Άπαντα
Δείναρχος
Κάκτος (1998)
Κατά Δημοσθένους: Λόγος κατηγορίας εναντίον του Δημοσθένη στη δίκη του για χρηματισμό κατά την υπόθεση των χρημάτων του Άρπαλου (425/424 π.Χ.). Κατ' Αριστογείτονος: Λόγος που γράφτηκε και εκφωνήθηκε στο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης σχετικά με τα χρήματα του Άρπαλου. Κατά Φιλοκλέους: Κατηγορία κατά του στρατιωτικού αξιωματούχου Φιλοκλή για την ίδια με τους δύο προηγούμενους λόγους υπόθεση. Αποσπάσματα: Μικρά τμήματα από έργα που αποδίδονται στον Δείναρχο και δεν σώζονται ακέραια. Υπέρ της δωδεκαετίας: Λόγος αμφισβητούμενης γνησιότητας, απολογία της πολιτείας του...
Die Rede des Perikles für die Gefallenen
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (1998)
Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος
Δρακόπουλος Δημήτρης
Επικαιρότητα (1997)
Ο "Περικλέους Επιτάφιος", ο αθάνατος ύμνος της αθηναϊκής δημοκρατίας που μας διέσωσε ο Θουκυδίδης, εκφράζει τέλεια την παιδευτική αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος στη διαμόρφωση του ολοκλήρωμένου πολίτη. Στο έργο διακρίνουμε την αρμονική σύνθεση του επιβλητικού λόγου, του ρυθμού και της ιδέας, την απόδοση της αλήθειας μέσα από έναν έπαινο. Την προβολή του δημοκρατικού πάθους του Περικλή μέσα από την προσωπική έκφραση του συγγραφέα. Επομένως, ο Επιτάφιος είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής φύσης του μεγάλου ιστορικού και της διανοητικής του ικανότητας.
Άπαντα
Ανδοκίδης
Κάκτος (1996)
Περί των μυστηρίων Ο Ανδοκίδης υπερασπίζεται με επιτυχία τον εαυτό του απέναντι στην κατηγορία για συμμετοχή του στο σκάνδαλο του ακρωτηριασμού των Ερμών και της παρωδίας των Ελευσινίων μυστηρίων. Περί της εαυτού καθόδου Λόγος στην εκκλησία του δήμου σχετικά με την πολιτική αποκατάσταση του ρήτορα, μετά την επιστροφή του από την εξορία. Απάντηση στο κατηγορητήριο του Λυσία (Κατ' Ανδοκίδου ασεβείας). Περί της προς Λακεδαιμονίους ειρήνης Ο Ανδοκίδης υπερασπίζεται τον εαυτό του και τα υπόλοιπα μέλη της αθηναϊκής πρεσβείας στη Σπάρτη, που το 391 π.Χ. διαπραγματεύτηκε τους όρους...
Άπαντα 2
Αισχίνης
Κάκτος (1995)
Κατά Κτησιφώντος Ο Αισχίνης αντιδρά στην πρόταση του Κτησιφώντα να τιμηθεί ο Δημοσθένης. Ηττάται και φεύγει από την Αθήνα. Επιστολαί Αμφισβητούμενης γνησιότητας κείμενα, με προέλευση πιθανότατα από τη σχολή της Ρόδου.
Άπαντα 1
Αισχίνης
Κάκτος (1995)
Κατά Τιμάρχου Κατηγορώντας τον Τίμαρχο για πορνεία, ο Αισχίνης κάνει ουσιαστικά πολιτική επίθεση εναντίον του Δημοσθένη. Ο λόγος σηματοδοτεί την αρχή της σκληρής αντιδικίας των δύο ανδρών. Περί της παραπρεσβείας Ο ρήτορας υπερασπίζεται τον εαυτό του απέναντι στις κατηγορίες του Δημοσθένη για τα γεγονότα σχετικά με τη δεύτερη πρεσβεία του 346 π.Χ. προς τον Φίλιππο.