Ομήρου αδάμαντες

Λαμπρά αποφθέγματα στα έπη

Αντί Προλόγου Ο Όμηρος θεωρείται ο πρώτος τραγικός συγγραφέας. Οι ραψωδίες του Ομήρου δεν έχουν μόνο περιπετειώδεις ιστορίες Θεών, Ηρώων και Πολέμων, Μύθων και Περιπετειών, που περιορίζονται σε γραμματικές και συντακτικές διδαχές και φιλολογικούς σχολαστικισμούς, αλλά περιέχουν και υψηλής αξίας ψηφίδες ιδεών, γνωμικές ρήσεις σοφίας, ηθικές παραινέσεις, επιγράμματα και γνωστικά αξιώματα ευσύνοπτου και έντεχνου λόγου, όπως και αποφθέγματα αξιομνημόνευτα. Αυτά τα "γνωμικά" τού Ομήρου, είναι κρυσταλλάκια του στοχασμού, που έγιναν διαμάντια για να χαράξουν το γυαλί της σκέψης. Η ανθρώπινη γνώση και κρίση, συχνά αποκρυσταλλώνεται σε "γνώμες" ή "γνωμολογικούς στοχασμούς" ή καλύτερα "γνωμικούς στοχασμούς". Όποιος ερευνά, σκέπτεται, διανοείται, καταλήγει σε συμπερασματικούς στοχασμούς, χρήσιμους ιδιαίτερα για την εμπειρία του. Οι γνωμικοί αυτοί στοχασμοί (που διαμορφώνονται σε ρήσεις) άλλοτε είναι ανώνυμοι και λαϊκοί και άλλοτε επώνυμοι και προσωπικοί. Καταγράφονται και παραδίνονται από γενιά σε γενιά, ουσιαστικά έχουν το ίδιο περιεχόμενο και γενικά τους ίδιους σκοπούς: είναι κανόνες σκέψης και διαγωγής που οδηγούν στην κατάκτηση της ζωής, από την άποψη όμως της μορφής, παραλλάσσουν.