Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Δημήτρης Τζουβάρας, αγρότης και κτηνοτρόφος, μας αφηγείται, στα ενενήντα πέντε του χρόνια, τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του αλλά και τη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς. Οι αναμνήσεις του, καταγραμμένες με γλωσσική δεξιότητα, ζωντάνια και ευαισθησία, μας μεταφέρουν στην καθημερινότητα της προπολεμικής Ελλάδας, στον πόλεμο του '40, στην Αντίσταση και στον Εμφύλιο. Ένα ταξίδι στο χρόνο, που φωτίζει τη ζωή της ελληνικής υπαίθρου και την νεότερη ιστορία της Ελλάδας, μέσα από τα μάτια μιας αγέραστης ψυχής.

Σαράντα πέντε συνεντεύξεις "κοινών ανθρώπων" οι οποίοι βίωσαν τα γεγονότα της δεκαετίας του 1940. Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας κατά τα έτη 2007 και 2008 σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί: α) η σπουδαιότητα της προφορικής μαρτυρίας ως συμπληρωματική πηγή των επίσημων ιστορικών πηγών, και β) η ανασύνθεση αυτής της περιόδου με βάση την ιστορική αφήγηση των ανθρώπων που ανταποκρίθηκαν στην έρευνα. Μέσα από τα κείμενα γίνεται μια εμβριθής προσπάθεια διερεύνησης των παραγόντων, κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών, στο πλαίσιο των οποίων οι μνήμες δ...

... Μια συγκλονιστική προσωπική ιστορία βγαλμένη μέσα από τα πιο σκοτεινά συμβάντα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Ο Στέλιος Περράκης γράφει για το φόρο αίματος που πλήρωσε η οικογένεια του στον εμφύλιο πόλεμο χωρίς κορώνες και εμπάθεια. Αυτός, καθώς κι όσοι βρίσκονται στην αντίστοιχη θέση με αυτόν στο αντίπαλο στρατόπεδο, μας προσφέρουν την πρώτη ύλη απ' την οποίαν δημιουργείται η συμφιλίωση... Θάνος Βερέμης ... Καμιά ένοπλη σύρραξη δεν φέρνει τόση αγριότητα όσο ο εμφύλιος πόλεμος. Κάτω από υψωμένα λάβαρα και με τα πιο ποταπά κίνητρα, συμπατριώτες μετατρέπονται σε ά...

Δύο διαφορετικές ανθρώπινες ιστορίες μέσα στα χαλάσματα του Εμφυλίου Πολέμου, χαρακτηριστικές της θυελλώδους περιόδου, αλλά και αντιπροσωπευτικές των συνθηκών της εποχής. Δύο νέοι άνθρωποι εγκλωβισμένοι σε έναν κύκλο μίσους "καταδικασμένοι" να πληρώσουν το σκληρό τίμημα αποφάσεων άλλων που οδήγησαν στην αδελφοκτόνο σύρραξη. Τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια, ένα μικρό αγόρι φέρει το "στίγμα" του "υιού συμμορίτου": βιώνει την κοινωνική απόρριψη, τις διώξεις, και αντιμετωπίζεται ως "υπόλογο" για ιδέες και πράξεις του οικογενειακού του περίγυρου. Η βίαιη απώλεια του αντάρτη πατέ...

Οδήγησαν τη μάνα μου σε ένα πρόχειρο οίκημα που έπαιζε το ρόλο στρατιωτικού νοσοκομείου ή κάτι τέτοιο. Και εκεί σε κάποιο κρεβάτι κείτονταν ένα ανθρώπινο ον που κάποτε ήταν ο άνθρωπος που αγάπησε. Στα τριάντα δύο του χρόνια. Χωρίς δόντια, κατάμαυρος, μελανιασμένος, με τα κρέατα σχεδόν να κρέμονται σε μια άμορφη μάζα, ανακατεμένα με ξεραμένα μαύρα υπολείμματα από σάρκες και αίμα. Η μάνα μου έμεινε άφωνη να κοιτάζει το θέαμα, χωρίς να μπορεί να αναγνωρίσει την ανθρώπινη μορφή. Δεν ξέρω αν δεν αναγνώριζε ή δεν ήθελε να αναγνωρίσει αυτό που έβλεπε. Ο μικρός δίπλα της την έβγαλε...

Γεννήθηκα στα Πετράλωνα της Ευρυτανίας το 1930 και μέχρι τα δεκαεφτά μου χρόνια ζούσα στο χωριό με τους γονιούς μου και τις δύο αδελφές μου. Τα άλλα δύο αδέλφια μου ζούσαν στην Αθήνα. Τον Οκτώβριο του '47 με πήραν οι αντάρτες αγγαρεία με το μουλάρι για τρεις μέρες -έτσι είπαν στη μάνα μου-, και γύρισα σπίτι μου ύστερα από τρία χρόνια. Από χρόνια ήθελα να γράψω, μα το ανέβαλα. Το αποφάσισα τώρα, το 2006, και πήρα χαρτί και μολύβι...

Καλοκαίρι του 1946. Ελλάδα. Η Ζωρζ κάνει τα πρώτα της βήματα στο θέατρο. Το όνειρο παλεύει να γίνει πραγματικότητα. Παραμονές του Εμφυλίου. Ο εχθρός είναι παντού. Αυτός ο εχθρός κι ο φόβος θα την αναγκάσουν να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να καταφύγει στο Παρίσι. Καλοκαίρι του 1962. Η Ζωρζ αφήνει πίσω της το Παρίσι κι επιστρέφει στην Αθήνα με την οικογένειά της, με τα παιδιά της. Η νέα αρχή είναι δύσκολη για όλους. Για να σώσει την κατάσταση, φεύγει με το θίασο του Ροντήρη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη. Εμπειρία ζωής. Η Ευρώπη παλεύει για δημοκρατία. Μαζί και η Ελλάδα. Μάη...

Τούτο το βιβλίο δεν είναι λογοτεχνικό κείμενο, απλώς είναι μια προσπάθεια να δοθούν μια σειρά εικόνες από το τρομερό Μακρονήσι. Διαβάζοντάς το θα δεις μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη αποχτήνωση -η βαρβαρότητα, αλλά και σε ποιο ύψος μπορεί ν' ανέβει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρόθεση του συγγραφέα δεν είναι να καταγγείλει πρόσωπα, ούτε και να παρουσιάσει άτομα ως ήρωες. Το έγκλημα ως έγκλημα θέλει να μαστιγώσει. Γιατί πιστεύει πως τα τωρινά φρικιαστικά εγκλήματα που διαπράχτηκαν στα σκοτεινά μπουντρούμια της ασφάλειας και της Ε.Σ.Α. στην περίοδο της φασιστικής επτ...

Ο Αλέκος Κουτσούκαλης μάς παραδίδει ένα βιβλίο- ντοκουμέντο για την περίοδο του εμφύλιου σπαραγμού. Φέρνει στο φως τα δραματικά γεγονότα που αιματοκύλησαν την Ελλάδα. Εκατοντάδες ονόματα παρελαύνουν στις σελίδες του έργου του· πρόσωπα και καταστάσεις απομυθοποιούνται· εικόνες φρίκης και τρόμου. Στη δημοσιότητα έρχονται, για μία ακόμη φορά, σελίδες από την επισήμως άγνωστη ιστορία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Καταστροφικές ηγεσίες, με σχεδόν μεσσιανικές εμμονές, οδηγούν χιλιάδες συντρόφους στην ήττα και τον αφανισμό. Βήμα προς βήμα, ξαναζωντανεύει όλη η τραγωδία...

Ο Ενωμοτάρχης έδωσε τον κατάλογο με τα ονάματά μας σε ένα χωροφύλακα για να τα φωνάξει. Ο κατάλογος έγραφε πάνω κάτω "Ονοματεπώνυμο". Ο χωροφύλακας που έκανε τον αυστηρό, μας φώναξε: "Σκασμός ρε, ούπιον φουνάζου, να λέει παρούν". Άρχισε λοιπόν να διαβάζει τον κατάλογο: ¨Ουνουματεπόνυμους". Αρχισαν να γελάνε όλοι. Ο ενωμοτάρχης προσπάθησε να μη γελάσει και έβαλε μια φωνή σε μας: "Σκασμός!...Συνέχισε!" του λέει. Τέτοια ήταν η εξουσία που μας διοικούσε στην Ικαρία και την υπόλοιπη Ελλάδα. Σαν αγράμματος που ήταν τη λέξη ονοματεπώνυμο ή δεν την ήξερε ή νόμιζε πως ήταν επ...

Τώρα πια που δε γράφω και η απόσταση του χρόνου με βοηθάει, βλέπω καθαρότερα πόσες φορές, πραγματικά, έπνιξα στο λαρύγγι μου τα ίδια μου τα τραγούδια. Στα λιγοστά ποιήματα που, μέσα σε είκοσι πέντε και παραπάνω χρόνια, έγραψα, αν εξαιρέσω το πρώτο κι ένα μέρος από το δεύτερο βιβλίο μου, σε πόσα από τα υπόλοιπα δεν έσβησα την τελευταία στιγμή λέξεις, δεν αλλοίωσα έννοιες, δεν αφαίρεσα ολόκληρους στίχους, γιατί υπήρχαν εκεί ίσως μερικά πράγματα που δεν έπρεπε ακόμα να ειπωθούν. [...] (Σε όλη μας τη ζωή βουλιάξαμε πολλά καράβια μέσα μας, ίσως για να μη ναυαγήσουμε μια ώρα αρ...

"...ένα προσκύνημα στη φοβερή ιστορία" Το βιβλίο αυτό είναι μια καταγραφή προσωπικών μαρτυριών ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και συμμετείχαν στις επιχειρήσεις του Δημοκρατικού Στρατού στην Β. Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην περιοχή των Σερρών. Πρώτιστο μέλημα του συγγραφέα ήταν η αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων, διατηρώντας την απόσταση του επίμονου και εν πολλοίς "προσανατολισμένου" ερευνητή, που επιχειρεί, στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό, να κατανοήσει το κλίμα αυτής της συγκλονιστικής περιόδου, που καθόρισε τη νεώτερη ιστορία του τόπου μας. Μεταξύ των πο...

"Πήγα πρώτος κι έφυγα τελευταίος", ήταν τα πρώτα λόγια που άκουσα όταν συναντήθηκα με τον Ταρζάν. Οι αμέσως επόμενες κουβέντες του: "Όταν διαβάσεις ολόκληρο το βιβλίο, θα απορήσεις πώς έζησα". Έτσι και έγινε. Αυτός έμεινε εκεί μέχρι τα τέλη του 1949. Περίμενε μέχρι και την τελευταία στιγμή να εκπληρώσει το χρέος του απέναντι στην πατρίδα, μάταια όμως. Ξεκίνησε όντας ένα παιδί από το χωριό Ριζάρι Εδέσσης που άφησε το Γυμνάσιο για να καταταχτεί στην ΕΠΟΝ και αργότερα στον ΕΛΑΣ. Φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες οι οποίες τον ώ...

Τα τραγικά χρόνια του Εμφυλίου, μιας ηρωικής εποχής, σκληρής και απάνθρωπης συνάμα, όπως τα βίωσε η Ουρανία Στάβερη, μια τρυφερή, νεαρή κοπέλα που μόλις είχε κάνει τα πρώτα της βήματα, με το όραμα της κατάκτησης ενός καινούργιου, πιο δίκαιου κόσμου. Μια στάση ζωής, μια ζωντανή μαρτυρία αγωνιστικής θέλησης, σταθερής αντίστασης στο μίσος και στην απανθρωπιά των κρατούντων, στους τόπους εξορίας των γυναικών στο τρίπτυχο μαρτυρίου: Χίος - Τρίκερι - Μακρόνησος, στα διαβόητα Στρατόπεδα Πειθαρχημένης Διαβίωσης Γυναικών.

Τα τραγικά χρόνια του Εμφυλίου, μιας ηρωικής εποχής, σκληρής και απάνθρωπης συνάμα, αντικριστά με το θάνατο, όπως τα βίωσε μια τρυφερή, νεαρή κοπέλα που μόλις είχε κάνει τα πρώτα της βήματα, με το όραμα της κατάκτησης ενός καινούργιου, πιο δίκαιου κόσμου, που ποθούσε να γευθεί με το σύντροφο της ζωής της, Ηλία. Μια στάση ζωής, μια ζωντανή μαρτυρία αγωνιστικής θέλησης, σταθερής αντίστασης στο μίσος και στην απανθρωπιά των κρατούντων, στους τόπους εξορίας των γυναικών στο τρίπτυχο μαρτυρίου: Χίος - Τρίκερι - Μακρόνησος, στα διαβόητα "Στρατόπεδα Πειθαρχημένης Διαβίωσης Γυνα...