Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ερευνώντας τη μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής Μυθολογίας και εξετάζοντας την επιβίωση Μινωικών και Μυκηναϊκών στοιχείων στη θρησκεία των Ελλήνων, ο Σουηδός καθηγητής M. P. Nilsson βρισκόταν συνεχώς αντιμέτωπος με ομηρικά προβλήματα. Συγκέντρωσε λοιπόν και παρουσιάζει σ' αυτό το βιβλίο, μια σειρά θεμάτων που βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση αυτών των προβλημάτων. Αρχικά, δίνει μια συνοπτική και ολοκληρωμένη εικόνα των απόψεων που διατυπώθηκαν για το Ομηρικό ζήτημα και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από τις διάφορες Σχολές. Ερευνά την ιστορία της Μυκηναϊκής εποχής και α...

Την άνοιξη του 2016 με αφορμή μια σειρά σεμιναριακών διαλέξεων που πραγματοποιήθηκαν στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με θέμα τις φασματικές εμφανίσεις στο αρχαϊκό έπος και στο δράμα, άνοιξε μία συζήτηση με κάποιους συναδέλφους σχετικά με τη σχέση του επάνω και του κάτω κόσμου ειδικότερα στο αρχαϊκό έπος. Η συζήτηση αποδείχθηκε μεταδοτική: μεταφέρθηκε μετά από λίγους μήνες και στο επιστημονικό συμβούλιο του Κέντρου Οδυσσειακών Σπουδών και διαπιστώσαμε ότι ενώ το θέμα του θανάτου είχε μελετηθεί συχνά στην ομηρική βιβλιογραφία, ειδικότερα κατά τη δεκαετία του '80...

Στη μακρά αρχαιολογική πορεία του Βάσου Καραγιώργη, τα ομηρικά κείμενα αποτέλεσαν έναν αχώριστο σύντροφο, όπως το Ευαγγέλιο για τον μοναχό. Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια υπήρξαν σταθερό σημείο έμπνευσης και αναφοράς για τον διακεκριμένο μελετητή της κυπριακής αρχαιολογίας, από τα φοιτητικά του χρόνια και τις ανασκαφές του στη Σαλαμίνα έως εκείνες της Παλαιπαίφου, και ένα μεγάλο μέρος των συγγραμμάτων του έχουν έναν oμηρικό απόηχο, μικρό ή μεγάλο. Αναζητώντας μια διέξοδο κατά την απομόνωση του πρόσφατου εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού, ο Βάσος Καραγιώργης στράφηκε και πάλι στα ομηρικ...

Η υποτίμηση των Ελλήνων και η φιλοτρωική διάθεση που διαπερνά την Αλεξάνδρα με αποκορύφωση το εγκώμιο προς τη Ρώμη/νέα Τροία (Αλεξ. 1226-82. 1446-50) υποδεικνύουν ότι το ποίημα έχει συντεθεί προς ευχαρίστηση των Ρωμαίων. Το κομμάτι Αλεξ. 1226-82 αφορά στην κυριαρχία των Ρωμαίων επί της ιταλικής χερσονήσου, όπως αυτή σφραγίστηκε με την ήττα του Πύρρου (275 π.Χ.) κι ολοκληρώθηκε με την υποταγή των πόλεων της Μ. Ελλάδας (272/270 π.Χ.). Προτού η Ρώμη αρχίσει την περαιτέρω επέκταση προς ανατολάς και δυσμάς, έπρεπε πρώτα να εδραιώσει την κυριαρχία της στην ιταλική χερσόνησο, πράγ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη έκδοση του βιβλίου "Die Odysee im Tierkreis" του Johann Wolfgang Denzinger στην ελληνική γλώσσα. Αποτελεί ταυτόχρονα την παρθενική έκδοση από τις "Εκδόσεις Χείρωνας". Πρόκειται για μια διασκευή της αρχικής, γερμανικής, έκδοσης του βιβλίου, με νέο τίτλο και χωρίς την αστρολογική του διάσταση. Με την προτροπή του συγγραφέα πειραματιστήκαμε εκδοτικά με στόχο να δώσουμε έμφαση στη μυθολογική ερμηνεία της Οδύσσειας και στην ιδιοφυΐα του ομηρικού και αρχαιοελληνικού πνεύματος. Η Οδύσσεια, το μνημειώδες έπος του "παππού" Ομήρου, που οι Νεοέλ...

Δοκιμιακή ποιητική σύνθεση επ' αφορμή των στίχων της Ιλιάδος, όπου αναφέρεται η λογοτυπική φράση: "φάος ηελίοιο" (= "ήλιου φως").

Το βιβλίο πραγματεύεται με πληρότητα και εγκυρότητα το θέμα των αοιδών και των ραψωδών, και τη σημασία που έχει το έπος όχι ως κείμενο αλλά ως εκτέλεση και παράσταση. Ο συγγραφέας μετά την εξαντλητική συλλογή όλων των πηγών, γραμματειακών, επιγραφικών και εικονογραφικών, και την προσεκτική ανάλυση των μαρτυριών, αναδεικνύει για πρώτη φορά, παρά τις εγγενείς δυσκολίες του εγχειρήματος, πόσο δημοφιλής ήταν η επική ποίηση ως παράσταση από τους αρχαϊκούς ήδη χρόνους. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται η αλληλεπίδραση ανάμεσα στον αοιδό και το ακροατήριό του τόσο ως προς την επιλογή...

Όταν ο ογδόντα ενός ετών Τζέι Μέντελσον αποφάσισε να παρακολουθήσει το σεμινάριο με θέμα την Οδύσσεια που θα δίδασκε ο γιος του, Ντάνιελ, στο Κολέγιο Μπαρντ, ξεκίνησε γι’ αυτούς μια περιπέτεια βαθιά συναισθηματική όσο και πνευματική. Για τον Τζέι, συνταξιούχο ερευνητή που έχει μάθει να βλέπει τον κόσμο μέσα από το αμείλικτο βλέμμα του μαθηματικού, αυτή η επιστροφή στα θρανία αποτελεί και την "τελευταία του ευκαιρία" να γνωρίσει τη μεγάλη λογοτεχνία που παραμέλησε στα νιάτα του - αλλά πάνω απ’ όλα, να καταλάβει καλύτερα τον γιο του. Οι μήνες που ακολουθούν, όσο οι δυο του...

Ο απαράμιλλος στους αιώνες ποιητικός λόγος του Ομήρου στα έπη του αποτελεί την πρώτη κορυφαία αλλά και γενεσιουργό μορφή της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στο έργο του Ομήρου όλοι οι Ομηριστές βλέπουν μια διαχρονική ακένωτη πηγή εμπνεύσεων και ιδεών που πέραν της Ελλάδας επηρέασε και την πνευματική ανάπτυξη ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού. Σε αυτό το πλαίσιο σκοπός του ανά χείρας βιβλίου είναι να υπενθυμίσει μερικά από τα ρητά και τις φράσεις των ομηρικών επών που και σήμερα χρησιμοποιούμε, όχι απλώς παραθέτοντάς τα. Στην μικρή αυτή εργασία συλλέγονται με επαγωγικό τρόπο...

Η θρησκευτική πρακτική των αρχαίων Ελλήνων στηρίζεται σε ένα συνδυασμό από δρώμενα και λεγόμενα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ύμνοι. Στον αρχαιοελληνικό κόσμο τα πάντα είναι πλήρη θεών, ημίθεων και ηρώων, ενώ το θρησκευτικό και το κοσμικό βρίσκονται σε αδιάσπαστη ενότητα και συνεχή αλληλεπίδραση τόσο στην καθημερινότητα όσο και στη λογοτεχνία και την τέχνη. Από την άποψη αυτή η ενασχόληση με τους αρχαίους ελληνικούς ύμνους είναι στην πραγματικότητα ενασχόληση με το σύνολο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Έχοντας επίγνωση του τεράστιου εύρους του αντικειμένου μελέτη...

Η διασωθείσα με το όνομα του Θέογνη συλλογή ελεγειών περιέχει την πολύ λεπτομερή εικόνα ενός κανόνα χαρακτηριστικών γνωρισμάτων, τα οποία διακρίνουν την ελληνική αριστοκρατία σύμφωνα με τη δική της αντίληψη και το δικό της περιβάλλον. Το σύνολο τούτων των γνωρισμάτων αποτελεί την "αρετή" (=υπεροχή). Σε αυτά τα γνωρίσματα ανήκουν προ πάντων: ανδρεία, δικαιοσύνη, ευσέβεια, σωφροσύνη και σοφία, τα οποία είναι γνωστά κατά την κλασσική εποχή ως κύριες αρετές. Ο Θέογνις ζει και γράφει ποιήματα σε μια εποχή, όπου η αριστοκρατία έχει απολέσει μέσα στην πόλη τη δύναμη και την πολιτι...

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι αποκλειστικά οι μεταφράσεις αρχαίων λυρικών ποιητών του Δημητρίου Γρ. Βερναρδάκη. Αυτές εμπεριέχονται σε δύο μελέτες του, οι οποίες αναφέρονται στον αρχαίο αιολικό λυρισμό, καθώς και στην ποιητική του Συλλογή "ΨΑΠΦΑ", στην τρίτη ενότητα της οποίας μεταφράζονται, εκτός των αιολικών, και άλλοι αρχαίοι λυρικοί ποιητές. Οι δύο μελέτες του είναι: - "Η δεκάτη Μούσα Σαπφώ η Λεσβία". Η μελέτη αυτή πρωτοδημοσιεύθηκε στο Ημερολόγιο της Μεγάλης Ελλάδος του Γ. Δροσίνη και η πρώτη αναδημοσίευση έγινε στην εφημερίδα της Μυτιλήνης "Ελεύθερος Λόγος...

Αντί Προλόγου Ο Όμηρος θεωρείται ο πρώτος τραγικός συγγραφέας. Οι ραψωδίες του Ομήρου δεν έχουν μόνο περιπετειώδεις ιστορίες Θεών, Ηρώων και Πολέμων, Μύθων και Περιπετειών, που περιορίζονται σε γραμματικές και συντακτικές διδαχές και φιλολογικούς σχολαστικισμούς, αλλά περιέχουν και υψηλής αξίας ψηφίδες ιδεών, γνωμικές ρήσεις σοφίας, ηθικές παραινέσεις, επιγράμματα και γνωστικά αξιώματα ευσύνοπτου και έντεχνου λόγου, όπως και αποφθέγματα αξιομνημόνευτα. Αυτά τα "γνωμικά" τού Ομήρου, είναι κρυσταλλάκια του στοχασμού, που έγιναν διαμάντια για να χαράξουν το γυαλί της σκέψη...

Η σχέση του Σικελιανού με την αρχαία Ελλάδα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ένθετη: σαν να είναι δηλαδή η αρχαία Ελλάδα ένα έργο τέχνης, όπου ο ποιητής επιθέτει στοιχεία της προσωπικής του μυθολογίας. Η σχέση του Σεφέρη με την αρχαία Ελλάδα είναι μνημονική. Είναι μια σχέση μνήμης, όπου πάνω της μετριέται το πενιχρό παρόν. Η σχέση του Παπαδίτσα με την αρχαία Ελλάδα είναι σύμφυτη: εδώ η αρχαία Ελλάδα είναι ένας ζων οργανισμός, όπως και η νέα, είναι δηλαδή αρχαία και νέα Ελλάδα μέλη του ίδιου ζώντος οργανισμού.

Ο βίος της Σαπφούς, το μεγαλειώδες έργο της και η άδικη κατασυκοφάντησίς της, με εντυπωσίασαν και με συγκλόνισαν από την πρώτη στιγμή που ήλθα σε επαφή με την ποίησί της και, συνεκδοχικά, με την ζωή της, η οποία αναδύεται με τρόπο αυθόρμητο και πηγαίο μέσα από τη Λυρική της ποιήσι. Το βιβλίο αυτό ανεδύθη μέσα από μία διάλεξι σχετική με το έργο και την προσωπικότητα της Σαπφούς, που είχα παρουσιάσει στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρανασσός. Η Σαπφώ υπήρξε μία προσωπικότης μοναδικά συγκλονιστική, χαρισματική και ολοκληρωμένη. Ως γυναίκα, ως μητέρα, ως αδελφή, ως διδασκάλισσα, ως...