Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εν μέρει ταξιδιωτικό διήγημα, εν μέρει χρονικό, εν μέρει ιστορικό δοκίμιο, εν μέρει βιογραφία και εν μέρει στοχασμός, το "Οδοιπορικό με τον κ.Άλμπερτ" συγκαταλέγεται στα πιο ξεχωριστά ταξιδιωτικά βιβλία της σύγχρονης λογοτεχνίας. Με τον εγκέφαλο ως φορτίο αλλά και ως φυλαχτό, ο Πατέρνιτι αντιμετωπίζει το κάθε ξενοδοχείο, το κάθε εστιατόριο στους σταθμούς ανεφοδιασμού για φορτηγά και το κάθε αξιοθέατο της διαδρομής ως μέτρο του Αμερικάνικου Ονείρου όπως αυτό βαδίζει πάνω στα αχνάρια της συγκλονιστικής κληρονομιάς του επιστήμονα. Τέλος, εμπνευσμένος από τον άνθρωπο που χάρισε...

Μόλις ένα ταξίδι σχεδιαστεί, εξοπλιστεί και αρχίσει να εκτυλίσσεται, αναδύεται πάντα ένας καινούργιος παράγοντας που το χαρακτηρίζει. Μια εκδρομή, ένα σαφάρι, μια εξερεύνηση είναι αυτοτελείς οντότητες, διαφορετικές από κάθε άλλο ταξίδι. Διαθέτουν προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία, ατομικότητα, μοναδικότητα. Το ταξίδι είναι σαν το άτομο: δεν υπάρχουν δύο ταξίδια απαράλλαχτα στον κόσμο. Κάθε προγραμματισμός, περιφρούρηση, "αστυνόμευση" και καταναγκασμός είναι ματαιοπονία. Ύστερα από προσπάθειες χρόνων ανακαλύπτουμε ότι δεν πάμε εμείς ταξίδι, αλλά ότι εκείνο μας πάει. Ξεναγοί, προγ...

Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες ταξιδεύει στην πατρίδα του και ξεδιπλώνει την παλαιότερη και τη σύγχρονη ιστορία του λαού της Κούβας, τις χαρές, τις λύπες και τις αγωνίες του. Με φωνή γεμάτη ζωντάνια, μέσα από μια προκλητική πρόζα, ο συγγραφέας μιλάει για τα μυστικά του νησιού που γνωρίζει από πρώτο χέρι και συνθέτει ένα συναρπαστικό αφήγημα που περιλαμβάνει ταξιδιωτικές περιγραφές, ιστορικά γεγονότα, σκέψεις, συναντήσεις και συνομιλίες με γνωστούς και αγνώστους, γλέντια και προκλητικές ερωτικές ιστορίες. Το ιδιαίτερα ζωντανό αυτό μωσαϊκό από χωριά, τοπία, εμπειρίες και καταστά...

"Το καλύτερο βιβλίο για την Κωνσταντινούπολη το έγραψε ένας Ιταλός συγγραφέας του 19ου αιώνα, ο Εντμόντο ντε Αμίτσις." (Ορχάν Παμούκ) "Η πιο κινηματογραφική περιγραφή της Κωνσταντινούπολης... ένα πανέμορφο βιβλίο." (Ουμπέρτο Έκο) Σουλτάνοι, ευνούχοι, οδαλίσκες, το Μεγάλο Παζάρι, ο Κεράτιος Κόλπος, η Αγία Σοφία, τα χαμάμ, τα σκυλιά, η νύχτα, οι Ιταλοί, οι Έλληνες, οι Τουρκάλες, η χαμένη μαγεία της Πόλης: η Κωνσταντινούπολη που, όπως επισημαίνει ο Ουμπέρτο Έκο, όσο ήταν η πρωτεύουσα της χριστιανικής αυτοκρατορίας οι Δυτικοί την αντιμετώπιζαν ως κάτι ξένο, αλλά μετά...

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι γραμμένο από έναν παλαίμαχο ορειβάτη, τον Νίκο Παπαδόπουλο, και έχει τον τίτλο "Σκέψεις και παρατηρήσεις", που συνοδεύεται με τον υπότιτλο "Ένα ταξίδι στο όνειρο και στην αλήθεια". Τόσο ο τίτλος όσο και ο υπότιτλος δεν μου αρέσουν· μου φαίνονται κάπως γενικοί και ασαφείς και επιπλέον ποιητικοί και αφηρημένοι. Όταν όμως διαβάσει κανείς το βιβλίο ενδέχεται να τους βρει σωστούς και ακριβοδίκαιους. Όπως το πάρει κανείς. Ο Νίκος Παπαδόπουλος δεν είναι κανένας τυχαίος. Επί πολλές δεκαετίες υπήρξε πρόεδρος και εμψυχωτής του "Συλλόγου Ελ...

"Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, έχω ταξιδέψει πολύ, το παραδέχομαι· πήγα και έζησα σε πολλά μέρη. Κι αυτό το νιώθω ως μεγάλο προνόμιο, διότι να ακουμπάμε τα πόδια στο ίδιο έδαφος για όλη μας τη ζωή, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επικίνδυνη παρεξήγηση, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή η γη μας ανήκει, σαν να μην έχουμε δανειστεί, όπως έχουμε δανειστεί τα πάντα σε αυτή τη ζωή. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνον όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να τ...

Σε διάφορα μήκη και πλάτη της Γης, όπου ο συγγραφέας διπλωμάτης ζει κι εργάζεται, του δωρίζεται το πρωτογενές υλικό της γραφής. Τα πραγματικά περιστατικά, οι βιωματικές αλήθειες, η σαγήνη των κρίσιμων στιγμών, αλλά και οι συνειρμοί, που ενδεχομένως συνδέουν την καθημερινότητά μας με ένα άλλο σύμπαν ιδεών, είναι οι σύντροφοι που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ έως τώρα. Χωρίς να δοκιμάσει οτιδήποτε θα μπορούσε να εκληφθεί μυθοπλαστική προέκταση, ξέρει πώς να αισθητοποιεί τα κυριότερα περιστατικά των περιηγήσεών του, ακινητοποιώντας τρόπον τινά στο χαρτί αυτή την τόσο πλούσια σε π...

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Γραμμένο τη δεκαετία του 1970, το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα κλασικό αφήγημα για τα ελληνικά νησιά από ένα συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα, όπου άλλωστε και έζησε για έξι χρόνια. Το βιβλίο έχει τη μορφή ενός προσωπικού οδηγού (όχι τουριστικού, τέτοιοι υπάρχουν άλλωστε πολλοί), ο οποίος απαντά σε δύο ερωτήματα που θέτει ο ίδιος ο συγγραφέας: τι θα ήθελε να μάθει ο επισκέπτης όταν βρεθεί στα ελληνικά νησιά και τι δεν πρέπει να χάσει. Σ' αυτό τον οδηγό λοιπόν ο αναγνώστης θα βρει ζωντανές περιγραφές από την ιστορία, τους μύθους, τα πανηγύρια, τα έθιμα ακόμα και από τη χλωρίδα σ...

Το 1935 ο Λόρενς Ντάρελ πείθει τη μητέρα και τη γυναίκα του να μετακομίσουν στην Κέρκυρα για να γλιτώσουν από τον αγγλικό χειμώνα. Η απόφαση αυτή θα σταθεί καθοριστική για την πορεία του καθώς στη διάρκεια των έξι χρόνων που θα μείνει εκεί θα εξελιχθεί ως συγγραφέας, θα γράψει το πρώτο σημαντικό έργο του "Το μαύρο βιβλίο", και θα συνδεθεί με τον Χένρι Μίλερ, τον οποίο θα φιλοξενήσει στην Κέρκυρα το 1939. Όταν με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Ελλάδα, θα καταγράψει όλα όσα έμαθε για το μέρος που, όπως ο ίδιος λέει, έγινε πατρίδα του γ...

Ο συγγραφέας του Οδοιπορικού περιγράφει απρόσμενες καταστάσεις από το ταξίδι του στη γειτονική Τουρκία και καταγράφει τις εντυπώσεις του απ’ αυτήν. Διατρέχοντας τις αχανείς εκτάσεις της Μεσοτουρκίας με βλέμμα δεκτικό στα ερεθίσματα και με την επικίνδυνη περιέργεια ενός πλάνητα, σχολιάζει πολλές φορές με χιούμορ τις ιδεοληψίες του, τους εμπεδωμένους φόβους ή τις χρόνιες προκαταλήψεις του. Αναμοχλεύει, μοιραία, τις δικαιολογημένες αντιθέσεις του και διαπιστώνει τις μεγάλες διαφορές (πολιτιστικές, κοινωνικές, αισθητικές) ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα εκφράζοντας, ωστόσο,...

Ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει στο Μέγα Σινικόν Τείχος, στην Απαγορευμένη Πόλη, στα Θερινά Ανάκτορα των αυτοκρατόρων αλλά και στην πλατεία Τιανανμέν, στο Μαυσωλείο του Μάο και στους τόπους καθημερινής ζωής των κατοίκων του Πεκίνου. Παράλληλα ξεδιπλώνεται η αφήγηση του μύθου αυτής της μαγικής πόλης μέσα από το διάλογο του ρόδου, που συμβολίζει τη Μνήμη και τη σκέψη της Δύσης, με το λωτό, που συμβολίζει τη Λήθη και τη σοφία της Ανατολής.

Εικονογραφημένο σημειωματάριο με εισαγωγικό κείμενο (σε ελληνικά και αγγλικά) της συγγραφέως Νίκης Τρουλλινού, ένα οδοιπορικό στα ταξιδιωτικά κείμενα του Νίκου Καζαντζάκη.

Το συγκινητικό, διαφωτιστικό, αληθινό βιβλίο "Ιερή Ινδία, Εννιά ζωές, εννιά ιστορίες" (Nine lives: In search of the Sacred India), που έχει χαρακτηριστεί ως το ταξιδιωτικό βιβλίο της χρονιάς, του διάσημου, πολυβραβευμένου Γουίλιαμ Νταλρίμπλ (William Dalrymple), συγγραφέα του σπουδαίου βιβλίου "Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου". Η μηχανή της οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας φέρνει ραγδαίες αλλαγές στην κοινωνία και τις θρησκευτικές πρακτικές της αναδυόμενης αυτής δύναμης. Ο Γουίλιαμ Νταλρίμπλ, ο οποίος έχει εγκατασταθεί στο Νέο Δελχί από το 1989, φωτίζει αυτό το θέμα μέσα από ε...

"Από τότε που γράφτηκε αυτό το βιβλίο η Μάνη έχει αλλάξει πολύ, όπως και τόσα άλλα μέρη στον κόσμο. Εκείνη την εποχή, έξω από τους Μανιάτες, πολύ λίγοι Έλληνες την είχαν επισκεφθεί κι ακόμα πιο λίγοι ξένοι· μια χούφτα αρχαιολόγοι που αναζητούσαν τα λείψανα της Λακωνίας, τις βυζαντινές εκκλησίες και τα φράγκικα κάστρα? λιγοστοί εκκεντρικοί ταξιδιώτες κι ακόμα πιο λίγοι που αναζητούσαν να γνωρίσουν την πραγματική Μάνη και τους κατοίκους της. [...] Το βιβλίο αυτό δεν είναι ένας οδηγός. Θα μπορούσε να θεωρηθεί μια εντελώς προσωπική περιγραφή μιας φημισμένης περιοχής της Ελλά...

"Μάλλον αυθαίρετα, μάλλον αυταρχικά, και με κάποια ανησυχία, γοητευμένος ίσως από το παράξενο και ωραίο όνομα -ο τόνος που πέφτει στην προπαραλήγουσα κάνει τη λέξη "Ρούμελη" ένα δακτυλικό μέτρο- επέστρεψα, για να δώσω τίτλο σ' αυτές τις περιηγήσεις, στην παλαιότερη και πιο χαλαρή χρήση του ονόματος. Αυτή η παλιοκαιρίτικη και ελαστική μορφή σε βοηθάει να ξεφύγεις από την περιορισμένη έννοια που έχει πάρει στην εποχή μας, και συγχρόνως δίνει μια ψευδεπίφαση ενότητας σε τούτα τα απρογραμμάτιστα ταξίδια. Και προπάντων, η ίδια η τρισύλλαβη λέξη είναι γεμάτη απόηχους και νύξεις κ...