Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Χερσότοπος" (1877) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα της μεγάλης παρακαταθήκης που άφησε ο Τουργκένιεφ. Αμέσως πριν από τη συγγραφή του, ο δημιουργός του ζούσε εκτός Ρωσίας. Τα προηγούμενα έργα του είχαν επικριθεί σε μεγάλο βαθμό, και μάλιστα λέγεται ότι ο Ντοστογιέφκσυ έκανε λόγο με καυστικό τρόπο για αποκοπή του Τουργκένιεφ από την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη Ρωσία. Έτσι, ο Τουργκένιεφ μέσω του "Χερσότοπου", που έμελλε να αποτελέσει το κορυφαίο έργο του, σκόπευε να αποδείξει ότι είναι γνώστης της κατάστασης που υπήρχε στη χώρα του, ιδίως σε κοινωνικό και...

Νέα Υόρκη 1991. O Ρώσος ζωγράφος Άλικ πεθαίνει. Γύρω του οι φίλοι του - όλοι μετανάστες, όλοι άνθρωποι που προσπαθούν να συγκεράσουν δύο πολύ διαφορετικούς τρόπους ζωής, δύο πολύ διαφορετικές κουλτούρες. Μπορεί όμως ένας άνθρωπος να μετατρέψει το θάνατό του σε μήνυμα αισιοδοξίας για τους αγαπημένους του; Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που με την ευαισθησία, το μείγμα μελαγχολίας και χιούμορ και τη βαθιά ανθρωπιά του θυμίζει τις σημαντικότερες στιγμές της μεγάλης ρώσικης λογοτεχνικής παράδοσης.

Οι "Φτωχοί άνθρωποι" είναι ένα μυθιστόρημα σε μορφή επιστολών που ανταλλάσσουν μέσα σε έξι μήνες ο ηλικιωμένος υπάλληλος Μακάρ Αλε-ξέγιεβιτς Ντιέβουσκιν και η νεαρή Βάριενκα Ντομπροσιόλοβα. Από την αλληλογραφία των "Φτωχών" μαθαίνουμε για τη ζωή τους: τους ταπεινώνουν και τους κατακλέβουν οι άλλοι, μα αυτοί ψυχικά είναι πάμπλουτοι. Έχουν δημιουργήσει και ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο, με δική τους γλώσσα, κατανοητή μόνο από τους ίδιους και απρόσιτη στους αμύητους. Οι επιστολές των "Φτωχών" φανερώνουν τη δύσκολη πορεία της σκέψης του φτωχόκοσμου που με τη φλογερή του καρδιά...

Ο αναγραφόμενος στο εξώφυλλο τίτλος "Φρασεολογισμοί στη ρωσική λογοτεχνική γλώσσα και η απόδοσή τους στη νέα ελληνική" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παραπλανητικός, ως ένα βαθμό· αλλά και ενδεικτικός μετριοπάθειας, καθώς αποκρύπτει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση του συνολικού έργου: μια κατάλληλη για διδακτικούς σκοπούς, αλλά συνάμα λογοτεχνικώς άρτια και συχνά ευφυή μετάφραση του έργου του Μ. Μπουλγκάκοφ "Η ζωή του κυρίου ντε Μολιέρ", ένα έργο που έως τώρα δεν είχε μεταφραστεί στην Ελληνική. Το βιβλίο αυτό προσφέρεται για διάφορες χρήσεις, πράγμα που το καθιστά ιδιαίτερα εν...

Μια γυναίκα με πλούσιο παρελθόν αναζητά καταφύγιο σ' ένα σπίτι στο δάσος, κοντά στον ωκεανό. Εκεί προσπαθεί να συναρμολογήσει τα κομμάτια της, να θυμηθεί ένα προς ένα τα στάδια της ζωής της: ζωγραφική στην Αμερική, αρχιτεκτονική στην Ιταλία, καριέρα στη Γαλλία, καταφύγιο στην Αμερική... Οι τρεις σχέσεις που καθορίζουν τη ζωή της μοιάζουν με μυθιστόρημα βγαλμένο απ' την αχαλίνωτη φαντασία ενός συγγραφέα. Πόσο εύκολο είναι να ξαναβρεί την ισορροπία της; Πώς να φτάσει εκεί όταν όνειρα κι εφιάλτες, έρωτες και φόνοι ζυμώνονται όλα μαζί και κάνουν τις αναμνήσεις αφόρητες; Είνα...

Με πλαίσιο ένα παραμύθι για την Κερασοφόρα Μάνα Ελαφίνα, που διηγείται ο παππούς στο μικρό ήρωα του βιβλίου, ο Τ. Αϊτμάτοβ, διεισδύει στη φλογερή ψυχή του Κιργιζιανού λαού, απ' τον οποίο κατάγεται και ο ίδιος. "Ένα μόνο μπορώ να σου πω", λέει. "Αρνήσου εκείνα όλα, μ' όσα δε συμφιλιώθηκε η παιδική σου ψυχή. Αυτού βρίσκεται η παρηγοριά μου. Έζησες σαν αστραπή, που μια μέρα μαζεύτηκε κι έσβησε. Οι αστραπές όμως διασχίζουνε τον ουρανό. Και ο ουρανός είναι αιώνιος. Και σ' αυτό βρίσκεται η παρηγοριά μου. Και στο ότι ακόμα η παιδική συνείδηση στον άνθρωπο υπάρχει σαν τη φύτρα στο...

Τέλη Μαρτίου του 1864 το λογοτεχνικο-πολιτικό μηνιαίο περιοδικό «Επόχα» φιλοξενεί την εξομολόγηση ενός παράδοξου ανθρώπου. Το κείμενο, που έφερε τον τίτλο «Σημειώσεις από το Υπόγειο», υπέγραφε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Το «Υπόγειο», όπως έχει επικρατήσει να τιτλοφορείται στα καθ’ ημάς το σύντομο αυτό έργο, αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία του συγγραφέα, όχι μόνο για τον τρόπο αφήγησης, αλλά, και, κυρίως, για τα κεφαλαιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που έθετε, πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένα και άνευ περιστροφών, ο Ντοστογιέφσκι, ζητήματα που θα ξανατεθούν στα μεγάλα μυθιστορήματά...

Σύμφωνα με τα λόγια του συγγραφέα, πρόκειται για μια "ασύμμετρη απάντηση στην Λολίτα του Ναμπόκοφ". Ένας ήρωας της μετασοβιετικής εποχής που αρνείται να γεράσει... Ο Μακάνιν στον "Τρόμο" αποτίει φόρο τιμής στην τρίτη ηλικία μέσα από αλλεπάλληλα στιγμιότυπα της καθημερινότητας ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που λατρεύει το φεγγάρι, τις γυναίκες, τον έρωτα - που αρνείται να παραδοθεί και να πεθάνει μόνος, κολλημένος σε μια οθόνη τηλεόρασης όπως οι φίλοι του. Σε σκηνές γεμάτες χιούμορ αλλά και σπαραγμό καταγράφονται με πιστότητα οι ιστορικές στιγμές του πραξικοπήματος κατά του...

Από τα πιο αξιόλογα κι όμως λιγότερο γνωστά έργα του Ντοστογιέφσκι.

Κατά τη διάρκεια του ρωσικού εμφυλίου, ένας νεαρός στρατιώτης των Λευκών σκοτώνει στην ουκρανική στέπα έναν καβαλάρη. Χρόνια αργότερα, εξόριστος στο Παρίσι, όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος, θα διαβάσει τυχαία ένα διήγημα, γραμμένο από κάποιον Αλεξάντρ Βολφ, όπου το περιστατικό που τον σημάδεψε περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια από τη σκοπιά του θύματος. Η αναζήτηση του φασματικού Βολφ φέρνει διαρκώς τον αφηγητή αντιμέτωπο με το παρελθόν και με τον εαυτό του. Ο Γκαϊτό Γκαζντάνοφ συνθέτει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ένα μεταφυσικό νουάρ, προσδίδοντας υπαρξιακό και φιλοσοφικό...

"... Το Υπόγειο είναι ένα από τα πιο καταπληκτικά έργα όχι μονάχα της ρωσικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Διαβάζοντας το νομίζεις πως δεν πατάς πια στέρεα στο χώμα, αλλά πως πέφτεις σε καμιά άπατη άβυσσο. Αισθάνεσαι την ευθυμία του πετάγματος, τον τρόμο και τη φρίκη του κενού". (Λέων Σεστόφ)