Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αναγνώστη, έγραψα και αναφέρθηκα στα κλέη και τα πάθη της γενιάς μου. Της γενιάς του 1940. Της γενιάς που από νωρίς μπήκε στις μεγάλες περιπέτειες της χώρας. Της γενιάς που απότομα, μέσα σε μια μέρα, οι έφηβοι έγιναν άντρες και αγωνιστές, στρατευμένοι στο χρέος για την υπεράσπιση της πατρίδας. Έγραψα για την αντίσταση του έθνους, όταν ενωμένος ο Ελληνικός Λαός, οι πατριώτες, αγωνίζονταν για τη Λευτεριά, την επιβίωση και την Ανεξαρτησία. Όταν η Ελλάδα είχε ανέβει στα ουράνια. Μίλησα, έγραψα μετά, για την πτώση στα Τάρταρα, για τον ξεπεσμό και τον αδελφοκτόνο διχασμό. Όταν...

Καλοκαίρι του 1946. Ελλάδα. Η Ζωρζ κάνει τα πρώτα της βήματα στο θέατρο. Το όνειρο παλεύει να γίνει πραγματικότητα. Παραμονές του Εμφυλίου. Ο εχθρός είναι παντού. Αυτός ο εχθρός κι ο φόβος θα την αναγκάσουν να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να καταφύγει στο Παρίσι. Καλοκαίρι του 1962. Η Ζωρζ αφήνει πίσω της το Παρίσι κι επιστρέφει στην Αθήνα με την οικογένειά της, με τα παιδιά της. Η νέα αρχή είναι δύσκολη για όλους. Για να σώσει την κατάσταση, φεύγει με το θίασο του Ροντήρη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη. Εμπειρία ζωής. Η Ευρώπη παλεύει για δημοκρατία. Μαζί και η Ελλάδα. Μάη...

Τα καίρια κομματικά πόστα μέσα από τα οποία ανέπτυξε την πολιτική του δραστηριότητα ο Σ. Α. καθιστούν εξαρχής την κατάθεσή του ιδιαίτερα σημαντική. Η μαρτυρία του για τη δράση του εφεδρικού ΕΛΑΣ της Θεσσαλονίκης και για τα όσα έγιναν εκεί κατά την απελευθέρωση της πόλης και κατά τους μήνες που ακολούθησαν, για το Μπούλκες, για τις δραστηριότητες του κλιμακίου του Π.Γ. του ΚΚΕ στο Βελιγράδι και τις σχέσεις με τη γιουγκοσλαβική ηγεσία, για τη συμπεριφορά της ζαχαριαδικής ηγετικής ομάδας απέναντι στους διαφωνούντες, όπως και για αρκετά άλλα θέματα, όχι μόνον συμπληρώνει τις γν...

Γράφτηκε με καθυστέρηση μισού και πλέον αιώνα σταδιακά. Ολοκληρώθηκε το έτος 2011. Tα κείμενα συμπεριλαμβάνουνε πέρα από τις αληθινές ιστορίες και ποίηση, υλικό φωτογραφικό, απόψεις και αναμνήσεις από μια ανήσυχη γενιά που εδώ και 60 χρόνια επαναστάτησε και πρόβαλλε μόνον στήθη που ’ταν και τα όπλα της, για να φέρει στο κοινωνικό γίγνεσθαι την Άνοιξη που είχε κυριέψει τις εφηβικές ψυχές της. Κι όλα αυτά με την καρδιά τους και μόνο, χωρίς ιδεολογικές αναφορές. Τρεις σειρές ιστορικές από τις πρώτες μεταπολεμικές του 2ου Παγκοσμίου πολέμου (1949, 1950, 1951) της πάλαι...

Τούτο το βιβλίο δεν είναι λογοτεχνικό κείμενο, απλώς είναι μια προσπάθεια να δοθούν μια σειρά εικόνες από το τρομερό Μακρονήσι. Διαβάζοντάς το θα δεις μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη αποχτήνωση -η βαρβαρότητα, αλλά και σε ποιο ύψος μπορεί ν' ανέβει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρόθεση του συγγραφέα δεν είναι να καταγγείλει πρόσωπα, ούτε και να παρουσιάσει άτομα ως ήρωες. Το έγκλημα ως έγκλημα θέλει να μαστιγώσει. Γιατί πιστεύει πως τα τωρινά φρικιαστικά εγκλήματα που διαπράχτηκαν στα σκοτεινά μπουντρούμια της ασφάλειας και της Ε.Σ.Α. στην περίοδο της φασιστικής επτ...

...Μέσα από τη συμμετοχή στο κομμουνιστικό και το αντιστασιακό κίνημα ο Κώστας Πασχαλούδης ξεκινά μια νέα, εντελώς απρόβλεπτη, ζωή, δημιουργεί έναν νέο εαυτό: το ψευδώνυμο "Νίκος" σηματοδοτεί αυτή τη νέα ζωή που ξεκινά μέσα στην Κατοχή και αφιερώνεται στην καθημερινή πολιτική δουλειά από χωριό σε χωριό. Μέσα από τις σελίδες της μαρτυρίας του ανασυντίθεται η οργάνωση και η δράση του κόμματος και της Αντίστασης στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες ονόματα στελεχών και των θέσεων που κατείχαν... ... Σήμερα, ο τρόπος ζωής του θα ταίριαζε περισσότερο με αυτόν εν...

"Περνούσαν οι μέρες και οι βραδιές με αγωνία. Δεν έφευγε από το νου μου η εικόνα να χτυπάνε τον πατέρα μου με τα παλούκια. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να περιμένω ακόμα μια εβδομάδα, γιατί τώρα ήταν καιρός να σπαρθεί το χωράφι στην Πετρακόλακα. Μια βραδιά, όταν μιλάγαμε για τις δουλειές, έκανα την πρόταση να σπείρω το παραπάνω χωράφι σιτάρι. Με κοιτάζανε και οι δύο λίγο παράξενα. "Θα τα καταφέρεις;", ρώτησε ο πατέρας μου. "Σίγουρα", του είπα. "Ε, άντε, πήγαινε, καλή αρχή." Το σιτάρι το έσπειρα και έγινε πολύ καλό, αλλά δεν πρόφτασαν να το θερίσουνε, γιατί η τότε μοναρχοφασιστική κ...

"Ο αντιστράτηγος Θωμάς Πεντζόπουλος υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές της εμφύλιας ελληνικής τραγωδίας. Οδήγησε τον Ελληνικό Στρατό στα πεδία των αιματηρών μαχών επί έξι χρόνια, από το 1944 μέχρι το 1949, στην Αθήνα, στην Πελοπόννησο, στην Κεντρική Ελλάδα και, τελικά, στον Γράμμο. Καταθέτει εδώ την μαρτυρία του, η οποία συμπληρώνεται και τεκμηριώνεται με πλήθος φωτογραφιών. Έγραψε όταν ακόμη άχνιζε το αίμα των πεσόντων συμπολεμιστών του και των μυριάδων αμάχων. Είναι φυσικό, λοιπόν, ότι χαρακτηρίζει σκληρά τους αντιπάλους του. Τούτο, όμως, αποδίδει το κλίμα που επικρατούσ...

Το βιβλίο της Μαρίας Παπαδοπούλου - Ζιώγα, αναφέρεται στο Νομό της Κοζάνης, στηρίζεται στις αναμνήσεις της, σε συνδυασμό με γραπτές ιστορικές πηγές, ενώ περιέχει και υλικό μαρτυριών και συνεντεύξεων που συνέλεξε στη δεκαετία του 1980 από κατοίκους της περιοχής. Σε συνδυασμό με τις γενικότερες εξελίξεις αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος του ΚΚΕ στη συγκρότηση και τη διεξαγωγή του αγώνα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στην περιοχή, επίσης τα γεγονότα τονίζουν ότι η ταξική πάλη και σύγκρουση δε σταμάτησε ούτε στιγμή. Στο βιβλίο υπάρχει αναφορά στη δεκαετία του 1930 που δίνει μια σύντομη και π...

"Ποιος μου δίνει εμένα τα παιδικά μου χρόνια; Ποιος; Κανένας. Μόνο η Ιστορία...". Αρετή Σκεύη-Μπακιρτζή Σ’ έναν επιβλητικό πύργο κοντά στη Βουδαπέστη όπου είχαν φιλοξενηθεί τα παιδιά του λεγόμενου παιδομαζώματος, στον ίδιο αυτό χώρο, πέντε περίπου δεκαετίες αργότερα, ο λόγος των πρωταγωνιστών (των παιδιών και των δασκάλων τους) διασταυρώνεται με εκείνον των ειδικών επιστημόνων (ιστορικών και κοινωνικών ανθρωπολόγων). Μια απόπειρα διερεύνησης μιας ιδιαίτερα αμφιλεγόμενης πτυχής του ελληνικού εμφυλίου που μοιάζει να διακατέχεται ακόμα μέχρι σήμερα από τα αντανακλαστικά το...

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κυρίως για τους νέους της πατρίδας μας για να γνωρίσουν λαμπρές αγωνιστικές μορφές του τόπου μας, που βλάστησαν μέσα από τα σπλάχνα της περήφανης ελληνικής αγροτιάς. Περιλαμβάνει τη ζωή και τη δράση του Σπύρου Παπαδημητρίου όπως τον είδαν, τον έζησαν και πολέμησαν μαζί του οι αγωνιστές στα αλβανικά βουνά, στην Εθνική Αντίσταση και στον εμφύλιο πόλεμο. Στη βάση του βιβλίου στάθηκαν οι αναμνήσεις και σημειώσεις του πατέρα μου, των συντρόφων και αγωνιστών που πολέμησαν μαζίτου σε όλη τη δεκαετία του 1940.

Έχουν περάσει 63 χρόνια από τη στρατιωτική λήξη του εμφυλίου πολέμου, της πιο τραγικής και πολυαίμακτης πολεμικής αναμέτρησης της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Στην πολιτική επιστήμη Εμφύλιος χαρακτηρίζεται ο πόλεμος κατά τον οποίο μέρη εντός της ίδιας κοινωνίας ή εθνικότητας μάχονται το ένα το άλλο διεκδικώντας τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας ασκώντας παρατεταμένη βία με συμβατικά ή όχι μέσα. Στην ελληνική περίπτωση οι εμπόλεμοι ήταν αφενός ο Εθνικός Στρατός στον οποίο επιστρατεύτηκαν Έλληνες πολίτες με τακτική στρατολογία με την υποστήριξη της κυβέρνησης υπό τον Θ...

Ο Ενωμοτάρχης έδωσε τον κατάλογο με τα ονάματά μας σε ένα χωροφύλακα για να τα φωνάξει. Ο κατάλογος έγραφε πάνω κάτω "Ονοματεπώνυμο". Ο χωροφύλακας που έκανε τον αυστηρό, μας φώναξε: "Σκασμός ρε, ούπιον φουνάζου, να λέει παρούν". Άρχισε λοιπόν να διαβάζει τον κατάλογο: ¨Ουνουματεπόνυμους". Αρχισαν να γελάνε όλοι. Ο ενωμοτάρχης προσπάθησε να μη γελάσει και έβαλε μια φωνή σε μας: "Σκασμός!...Συνέχισε!" του λέει. Τέτοια ήταν η εξουσία που μας διοικούσε στην Ικαρία και την υπόλοιπη Ελλάδα. Σαν αγράμματος που ήταν τη λέξη ονοματεπώνυμο ή δεν την ήξερε ή νόμιζε πως ήταν επ...

Άργησα πολύ να γράψω, πέρασαν πάνω από 60 χρόνια από την ήττα του ΔΣΕ. Με το πέρασμά μας στην Αλβανία, οι σκέψεις μου ήταν πως θα απαλλασόμασταν από την ηγεσία του Ζαχαριάδη και πώς και πότε θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα. Ούτε λόγος για συγγραφή. Με τον επαναπατρισμό μου το 1975, πάλι ούτε σκέψη για συγγραφή απομνημονευμάτων. Είχα αφοσιωθεί με πάθος στη δράση για τη συνέχιση του αγώνα, για τα ιδανικά που με ενέπνεαν εντασσόμενος στο προοδευτικό κίνημα, με κύριο αίτημα την Αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την αποκατάσταση των αγωνιστών. Η προσπάθεια να συγκεντρώσω τις α...

Μια συλλογή από παιδικές και εφηβικές μνήμες που αναφέρονται στη δεκαετία του 1940 -1950 αποτελεί το βιβλίο "Μ' ολάνοιχτα μάτια". Και οι εννιά συγγραφείς αυτής της συλλογής, οκτώ Σαμιώτες και μία Ικαριώτησσα, ήταν παιδιά και έφηβοι την εποχή στην οποία αναφέρονται οι μαρτυρίες - αφηγήσεις τους, που έζησαν με κατάπληξη, με φόβο και θλίψη, τα όσα συνέβαιναν γύρω τους και τα όσα βίωναν, τα οποία χαράχτηκαν ανεξίτηλα στις ευαίσθητες παιδικές ψυχές τους. Οι έντονα βιωμένες και με αμεσότητα δοσμένες μνήμες τους, διαβάζονται με κομμένη την ανάσα. Οι μαρτυρίες - αφηγήσεις...

Ο Δημήτρης Ζυγούρας (Παλαιολόγος) μέσα από τη βιωματική αφήγηση γεγονότων της ταραγμένης δεκαετίας 1940-1950, που συγκλόνισαν τον ελληνικό λαό, δε μας δίνει μία ακόμα εξιστόρηση γεγονότων για τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, αλλά μια αφήγηση γεγονότων γραμμένη με απλό τρόπο, για να φανερώσει μεγάλες αλήθειες, χρήσιμες για τον ανήσυχο αναγνώστη και τον ιστορικό ερευνητή. Ο συγγραφέας προσπάθησε να πετύχει δύο πράγματα: (α) να αναδείξει με ανάγλυφο και ρεαλιστικό τρόπο την ένοπλη και καθημερινή ζωή των ανταρτών του ΕΛΑΣ και μετέπειτα του ΔΣΕ όπως ο ί...

Στην Ταξιαρχία μας είχαμε και προωθημένα τμήματα, πολύ μπροστά απ' τη γραμμή του μετώπου. Στην προωθημένη γραμμή εναλλάξ, κάθε εικοσιτετράωρο, πήγαινε μία διμοιρία. Κάθε βράδυ γινόταν ή αλλαγή. Η γραμμή αυτή απείχε απ' τις γραμμές του αντίπαλου 200 μέτρα. Ήταν ένα όρυγμα 300 μέτρων, με ενάμισι μέτρο βάθος. Βρισκόταν σε γραμμή πυρός και οι μαχητές ήταν υποχρεωμένοι να βρίσκονται όλη μέρα στα ορύγματα, τα όποια ήταν ακάλυπτα. Ένα βράδυ ο πολιτικός επίτροπος της Ταξιαρχίας μου λέει: "Νίκο, δεν πάμε απόψε να δούμε πώς περνούν τα παιδιά, οι σύντροφοι μας, στην προωθημένη γρα...

[...] Ένας πρόλογος, βέβαια, δεν μπορεί να επιχειρήσει την ανάλυση ενός κειμένου. Αποτελεί απλώς μια συγκεκριμένη σύσταση... Υπογραμμίζει τη σημασία των πληροφοριών που μας δίνει, αναζητά τον τρόπο μιας συνοπτικής εκτίμησης και προσπαθεί σε ένα γενικό συμπέρασμα να διατυπώσει την προσωπική άποψη αυτού που συντάσσει τον πρόλογο. Και εγώ ως συντάκτης αυτού του προλόγου θέλω να πω, χωρίς καμιά επιφύλαξη ότι το βιβλίο του Τάσου Κατσαρού, ανεξάρτητα από κάποιες διαφωνίες που μπορώ να έχω σε ένα μέρος των κριτικών του παρατηρήσεων, είναι ένα σημαντικό προϊόν μιας ιστορικής έρευνα...

Έγραψαν πολλοί για τον εμφύλιο. Όμως οι πολλοί με προκατάληψη, με το "εμείς", ο δικοί μας, και οι άλλοι· έγραψαν πολλοί, αλλά για ορισμένα απ' αυτά που γράφουμε εμείς κανένας δεν έγραψε· έγραψαν πολλοί, όμως όχι κατά το δικό μας τρόπο. Αναφορά στα απερίγραπτα παθήματα και το φρικτό τέλος των αθώων, αδύνατων και ανυπεράσπιστων θυμάτων των θηρίων της βίας, του σκοτωμού και της σφαγής κατά τον εμφύλιο είναι το βιβλίο. Είναι και κατακραυγή για όσους έπραξαν τα κακά, πιο πολύ για όσους ήταν υπεύθυνοι γι' αυτά· για τους μακελάρηδες πολιτικούς και στρατιωτικούς· για την άνοια...

Μέσα από τα μάτια ενός εφήβου που μεγαλώνει μέσα σ' ένα κλίμα δυνατών συγκινήσεων, σε μια εποχή εθνικής έξαρσης αλλά και διχασμού και αντιμαχιών, βλέπουμε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, τη δράση των ανταρτών, τα αγραφιώτικα χωριά και την ερήμωσή τους. Από το σπίτι του Αγγέλου Ζαχαρόπουλου στην ορεινή Καστανιά πέρασαν πολλοί πρωταγωνιστές της αντίστασης. Τους γνώρισε από κοντά και τους παρουσιάζει στην αφήγησή του όπως τους είδε με τα εφηβικά του μάτια. Στις σελίδες του βιβλίου αναδύεται έντονη η νοσταλγία για τα αγραφιώτικα χωριά, που κάποτε έσφυζαν από ζωή. Γνωρίζουμε μέσ...