Αγγελόπετρα
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1992)
«Στο νου του στριφογύριζαν εικόνες ανομολόγητες... Αυτός κι η άγνωστη γυναίκα να κάνουν έρωτα όρθιοι, εκεί μες στο λεωφορείο. Γυμνοί. Να βογγούν από ηδονή και οι άλλοι να τους κοιτάζουν. Μετά να την ξαπλώνει στα καθίσματα κι αυτή να φωνάζει, να θέλει και να μη θέλει. Κι οι άλλοι να γελούν, να κραυγάζουν, να τον παροτρύνουν με ρυθμικές λαχανιασμένες φωνές. Ναι, ναι, ναι, ναι, ναι, ναι...» Μια ασήμαντη μικρή πέτρα, δώρο ενός φίλου, εισβάλλει στη ζωή του Ιάκωβου Δημητρίου και την αλλάζει εντελώς δίνοντάς της άλλο διαρκέστερο, ουσιαστικότερο περιεχόμενο. Η περιγραφή των αλλ...
Ο τελευταίος της συντεχνίας
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1991)
«Λοιπόν, γυρολόγε», άκουσε τον πρώτο δικαστή, «έχουνε διαπιστωθεί ορισμένα εγγενή ή επίκτητα ελαττώματά σου, θα έλεγα αξιόμεμπτα...» Σώπασε λίγες στιγμές κοιτάζοντάς τον έντονα. Το ίδιο έκαναν κι οι υπόλοιποι εκατόν είκοσι εφτά δικαστές. Ο Γιάκομπ ένιωσε διάτρητος από τις σουβλερές ματιές τους. Θυμήθηκε –τι παράξενο, όχι, όχι παράλογο– εκείνα τα τρύπια παλιά τυριά (τώρα δεν υπήρχαν) που τα έλεγαν γραβιέρες... Ναι, έτσι αισθανόταν, τρύπιος και κίτρινος όχι από φόβο αλλά από έλλειψη άμυνας. Ένα κομμάτι παλαιό τυρί απέναντι σε εκατόν είκοσι οχτώ ποντικούς, κίτρινο κι ανυπε...
Απελλής
Θεοτόκης Κωνσταντίνος 1872-1923
Άγρα (1991)
Η αριστουργηματική νουβέλα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη πρωτοδημοσιεύτηκε στον "Νουμά" το 1904 και κυκλοφόρησε σε βιβλίο μόνο το 1973, από τις εκδόσεις "Κείμενα". Ο συγγραφέας παρουσιάζει τον μύθο του μεγάλου ζωγράφου της αρχαιότητας Απελλή, που ζωγράφισε και ερωτεύτηκε την Καμπάσπη, την ερωμένη του Μεγαλέξαντρου. Ο Θεοτόκης αντλεί τις πληροφορίες του από τα βιβλία του Πλίνιου και του Σενέκα και συνθέτει το υλικό του. Ένα πρωτόλειο διήγημά του, "Ο δούλος του Παράσιου", του 1895, που αργότερα το παραλάσσει και το ενσωματώνει στον "Απελλή", δημοσιεύεται στο επίμετρο της παρούσας...
Το χειρόγραφο της Ρωξάνης
Σκούρτης Γιώργος
Εκδόσεις Καστανιώτη (1990)
Το Χειρόγραφο είναι ο σπαραχτικός σε ειλικρίνεια μονόλογος μιας νέας γυναίκας. Η Ρωξάνη είναι 28 χρονών. Και τώρα μόνο μπορεί να μιλήσει. Έστω κι ανάκατα. Ψάχνοντας να βάλει σε μια σειρά τα γράμματα του, μέχρι τώρα, χαμένου αλφάβητου της ζωής και της προσωπικότητάς της. «Και τώρα ακόμα, που κάθομαι και τα γράφω στο χαρτί, πάλι μπερδεμένα μου βγαίνουνε. Καμιά λογική σειρά. Δε γινόταν αλλιώς. Κι αν μπορείς εσύ να καταλάβεις και να βρεις το νόημα, μακάρι. Όχι μόνο για μένα. Αλλά να... Αν βρεθεί κάποιος να λύσει το δικό μου μπλέξιμο, αυτό θα πει ότι υπάρχει ελπίδα ακόμα για...
Η παρτίδα
Σχινάς Αλέξανδρος 1924-2012
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1990)
Η Αλίκη πέρασε μέσα από τον καθρέφτη και ξαναβρέθηκε σε μια χώρα θαυμάτων, όπου κυκλοφορούσαν, μαζί με άλλες , και παραμυθένιες σκακιστικές φιγούρες. Ο ήρωας αυτής της παρτίδας οδηγήθηκε από μια άγνωστη διάβαση σ' έναν ξύλινο κόσμο άλλου είδους θαυμάτων, όπου κινούνται, σύμφωνα με άτεγκτους κανονισμούς, μόνο σκακιστικές φιγούρες - καθόλου παραμυθένιες. Όσοι ξέρουν σκάκι θα χρειαστούν ίσως κάποιον χρόνο μετά την ανάγνωση για να παίξουν πάλι άνετα. Όσοι δεν ξέρουν θα μάθουν εύκολα κατά την ανάγνωση τις κινήσεις. Όλοι τους πάντως ενδέχεται να θυμηθούν, και μ' αυτόν τον τρόπο,...
Άγημα τιμών
Βασιλειάδης Νίκος 1942- συγγραφέας
Νεφέλη (1990)
Ο συγγραφέας γνωστός ήδη από το πρώτο του μυθιστόρημα "Αγάθος", αφηγούμενος σε τούτη τη νουβέλα ένα γεγονός καθημερινό, αλλά και συγκλονιστικό, έναν θάνατο και μια κηδεία, σατιρίζει την επίσημη ιδεολογία της μετεμφυλιακής Ελλάδας, τα σύμβολά της και τους εκπροσώπους της, ισορροπώντας διαρκώς ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό, ανάμεσα στον ανθρώπινο πόνο και το γέλιο, τη συντροφικότητα και τη μοναχικότητα... Υπηρετώντας τη θητεία του ένα έφεδρος αξιωματικός, ζει για λίγους μήνες σε μια μουντή, ασφυκτική τοποθεσία της ελληνικής επαρχίας. Περιγράφει το τοπίο και τις εποχές πο...