Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αυλαία του Εμφυλίου Πολέμου μπορεί να έπεσε για πάντα. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν. Ποια ήταν τα κίνητρα που οδήγησαν τους Έλληνες στον αλληλοσπαραγμό; Γιατί ο αδελφός σκότωνε τον αδελφό του; Υπάρχουν δρόμοι που μας οδηγούν στα άδυτα του Εμφυλίου; Οι απόψεις διχάζονται. Η επίσημη ιστορία αρνείται να πάρει θέση. Ποιο ρόλο έπαιξαν τα στρατόπεδα Ρουμπίκ, Μπούλκες στην όλη υπόθεση; Πού βρίσκονται τα αρχεία τους; Υπήρξαν τόποι σωτηρίας ή τόποι κολαστηρίων; Η έκδοση συνοδεύεται από αναλυτικό ευρετήριο 250 ονομάτων. Το βιβλίο αυτό δίνει ευκαιρίες στον αναγνώστη να βγάλει τα...

Στην ιστορική καταγραφή του Εμφυλίου Πολέμου, πολλές είναι οι σκοτεινές πτυχές και οι αδιευκρίνιστες λεπτομέρειες των γεγονότων που υπήρξαν αιτίες και αφορμές για την εκδήλωση της αδελφοκτόνου σύρραξης. Ειδικότερα δε ο ρόλος της Συμφωνίας της Βάρκιζας και οι συνέπειες της αποτελούν διαχρονική εστία διαφωνιών μεταξύ ιστορικών, αλλά και ανθρώπων οι οποίοι βίωσαν τη ζοφερή εκείνη περίοδο. Το παρόν βιβλίο του Χρήστου Δ. Καινούργιου συνιστά μια βιωματική καταγραφή των εμπειριών του από τα στρατόπεδα Ρουμπίκ και Μπούλκες, στην Αλβανία και στη Γιουγκοσλαβία αντίστοιχα, χώρους κ...

Τα δραματικά γεγονότα της εποχής 1946-1949 δεν είχαν μόνο το φυσικό επακόλουβο της άδικης απώλειας χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Μια εμφύλια σύγκρουση δεν αναδεικνύει νικητές και ηττημένους. Ηττημένο καταλήγει ολόκληρο το έθνος, ολόκληρος ο πολιτισμός και, προκειμένου για την Ελλάδα, ολόκληρη η ελληνοχριστιανική παράδοση της. Δε βρίσκουμε στον πόλεμο αυτό ήρωες, δε στήνουμε μνημεία ανδρών ηρωικώς πεσόντων. Η απέχθεια, ο αποτροπιασμός και η βαθύτατη θλίψη είναι τα μόνα που αποκομίζει ο πολιτισμένος άνθρωπος από τέτοιες τραγικές περιόδους που συντα...

Στα όσα πράξατε, ο λαός αυτός, πολύ σοφώτερός σας, πολύ ανθρωπινώτερός σας, δε σας αντέτασσε τα όπλα, που όλοι του βάζατε στα χέρια, παρά ένα τραγούδι, ένα πόνο του ανθρώπου! Δεν σας έλεγε να πάτε να πεθάνετε -καθώς τον στέλνατε σεις. Σας θύμιζε μόνο τη μάνα σας, τη δικιά σας τη μάνα, που όμοια και για σας θα πονούσε, όσο ένοχοι κι αν είσαστε! Πάνω στα υψώματα, απ' τα μεγάφωνα των μονάδων, που ήταν στημένα για την προπαγάνδα, κι απ' τα χωνιά τ' αντάρτικα, που ήταν για τη "διαφώτιση", τρία ολάκερα χρόνια, σαν τελείωναν τα διαταγμένα λόγια τους οι "επίτροποι" κ' οι "Α2", τραγ...

Στα όσα πράξατε, ο λαός αυτός, πολύ σοφώτερός σας, πολύ ανθρωπινώτερός σας, δε σας αντέτασσε τα όπλα, που όλοι του βάζατε στα χέρια, παρά ένα τραγούδι, ένα πόνο του ανθρώπου! Δεν σας έλεγε να πάτε να πεθάνετε -καθώς τον στέλνατε σεις. Σας θύμιζε μόνο τη μάνα σας, τη δικιά σας τη μάνα, που όμοια και για σας θα πονούσε, όσο ένοχοι κι αν είσαστε! Πάνω στα υψώματα, απ' τα μεγάφωνα των μονάδων, που ήταν στημένα για την προπαγάνδα, κι απ' τα χωνιά τ' αντάρτικα, που ήταν για τη "διαφώτιση", τρία ολάκερα χρόνια, σαν τελείωναν τα διαταγμένα λόγια τους οι "επίτροποι" κ' οι "Α2", τραγ...

"Καθώς η μνήμη ταξιδεύει στο παρελθόν, επάξια της ανθρώπινης διάνοιας πραγματοποιεί τον σκοπό της (παρόν - παρελθόν). Δεν λησμονεί και θυμίζει πάσης φύσεως γεγονότα... Όσο και αν προσπάθησα, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, δεν κατάφερα να αντισταθώ περισσότερο γιατί οι θύμησες δεν άφησαν τους καημούς μου την λήθη να βρουν." 'Με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, τούτο το διήγημα αναφέρεται στο διάβα της κατοχής, με τα θλιβερά συμβάντα, τις κομματικές διαιρέσεις, τα εμφύλια εγκλήματα.. Και στην, εν μέρει, εξιστόρηση δύο νέων φίλων με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις, πο...

Πρόκειται για την προσπάθεια ιστορικής προσέγγισης μιας ελάχιστα ή και καθόλου γνωστής, στις πραγματικές της διαστάσεις, ιστορίας που διαδραματίστηκε τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 1948 κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου. Της Πορείας των Αόπλων Ρούμελης, που την αποκάλεσαν "Ηρωική Πορεία", οι ίδιοι που μετά από χρόνια την χαρακτήρισαν "Ολέθριο Γεγονός". Βαρύνουσα αξία κατέχουν στο βιβλίο (40% της ύλης) οι μαρτυρίες των επιζώντων οι οποίοι είχαν άμεση (στρατολογημένοι, ένοπλοι συνοδοί, αντίπαλοι, αυτόπτες μάρτυρες) ή έμμεση σχέση με τα διαδραματισθέντα, και αντανακλούν τ...

Σχόλια στο Βιβλίο "Πόλεμος και Αίμα" της Κυρίας Μαργαρίτας Λαζαρίδου: Η καλλιέπεια του λόγου και η επιμέλεια της διατυπώσεως των νοημάτων είναι το χαρακτηριστικό του βιβλίου "Πόλεμος και Αίμα" της Κας Μαργαρίτας Λαζαρίδου. Η συγγραφέας διηγείται την ιστορία όμορφα και με πάθος και μας κάνει θεατές εκ των έσω. Είναι ιστορία από τα μέσα στη οποία δεν βλέπεις "μου είπαν, άκουσα," αλλά αποτελεί η ίδια ενεργό στοιχείο των γεγονότων. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός, το βιβλίο είναι ειλικρινές στις προθέσεις του. Διηγείται τον πόλεμο, την κατοχή, την αντ...

[...]Οι σημειώσεις αυτές συνθέτουν τις μνήμες μου. Μνήμες τραγικές, γιομάτες πόνο απ' τη σκληρή εμπειρία του εμφύλιου σπαραγμού. Τις φέρνω στη δημοσιότητα σ' αυτήν την έκδοση, με τίτλο "Πικρές μνήμες - Το σημειωματάριό μου από τον εμφύλιο πόλεμο", μ' ένα στόχο: οι Έλληνες να μη ζήσουμε ποτέ πια ένα εμφύλιο ανόητο πόλεμο. Να μη ζήσουμε ποτέ μέσα σε τόσο μίσος, σε τόση βαρβαρότητα μεταξύ μας. Κι όλοι να προχωρήσουμε ελεύθεροι και μονιασμένοι. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

[...] Ο παρών δεύτερος τόμος κυρίως καλύπτει την ιστορία του χωριού κατά την σκληρή για όλους τους Έλληνες δεκαετία 1940-195. Η συγκέντρωση του υλικού και η συγγραφή και των δύο τόμων του έργου κράτησε 45 χρόνια· άρχισε το 1957 και συμπληρώθηκε το 2002. Για τη συγγραφή μου τούτη συμβουλεύτηκα τα αυτοβιογραφικά χρονικά των συγχωριανών μου Γιώργου Περ. Θανασούλη (κατοίκου Καναδά), Νικολάου Γεωργ. Μανιάτη (εμπόρου στο Αίγιο και ένθερμου πρωτοστάτη αντιστασιακού) και Νικολάου Αθαν. Βαλαώρα (κατοίκου Ρωσίας). Το δεύτερο από αυτά είναι ανέκδοτη ακόμη, ενώ τα άλλα δύο δημοσιεύτηκ...

Η Μαρία Καραγιώργη συνεχίζει την καταγραφή της πορείας της μέσα στο επαναστατικό κίνημα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Σε τούτο το βιβλίο καταγράφει το δραματικό βύθισμα της χώρας στον Εμφύλιο Πόλεμο και τη μετεμφυλιακή εποχή με όλες τις συνέπειες της ήττας. Καταγράφει τα βιώματά της ζωντανά, απλά, όπως η ίδια τα έζησε ως άτομο και με την άμεση συμμετοχή της σ' ένα σκληρό και άνισο αγώνα στον οποίο όμως θεωρούσε ότι είχε το ηθικό χρέος να τα δώσει όλα, ακόμα και τη ζωή της και ό,τι πιο αγαπημένο και πολύτιμο είχε. Η Μαρία Καραγιώργη συνεχίζει την καταγραφή της πορείας της μέσα...

[...] Το πρώτο κείμενο που δημοσιεύεται στο βιβλίο αυτό, η αφήγηση (Α), αποτελεί απομαγνητοφώνηση συνέντευξης που έδωσε στο γιο του Δημήτρη το 2003 και 2004. Παρά τις αδυναμίες του προφορικού λόγου, με τις επαναλήψεις και την έλλειψη χρονολογιών, αποτελεί μια συνοπτική αυτοβιογραφία του. Το δεύτερο τμήμα (Β) αποτελούν τα χειρόγραφα του Κώστα Ζαφείρη, όλα γραμμένα τη δεκαετία του 1960, εκτός από το 1 που γράφτηκε στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, περίπου από τον Μάιο έως τον Αύγουστο του 1944, και που καταγράφει με μορφή σημειώσεων διάφορα συμβάντα, αλλά και τη δύναμη...

Με πλαίσιο την πρωτεύουσα των λίγων κατοίκων και των χαμηλών σπιτιών, το βιβλίο της Μαρίας Καραβία "Παράπλευρες απώλειες". Παιδικά χρόνια στην Αθήνα της Κατοχής και του Εμφυλίου αφηγείται μια δραματική προσωπική ιστορία από τις χιλιάδες που σημάδεψαν εκείνο τον καιρό τη ζωή των ανθρώπων. Αν και βαριά τραυματισμένη από το πέρασμα των Γερμανών και τις φονικές μάχες των Δεκεμβριανών, η πρωτεύουσα διατηρεί ακόμα τη μαγεία της. Η θέα προς τα ιστορικά βουνά και τον Σαρωνικό είναι ελεύθερη, το λεκανοπέδιο διάστικτο από λόφους που τους εξαφάνισε αργότερα το ύψος των πολυκατοικιών....

Μετά την πολύτιμη ιστορική μαρτυρία στο βιβλίο "Η συμμετοχή μου στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση", ο Κώστας Πεντεδέκας συνεχίζει το ηρωικό και συνάμα μαρτυρικό οδοιπορικό στις ένδοξες λεωφόρους του λαϊκού ξεσηκωμού. Αυτή τη φορά με ένα οδοιπορικό στην τρίχρονη συγκλονιστική εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με επίκεντρο τη Ρούμελη. Στις σελίδες του βιβλίου ξαναζωντανεύει αυθεντικά ο τιτάνιος αγώνας ενός αδάμαστου λαού ενάντια στους Εγγλέζους και Αμερικάνους δυνάστες και στα ντόπια στηρίγματά τους, την αστική τάξη, τους δοσίλογους και τους ταγματασφαλίτες, για να γίνει...

"Ποιος μου δίνει εμένα τα παιδικά μου χρόνια; Ποιος; Κανένας. Μόνο η Ιστορία...". Αρετή Σκεύη-Μπακιρτζή Σ’ έναν επιβλητικό πύργο κοντά στη Βουδαπέστη όπου είχαν φιλοξενηθεί τα παιδιά του λεγόμενου παιδομαζώματος, στον ίδιο αυτό χώρο, πέντε περίπου δεκαετίες αργότερα, ο λόγος των πρωταγωνιστών (των παιδιών και των δασκάλων τους) διασταυρώνεται με εκείνον των ειδικών επιστημόνων (ιστορικών και κοινωνικών ανθρωπολόγων). Μια απόπειρα διερεύνησης μιας ιδιαίτερα αμφιλεγόμενης πτυχής του ελληνικού εμφυλίου που μοιάζει να διακατέχεται ακόμα μέχρι σήμερα από τα αντανακλαστικά το...