Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια προσωπικότητα σύμβολο, που διαδραμάτισε ιστορικό ρόλο στην Αντίσταση της πατρίδας μας κατά των Γερμανών και στον Απελευθερωτικό Αγώνα, έρχεται να προβάλλει η έκδοση αυτή, με γεγονότα - ντοκουμέντα που καταθέτει ο συγγραφέας από το εξάμηνο της παραμονής του πρωτοκαπετάνιου του Ε.Λ.Α.Σ. στο Μοριά (Απρίλης-Οκτώβρης 1944), τον οποίο ευτύχησε να γνωρίσει από κοντά, ως γραφέας, στην έδρα της ΙΙΙ Μεραρχίας Πελοποννήσου. Για τη συμβολή του Άρη Βελουχιώτη στη δημιουργία του μοραΐτικου αντάρτικου, ο συγγραφέας δηλώνει: "Επειδή η αληθινή ιστορία αργεί να καταγραφεί, μας περιμένει...

Ο Αλέξανδρος Κοτζιάς μεταφράζοντας το βιβλίο, το 1983, οδήγησε τον Έλληνα αναγνώστη μέσα από τις πιο λυρικές και εκφραστικές γλωσσικές διαδρομές στην κραυγή της Ελένης: Ο πιο άγριος πόλεμος είναι πάντοτε ο εμφύλιος. Για το λόγο αυτό, καμία γλωσσική παρέμβαση δεν έγινε στο πρωτότυπο κείμενο. Περιέχονται παρουσιάσεις των: Θανάση Βαλτινού, Αλέξανδρου Λυκουρέζου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Θεόδωρου Πάγκαλου, Κώστα Μπλιάτκα, Περικλή Σφυρίδη, Φωτεινής Τομαή, Λευτέρη Γείτονα, Νικόλαου Γκόντα, Χρήστου Μασσαλά. Η "Ελένη" μεταφράστηκε σε είκοσι έξι γλώσσες, έλαβε το βραβείο Heinemann ω...

[...]Τούτο το τεύχος έχει το προνόμιο να έχει καταγραφή την ώρα της εφιαλτικής τραγωδίας Είναι ένα είδος αρχείου. Αναφέρονται τα γεγονότα με την αμεσότητα της στιγμής. Και είναι τόσο μεγάλα που δε χωρεί ούτε προκατάληψη, ούτε κριτική. Είναι ιστορία αληθινή. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία η επανέκδοση του, αφού από καιρό έχει εξαντληθεί. Οι Έλληνες που τα ονόματά τους σημειώνονται εδώ είναι οι ελεύθεροι νικημένοι όπως στο Μεσολόγγι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Στον κάθε σκοτωμένο νιώθαμε τη ζωντανή θέληση του έθνους να ζήσει.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Περιέχει τα κείμενα: "Τραγούδι στην Αθήνα", "Ο κυρίαρχος της Ψυττάλειας" (α' έκδοση: "Ελεύθερη Ελλάδα", 1947), "Μουργκάνα" (α' έκδοση: "Φωνή του Μπούλκες", 1948), "Δρακολίμνη", "Η γυναίκα από τη Φούρκα".

"Γιομάτο με κτίρια το στρατόπεδο του Χαϊδαριού. Μικρά για μεγάλα δεν έχει σημασία. Καθένα τους έχει κι ένα μαντρί των "αμνών για σφαγή". Και τους διαλεχτούς τους βάζανε στο κτίριο 15. Σ' αυτό το κτίριο σβήνανε όνειρα κι ελπίδες. Σ' αυτό το κτίριο καυτές ανάσες μελλοθανάτων είχανε αποτυπωθεί στους τοίχους. Η καρδιά της κόλασης τούτης, το κτίριο 15, θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μετά την Απελευθέρωση. Τι κι αν αποχώρησαν οι εωσφόροι κι οι σατανάδες; Άλλοι θα τους αντικαταστήσουν. Τι κι αν οι ψυχές των πατριωτών τριγυρνούσαν ακόμα σ' εκείνα τα μακρόστενα κελιά; Τα μαστίγια θ...

Οι αντάρτες της Κατοχής δεν ήσαν κάποιοι βαρείς σκυθρωποί άντρες που είχαν πνίξει τα συναισθήματά τους και -κυρίως- το χιούμορ τους. Αντίθετα, ακόμα και στις στιγμές της μάχης, πολλές φορές τα καλαμπούρια δε σταμάταγαν. Τον τόνο έδινε ο ίδιος ο Άρης που είχε μια λεξούλα ανατρεπτική της σοβαροφάνειας ή της μεγαλοστομίας. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου είναι από τους παλιούς αντάρτες της Ρούμελης και απόφοιτος της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Έχει ζήσει και έχει πολεμήσει μαζί με τον Άρη, τον Περικλή, το Θάνο και τους άλλους καπετάνιους της εποχής. Αυτές τις αναμνή...

Μάρτης 1947. Οι πρώτοι φαντάροι εκτοπίζονται στην Μακρόνησο. Μάρτης 1948. Ο αριθμός των εξόριστων φαντάρων φτάνει στι 30.000. Η εξορία τόσων ανθρώπων δεν αρκεί στην εμφυλιακή κυβέρνηση. Θέλουν ανθρώπους γονατισμένους και παραδομένους. Βάζουν λοιπόν, σε εφαρμογή ένα καλά μελετημένο σχέδιο για να συντρίψουν το δημοκρατικό φρόνημα των φαντάρων. Στις 29 Φλεβάρη και 1 Μάρτη 1948, εξαπολύουν δολοφονική επίθεση από το πολεμικό καράβι 37, ενάντια στους άπλους φαντάρους του Α' Τάγματος. Ταυτόχρονα οι αλφαμίτες πυροβολούν από τους λόφους. 45 χρόνια αργότερα ο Γελαδόπουλος ανασυνθέτει...