Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο», γράφει ο Πούσκιν, το 1824, στον αδελφό του. Και είχε δίκιο. Αυτό που ούτε ο ίδιος δεν ήξερε είναι ότι ο Ευγένιος Ονέγκιν θα γινόταν ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα που γράφτηκαν ποτέ.