Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το δράμα μιας ωραίας χώρας, είναι το δράμα της ωραίας και πλούσιας Ελλάδας μας, που σήμερα οδηγεί τα παιδιά της στην ανεργία. Γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού άραγε; Η απάντηση είναι ότι, στα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, οι κυβερνήσεις υποβάθμισαν τον παράγοντα αληθινή ανάπτυξη και ο ορθός πολιτισμός της πολιτικής μετατράπηκε σταδιακά σε βάρβαρη αερολογία της καρέκλας. Ακρότητες, διχόνοια δεξιά, αριστερά, όλα για την καρέκλα, τη μάσα, τις μίζες, τα σκάνδαλα, τις κλοπές, δεν άφησαν τίποτα για την επόμενη γενιά της ωραίας Ελλάδας. Ρημάχτηκαν όλα για να φωνάζουν τώρα...

Στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε σήμερα οι πολίτες ταλαντεύονται ανάμεσα στην υποταγή σε άδικους νόμους και στη δυναμική απόπειρα να τους ανατρέψουν. Από τη Μαδρίτη στην Αθήνα κι από την Αραβική Άνοιξη στη Νέα Υόρκη το κίνημα της εναντίωσης διάλεξε τον δεύτερο δρόμο. Πρόκειται για ένα κίνημα ανανεωτικό και μεταρρυθμιστικό. Δεν είναι ταξικό, δεν είναι μαρξιστικό, είναι ένα κίνημα που επικαλείται το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θεμελιώνει αυτό το δικαίωμα. Άραγε, δικαιολογείται η ανυπακοή στο σταυροδρόμι της ελληνικής κρίσης; Η ά...

Στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε σήμερα οι πολίτες ταλαντεύονται ανάμεσα στην υποταγή σε άδικους νόμους και στη δυναμική απόπειρα να τους ανατρέψουν. Από τη Μαδρίτη στην Αθήνα κι από την Αραβική Άνοιξη στη Νέα Υόρκη το κίνημα της εναντίωσης διάλεξε τον δεύτερο δρόμο. Πρόκειται για ένα κίνημα ανανεωτικό και μεταρρυθμιστικό. Δεν είναι ταξικό, δεν είναι μαρξιστικό, είναι ένα κίνημα που επικαλείται το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θεμελιώνει αυτό το δικαίωμα. Άραγε, δικαιολογείται η ανυπακοή στο σταυροδρόμι της ελληνικής κρίσης; Η ά...

Μπορούμε να μετατρέψουμε τον φόβο, την οργή και την αγανάκτηση σε δύναμη, σε ιδέες και σε δημιουργική ενέργεια. Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, αν -ατομικά και συλλογικά- παλέψουμε για την αναγέννηση του πολιτικού συστήματος. Μπορούμε, αν, ως πολίτες, ξαναβρούμε τις χαμένες αξίες μας, την ανεξάρτητη και ορθολογική μας σκέψη και αν παίξουμε σωστά και αποτελεσματικά τους κοινωνικούς μας ρόλους - ως γονείς, δάσκαλοι, μαθητές, επιστήμονες, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, παραγωγοί και καταναλωτές. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για να διαβαστεί τούτο το βιβλίο. Έχουμε πλέον συν...

Από τους "Αµερικάνους" και την "αξιολόγηση" µέχρι τον "Παπαδήµο" και τη "Χούντα", οι λέξεις δίνουν την ευκαιρία στον Θεόδωρο Πάγκαλο να αποκαλύψει τους τρόπους µε τους οποίους επιχειρείται "η δηµιουργία και επιβολή µιας εθνικοσοσιαλιστικής, κυρίαρχης ιδεολογίας που υιοθετεί και προβάλλει ό,τι πιο σάπιο και αναχρονιστικό υπάρχει στους ιδεολογικούς σκουπιδοτενεκέδες αυτής της χώρας". Σκοπός του, όπως αναφέρει στον πρόλογο, είναι "να ξεκαθαριστεί το έδαφος γύρω από µια σειρά εννοιών που χρησιµο-ποιούν ασύστολα οι τυχάρπαστοι της κυβερνητικής πλειο-ψηφίας για να κυριαρχούν στο...

Η πρακτική χειραγώγησης του Ελληνικού Λαού: Η χειραγώγηση των Ελλήνων με διαρκή άσκηση ψυχολογικής βίας και δημιουργίας φόβου. Η δημιουργία στους Έλληνες του αισθήματος -μέχρι και συμπλέγματος- ενοχής ("φταίμε εμείς", "φταίμε όλοι", "μαζί τα φάγαμε"). Η πλήρης χειραγώγηση των ραδιοτηλεοπτικών και έντυπων ΜΜΕ σε συνδυασμό με τη "συστημική αντιπολίτευση". Η πλήρης απόκρυψη των πραγματικών εκείνων στοιχείων που δείχνουν τις κοινωνικές συνέπειες και αντιδράσεις στην επιβολή του απάνθρωπου καθεστώτος. Η πρωτοφανής χειραγώγηση βασικών θεσμών κοινωνικής λειτουργίας της αστ...

Ενώ η επιρροή της Άκρας Δεξιάς στο ελληνικό εκλογικό σώμα και την κοινή γνώμη έχει γίνει αντικείμενο αρκετών ερευνών, το κρίσιμο ζήτημα της διείσδυσής της στο κράτος παραμένει στο ημίφως. Η Άκρα Δεξιά πάντως -παρότι το αρνείται, στην προσπάθειά της να εμφανίζεται ως δύναμη αντισυστημική- αναζητά διαρκώς τα ερείσματα και τα αγκυροβόλια της στο κράτος. Πόσο έχει προχωρήσει η παρείσφρηση της Άκρας Δεξιάς στην αστυνομία, τον στρατό, τη δικαιοσύνη και την Εκκλησία (αφού και η τελευταία αποτελεί κράτος); Πρόκειται για "μεμονωμένα περιστατικά", όπως επισήμως και το ίδιο το κρά...

Μια νεαρή ερευνήτρια στον χώρο της ενημέρωσης αλλά και με δραστηριοποίηση στην πολιτική επικοινωνία φεύγει σε αναζήτηση νοήματος στα πολύπλοκα και φορτισμένα χρόνια που ζούμε. Οι κοινωνικές μεταβολές που φέρνει η περίοδος, οι μετακινήσεις και "εκτοπίσεις" στο πολιτικό φάσμα, η επανεξέταση της σχέσης με την πολιτική, αλλά και η εικόνα της Αθήνας ως μεγεθυντικός φακός, η αλληλεπίδραση με τον δημόσιο χώρο, και το (αντιφατικό) περιβάλλον των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, όλα αυτά συνθέτουν την αμήχανη ατμόσφαιρα μιας εποχής. Και... προστίθενται πάντα οι πόθοι, τα όνειρα: κάπο...

Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος έγραφε τον 1ο μ.Χ. αιώνα για τους ομογάλακτους των σημερινών δυναστών ότι "ubi solitudinem faciunt, pacem appellant,", όπου δηλαδή, δημιουργούν έρημο, εκεί ισχυρίζονται ότι επιβάλλουν ειρήνη! Οι Γερμανοί οικονομικοί κατακτητές λεηλατούν και ρημάζουν ασύδοτα τους δύο πυλώνες του Ελληνισμού. Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την παταγώδη αποτυχία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Καμία από τις διακηρυγμένες αξίες του δεν λειτούργησε. Ήταν μια φούσκα που στις πρώτες δυσκολίες έσπασε. Η διαλυσή της είναι πια ζήτημα χρόνου. Οι δυτικές κοινωνί...

Στο βιβλίο περιέχονται άρθρα και κείμενα του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα "enikos.gr" στο διάστημα 2013 - 2015. Τα αίτια που γέννησαν την αρθρογραφία αυτή παραμένουν ζωντανά. Ήδη, τα σημάδια του κινδύνου να μετατραπεί η κρίση σε παρατεταμένο σάπισμα είναι φανερά. Φανερές, όμως, είναι και οι δυνατότητες η Ιστορία να τραβήξει τον άλλο δρόμο. Τα κείμενα του βιβλίου αποτυπώνουν μια μαρξιστική κριτική της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας. Συνιστούν ταυτόχρονα απάντηση στην κυρίαρχη πολιτική που ακολουθείται στον τόπο μας από τις καθεστωτι...

Ο κόσμος αλλάζει, κάθε μέρα, πιο γρήγορα από ποτέ. Η βιομηχανική εποχή τελείωσε. Ό,τι ήταν μοντέρνο είναι ήδη παλιό. Ζούμε την πιο ενδιαφέρουσα περίοδο στην ανθρώπινη ιστορία. Αλλάζουν οι δομές παραγωγής, η οικονομία, ο ρόλος του κράτους, η κοινωνική διαστρωμάτωση. Αλλάζουν οι ιδεολογίες, ο παγκόσμιος χάρτης, η έννοια της ηθικής, η μορφή της εργασίας, οι αλήθειες της επιστήμης, ο τρόπος ζωής μας. Οι νέοι βαρέθηκαν την πολιτική. Η κοινωνία άλλαξε και η πολιτική έμεινε πίσω. Άλλαξαν οι ανάγκες, οι αξίες και οι προοπτικές μας. Η νέα γενιά αλλάζει ήδη στην Ελλάδα. Ε...

Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας "πώς τα φάγατε τα λεφτά", που μας ρωτάει ο κόσμος είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής. Θεόδωρος Πάγκαλος, Βουλή, 21.09.2010 Η τεκμηρίωση του "Τα φάγαμε όλοι μαζί" που δήλωσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος στη Βουλή, σε τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης στις 21 Σεπτεμβρίου 2010...

Η τεκμηρίωση του "Τα φάγαμε όλοι μαζί", που δήλωσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος στη Βουλή, σε τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης στις 21 Σεπτεμβρίου 2010 περιλαμβάνεται στο ομότιτλο βιβλίο, που ορίζει την έννοια της συνευθύνης και της συνενοχής των πολιτών. Περιγράφει το πόσα, πότε, πώς και ποιοι «τα φάγανε» και πώς κατανέμεται η ευθύνη από πάνω προς τα κάτω. Μεταξύ άλλων περιέχονται: - Το πολιτικό ζήτημα. Τι χρώμα έχει το χρέος; Είναι μπλε; Πράσινο; Κόκκινο; - Η ευθύνη της κοινωνίας και του πολί...

Ποια ήταν η σχέση των νέων στην Ελλάδα της Δικτατορίας με την κουλτούρα της διαμαρτυρίας του Μάη του ’68; Σε ποιο βαθμό ήταν σε επαφή με τον πολιτικό ριζοσπαστισμό, αλλά και με τη μαζική κουλτούρα της εποχής, ή αλλιώς με "τα παιδιά του Μαρξ και της Κόκα Κόλα"; Αυτή η μελέτη ανιχνεύει τις πολιτισμικές ροές και τη διάδραση ανάμεσα στις διεθνείς και τις τοπικές διαστάσεις του ελληνικού φοιτητικού κινήματος στη "μακρά" δεκαετία του εξήντα, υπογραμμίζοντας τη σχέση του με τα κινήματα αμφισβήτησης στο εξωτερικό. Παρουσιάζει διεξοδικά τη νεανική έκρηξη της "Γενιάς του Ζήτα", τη δ...

Ο Ριζοσπαστικός Φιλελευθερισμός ως δόγμα-σύνθημα δεν λέει τίποτα. Απλώς προσδιορίζει ιδιότητες. Δεν οριοθετεί πολιτική σκέψη και φιλοσοφία. Διότι ριζοσπάστης και φιλελεύθερος είναι και ο "δεξιός" και ο "αριστερός" και ο "αναρχικός". Άρα καταφέραμε να μην είμαστε τίποτα. Χάσαμε τη δική μας πολιτική ταυτότητα μαζί με την ευκαιρία να συνεχίσουμε την κομματική μας παράδοση διορθώνοντας ασφαλώς την πορεία μας πάντοτε μέσα στο δικό μας πολιτικό χώρο.[...]

Ποτέ ο όρος "δημόσια παρέμβαση" δεν είχε τόση αξία. Μέσα στη μεγάλη κρίση που έζησε και ζει η χώρα μας -αλλά και η Ευρώπη- από το τέλος του 2009, η ανάγκη να σκεφτούμε, να μιλήσουμε και να μοιραστούμε είναι τουλάχιστον εξίσου μεγάλη με την επιρροή της κρίσης σε όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής. Μιλώντας μόνο για "οικονομική κρίση" αδικούμε το μέγεθος και τη σημασία της. Μη μιλώντας καθόλου ή μιλώντας μόνο επιφανειακά γι' αυτήν, αδικούμε τους εαυτούς μας. Η κρίση -οικονομική, κοινωνική, θεσμική, ηθική, πολιτική- είναι το επίκεντρο και η αφορμή των κειμένων που περιλαμβάνον...

Η ιδεολογική προετοιμασία της κοινής γνώμης για την αποδοχή των αντιασφαλιστικών ανατροπών σταδιακά και με το... μαλακό έχει ανατεθεί στους ψευτοπροοδευτικούς επιστημονικούς αναλυτές, ειδικά αυτούς των Ινστιτούτων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔ Υ, 'Ετσι, σε πρόσφατο αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας για το ασφαλιστικό οι αναλυτές του ΙΓΜΕ της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, Ρομπόλης, Ρομανιάς κ.ά. έχουν την τιμητική τους. Η προσπάθειά τους έγκειται στο να αναλύσουν στους αναγνώστες τα "μικτά" (έτσι ονομάζονται τώρα) ασφαλιστικά συστήματα που αρχίζουν να υιοθετούνται στην Ευρώπη, κάτω από το βάρος του να "δι...