Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δεν πέρασαν δέκα λεπτά από την ώρα που φτάσαμε και με κάλεσαν γι' ανάκριση. Σε λίγο βρισκόμουν απέναντι από έναν Αρχισυνταγματάρχη, έναν Ταγματάρχη κι έναν Λοχαγό του Α2, οι οποίο άρχισαν αμέσως τις ερωτήσεις, θέλοντας να μαρτυρήσω πράγματα τα οποία δεν επρόκειτο ποτέ να έβγαιναν από το στόμα μου. "Σαν ιδιαίτερος", μου λέγανε, "του Ανάποδου ξέρεις πολλά μυστικά. Έχουμε μάθει ότι έχετε κρύψει όπλα, ασυρμάτους και πολλά άλλα. Εσύ ξέρεις με ποιους συνδεόσασταν, με πολίτες από διάφορα χωριά, ειδικά από τη Χαλκίδα και την Κύμη''. ''Εγώ δεν ξέρω τίποτα απ' όσα μου λέτε", απάντησ...

Το έργο του Στέφανου Ευαγγελίου "Με τα φτερά της Μνήμης, Ορόσημα μιας πολυκύμαντης ζωής", είναι ένα σπονδυλωτό έργο με τα εξής βασικά θέματα: 1. Η αυτοκτονία του Άρη Βελουχιώτη, που μέχρι σήμερα συγκλονίζει το πανελλήνιο. 'Ενας επιτελής του Άρη, ο μόνος επιζών από την ομάδα που συντρόφευσε τον αρχηγό στην τελευταία ημέρα της ζωής του, καταθέτει τις μαρτυρίες του. Ο συγγραφέας προσθέτει στην έρευνά του και άλλες καίριες μαρτυρίες και καταγράφει λεπτό προς λεπτό το τέλος του πρωτοκαπετάνιου. 2. Ποιος είναι ο υπαίτιος για τον αφοπλισμό του 2ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ από τους...

Τώρα πια που δε γράφω και η απόσταση του χρόνου με βοηθάει, βλέπω καθαρότερα πόσες φορές, πραγματικά, έπνιξα στο λαρύγγι μου τα ίδια μου τα τραγούδια. Στα λιγοστά ποιήματα που, μέσα σε είκοσι πέντε και παραπάνω χρόνια, έγραψα, αν εξαιρέσω το πρώτο κι ένα μέρος από το δεύτερο βιβλίο μου, σε πόσα από τα υπόλοιπα δεν έσβησα την τελευταία στιγμή λέξεις, δεν αλλοίωσα έννοιες, δεν αφαίρεσα ολόκληρους στίχους, γιατί υπήρχαν εκεί ίσως μερικά πράγματα που δεν έπρεπε ακόμα να ειπωθούν. [...] (Σε όλη μας τη ζωή βουλιάξαμε πολλά καράβια μέσα μας, ίσως για να μη ναυαγήσουμε μια ώρα αρ...

Ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας πραγματεύεται αυτό το βιβλίο, την ίδρυση του Ελληνικού λαικού απελευθερωτικού ναυτικού, του ΕΛΑΝ, και ο πιο κατάλληλος να μας μιλήσει για το θέμα αυτό δεν είναι άλλος από τον αντάρτη που πρωτοστάτησε στην ίδρυσή του και υπήρξε και ο αρχηγός του. Μια από τις σημαντικότερες μορφές του αντάρτικου, ο καπετάν Ζαχαριάς, μας μιλάει για την πορεία του στο αντάρτικο, την απόφαση για την ίδρυση του ΕΛΑΝ και για όσα ακολούθησαν την απελευθέρωση της χώρας μας και την εν συνεχεία υποδούλωσή της και πάλι στους Άγγλους και στους Αμερικανούς...

Η ιστορία του Γιάννη Παπαγαρυφάλλου, δημοσιογράφου, ο οποίος έπεσε θύμα διπλής δολοφονίας στον Εμφύλιο και αγνοήθηκε από τους συντρόφους του.

Ο συγγραφέας, νεαρός ΕΠΟΝίτης, κατατάχθηκε στο ΔΣΕ αρχές του 1949. Στη διάρκεια της θητείας του στο ΔΣΕ κρατούσε Ημερολόγιο το οποίο πέταξε όταν πιάστηκε το Οκτώβρη του ίδιου χρόνου. Με βάση τις θύμησές του και από τη ζωή του στο ΔΣΕ, καταγράφει τα γεγονότα πρόσωπα και καταστάσεις που έζησε, περιγράφει την προσωπική του διαδρομή αλλά και την εσωτερική ζωή των ανταρτών. Προσπαθεί χωρίς ντοκουμέντα, μαρτυρίες και άλλα στοιχεία να παραδώσει στην Ιστορία τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής των μαχητριών και μαχητών του ΔΣΕ. Οπως γράφει ο Σοσιαλισμός, η καλύτερη, η πιο ανθρώπι...

Περιέχει τα κείμενα: "Τραγούδι στην Αθήνα", "Ο κυρίαρχος της Ψυττάλειας" (α' έκδοση: "Ελεύθερη Ελλάδα", 1947), "Μουργκάνα" (α' έκδοση: "Φωνή του Μπούλκες", 1948), "Δρακολίμνη", "Η γυναίκα από τη Φούρκα".

"Γενικά η ιστορία και ιδιαίτερα η πολιτική διαδραματίζεται στο παρελθόν, αλλά γράφεται στο μέλλον... Η μοίρα του Γιώργου, καθώς και χιλιάδων άλλων δημοκρατών Αριστερών ήταν προδιαγεγραμμένη και δεν ήταν δυνατό να αλλάξει, καθώς το δεξιό κράτος είχε καθορίσει την εξέλιξη και το μέλλον του. Αυτός το είχε αποδεχθεί και ανεξάρτητα από ερωτηματικά και αμφισβητήσεις τόσο πάνω στη μαρξιστική γενικώς φιλοσοφία, αλλά και τις πικρίες του από τη συμπεριφορά της αριστερής καθοδήγησής του, η ιδεολογική του φιλοσοφία που είχε δρομολογηθεί αγκαλιά με τα παγκόσμια "πιστεύω" του έστω μέσα σ...

Τι ήταν η "Γλαροφωλιά;" Μια σκηνή στημένη σ' ένα βράχο στη νότια άκρη της Μακρονήσου, αντίκρυ από το Σούνιο. Μια άθλια σκηνή που έμοιαζε περισσότερο με καταφύγιο γλάρων, παρά με ανθρώπινο κατάλυμα. Μια γλαροφωλιά, λοιπόν, κι εκεί μέσα δώδεκα άνθρωποι αντιμέτωποι με μια θύελλα μίσους και βίας, ακούγοντας ένα και μόνο πρόσταγμα: "Θα λυγίσετε ή θα πεθάνετε". Δώδεκα άνθρωποι, που ανάμεσά τους συναριθμείται και ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, θα δοκιμάσουν στο πετσί τους και στην ψυχή τους τα παρανοϊκά πειράματα ενός έξαλλου εμφυλιοπολεμικού κράτους. Κοιτάξτε, όμως, τώρα τα π...

Σε καμία περίπτωση δεν έχω πρόθεση ν' αναμοχλεύσω πάθη κάποιας εποχής. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Οφείλουμε να συγχωρούμε και να κοιτάζουμε μπροστά, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε. Όλοι όσοι έζησαν αυτά τα πάθη έκαναν την αυτοκριτική τους. Όμως κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει σ' όσους μας βρήκε το 2000 πάνω από τα εβδομήντα πως "είμαστε η γενιά η τρισάγια των παθών" και έχουμε την υποχρέωση να την κάνουμε γνωστή. Να μην την κλειδώσουμε στα προσωπικά μας ερμάρια.

Οι γυναίκες που πολέμησαν από τις γραμμές του ΔΣΕ τα κατάφεραν πέρα από κάθε προσδοκία. Πολέμησαν στα τμήματα του πεζικού, έγιναν θαυμάσιες καβαλάρισσες στο ιππικό, ανταποκρίθηκαν με επιτυχία στη δράση τους ως σαμποτέρισσες στα τμήματα της ταξιαρχίας του θρυλικού Βρατσάνου, διακρίθηκαν στις ομάδες ανίχνευσης, στις συλλήψεις στρατιωτών και αξιωματικών του Κυβερνητικού Στρατού, έδειξαν άφταστο ηρωισμό και πνεύμα αυτοθυσίας ως νοσοκόμες και τραυματιοφορίνες, ανέπτυξαν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες και ικανότητες στον τομέα των διαβιβάσεων ως τηλεφωνήτριες, ασυρματίστριες και όπ...

Αυτές εδώ οι σελίδες καταπιάνονται με μικροϊστορίες και φυσικά με λάθη και παραλείψεις, που σχετίζονται με τα γεγονότα της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Είναι θέματα που βασίζονται σε καυτές αφηγήσεις και μαρτυρίες αγωνιστών, που μερικοί απ' αυτούς που έχουν χρεωθεί κάποιο μερίδιο απ' αυτά τα λάθη θα τα χαρακτηρίσουν υπερβολικά κι ασήμαντα και θα προσπαθήσουν να τα σκεπάσουν. [...]

Ο πατέρας γράφοντας τις αναμνήσεις του, όπως και όταν τις διηγείτο ξαναζούσε τις στιγμές εκείνες. Ένοιωθα την χαράν αυτήν, που ησθάνετο κατά τις διηγήσεις του, ώς και την υπερηφάνειάν του για ορισμένα ευτυχή γεγονότα, στα οποία συμμετείχε, βάζοντας ένα λιθαράκι, χάριν της "Πατρίδος", που ήταν ο μεγάλος του έρωτας. Εύχομαι, η ιστορία του πατέρα μου επί των αναμνήσεών του, να προκαλέσει το ενδιαφέρον του αναγνώστου, καθότι διατρέχει μία μακράν ιστορικήν περίοδον της χώρας για τα γεγονότα της οποίας οι μαρτυρίες και οι απόψεις του πληροφορούν απολύτως και ρίχνουν φως σε πολλά...

...Ύστερα από λίγο... Ξεχάστηκε η περηφάνια της προσφοράς, στα ματωμένα παιδιά του πολέμου εκείνου, όπως και το όνειρο της λευτεριάς των χρόνων της κατοχικής πείνας. Εμφύλιος, το μίσος όπλισε τα χέρια μας. Οι μισοί έπρεπε να εξοντώσουν τους άλλους μισούς. Ποιοι και γιατί το σκέφτηκαν; Ή ποιοι συνετέλεσαν με πράξεις ή παραλήψεις;... Σε αυτό το βιβλίο κατέγραψα ανόθευτη τη μαρτυρία της αλήθειας -όσο κατώτεροι ανθρώπινα κι αν είμαστε απ' αυτήν- με την ελπίδα τα καταγραφόμενα να αποβούν ενδιαφέροντα για όλους και ωφέλιμα για τους νέους. [...]

Ο Νίκος και η Αργυρώ ζωντανεύουν σ' αυτό το βιβλίο την περιπετειώδη ζωή τους. Μέσα από τα προσωπικά τους βιώματα αναδεικνύονται οι βασικές πτυχές της ζωής στη χώρα μας, και ιδιαίτερα στην Κρήτη, σε μια περίοδο η οποία καλύπτει περίπου ογδόντα χρόνια. Πολλές φορές τα γεγονότα είναι τόσο απίστευτα που φαίνονται μυθιστορηματικά: Μέσα στις συνθήκες του φοβερού ψυχρού πολέμου με περιπλανήσεις σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και σε χώρες άγνωστες, καταφέρνουν να φθάσουν στη χώρα των ονείρων τους, την πρώην Σοβιετική Ένωση. Που κι εκεί θα ποτιστούν με πίκρες, όταν θα διαπιστώσουν ότι...