Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο "Σκεπτικισμός" διδάσκει την "αναστολή της κρίσης", καθώς και την "επιφυλακτικότητα έναντι της λήψης μιας απόφασης σχετικής με την αληθινή φύση των όντων". Ο σκεπτικιστής περιορίζεται στην παρατήρηση των φαινομένων, αλλά αρνείται να κρίνει την φύση τους αυτή καθαυτή. Ο "Αγνωστικισμός", εξάλλου, υποστηρίζει την αδυναμία του ανθρώπου να γνωρίσει -να κατανοήσει πλήρως- την πραγματική φύση των όντων. Ο αγνωστικιστής δηλώνει ότι αγνοεί την αλήθεια, καθώς και τον τρόπο ή την μέθοδο μέσω των οποίων θα μπορούσε να την γνωρίσει. Ο "Σχετικισμός", τέλος, ισχυρίζεται ότι τα πάντ...

"Απ' όσα η σοφία παρέχει στην μακαριότητα ολόκληρου του βίου, η απόκτηση φίλων είναι τα κατά πολύ μεγαλύτερο". "Το φυσικό δίκαιο είναι συμβόλαιο για το συμφέρον, ώστε να μην βλάπτει ο ένας τον άλλον, ούτε να βλάπτεται". "Εάν αντιμάχεσαι όλες τις αισθήσεις, δεν θα έχεις στην διάθεσή σου ούτε εκείνες, μέσω των οποίων θα κάνεις την αναγωγή για να κρίνεις αυτές που υποστηρίζεις ότι είναι ψευδείς". "Ο δίκαιος είναι εντελώς αδιατάρακτος, ενώ ο άδικος είναι γεμάτος από την περισσότερη ταραχή". [...] Η νεοελληνική μετάφραση του παρόντος βιβλίου στηρίζεται στο πρωτότυπο...

Στη μικρασιατική Μίλητο με την αλληλοδιάδοχη τριανδρία (Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης) ξεκινά η ελληνική επιστήμη και φιλοσοφία. Παραμερίζεται η μυθική ερμηνεία του κόσμου και με πρωτόφαντη αυτοπεποίθηση εξετάζεται το οντολογικό πρόβλημα με υλιστική βάση. Οι τρεις αντίστοιχα θέσεις για την αρχή των όντων (το νερό, το άπειρο, ο αέρας) δογματίζουν βέβαια αλλά με λογική επιχειρηματολογία. Occiasione data γίνεται μια περιδιάβαση στον ευρύτερο χώρο της "προσωκρατικής" φιλοσοφίας.

Η "Πρώτη εννεάς" του Πλωτίνου (204-270 μ.Χ.) περιλαμβάνει εννέα αυτοτελή κείμενα, όπου ο μεγάλος Νεοπλατωνικός φιλόσοφος πραγματεύεται θέματα ηθικού και γνωσιολογικού περιεχομένου, όπως οι αρετές, η ευδαιμονία, η προέλευση του Κακού, διαλεκτική, η φύση του ανθρώπου, αλλά και το ζήτημα του Ωραίου. Είναι αντιπροσωπευτική όλων των συγγραφικών του περιόδων και των τεχνικών γραφής που μεταχειρίζεται ο Πλωτίνος στα υπόλοιπα έργα του. Σ' αυτήν εκτίθενται, έσω και συνοπτικά, οι βάσεις και οι θεμελιώδεις αρχές που διέπουν το φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο παρουσιάζεται συνήθως ως...

Η Κυνική φιλοσοφία είναι μια πάντοτε επίκαιρη έκφανση του αρχαίου κόσμου, η οποία έδωσε ένα ιδεώδες με μεγάλη απήχηση και αξιοπρόσεκτη ιστορική διάρκεια. Οι μεγάλες μορφές του αρχαίου Κυνισμού, ο Αντισθένης, ο Διογένης, ο Κράτης, πάντα θα εντυπωσιάζουν για την προσήλωσή τους στις αρχές που διακήρυτταν και την υπαρξιακή ειλικρίνειά τους. Στον τόμο αυτό έχουν συγκεντρωθεί τα σωζόμενα αποσπάσματα και οι μαρτυρίες για τους Κυνικούς φιλοσόφους που έδρασαν από τα τέλη του 5ου αιώνα ως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Εκτός από το αρχαίο κείμενο δίνονται η νεοελληνική μετάφραση κα...

Συνέχεια στον σχολιασμό του Τίμαιου. Ο μύθος της Ατλαντίδας.

Περιλαμβάνονται μεταφρασμένα και σχολιασμένα αποσπάσματα από τους Ορφικούς Ύμνους, τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Παρμενίδη τον Ελεάτη, τον Εμπεδοκλή, τους Σοφιστές, τους Κυνικούς και τον Πλάτωνα ("Συμπόσιον"), που αναφέρονται στον Έρωτα.

Περιλαμβάνονται μεταφρασμένα και σχολιασμένα αποσπάσματα έργων της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής γραμματείας που αναφέρονται στον Έρωτα.

Η πρόσφατη επιστημονική σκέψη διέσωσε το "Περί των Αιγυπτίων μυστηρίων" από την αφάνεια και άρχισε να το εξετάζει με σοβαρότητα. Η τάση ωστόσο που υπήρχε παλαιότερα της άρνησης της χρήσης του εν λόγω κειμένου -θεωρούνταν ως ένα βιβλίο περί "μαγείας"- αν και άρχισε να αλλάζει, σύμφωνα με την E. Clarke συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα, καθώς οι ερευνητές τείνουν ακόμη να συνδέουν τις απόψεις του Ιάμβλιχου με εκείνες των δασκάλων του αλλά και των ακολούθων του. Η αξιέπαινη επιθυμία επιβράβευσης του Ιαμβλίχου ως ιδρυτή του ύστερου Νεοπλατωνισμού, του πρώτου στοχαστή που εστία...

Η πρόσφατη επιστημονική σκέψη διέσωσε το "Περί των Αιγυπτίων μυστηρίων" από την αφάνεια και άρχισε να το εξετάζει με σοβαρότητα. Η τάση ωστόσο που υπήρχε παλαιότερα της άρνησης της χρήσης του εν λόγω κειμένου -θεωρούνταν ως ένα βιβλίο περί "μαγείας"- αν και άρχισε να αλλάζει, σύμφωνα με την E. Clarke συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα, καθώς οι ερευνητές τείνουν ακόμη να συνδέουν τις απόψεις του Ιάμβλιχου με εκείνες των δασκάλων του αλλά και των ακολούθων του. Η αξιέπαινη επιθυμία επιβράβευσης του Ιαμβλίχου ως ιδρυτή του ύστερου Νεοπλατωνισμού, του πρώτου στοχαστή που εστία...

Η ανάγκη να ξέρουμε ένα ανύπαρκτο μέλλον υπονομεύει την πραγματικότητα στο παρόν. [...] Τα τρία κείμενα του Πλούταρχου, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, εμπίπτουν θεματικά στην περιοχή της πρόγευσης του μέλλοντος, που καθίσταται δυνατή χάρη σε δυνάμεις μη ανθρώπινες, οι οποίες όμως συνεργούν με τον άνθρωπο ή φιλοξενούνται από εκείνον, για το σκοπό της πρόβλεψης όσων πρόκειται να συμβούν. Μεθοδικά ο Πλούταρχος διερευνά τις ρίζες της σχετικής προκατάληψης, η οποία έχει να κάνει με την υφέρπουσα αλλά ασυνείδητη πεποίθηση ότι το μέλλον υπάρχει προτού να προκύψει, και ότι ο άν...

Η ανάγκη να ξέρουμε ένα ανύπαρκτο μέλλον υπονομεύει την πραγματικότητα στο παρόν. [...] Τα τρία κείμενα του Πλούταρχου, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, εμπίπτουν θεματικά στην περιοχή της πρόγευσης του μέλλοντος, που καθίσταται δυνατή χάρη σε δυνάμεις μη ανθρώπινες, οι οποίες όμως συνεργούν με τον άνθρωπο ή φιλοξενούνται από εκείνον, για το σκοπό της πρόβλεψης όσων πρόκειται να συμβούν. Μεθοδικά ο Πλούταρχος διερευνά τις ρίζες της σχετικής προκατάληψης, η οποία έχει να κάνει με την υφέρπουσα αλλά ασυνείδητη πεποίθηση ότι το μέλλον υπάρχει προτού να προκύψει, και ότι ο άν...

Ο Πυθαγόρας πράγματι είχε στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης μοναδική επίδραση, που οφειλόταν ταυτόχρονα τόσο στον εξαιρετικό πλούτο της μόρφωσης του όσο και στο πρωτότυπο σύστημα του, που τον επέβαλε σε όλους τους συγχρόνους του. Διότι ο Πυθαγόρας υπήρξε ανώτερος από έναν ιδρυτή σχολής, υπήρξε ο δημιουργός ενός έξοχου συστήματος φιλοσοφίας, υπήρξε ουσιαστικά ένα καθολικό πνεύμα, πανεπιστήμονας με απέραντη σύνθεση όλων των γνώσεων της εποχής του και με εκπληκτικά απαστράπτουσα προτεραιότητα στις σημερινές ανακαλύψεις της ανθρωπότητας. Ας ανοίξουμε το βιβλίο αυτό, ας ακούσο...

Περιλαμβάνονται οι πραγματείες του Φίλωνα του Αλεξανδρινού "Περί του πάντα σπουδαίον ελεύθερον είναι", "Υποθετικά" ή "Υπέρ Ιουδαίων απολογία" και "Περί βίου θεωρητικού" ("Περί αρετών, Βιβλίο τέταρτο").

[...] Πνεύμα οξύ και πολυμαθές ο Πρόκλος, χωρίς, όμως, αυστηρή επιστημονική επιχειρηματολογία, θα συνδυάσει σε ένα λεπτομερές και πλήρες, ιδιαίτερα όμως πολύπλοκο και δυσνόητο σύστημα ολόκληρη τη νεοπλατωνική φιλοσοφία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί ως τις μέρες του. Με αριστοτεχνικό τρόπο θα πλάσει ένα ενιαίο σύστημα στο οποίο θα συμπεριλάβει τον έναν ύψιστο θεό (το Ένα ή Αγαθό), τους επιμέρους θεούς, τους αγγέλους, τους δαίμονες, τις ψυχές και άλλες ανώτερες και κατώτερες υπάρξεις. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε πρωτοποριακές ιδέες μέσα στο νεοπλατωνισμό, (ίσως αυτό να μην ήταν...

Ο τόμος περιέχει το δεύτερο μέρος του "Προτρεπτικού επί φιλοσοφίαν", καθώς και, ως παράρτημα, τα "Χρυσά έπη των Πυθαγορείων".

Το "Περί του Πυθαγορικού βίου" είναι το πρώτο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος σχετικά με τον πυθαγορισμό. Ο Ιάμβλιχος προτείνει ένα καινούργιο πρόγραμμα φιλοσοφίας, το οποίο υποστηρίζεται από τις αρχές και τον τρόπο του βίου των Πυθαγορείων, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα από τη ζωή και τη διδασκαλία του Πυθαγόρα και των μαθητών του. Η σημασία του κειμένου είναι μεγάλη καθώς, ενώ γράφεται σε μιαν εποχή με έντονο φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα -αυτήν της ύστερης Αρχαιότητας (4ος αιώνας μ.Χ.)- αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον αρχαίο πυθαγορισμό (6ος αιώνας π.Χ.)....