Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι πόλεις του Μεσολογγίου και Αιτωλικού, δεν φηµίζονταν ποτέ για τη µεγάλη τους ναυτιλία. Όµως οι πληροφορίες µας από τα αρχεία της Μάλτας, Λιβόρνου, Σενεγάλλιας, Βενετίας και Μασσαλίας, µας λένε πως γύρω στα 1740 ξεκίνησε η Λιµνοθάλασσα µια µεγάλη ναυτιλία, που µόνο µε τα Ιόνια Νησιά µπορούσε να συγκριθεί. Επί 30 χρόνια, µέχρι την επιδροµή των πειρατών, η ναυτιλία της Λιµνοθάλασσας µεγαλούργησε. Στο βιβλίο καταγράφονται όλες οι λεπτοµέρειες των σκαφών, τα φορτία τους και ό,τι άλλες πληροφορίες βρέθηκαν σε διάφορα αρχεία.

Χαρακτηρίζεται έργο ζωής για το συγγραφέα και καλύπτει ολόκληρη την ιστιοφόρο ναυτιλία που επέζησε χάρη στην ξυλοναυπηγική τέχνη και παράδοση από τα πανάρχαια χρόνια ως το τέλος του 19ου αιώνα. Περιέχει ένα πλήθος από καταγραφές τεχνικών λεπτομερειών, ιστορικών στοιχείων, ναυτικής ορολογίας, αλλά και εποχικών εθνικών οραμάτων της κάποτε υπόδουλης στους Τούρκους Κάσου, όπως αυτά εκφράζονται στην ποίηση που διαδόθηκε. Καταχωρούνται ναυτικά έγγραφα εποχής, ακρόπρωρα, άγνωστες έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες και γκραβούρες, πίνακες πλοιοκτητών, ονόματα ιστιοφόρων σκαφών,...

[...] Τα στολίδια του πλοίου, τα παράσημα (insignia) βρίσκονταν άλλα στην πλώρη και άλλα στην πρύμη και είχαν τη μορφή θεού, ήρωα ή δράκοντα. Τα στολίδια αυτά, σκαλιστά ή ζωγραφιστά, ήταν τα διακριτικά του πλοίου, τα εμβλήματα και η προσωποποίησή του. Το πιο σημαντικό βρισκόταν στην πλώρη, από το οποίο έπαιρνε και το όνομά του το πλοίο. Ήταν το "επίσημο", δηλαδή το διακριτικό σήμα του πλοίου. [...] Το ακρόπρωρο διακρίνεται για την κίνησή του προς τα εμπρός. Παρασύρει το πλοίο στο άνοιγμα της θάλασσας που σχίζει με την κοφτερή του πλώρη. Συγχρόνως η επιθετική του μορφή εί...

Η Χίος αποτελεί τον κατεξοχήν ναυτότοπο της ελληνικής ναυτιλίας του εικοστού αιώνα. Και δεν είναι τυχαίο που η πρώτη εμπεριστατωμένη μελέτη για έναν από τους μεγαλύτερους εφοπλιστικούς οίκους της ελληνικής ναυτιλίας έρχεται από αυτό το ναυτικό νησί. Σε έναν τόπο και σε έναν επαγγελματικό χώρο που η εις βάθος έρευνα θεωρείτο ως πρόσφατα ανεπιθύμητη, το βιβλίο του κ. Σταύρου Μιχαηλίδη αποτελεί σημαντική συνεισφορά στη μελέτη της ιστορίας των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Στηριγμένη σε γραπτές και προφορικές πηγές, με εξαντλητική ανάλυση συστηματικών στατιστικών σειρών, με επιστημ...

Μια αφιερωματική έκδοση που αναφέρεται στην ιστορία του πρώτου λιμανιού της χώρας μας, την ίδρυση και την αναγέννησή του μετά από 2,5 χιλιάδες χρόνια έως τις ημέρες μας. Μια συγκλονιστική πορεία μέσα στο χρόνο, αναπόσπαστα δεμένη με τις τύχες της Αθήνας, την οποία διηγούνται τα ίδια τα μνημεία αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Η διαδρομή της Αργούς επί τη βάσει του αρχαίου ορφικού κειμένουκαι των εν αυτώ αστρονομικών αναφορών. Η κατά τους προϊστορικούς χρόνους παγκόσμιος επικράτησις των Ελλήνων ναυτικών.

Πρόκειται για ουσιαστική συµβολή στη ναυτική κουλτούρα ορεσίβιας χώρας, µε µεγάλη όµως ναυτική παράδοση και λαµπρό ναυτικό παρόν. Συγκεκριµένα είναι ένα πανοραµικό χρονικό του βίου και των έργων των ανθρώπων της Θάλασσας. Του ναύτη, του καπετάνιου, της καπετάνισσας, του καραβοκύρη, του θαλασσοµάχου, του θαλασσοπόρου και του πειρατή, σε ελληνική και παγκόσµια κλίµακα και σε σχέση µε το µύθο, την παράδοση, την ιστορία. Είναι οι Φυλές των Υδάτων που µε τα κουπιά, τα ιστία, τον ατµό, τη τουρµπίνα και τη ντήζελ, έγραψαν και γράφουν ιστορία και πολιτισµό.

[...] Με αφορμή τη συμπλήρωση, το 2006, πενήντα χρόνων ζωής από την ίδρυση, αρχικά, της πρώτης σχολής μηχανικών Ε.Ν. αργότερα (1957) της σχολής ραδιοτηλεγραφητών και στη συνέχεια (1965) την ίδρυση των δημοσιών σχολών Ε.Ν. μηχανικών (στη Χίο) και πλοιάρχων (στις Οινούσσες), αναδράμει στις δύσκολες εκείνες εποχές των προσπαθειών να δοθεί η ευκαιρία στους νέους της ιδιαίτερης πατρίδας του να αποκατασταθούν επαγγελματικά, στη ναυτιλία μας να αποκτήσει άξια και καλά κατηρτισμένα στελέχη και στο νησί της καταγωγής του να παράσχει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης μιας άνευ προηγουμένου...

Η έκδοση παρουσιάζει το ευνοϊκό πλαίσιο που διαμορφώθηκε τον 18ο αιώνα για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας και επικεντρώνεται, ανά έτος, στα γεγονότα που σημάδεψαν τον Αγώνα στη θάλασσα από το 1821 έως το 1830. Περιλαμβάνει επίσης κατάλογο των πλοίων των τριών ναυτικών νησιών, της Ύδρας, των Σπέτσες και των Ψαρών.

Ο συλλογικός τόμος "Ο λαϊκός πολιτισμός και η ναυτική παράδοση του Αιγαίου" προήλθε από τις εισηγήσεις του Πανελλήνιου Συνέδριου για τη ναυτική παράδοση, με τίτλο: "Μάγνητες και ο πολιτισμός της θάλασσας", που διοργανώθηκε στις 4-5 Δεκεμβρίου 2015 στο Βόλο από την Ακαδημία Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας της "Μαγνήτων Κιβωτού" της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος & Αλμυρού, το Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και την Ομάδα Εργασίας για την Προστασία και την Ανάδειξη των Παραδοσιακών Σκαφών και της Ξυλοναυπηγικής Τέχνης του Ελληνικού Χώρου του Υπουργείου Πολιτισμού...

Ο κόσμος της παράκτιας ακτοπλοΐας ήταν ένας κόσμος μαγικός που ακροβατούσε μεταξύ στεριάς και θάλασσας. Ο κόσμος αυτός "μετέφερε" πάνω στα ξύλινα σκάφη του πλήθος από βάσανα και καημούς των μετακινούμενων βιοπαλαιστών. Είναι αυτός που, με πολύ κόπο και χειρονακτική δουλειά, έφερε κοντά τους πληθυσμούς των απέναντι ακτών του Κορινθιακού κόλπου και βοήθησε στην επικοινωνία των Ρουμελιωτών με τους Μοραΐτες. Γι' αυτόν τον κόσμο οι μνήμες λιγοστεύουν και σε λίγο, με το πέρασμα του χρόνου, θα ξεχαστούν. Στο παρόν έντυπο γίνεται μια προσπάθεια καταγραφής του κόσμου της παράκτια...

"...τα καράβια μας δεν δουλεύουν μόνο την Άσπρην θάλασσαν, αλλ΄ όλας τας θάλασσας, και λεβάντε και πουνέντε, και έξω του Στρέτου τον Ωκεανόν, Αμερικήν, Ολλάνδιαν και Ιγγλατέραν, και την Βαλτικήν θάλασσαν, και πέρυσι εζήτησαν πραγματευταί καράβια μας να αναυλωθούν διά Ινδίας..." (Αρχείον Κοινότητος Ύδρας, 15/12/1804) Τα τελευταία σαράντα χρόνια οι Έλληνες κατέχουν τον μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο, μεγαλύτερο από εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας, της Κίνας ή της Ιαπωνίας. Οι αρχές της ανάπτυξης της σύγχρονης ελληνόκτητης ναυτιλίας εντοπίζονται στον 18ο αιώνα. Ο...

Η ιστορία της επτανησιακής ποντοπόρου εμπορικής ναυτιλίας κατά τη διάρκεια της περιόδου από τις αρχές του 18ου έως και την Ένωση των Επτανήσων με το Ελληνικό Βασίλειο το 1864 είναι ένα από τα σημαντικά κενά της ελληνικής ιστοριογραφίας. Η βιβλιογραφική παραγωγή καλύπτει τη ναυτιλιακή ιστορία των νησιών του Αιγαίου, ενώ η ναυτιλία των νησιών του Ιονίου, κυρίως κατά την περίοδο της Ιονίου Πολιτείας, δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής ιστορικής έρευνας, παρά τις ενδιαφέρουσες μελέτες που έχουν δει το φως κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό το ιστοριογραφικό κενό επ...

[...] Ο Τάσος Τζαμτζής επιχειρεί μια αναδρομή στην ελληνική ναυτιλία, όπως υπήρχε και λειτουργούσε πριν δύο περίπου αιώνες. Περιγράφοντας με άνεση γλωσσικού χειρισμού, ευκρίνεια και τρόπο γλαφυρό, πως και με ποια βοηθήματα ναυσιπλοΐας ταξίδευαν τα ελληνικά καράβια της εποχής, εκφράζει έκπληξη διαπιστώνοντας ότι η ύλη σε ορισμένα βιβλία θεωρητικής ναυτιλίας των αρχών του 19ου αιώνα παρέμεινε σχεδόν η ίδια με εκείνα που ο ίδιος διδάχτηκε στις επαγγελματικές σπουδές του μεσούντος του 20ού. Άρα για να έχουν τόσο μεγάλη διαχρονική αξία, θα ήταν, συμπεραίνει, τουλάχιστον καλογραμ...

Πρόκειται για µια ερευνητική εργασία µε επιλογή Ιστορικών Ναυτικών Κειµένων από τον Γιάννη Γαβαλά και εισαγωγή της Κωνσταντίνας Αδαµοπούλου-Παύλου Προϊσταµένης Γ.Α.Κ. Ιστορικού Αρχείου - Μουσείου Ύδρας. Το βιβλίο παρουσιάζει ιστορικά κείµενα τόσο της επανάστασης, όσο της προεπανάστασης και της µεταεπαναστατικής περιόδου, σε συνδυασµό µε πίνακες της δύναµης των στόλων των τριών Νήσων 1821 και φόντο τον επικό ορίζοντα της δηµώδους και έντεχνης ποίησης, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Ο Νίκος Παππάς ήταν ένας από τους πρωτεργάτες στο Κίνημα του Ναυτικού το οποίο εκδηλώθηκε τον Μάιο του 1973 και αποτέλεσε τη σημαντικότερη αντίσταση κατά της χούντας ως τότε. Το Κίνημα οργανώθηκε με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας και συμμετείχαν εκτός από αξιωματικούς του Πολεμικού ναυτικού και αξιωματικοί από την Αεροπορία και τον στρατό. Ο Νίκος Παππάς ήταν κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό "Βέλος" και ενώ το κίνημα είχε ήδη προδοθεί, αποφάσισε να αποχωρήσει από την άσκηση του ΝΑΤΟ στην οποία συμμετείχε και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, καταφέροντας μεγάλο πλήγμα...

Το "Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη" παρουσιάζει την τελευταία του δίγλωσση έκδοση που αφορά στην ιστορία των είκοσι από τα πιο γνωστά ναυάγια των ελληνικών θαλασσών του 20ου αιώνα. Έγιναν γνωστά άλλα για τον μεγάλο αριθμό ψυχών που χάθηκαν στα κουφάρια τους και άλλα πάλι για τις ένδοξες στιγμές γενναιότητας και αυταπάρνησης του Πολεμικού μας Ναυτικού. Μέσα από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του τόμου ζωντανεύουν οι ιστορίες τους.