Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό οι αρχαίοι να μην έβλεπαν ότι η λογοτεχνία και η ποίησή τους ήταν εντελώς ανόητες. Η τεράστια, μεγαλειώδης δύναμη του λογοτεχνικού πάγου ξοδεύτηκε για το τίποτα. Είναι απλώς γελοίο - οποιοσδήποτε έγραψε οτιδήποτε του κατέβαινε στο κεφάλι. Είναι τόσο ανόητο και γελοίο όσο και το ότι άφηναν τον ωκεανό να χτυπάει αποβλακωμένα την ακτή, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, ενώ τα εκατομμύρια χιλιογραμμόμετρα ενέργειας που ήταν κλειδωμένα στα κύματα δεν έκαναν τίποτ' άλλο από το να ενισχύουν τα αισθήματα των ερωτευμένων. Εμείς πήραμε το γλυκό τίπ...

Η αφύπνιση των συνειδήσεων σ' ένα ρούσικο χωριό στις αρχές του αιώνα μας, λίγα χρόνια μετά την πρώτη επανάσταση του 1905, όταν με την εκλογή της τρίτης Δούμας παγώνουν τα αιτήματα του λαού και καταργούνται οι αντιπροσωπίες εργατών και αγροτών. Οι νέοι προπορεύονται ορμητικά, σιγά-σι-γά ακολουθούν κ' οι γεροντότεροι του χωριού - τραβώντας όλοι τους σε μια πορεία καλπάζουσα για το ξημέρωμα της μεγάλης σοσιαλιστικής επανάστασης.

Αυτή η ματιά, αυτή η δραματική σχεδόν θλίψη, η ανία που καμιά σωματική ηδονή, καμιά πνευματική φιλοδοξία δεν μπορεί να την ικανοποιήσει, ξεκινάει ίσως από την αίσθηση ότι η ζωή είναι υπερβολικά αχανής για να την υπηρετήσει ένας άνθρωπος, με τις συγκεκριμένες ημερομηνίες λήξης της ύπαρξής του, και μαζί υπερβολικά περιορισμένη για να δώσει σε μια ανθρώπινη ζωή προορισμό αντάξιο της απεραντοσύνης της ψυχής. Κι είναι αυτό που δίνει στο "Ένας ήρωας του καιρού μας" τόνο τόσο υποκειμενικό, αφοπλιστικής ειλικρίνειας, και συγχρόνως τόσο αντικειμενικό, ώστε ο αναγνώστης ν’ αναρωτιέτα...

Το μυθιστόρημα του Μ. Λέρμοντοφ "Ένας ήρωας του καιρού μας" ("Γκερόι νάσιεβο βρέμενι") είναι ένα από τα αριστουργήματα της ρωσικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ήρωας του, ο Πετσόριν, αγαπάει την περιπέτεια, λατρεύει τη φύση και τις γυναίκες μ' έναν τρόπο δικό του -λεπτό, εξευγενισμένο, βαθιά ανθρώπινο. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ειρωνεία χωρίς κακία και μίσος, μια ειρωνεία γεμάτη συμπάθεια, τρυφερότητα, ανθρωπιά. Ο Πετσόριν ζει και χαίρεται ανέμελος, αδέσμευτος. Ο Πετσόριν κλαίει και γελάει μαζί και στις επιτυχίες του και στις αποτυχίες του -στην προσπάθεια του ν...

Τούτο το έργο το είπαν και μπορεί να το πουν "ευαγγέλιο του προλεταριάτου"... Τι ήθελε να δώσει ο Γκόρκι μ' αυτό το βιβλίο; Πού στόχευε; Το είπε ο ίδιος: "Στο νέο μου μυθιστόρημα προσπάθησα να φωτίσω το δρόμο προς τη συγχώνευση με το σύνολο (...) Κάθε προσωπικότητα - αν είναι ένα μέγεθος πνευματικά υγιές -πρέπει να τείνει προς τον κόσμο και όχι από τον κόσμο. Αυτή είναι η θέση του μυθιστορήματος. Έχω το θάρρος να νομίσω πως το απόδειξα...".

Στο "Έρωτας, ποστ-ρεστάντ", του Ρώσου συγγραφέα Βαλέρι Μπριούσοφ, κυριαρχούν αλληλένδετα τρία βασικά θέματα: του δονζουανισμού, της φτώχιας και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Με εκπληκτική μαστοριά και μεγάλη απλότητα, δίχως να ξεπέφτει ποτέ στην εύκολη δραματικότητα, ο Μπριούσοφ μας δίνει το πορτρέτο ενός ταλαντούχου μουσικού που, παρά τις κάποιες επιτυχίες του, τόσο στην τέχνη του όσο και στον έρωτα, δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τον κολασμένο κύκλο της μίζερης ζωής του. Ο ήρωας του έργου είναι πράγματι αξιοθρήνητος, αλλά, ταυτόχρονα, τόσο οικείος, τόσο αιώνιος, τόσ...

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους στη ρωσική ιστορία και λογοτεχνία είναι ο περίφημος "ασημένιος αιώνας", η μεταίχμιος εποχή ανάμεσα στους δύο αιώνες, τον 19ο που έδυε και τον 20ό που ανέτειλε. Εποχή συναρπαστική, γεμάτη πολέμους, επαναστάσεις, εξεγέρσεις, αίμα, μεταφυσικές προσδοκίες, εσχατολογικές προφητείες αλλά και μεγαλειώδεις προσωπικότητες της τέχνης που σημάδεψαν όχι μόνο τη ρωσική αλλά και την παγκόσμια τέχνη. Η Άννα Μαρ ήταν μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της εποχής εκείνης, μιας γυναίκας που έζησε στη μεθόριο των παθών, που έγραψε ερ...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο»,...

"Περνώντας με σαρωτική ορμή από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα στις μικρότερες λεπτομέρειες της ιδιωτικής ζωής, η νευρική και ανεξάντλητα ανθρώπινη γραφή του Γκρόσμαν δίνει σε κάθε σελίδα τη λάμψη του αριστουργήματος". ("The Independent") "To πραγματικό θέμα του βιβλίου είναι η καθημερινή μάχη που δίνει το ανθρώπινο πνεύμα με τη φρίκη του πολέμου και του ολοκληρωτισμού - φασιστικού ή κομμουνιστικού. Οι σελίδες του είναι γεμάτες τρομερές σκηνές απανθρωπιάς, δοσμένες με συνταρακτικά αιχμηρό τρόπο. Αν ήταν δυνατόν να συμπυκνώσουμε το θέμα σε μία λέξη -πράγμα μάλλον αδύνατον σε...

Ο παραδοσιακός ρωσικός βερμπαλισμός -κληροδότημα της τολστόιας επιρροής- σε συνδυασμό με το πολυχρησιμοποιημένο ανά την υφήλιο θέμα του πολέμου, θα μπορούσαν να έχουν σταθεί εμπόδιο στην προσπάθεια του Ρώσου συγγραφέα και δημοσιογράφου Κονσταντίν Σιμόνοφ να δημιουργήσει ένα καθηλωτικό χρονικό των αρχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και, πιο συγκεκριμένα, των γεγονότων του Δυτικού Ρωσικού Μετώπου, τότε που οι Γερμανοί προήλασαν εναντίον της Μόσχας. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συνέβη! Ο συγγραφέας παρουσιάζει με συναρπαστικό και συνάμα ακριβή τρόπο μάχες, οπισθοχωρήσεις και κυκλωτικές...

O Λούζιν, εσωστρεφής και μελαγχολικός ως παιδί, στρέφεται στο σκάκι για να αποφύγει την πραγματικότητα. Μεγαλώνοντας, το πρωτοφανές ταλέντο του τον φέρνει στην κορυφή, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Το πάντοτε ικανό για λαμπρούς σκακιστικούς συνδυασμούς μυαλό του αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το λαβύρινθο της ζωής και είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στη συντριβή.

O Λούζιν, εσωστρεφής και μελαγχολικός ως παιδί, στρέφεται στο σκάκι για να αποφύγει την πραγματικότητα. Μεγαλώνοντας, το πρωτοφανές ταλέντο του τον φέρνει στην κορυφή, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Το πάντοτε ικανό για λαμπρούς σκακιστικούς συνδυασμούς μυαλό του αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το λαβύρινθο της ζωής και είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στη συντριβή. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.

Ρωσία, τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. Μια πόρνη, η Κατερίνα Μάσλοβα, κατηγορείται για φόνο. Στη δίκη της παρίσταται ως ένορκος ο πρίγκιπας Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Νεχλιούντοφ. Ήταν αυτός που, νεαρή ακόμη, την είχε αποπλανήσει και την είχε εγκαταλείψει έγκυο στο παιδί τους, τον μικρό Μίτιενκα. Η κατηγορούμενη καταδικάζεται σε τέσσερα χρόνια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Ο Νεχλιούντοφ, κατατρεγμένος από τις Ερινύες, ακολουθεί την Κατερνίνα στην εξορία και στο μαρτύριό της. Η τραγική ιστορία της Κατερίνας Μάσλοβα δίνει την ευκαιρία στον Τολστόι να εξαπολύσει τα φαρμακερά βέλη...