναι άθλημα με ενδεχόμενα αποτυχίας, αλλά και συνάρτηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, άρα με σαφή αδιέξοδα όταν αντί καλλιέργειας πρυτανεύει η κτηνώδης ιδιοτέλεια, η αλογία της καταναλωτικής βουλιμίας. Με αυτά τα δεδομένα, το βιβλίο αναζητάει εκείνη τη ρεαλιστική επιτελική στρατηγική που...

Ο πολιτικός λόγος των επώνυμων, αλλά και ανώνυμων Αθηναίων, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος, ο Σωκράτης, ο Αριστοφάνης, είτε από την καθέδρα των Σχολών τους, είτε από το ελεύθερο βήμα της Πνύκας, λειτούργησε έκτοτε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως γονιμοποιό σπέρμα, ως σπερματικός λόγος, στην όλη πνευματική πορεία του δυτικού κόσμου και όχι μόνο. Πράγματι, ο λόγος αυτός, που διασώθηκε στα κείμενα του 5ου και 4ου π. Χ. αι., κατέδειξε και ανέδειξε την ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτικού πολιτισμού στο μεσουράνημά του, την αθηναϊκή δημοκρατία, και άγγι...

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα ακολούθησαν την πορεία των κομμάτων στις σύγχρονες αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, μετατρεπόμενα σταδιακά σε αποϊδεολογικοποιημένους, αυτο-αναφερόμενους μηχανισμούς, που εφαρμόζουν πολυσυλλεκτικές εκλογικές τακτικές και μετασχηματίζονται από κόμματα μαζών σε "κόμματα του κράτους". Παράλληλα παγιώνεται ένα έλλειμμα ενδοκομματικής δημοκρατίας που τείνει να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς ενίοτε δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα κατά την ανάδειξη κομματικών οργάνων και τη λήψη κομματικών αποφάσεων. Η απουσία δημοκρατικών διαδικασιών εντός των...

[...] Στο μικρό και καλογραμμένο αυτό βιβλίο διαπιστώνει κανείς τη βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου, η οποία διακρίνει το συγγραφέα και του παρέχει την ευχέρεια να κινείται με τρόπο οικείο στο χώρο της αθηναϊκής αλλά και της ελληνικής γενικότερα ιστορίας. Έτσι καταφέρνει αυτός να συνδυάσει διάφορες αρετές και να προσφέρει ένα περιεκτικό σε πληροφορίες και προσιτό παράλληλα (ακόμη και στον αμύητο αναγνώστη) αποτέλεσμα: Η απλότητα και η γλαφυρότητα, αρχικά, καθιστούν άνετο και ευκολοδιάβαστο το έργο αυτό και δείχνουν πόσο τέλεια γνωρίζει και χειρίζεται ο Κοέν το αν...