Φιοντόρ Ντοστογιέσφκι: Τα γυμνά μάτια
Τριαρίδης Θανάσης 1970-
Σαιξπηρικόν (2008)
Τα "Γυμνά μάτια" του Θανάση Τριαρίδη είναι ένα δοκίμιο (ή κάτι σαν δοκίμιο -συχνά στιχουργημένο· ίσως σχεδίασμα;) για τον Ντοστογιέφσκι. Μια πλακέτα 48 σελίδων από τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν". Είναι το πρώτο βιβλίο μιας σειράς με συγκεκριμένη μορφολογία που ξεκινάνε οι εκδόσεις "Σαιξπηρικόν", η οποία θα επικεντρωθεί σε κείμενα που βρίσκονται (: εξοκέλλουν) στο μεταίχμιο των λογοτεχνικών ειδών. "...Η νύχτα αυξάνεται. Είμαστε πλασμένοι για την αγάπη. Διαβάζω τις μαρτυρίες από τα δίδυμα του Μέγκελε - τα παιδιά στα οποία ο Μέγκελε έκανε ευγονικά πειράματα. Ο Μέγκελε μας...
Ο Τολστόι
Αλεξανδρόπουλος Μήτσος 1924-2008
Ελληνικά Γράμματα (2007)
Λέοντας -με κεφαλαία- έγραφε το όνομα του Τολστόι ο σύγχρονός του επιφανής κριτικός Βλαδίμηρος Στάσωρ, υποδηλώνοντας το έκτακτο μέγεθος του ανθρώπου και του συγγραφέα, που ο τόνος του, η ίδια η εμφάνισή του, η ασυνήθιστη πνευματική του ρώμη ξυπνούσαν συνειρμούς με στοιχεία της φύσης. Στο βιβλίο, με μυθιστορηματικό, αλλά βασισμένο σε τεκμήρια ντοκουμέντων, ψυχογράφημα αυτού του εξαιρετικού πνευματικού φαινομένου, διερευνάται ο ασίγαστος μέχρι τέλους αγώνας, αυτογνωσίας, η οδυνηρή πορεία από την αλαζονεία και τα πάθη της νιότης στην αυτοπαιδευτική μανία τελειοποίησης, που εισ...
Η ρωσική λογοτεχνία στην Ελλάδα
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Τι μπορεί να αποκομίσει κανείς από ένα βιβλίο που ασχολείται με την παρουσία της ρωσικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα του 19ου αιώνα και έχει ως βασικό πυρήνα τρεις καταλόγους: Α. Μεταφράσεις (ποιήματα, πεζά, δοκίμια Ρώσων συγγραφέων), Β. Δοκίμια (Ελλήνων για τη ρωσική λογοτεχνία), Γ. Κριτικά σημειώματα-Αναφορές (Ελλήνων αλλά και ξένων για ποικίλα θέματα της ρωσικής λογοτεχνικής ζωής); Στο πρώτο επίπεδο είναι η χαρά να διεισδύσουμε στη νοοτροπία, τον χαρακτήρα μιας άλλης εποχής. Έπειτα μπορούμε να προβληματιστούμε για τον συσχετισμό των ζητούμενων από την πνευματική σκευή του Άλ...
Λόγος για τον Πούσκιν
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Αρμός (2001)
Ένα σημαδιακό κείμενο το οποίο διατηρεί όλη του την αξία ακόμη και σήμερα, ιδιαίτερα για λαούς που διχάζονται μεταξύ των δικών τους παραδόσεων και της ιστορικής εξελίξεως. Τον διχασμό αυτό, που εκείνο τον καιρό εξέφραζαν τα δύο ρεύματα των δυτικοφίλων και σλαβοφίλων, με τον Λόγο στον Πούσκιν ο Ντοστογιέφσκι προσπαθεί να τον υπερβή και μας αφήνει ένα μνημείο συνθέσεως σε ανώτερο επίπεδο συγκρουομένων ιστορικών δυνάμεων. Ελευθερώνει έτσι από τα δεσμά του το παρελθόν και ανοίγει δρόμο στο μέλλον.