Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παράλογο, ως αποτέλεσμα παραλογισμών, είναι βασικά ένα γελοίο γι’ αυτόν που το προβάλλει και ένα άκρως επικίνδυνο για τον αντίπαλό του επιχείρημα, το οποίο δεν στερείται μεν Λογικής, αλλά τη διαστρέφει. Το παράλογο είναι προαιώνιο, όσο και η Λογική του ανθρώπου, αλλά στην εποχή μας εμφανίστηκε με αβυσσαλέα φρίκη. Ο Αλμπέρ Καμύ, παιδί της φτώχειας της ζωής και του πλούτου του πνεύματος, με όλο το έργο του, με ολόκληρη τη ζωή του, αναδείχτηκε ακαταμάχητος αγωνιστής πολεμώντας μέσα από πέντε προμαχώνες κατά του παραλόγου. Ως δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, χρονικογράφος, δ...

Τα μελετήματα αναφέρονται, κυρίως, σε πρόσωπα στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε καλύτερα το έργο τους, αλλά και σε κείμενα αντιπροσωπευτικά των συγγραφέων. Επί πλέον, στο θέμα της νεοελληνικής μας γλώσσας και της κριτικής διαδικασίας. Περιέχονται τα κείμενα: - Έρωτας και θάνατος στο έργο του Διον. Σολωμού - Η Γυναίκα της Ζάκυθος - Λάμπρος Πορφύρας (μια ψυχολογική τομή) - Η αδιαλλαξία του Φώτη Κόντογλου - Προσπάθεια για ερμηνεία της Καβαφικής αξιοπρέπειας - Ξαναδιαβάζοντας τη Μαρία Πολυδούρη - Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος και η αναθεωρημένη διαθήκη του - Η περίπτω...

Ο Πέρσυ Σέλλεϋ είναι ένας από τους σημαντικότερους ρομαντικούς ποιητές. Η έντονη προσωπικότητα του, η σκανδαλώδης ζωή του, ο ασυμβίβαστος ιδεαλισμός του, η αυστηρή κριτική του σε θέματα κοινωνικά, πολιτικά, θρησκευτικά, τον χαρακτήρισαν ως αμφιλεγόμενη φιγούρα της εποχής του και τον ανήγαγαν σε είδωλο για τις μεταγενέστερες γενιές. Η Μαίρη Σέλλεϋ είναι συγγραφέας με ευρύτατο έργο που περιλαμβάνει μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά κείμενα, δοκίμια, βιογραφίες και ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Το μυθιστόρημα όμως που την έκανε διάσημη είναι το Φράνκενσταϊν. Οι δύο συγγραφ...

Το πώς και το γιατί ο Κώστας Ζουράρις κατατάσσεται, ως εις εκ των σκυταλοδρόμων στην ομάδα, η οποία διαχρονικά - με πρώτο τον Όμηρο-, διαμόρφωσε και μεταφέρει την ταυτότητα του ελληνικού πολιτισμού καθώς και τον τρόπο σκέψης και δράσης της καθ’ ημάς Ανατολής, αναλύεται - μέσα από το έργο του Κώστα Ζουράρι - σε αυτό το βιβλίο. Επειδή η σκέψη ενός φιλοσόφου, συμβαδίζει με τη δράση του και αυτή η συνέπεια - σκέψης και δράσης - απουσιάζει παγκοσμίως σήμερα - με σπάνιες εξαιρέσεις, όπως αυτή του Κώστα Ζουράρι-, στο βιβλίο αυτό η πνευματική δημιουργία, συνοδοιπορεί με τη δράση μέ...

Ο Βίκτωρ Ουγκώ κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία όχι μόνον των γαλλικών γραμμάτων, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Κυριάρχησε τον 19ο αιώνα (1802-1883) λόγω του μακροχρόνιου βίου του, του δημιουργικού πνεύματος του καθώς και του πολυποίκιλου έργου του: ποίηση, λυρική, επική, σατυρική, δράμα έμμετρο ή σε λόγο πεζό, μυθιστόρημα μελέτες. Έζησε την εποχή κατά την οποία τα διάφορα λογοτεχνικά ρεύματα, ρομαντισμός, συμβολισμός, παρνασσισμός, νατουραλισμός, ρεαλισμός άνθιζαν στο Παρίσι. Τα εγνώρισε καλά. Ο Βίκτωρ Ουγκώ, όμως, ζώντας στη Γαλλία τον 19ο αιώνα, εποχή πολιτικής...

Σε 8 κείμενα που αφορούν τον Γιάννη Σκαρίμπα, εξετάζονται αρκετές πλευρές της ιδιόρρυθμης προσωπικότητας του κορυφαίου συγγραφέα της Χαλκίδας. Τα κείμενα αυτά, όταν γράφτηκαν, δεν είχαν στόχο να αποτελέσουν ένα ψυχογράφημα του Σκαρίμπα. Ωστόσο, επειδή σε αυτά παρουσιάζεται η σχέση του με τον Γιώργο Σεφέρη και τον Τάσο Ζάππα, επειδή αποδεικνύεται πόσο έχει επηρεάσσει το έργο του η ερωτική του φαντασίωση για τη γοητευτική Φιγιέττα Πνευματικού, επειδή αναλύεται το ανέκδοτο διήγημα "Οι τελευταίοι κονταρομάχοι του Έγριπου", επειδή σχολιάζονται όλα τα ονόματα των ηρώων του και τα...

Ο Buchner ήταν ο συγγραφέας που προπορεύτηκε κατά πολύ της εποχής του, εκείνος που ενώ δημιουργούσε εντός της εξέφρασε μια "άλλη πραγματικότητα", ιστορικο-ιδεολογικά στο "Δαντόν", ψυχολογικά-υπαρξιακά στο "Βόιτσεκ" και στο αφήγημα "Λεντς", ακόμη και σε φαινομενικά επιφανειακή μορφή στο "Λεόντιος και Λένα". Πολύ πιο πριν από τον Freud, δημιούργησε ένα έργο και μια τέχνη που ήταν η κατάλληλη και η ικανή πρώτα να εξερευνήσει κι έπειτα να κατανοήσει "την άβυσσο που λέγεται άνθρωπος", με τρόπο αντικειμενικό, ελλειπτικό και απέριττο. [...] (από τη σελ. 51 του βιβλίου). Το ύφος π...

Η συγγραφέας συνεχίζει την προσέγγιση των θεατρικών συγγραφέων του 19ου αιώνα, πιστεύοντας όπως και στο πρώτο της βιβλίο, ότι αναβιώνει το ιστορικό και πολιτισμικό παρελθόν της συγκεκριμένης ιστορικής εποχής. Στο δεύτερο βιβλίο παρουσιάζεται ο Δημήτριος Οικονόμου Καλαποθάκης (1862-1921), Μανιάτης δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της φημισμένης εφημερίδας Εμπρός, πρόεδρος του Μακεδονικού Κομιτάτου και σημαντικός θεατρικός συγγραφέας.

Η συγγραφέας συνεχίζει την προσέγγιση των θεατρικών συγγραφέων του 19ου αιώνα, πιστεύοντας όπως και στο πρώτο της βιβλίο, ότι αναβιώνει το ιστορικό και πολιτισμικό παρελθόν της συγκεκριμένης ιστορικής εποχής. Στο δεύτερο βιβλίο παρουσιάζεται ο Δημήτριος Οικονόμου Καλαποθάκης (1862-1921), Μανιάτης δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της φημισμένης εφημερίδας Εμπρός, πρόεδρος του Μακεδονικού Κομιτάτου και σημαντικός θεατρικός συγγραφέας.

Διόσκουροι. Διός - γιατί και οι δυο τους στάθηκαν παιδιά του Θεού. Κούροι - γιατί και οι δυο τους πέρασαν το σύνορο του θανάτου "έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά" (Καρυωτάκης). Και είναι πάρα πολλά τα προβλήματα που, πρώτα ο Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941) και, κατά δεύτερο λόγο, ο Δημήτριος Καπετανάκης (1912-1944), μας άφησαν, με τον πρόωρο θάνατό τους, να προβάλομε σήμερα ή να τους δώσομε -στη μοναξιά μας- απερίφραστες απαντήσεις ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι. Βέβαια για τους περισσότερους σημερινούς διανοούμενους, που συνήθισαν να ζουν καθένας κατά την όρεξή του ή πιστε...

Οι "Εποχές της Κριτικής" περιέχουν κεφάλαια από την ιστορία της κριτικής και προβάλλουν τα στάδια που ακολούθησε ο ελληνικός στοχασμός για να ορίσει τη λογοτεχνία. Εστιάζουν σε κριτικούς διαλόγους και πραγματεύσεις θεμάτων που βρέθηκαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος της εποχής τους, στο χρονικό διάστημα μιας εκατονταετίας περίπου, από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου. [...] Μια πρώτη περίοδος "συζήτησης" που απασχολεί την παρούσα έκδοση, στο πρώτο μέρος, τοποθετείται στην εποχή που αρχίζει να αρθρώνει τον κριτικό της λόγο η νέα γενιά λογοτε...

Στη θεατρική λογοτεχνία ένα δραματικό κείμενο καθίσταται θέαμα μέσα από την ερμηνεία των ηθοποιών. Στην απειρότητα που συνοδεύει τη θεατρική επικοινωνία και με την αυλαία να χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα επικεντρωνόμαστε στο κείμενο και στην αισθητική τάξη που δημιούργησε ο δραματουργός, στις οπτικές και ακουστικές αναπαραστάσεις που κατασκεύασε, για να καθορίσει τις εικόνες, τις έννοιες, τα αισθήματα και τις εμπειρίες που αποτελούν τα στοιχεία ενός συγκεκριμένου προσωπικού βιώματος. Στην παγκόσμια θεατρική λογοτεχνία η περίπτωση του O' Nιλ είναι μοναδική: στ...

Ο ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, τιμάται με το αφιέρωμα αυτό για τη μακροχρόνια, πολύκαρπη και πολύτιμη προσφορά του στην έρευνα και στη διδασκαλία. Η Επιτροπή του Αφιερώματος εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της προς τον ευρύτατο κύκλο των συνεργατών -στους οποίους συγκαταλέγονται και πολλοί παλαιότεροι μαθητές του τιμωμένου- για την πρόθυμη ανταπόκρισή τους με μια συρροή υψηλής ποιότητας συμβολών. [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Η αστρική σκόνη της...

"Από την πλευρά εκείνων που κατέχουν τη μαεστρία του λόγου, ίσως μοιάζουμε με μουγγούς που εκφράζονται με παράξενα νεύματα -μια σχεδόν ιδιωτική γλώσσα εικόνων. Από την πλευρά των μουγγών, είμαστε μουγγοί που κατάφεραν να μιλήσουν". Αυτή η απόφανση του Εουτζένιο Μπάρμπα για τον ίδιο και τη θεατρική του ομάδα "Όντιν Τεάτρετ", όσο δούλευαν απομονωμένοι στην επαρχιακή πόλη Χολστεμπρό της Δανίας, ισχύει και στην περίπτωση του Κωστή Παπαγιώργη: Κατάφερε να μιλήσει γράφοντας. Αλλά οι κατέχοντες, δύσπιστοι, βυσσοδομούν: "Πατέρα, έγινα συγγραφέας", είπε στον δημοδιδάσκαλο πατέρα του...

[...] Ο Αριστοτέλης Κουρτίδης που αναδύεται από το έργο είναι μια πνευματική φυσιογνωμία πολύ πιο σύνθετη από τον Αιμίλιο Ειμαρμένο της "Διάπλασης των Παίδων". Βλέπουμε έναν φορέα των παιδαγωγικών αντιλήψεων της γερμανικής ανθρωπιστικής επιστήμης των χρόνων της μεγάλης ακμής και επιβολής της γερμανικής παιδείας σε ολόκληρη την Ευρώπη, έναν κληρονόμο των ιδεών του Διαφωτισμού που αναζητά τη μέθοδο διάπλασης της πνευματικής προσωπικότητας των νέων σε μια εποχή ρομαντισμού και εθνικιστικών εξάρσεων με βάση τις ανθρωπιστικές αξίες και την καλλιέργεια της κοινωνικής συνείδησης....

Ο Σταντάλ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους γάλλους λογοτέχνες του 19ου αιώνα, και ορισμένα μυθιστορήματά του, όπως το "Κόκκινο και το μαύρο" ή "Το Μοναστήρι της Πάρμας", συγκαταλέγονται ανάμεσα στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Henri Beyle, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του συγγραφέα, γεννήθηκε τις παραμονές της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, έζησε την Επανάσταση στα παιδικά και νεανικά του χρόνια και πέρασε την ωριμότητά του στον απόηχο της επανάστασης αλλά και της άρνησής της, στα χρόνια που ο ιστορικός Χομπσμπάουμ αποκάλεσε "Εποχή των Επαναστάσεων"....

Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η σχέση του Βασίλη Βασιλικού με την Ιταλία, όπως αυτή σφυρηλατήθηκε από τη δεκαπενταετή διαμονή του στη Ρώμη (1972-1987), ενώ παράλληλα ανιχνεύονται ιταλικοί αντικατοπτρισμοί μέσα στα έργα του. Ο Βασιλικός γνωρίζει σε βάθος και αποδίδει επακριβώς τον καθημερινό σφυγμό της Αιώνιας Πόλης και αναπλάθει πιστά τις άγνωστες στους πολλούς εικόνες της. Μήπως όμως, και πριν από την εκεί εγκατάστασή του, η Ρώμη αποτελούσε γι' αυτόν ένα ιδεώδες, ένα συμβολικό στόχο, μία καβαφική Ιθάκη; Δεν είναι τυχαίο ότι το 1951, ο δεκαπεντάχρονος τότε Βασιλικός έγραψε...