Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά το φαγητό, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, σημειώνω τις εντυπώσεις της ημέρας ενώ συγχρόνως σχεδιάζω μερικές μορφές, αλλά κυρίως καταγράφω διάφορα χρώματα, μερικές περίεργες λάμψεις και ορισμένα ερεθίσματα, που θα προσπαθήσω να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο και στη δική μου αντίληψη ζωγραφικής. Σπάνια εμπνέομαι από τις ρεαλιστικές δυνατότητες ενός τόπου, αλλά από οτιδήποτε δημιουργείται μέσα μου συνειρμικά και επιλεκτικά. Από οτιδήποτε με συγκινεί και με συναρπάζει, ακόμα κι από ήχους, από υφάσματα που ανεμίζουν, από πουλιά που πετούν ή που κουρνιάζουν σε κόγχες των...

Μετά το φαγητό, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, σημειώνω τις εντυπώσεις της ημέρας ενώ συγχρόνως σχεδιάζω μερικές μορφές, αλλά κυρίως καταγράφω διάφορα χρώματα, μερικές περίεργες λάμψεις και ορισμένα ερεθίσματα, που θα προσπαθήσω να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο και στη δική μου αντίληψη ζωγραφικής. Σπάνια εμπνέομαι από τις ρεαλιστικές δυνατότητες ενός τόπου, αλλά από οτιδήποτε δημιουργείται μέσα μου συνειρμικά και επιλεκτικά. Από οτιδήποτε με συγκινεί και με συναρπάζει, ακόμα κι από ήχους, από υφάσματα που ανεμίζουν, από πουλιά που πετούν ή που κουρνιάζουν σε κόγχες των...

Εικονογραφημένο σημειωματάριο με εισαγωγικό κείμενο (σε ελληνικά και αγγλικά) της συγγραφέως Νίκης Τρουλλινού, ένα οδοιπορικό στα ταξιδιωτικά κείμενα του Νίκου Καζαντζάκη.

"Είμαι ένας πολίτης των ξενοδοχείων. Ένας πατριώτης των ξενοδοχείων". "Το ξενοδοχείο, που αγαπώ σαν πατρίδα μου, βρίσκεται σε ένα από τα μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια, και τα βαριά χρυσά γράμματα-αντίκες, με τα οποία είναι γραμμένο το μπανάλ όνομά του (λάμποντας πάνω από τις στέγες των σπιτιών, που ανηφορίζουν μαλακά) είναι στα μάτια μου μεταλλικές σημαίες, υψωμένα μικρά λάβαρα που χαιρετούν αστράφτοντας αντί ν’ ανεμίζουν". Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 ο Γιόζεφ Ροτ ταξίδεψε πολύ σε μια Ευρώπη σε κρίση, στην Ευρώπη, περιπλανώμενος από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και γρ...

Τα "Ταξίδια" κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη στα μέσα περίπου του δέκατου τέταρτου αιώνα. Αν και έδιναν την εντύπωση οδηγού για το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, την επονομαζόμενη "Γη της Επαγγελίας", πολύ σύντομα απέκτησαν την αξία "γεωγραφικής" Βίβλου, αγαπημένο ανάγνωσμα των μεγάλων θαλασσοπόρων και τολμηρών εξερευνητών της εποχής. Ο Μάντεβιλ, ένας Άγγλος ιππότης όπως ισχυρίζεται, ταξίδεψε από το 1332 ως το 1366 (από το 1322 έως το 1356 σε άλλα κείμενα) με προορισμό την Ιερουσαλήμ. Διέσχισε στεριές και θάλασσες, πέρασε από την Τουρκία, την Αρμενία, την Περσία, τη Συρία, τη...

Ο Έρικ Νιούμπι, ίσως ο τελευταίος γνήσιος ταξιδευτής και συγχρόνως μία από τις σημαντικότερες μορφές της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, περιηγείται τις περιπέτειες και τις εκπληκτικές εμπειρίες των μεγαλύτερων τεξιδευτών της ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Με εύθυμη και αντισυμβατική διάθεση, επιλέγει τα κείμενά τους με κριτήριο την απόλαυση που προσφέρει το ταξίδι, ακόμα και ως ανάγνωσμα. Εκατοντάδες αληθινές μαρτυρίες εξερευνητών, τυχοδιωκτών, απλών εραστών της περιπέτειας, διάσημων και μη, οι οποίοι αφηγούνται τις περιπέτειές τους όπως ακριβώς τις β...

Ένα παλλόμενο, ζωντανό πορτρέτο της Ταγγέρης από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 ως το τέλος της δεκαετίας του ’70, όπου συναντιούνται οι μεγάλες προσωπικότητες της γενιάς των μπήτνικ. [...] Χθες ο Ρόμπερτ Φρέζον έβγαλε μια φωτογραφία στην Κάσμπα για το Esquire· φωτογράφισε τους Μπιλ Μπάροουζ, Πολ και Τζέιν Μπόουλς, Τζόε Μακ Φίλιπς, Ομάρ Πάουντ, Κρίστοφερ Γουόνκλιν και Εμίλιο Σαντς, έναν ισπανό συγγραφέα. Αυτή είναι η λεγόμενη «λογοτεχνική Ταγγέρη». [...] [...] Η Ίρα, ο Τζόε κι εγώ πήγαμε για να γνωρίσουμε τους Μπιτλς. Ο Τζον Λένον και ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ ήταν εκεί, ξαπλωμέ...

Γραμμένο τη δεκαετία του 1970, το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα κλασικό αφήγημα για τα ελληνικά νησιά από ένα συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα, όπου άλλωστε και έζησε για έξι χρόνια. Το βιβλίο έχει τη μορφή ενός προσωπικού οδηγού (όχι τουριστικού, τέτοιοι υπάρχουν άλλωστε πολλοί), ο οποίος απαντά σε δύο ερωτήματα που θέτει ο ίδιος ο συγγραφέας: τι θα ήθελε να μάθει ο επισκέπτης όταν βρεθεί στα ελληνικά νησιά και τι δεν πρέπει να χάσει. Σ' αυτό τον οδηγό λοιπόν ο αναγνώστης θα βρει ζωντανές περιγραφές από την ιστορία, τους μύθους, τα πανηγύρια, τα έθιμα ακόμα και από τη χλωρίδα σ...

Γραμμένο τη δεκαετία του 1970, το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα κλασικό αφήγημα για τα ελληνικά νησιά από ένα συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα, όπου άλλωστε και έζησε για έξι χρόνια. Το βιβλίο έχει τη μορφή ενός προσωπικού οδηγού (όχι τουριστικού, τέτοιοι υπάρχουν άλλωστε πολλοί), ο οποίος απαντά σε δύο ερωτήματα που θέτει ο ίδιος ο συγγραφέας: τι θα ήθελε να μάθει ο επισκέπτης όταν βρεθεί στα ελληνικά νησιά και τι δεν πρέπει να χάσει. Σ' αυτό τον οδηγό λοιπόν ο αναγνώστης θα βρει ζωντανές περιγραφές από την ιστορία, τους μύθους, τα πανηγύρια, τα έθιμα ακόμα και από τη χλωρίδα σ...

Με τον "ήρεμο, συγκρατημένο και μεστό πεζό λόγο" του Μονιούδη ("Suddeutsche Zeitung") βιώνουμε τη ζωή τεσσάρων πόλεων: Ένας άντρας και μια γυναίκα διασχίζουν την αιγυπτιακή Αλεξάνδρεια, τη μεσογειακή Θεσσαλονίκη, το Βερολίνο με το ηπειρωτικό κλίμα του, τη Ζυρίχη ανάμεσα στις λίμνες και τις Άλπεις. Τέσσερις πόλεις που τις συνδέει το νήμα της ζωής του συγγραφέα. Οι γονείς του, Έλληνες της Αλεξάνδρειας, ο ίδιος γεννήθηκε στα βουνά της Ελβετίας και ζει σήμερα στο Βερολίνο· αργότερα γνώρισε τη Θεσσαλονίκη, όπου τα ελληνικά του πήραν σάρκα και οστά. "Η ματιά του Μονιούδη στην...

"Κύματα ζέστης· τεράστια γκρίζα και κόκκινα κτίρια, ένα βικτοριανό Λονδίνο το οποίο μεγαλώνει ανάμεσα σε φοινικιές και συκιές της Βεγγάλης σαν εφιάλτης που επαναλαμβάνεται, τοίχοι ξεφτισμένοι, φαρδιές και όμορφες λεωφόροι, τεράστια άγνωστα δέντρα, βρωμερά σοκάκια, χείμαρροι από αυτοκίνητα, κόσμος που πηγαινοέρχεται..." Η χώρα των ακραίων αντιθέσεων. Μια πανσπερμία πληθυσμών, θρησκειών, γλωσσών, όπου συνυπάρχουν αρμονικά το αρχαίο με το σύγχρονο, ο αισθησιασμός με τον ασκητισμό, ο ρεαλισμός με τη φαντασία. Ο νομπελίστας Μεξικανός συγγραφέας Οκτάβιο Πας επισκέφτηκε για πρώ...

"Δεν είχαμε κανένα σκοπό να πάμε στην Ελλάδα", γράφει η Μάγκντα Σάμπο. Όταν όμως μαθαίνει ότι παίρνει κανείς βίζα χωρίς πολλές δυσκολίες, εμφανίζονται οι Σειρήνες. "Η Ελλάδα είναι η γη των θεών", τραγουδούν εκείνες, "πάντα λαχταρούσες να τη δεις, χωρίς το παραμικρό ίχνος ελπίδας, επί δεκαετίες διδάχτηκες γι’ αυτήν τις πρώτες γνώσεις όχι μόνο από τους Έλληνες κλασικούς αλλά και από τους ποιητές του δικού σου λαού". Και έρχεται η στιγμή που η ίδια φτάνει στη χώρα την οποία γνωρίζει "σχεδόν από τότε που απέκτησα αυτοσυνείδηση, που η λογοτεχνία της και οι μύθοι της έχουν ενταχθ...

Ο Γκουτιέρες μας προσκαλεί με τον γνωστό ερεθιστικό του τρόπο σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι στο εσωτερικό της Κούβας και των λαών της. Μια απολαυστική ιστορία που μέσα από ταξιδιωτικές περιγραφές, συνομιλίες, γλέντια και ερωτικές ιστορίες μας μεταφέρει για λίγο στην κουβανέζικη ξέφρενη πραγματικότητα με τα καλά και τα κακά της.

Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες ταξιδεύει στην πατρίδα του και ξεδιπλώνει την παλαιότερη και τη σύγχρονη ιστορία του λαού της Κούβας, τις χαρές, τις λύπες και τις αγωνίες του. Με φωνή γεμάτη ζωντάνια, μέσα από μια προκλητική πρόζα, ο συγγραφέας μιλάει για τα μυστικά του νησιού που γνωρίζει από πρώτο χέρι και συνθέτει ένα συναρπαστικό αφήγημα που περιλαμβάνει ταξιδιωτικές περιγραφές, ιστορικά γεγονότα, σκέψεις, συναντήσεις και συνομιλίες με γνωστούς και αγνώστους, γλέντια και προκλητικές ερωτικές ιστορίες. Το ιδιαίτερα ζωντανό αυτό μωσαϊκό από χωριά, τοπία, εμπειρίες και καταστά...

Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες ταξιδεύει στην πατρίδα του και ξεδιπλώνει την παλαιότερη και τη σύγχρονη ιστορία του λαού της Κούβας, τις χαρές, τις λύπες και τις αγωνίες του. Με φωνή γεμάτη ζωντάνια, μέσα από μια προκλητική πρόζα, ο συγγραφέας μιλάει για τα μυστικά του νησιού που γνωρίζει από πρώτο χέρι και συνθέτει ένα συναρπαστικό αφήγημα που περιλαμβάνει ταξιδιωτικές περιγραφές, ιστορικά γεγονότα, σκέψεις, συναντήσεις και συνομιλίες με γνωστούς και αγνώστους, γλέντια και προκλητικές ερωτικές ιστορίες.

Η Ινδία μέσα από επτά διαφορετικά οδοιπορικά. Από τον Γάγγη των αρχαιότατων καταβολών έως τον νότο της εξελισσόμενης τεχνολογίας, τούτη η απέραντη χώρα προβάλλει γεμάτη αντιθέσεις με τη συνύπαρξη τόσων ανόμοιων στοιχείων, που αποτελούν σύνολο καμιά φορά δυσνόητο για τους απλά λογικούς, αλλά πάντα γοητευτικό για τους ονειρευτές. Στην Ινδία, που μέρα με τη μέρα καλπάζει στο δρόμο της παγκόσμιας υπερδύναμης, αλληγορικοί θεοί χειραγωγούν την καθημερινή ζωή, ανώνυμο πλήθος λιμοκτονεί συνομιλώντας με πνεύματα, παλάτια ασύλληπτης χλιδής υψώνονται δίπλα σε καλύβια, μεγιστάνες του π...

Δεν ήταν τόσο τα υπέροχα μνημεία ή τα εξωτικά τοπία που μ' εντυπωσίασαν. Ήταν κυρίως οι άνθρωποι, ο τρόπος που σκέφτονται και που ζουν. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το χρόνο, την ευτυχία, το θάνατο, τον έρωτα, τη θρησκεία, την καθημερινότητα. Ένας τρόπος πολύ διαφορετικός, σχεδόν αντιδιαμετρικά αντίθετος απ' το δικό μας, απ' τον ευρωπαϊκό, μεσογειακό, ελληνικό τρόπο. Τα τριάμισι χρόνια μου στην Πρεσβεία μας στην Μπανγκόγκ μ' έφεραν σ' επαφή με την περιοχή της Άπω Ανατολής και μ' όσους ζουν εκεί. Προσπάθησα να καταλάβω τη γωνιά αυτή του κόσμου, ταξιδεύοντας, διαβάζοντας, ιδί...

Δεν ήταν τόσο τα υπέροχα μνημεία ή τα εξωτικά τοπία που μ' εντυπωσίασαν. Ήταν κυρίως οι άνθρωποι, ο τρόπος που σκέφτονται και που ζουν. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το χρόνο, την ευτυχία, το θάνατο, τον έρωτα, τη θρησκεία, την καθημερινότητα. Ένας τρόπος πολύ διαφορετικός, σχεδόν αντιδιαμετρικά αντίθετος απ' το δικό μας, απ' τον ευρωπαϊκό, μεσογειακό, ελληνικό τρόπο. Τα τριάμισι χρόνια μου στην Πρεσβεία μας στην Μπανγκόγκ μ' έφεραν σ' επαφή με την περιοχή της Άπω Ανατολής και μ' όσους ζουν εκεί. Προσπάθησα να καταλάβω τη γωνιά αυτή του κόσμου, ταξιδεύοντας, διαβάζοντας, ι...

Ένα οδοιπορικό στην Άπω Ανατολή, που προσεγγίζει με την ποίηση της γραφής την άφθαστη μαγεία των τοπίων. Ο Γιώργος Βέης μάς ξεναγεί σ' έναν κόσμο απαγορευμένο και επιθυμητό, άγνωστο και σαγηνευτικό: Πεκίνο, Χονγκ Κονγκ, Μπάλι, Σεούλ, Μπανγκόκ και Πατάγια συνυπάρχουν σε μια χωροχρονική αλληλουχία όπου η μνήμη καταργεί τις αποστάσεις, οι αισθήσεις παραδίδονται σε μια συνένοχη απόλαυση. Ο λυρισμός των περιγραφών εναλλάσσεται με την οξυδέρκεια των παρατηρήσεων. Ο συγγραφέας προσπερνά τους πειρασμούς του εξωτισμού και βυθομετρά τους πειρασμούς της ίδιας της ζωής: ένα καλειδοσκό...

Αναχώρησα, από την Πιονγκ Γιανγκ, στις 28 Φεβρουαρίου του 2014. Είχα φτάσει στη χώρα ένα ζεστό πρωινό του Ιουνίου του 2012 και έφευγα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, μέσα στον χειμώνα. Θυμάμαι έντονα εκείνη την ημέρα. Το χιόνι έπεφτε πυκνό και, όσην ώρα το αυτοκίνητο με πήγαινε προς το αεροδρόμιο, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Η Βόρεια Κορέα μου άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμουν την κοινωνία. Μου άνοιξε ένα παράθυρο σε μια πραγματικότητα που αγνοούσα και που μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη και παρεξηγημένη. Στο βιβλίο αυτό κατέθεσα την δική μου αλήθεια για την χώρα στην ο...