Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η τεμπελιά ήταν ανέκαθεν το δυνατό μου σημείο. Δεν υπερηφανεύομαι γι' αυτό, είναι κάτι σαν χάρισμα και ελάχιστοι το διαθέτουν. Υπάρχουν πολλοί οκνηροί άνθρωποι και πολλοί χασομέρηδες, αλλά ένας αυθεντικός τεμπέλης είναι σπάνιο είδος. Δεν είναι κάποιος που περιφέρεται άσκοπα με τα χέρια στις τσέπες του. Αντιθέτως, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως είναι πάντα τρομερά πολυάσχολος. Κανείς δεν μπορεί να απολαύσει την τεμπελιά αν δεν έχει άφθονη δουλειά να κάνει. Μια μνημειώδης πραγματεία (ούτε διακοσίων είκοσι σελίδων) για όλα τα μεγάλα ζητήματα της ζωής (από τον έρωτ...

Kάποιος σε σπρώχνει με δύναμη στις κυλιόμενες σκάλες τρέχοντας να προλάβει το τρένο - και το χάνει. Ο "τέλειος" συνεργάτης σου στη δουλειά δεν παίρνει την προαγωγή που περίμενε. Ένας πολιτικός "συλλαμβάνεται" με το παντελόνι κατεβασμένο. Το παιδί μιας γυναίκας παθαίνει υστερία στο σουπερμάρκετ. Εσύ τώρα γιατί χαμογελάς; Schadenfreude είναι εκείνο το γαργάλημα ένοχης ευχαρίστησης που νιώθουμε όταν κάτι πάει στραβά σε κάποιον άλλο. Είναι η γλυκιά ικανοποίηση που αισθανόμαστε με τον χείμαρρο υβριστικών μηνυμάτων που δέχεται στο Twitter ένας δύστυχος πολιτικός. Το χαιρέκακο...

Τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, ο κορυφαίος Άγγλος λογοτέχνης, στα τριάντα πέντε του χρόνια, δουλεύοντας παράλληλα μυθιστορήματα, διηγήματα και ποιήματα πυρετωδώς, επιτίθεται με δύο λίβελους στις ψυχαναλυτικές θεωρίες, την εποχή ακριβώς που αποκτούν ευρύτερη απήχηση, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ψυχανάλυση όμως είναι μόνο το σημείο εκκίνησης. Ο Λώρενς, αφού τα βάλει με τους ψυχαναλυτές, τα βάζει με την κοινωνία, και αφού τα βάλει με την κοινωνία, τα βάζει με το άτομο. Σύμφωνα με τον Λώρενς, ο έρωτας (που τόσο τον απασχόλησε...

Στο κείμενο περιγράφεται η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα, η οποία είναι χτισμένη πάνω στον κυρίαρχο τρόπο θέασης. Επίσης εξετάζεται η ιστορική διαδρομή που ακολούθησαν τα ζώα από υποκείμενα λατρείας σε φυλακισμένα αντικείμενα. Όπως προκύπτει από την παρούσα ανάλυση, οι ζωολογικοί κήποι σηματοδοτούν τη φυσική και μεταφορική εξαφάνιση των ζώων. Μέσα από την αποδόμηση των θεσμών και των αντιλήψεων που κρατούν τα ζώα έγκλει­στα, μπορούμε ν’ αναστοχαστούμε τις ατομικές τους οντότητες και να δημιουργήσουμε μια νέα απεικόνιση. Το δοκίμιο "Γιατί να κοιτάμε τα ζώα;" είναι για πρώτ...

"[...] Το Καλό Βιβλιοπωλείο. Αποτελείται από ένα χώρο (ή δύο) όπου οι άγνωστοι άγνωστοι αυτού του κόσμου είναι απλωμένοι πάνω σε πάγκους και στοιχισμένοι σε ράφια. Είναι ένας χώρος (ή δύο) όπου μπορείς να βρεις αυτό που ποτέ δεν ήξερες πως έψαχνες, εκεί που οι επιθυμίες σου συνεχώς αναγεννιούνται".

Η μέθη είναι σχεδόν οικουμενική. Όλοι σχεδόν οι πολιτισμοί ανά τον κόσμο πίνουν αλκοόλ. Η μέθη είναι εορτασμός, είναι τελετουργία, είναι ένα πρόσχημα για ξυλοδαρμούς, ένας τρόπος λήψης αποφάσεων ή επικύρωσης συμβολαίων... Μπορεί να είναι θρησκευτική, μπορεί σεξουαλική, μπορεί να ‘ναι η συνήθεια των βασιλέων ή η παρηγοριά των απόκληρων. Η μέθη σε στέλνει για ύπνο αλλά σε στέλνει και στη μάχη.

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Οι πιο ηλικιωμένοι λέγανε ότι έπραξα σωστά, οι νεότεροι έλεγαν ότι ήταν πολύ κρίμα να εξοντωθεί ένας ελέφαντας απλώς επειδή σκότωσε έναν κούλη. [...] Ωστόσο αναρωτιόμουνα συχνά αν κανένας άλλος είχε καταλάβει ότι πυροβόλησα τον ελέφαντα μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελα να φανώ ηλίθιος.

Όσοι πίστευαν ότι η Βιρτζίνια Γούλφ ήταν πολύ απορροφημένη από την τέχνη της για να ασχοληθεί με ότι συνέβαινε γύρω της θα εκπλαγούν απ’ αυτή την πνευματώδη, διαυγή και εκλεπτυσμένη πολεμική που τόσο έξοχα πραγματεύεται την υπόθεση της ισότητας και της απελευθέρωσης των γυναικών. Οι "Τρεις γκινέες" είναι μια εξαιρετικά εύστοχη εναρκτήρια βολή στη μάχη που μαίνεται ως τις μέρες μας. Με τις "Τρεις γκινέες" η Βιρτζίνια Γουλφ προσπαθεί ν’ απαντήσει στο ερώτημα "πως κατά τη γνώμη σας μπορούμε ν’ αποφύγουμε τον πόλεμο" που την απευθύνει με μία επιστολή μια γνωστή προσωπικότη...

Το δοκιμιακό έργο του Όργουελ -κατά πολλούς εξίσου ενδιαφέρον όσο και το λογοτεχνικό- περιλαμβάνει κείμενα πολιτικής, κοινωνικής και λογοτεχνικής κριτικής, απόψεις για τη γλώσσα και την κουλτούρα, πορτρέτα λογοτεχνικών και άλλων προσωπικοτήτων. Στα κείμενα αυτής της έκδοσης, γραμμένα όλα κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1940, ο Όργουελ, με τη χαρακτηριστική του οξυδέρκεια και πολιτική εντιμότητα, αναφέρεται σε τάσεις και φαινόμενα της εποχής του (εκφυλισμό της γλώσσας, "εθνικισμούς"), σε γεγονότα που έζησε από κοντά (Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο), σε πολιτικές και λογοτεχνικές φυ...

Η Βιρτζίνια Γουλφ, μια από τις σπουδαιότερες μυθιστοριογράφους του 20ού αιώνα, έγραψε πολλά άρθρα, δοκίμια, κριτικές και κείμενα για την τέχνη και τη λογοτεχνία. Σε αυτό τον τόμο συγκεντρώνονται μερικά από τα σημαντικότερα κείμενά της γύρω από τα θέματα που την απασχολούσαν κατά τη δημιουργική περίοδο της ζωής της: ο φεμινισμός, η κοινωνική ισότητα, η πολιτική, η αξία των βιβλίων, η ρήξη με την παράδοση, η σχέση της τέχνης με την πολιτική και τον άνθρωπο. Τη Βιρτζίνια Γουλφ την απασχολούσε ιδιαίτερα η "γυναικεία εμπειρία"... η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της γυναικείας...

Η επιλογή των δέκα χαρακτηριστικών αυτών δοκιμίων της Βιρτζίνια Γουλφ, από τα πολλά που είχε δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά για να συγκεντρωθούν αργότερα σε συλλογές, έγινε με κριτήριο τη θεματική τους, έτσι ώστε να καλύπτεται ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων της συγγραφής που απασχολούσαν τους λογοτέχνες κατά την εποχή του μεσοπολέμου. Τα δοκίμια του παρόντος τόμου καλύπτουν εκτεταμένη χρονική περίοδο, καθώς γράφτηκαν από το 1919 μέχρι το 1940, και παρατίθενται με χρονολογική σειρά. Αναφερόμενη στο έργο πολυάριθμων πεζογράφων, ποιητών και κριτικών, όπως του Σαίξπηρ, το...

Στο κλασικό μυθιστόρημά του "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος" (1932) ο Huxley απεικόνιζε μια μελλοντική κοινωνία δέσμια της επιστήμης, που ρυθμίζεται από εξελιγμένες μεθόδους κοινωνικού ελέγχου. Γραμμένο σε μια εποχή που ο δυτικός κόσμος ήταν στα πρόθυρα συγκλονιστικών αλλαγών, το προφητικό του έργο αποτέλεσε ισχυρό αντίδοτο στην ακλόνητη πίστη προς τα οφέλη της επιστημονικής προόδου και της μαζικής εκβιομηχάνισης. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, με την "Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο" ο Huxley επιχειρεί έναν απολογισμό και βλέπει με έκπληξή του ότι πολλοί από του...

Το βιβλίο "Ένα δικό σου δωμάτιο", αποτελεί ορόσημο στο θέμα της γυναικείας χειραφέτησης, βασίζεται σε δύο κείμενα που διαβάστηκαν στο Σύλλογο Τεχνών στο Νιούνχαμα και την Οντάα του Γκίρτον τον Οκτώβριο του 1928. Η Βιρτζίνια Γουλφ κατόπιν τροποποίησε και εμπλούτισε αυτά τα επαναστατικά για την εποχή τους κείμενα, που διαπραγματεύονται με εντυπωσιακό τρόπο το θέμα γυναίκες και πεζογραφία. [...]

Η "Ιδέα μιας Χριστιανικής Κοινωνίας" αντανακλά όχι τόσο την αναζήτηση ενός χριστιανού, αλλά κυρίως την αγωνία ενός Ευρωπαίου για την διάσωση της ταυτότητας του ευρωπαϊκού πολιτισμού, γι' αυτό είναι έτοιμος να αποσυνδέσει την "Ιδέα" από την "Πίστη" και να προτείνει το χριστιανικό πολιτισμό ως κοινή ιδεολογική βάση για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε θετική ή την αρνητική τους στάση έναντι της θρησκευτικής πίστεως.

Στο μεσοδιάστημα σχολείου και πανεπιστημίου έφυγα, όπως πολλοί της γενιάς μου, και διέσχισα την Ευρώπη με ένα σακίδιο στην πλάτη και στόχο την Ασία, ωστόσο το χίπικο ταξίδι εξαντλήθηκε μέσα μου κάπου στην ανατολική Τουρκία. Ο πατέρας μου από την άλλη δεν θα μπορούσε ποτέ όχι απλώς να κάνει, αλλά ούτε να διανοηθεί κάτι παρόμοιο. Ως συγγραφέας, ο Γκράχαμ Σουίφτ δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες της ανθρώπινης έκφρασης, εισδύοντας με επιτυχία στο μυαλό και στην καρδιά ενός μεγάλου φάσματος από χαρακτήρες. Στο "Φτιάχνοντας έναν ελέφαντα" το πρώτο του μη μυθοπλαστικό βιβλίο, η...

Θεωρούμενος ως ένας από τους κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα, ο Τόμας Στερνς Έλιοτ είναι αναμφισβήτητα και ο σημαντικότερος λογοτεχνικός κριτικός. Οι απόψεις του για τη λογοτεχνία και τη λογοτεχνική κριτική αποτέλεσαν τη βάση της αγγλοσαξονικής Νέας Κριτικής και διαμόρφωσαν καθοριστικά, και διεθνώς, τη μοντερνιστική προσέγγιση της λογοτεχνίας. Η βασική θέση του Έλιοτ περιέχεται στην πεποίθησή του ότι η λογοτεχνική κριτική θα πρέπει να συμπληρώνεται από μιαν ηθική και οντολογική οπτική. Επιμένοντας, εις πείσμα των εστέτ, ότι η μεγάλη ποίηση δεν θα έπρεπε να αξιολογείται μό...

"Είμαστε ψυχροί με τους άλλους μονάχα όταν είμαστε μουντοί εντός μας, και δεν έχουμε μήτε σκέψεις μήτε αισθήματα να μοιραστούμε μαζί τους. Δώσε σ’ έναν άνθρωπο κάποιο θέμα να σκεφτεί, πρόσφερέ του ένα σκίρτημα απόλαυσης στην καρδιά του, και θα χαρεί αφάνταστα να τα μοιραστεί με τον πρώτο που στο διάβα του θα βρει". Ο Hazlitt πάλεψε και ανέλαβε από τις κατραπακιές της μοίρας και τις τεθλασμένες των γεγονότων. Ο βιβλιολάτρης είναι πάντα κακό σκυλί και ο ψόφος που διαρκώς αναβάλλεται. Ο σοφός λόγιος είναι συνάμα και λάτρης των αθλημάτων, από τις στοίβες των βιβλίων στον στί...

Τα δοκίμια του Τζωρτζ Όργουελ, από τα οποία παρουσιάζουμε μια μικρή επιλογή, δείχνουν πως ο Όργουελ δεν υπήρξε μόνο ένας συγγραφέας που κόμισε μέσα στην πολιτική γραφή της γενιάς του τη βαθύτερη ηθική ανησυχία και την πνευματική εντιμότητα, αλλά πώς υπήρξε συγχρόνως κι ένας ευαίσθητος και καλλιεργημένος γνώστης της λογοτεχνίας. Την εσωτερική συνάφεια και τη δυναμική σχέση ανάμεσα στις δύο αυτές ιδιότητες του συγγραφέα φωτίζει καλύτερα από κάθε άλλη ανάλυση η σύντομη πνευματική αυτοβιογραφία του "Γιατί γράφω" που λόγω του "εισαγωγικού" και αντιπροσωπευτικού της χαρακτήρα παί...