Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπήρξαν αμέτρητες στιγμές που νιώθαμε ότι οι δυσκολίες ήταν αξεπέραστες. Κι εκεί ακριβώς που είχαμε απελπιστεί, όλα λύνονταν ως από θαύμα και συνεχίζαμε για τον επομενο προορισμό. Και υπήρχαν και στιγμές μαγικές... Όπως, καθώς οδηγούσαμε προς το τέλος της ημέρας και ο ήλιος, πέφτοντας προς τη δύση, ζέσταινε τις πλάτες μας και έριχνε στις σκιές μας μπροστά στο δρόμο μας. Να κυνηγάς τη σκιά σου πηγαίνοντας προς την ανατολή... Σ' ένα γύρο του κόσμου που οδηγεί στο σπίτι σου...

"Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει το σφύριγμα των τρένων -καθώς περνούσαν δίπλα από το σπίτι μου για τη Βοστόνη και το Μέιν-, ποτέ στη ζωή μου δεν είδα τρένο που να μη θέλω να φύγω μαζί του..." Το "Όριεντ Εξπρές". Το "Νυχτερινό για τη Μεσέντ" στο βορειοανατολικό Ιράν. Το "Χρυσό βέλος" για την Κουάλα Λουμπούρ. Ο "Πολικός αστέρας" για τη Σιγκαπούρη. Το "Υπερ-εξπρές Χικάρι" ("Ηλιαχτίδα") για το Κιότο. Ο "Υπερσιβηρικός". Τρένα μεγάλα και άνετα, βιαστικά εξπρές, αργά και εκνευριστικά τοπικά τρένα. Ο Αμερικανός συγγραφέας Πολ Θέροου ξεκινάει από το σταθμό Βικτόρ...

Το καλοκαίρι του 1959, ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι ταξίδεψε στις ακτές της Ιταλίας οδηγώντας ένα Fiat Millecento. Το ταξιδιωτικό ημερολόγιο με τίτλο "Το μακρύ ταξίδι της άμμου" δημοσιεύτηκε σε τρεις συνέχεις στο περιοδικό Successo. Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του δημιουργού, ο φωτογράφος Φιλίπ Σεκλιέ ανασυνθέτει, μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες, το ταξίδι του Παζολίνι. Ο παρών τόμος παρουσιάζει για πρώτη φορά το "Μακρύ ταξίδι της άμμου" στην πλήρη μορφή του, συμπεριλαμβανομένων πολλών αδημοσίευτων αποσπασμάτων και συνοδεύεται από το αρχικό δακτυλογραφημένο κείμενο του Ιταλ...

Έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα στα 1947 και το τελευταίο το φθινόπωρο του 1966. Η τελευταία εικόνα μου: ένα νησί του Αιγαίου, άδεντρο, μ' ένα μοναδικό χωριό· τοπίο απογυμνωμένο με τη μιζέρια και την ομορφιά συναρμοσμένες σαν δυό πλαγιές του ίδιου λόφου. Μιζέρια και ομορφιά. Σύζευξη των αντιθέτων, όπως η φράση του Ηράκλειτου που τα κυκλαδίτικα τοπία δεν παύουν να τη συλλαβίζουν μέσα στο φως τους: "Αρμονίη κόσμου παλίντροπος". Αν η εικόνα αυτού του χαμένου νησιού παραμένει μέσα μου τόσο έντονη, είναι ίσως επειδή στάθηκε η τελευταία. Ωστόσο, κοιτώντας απ' την απόσταση τ...

Το βιβλίο αποτελείται από πέντε ενότητες. Ένα ταξίδι και, αμέσως μετά, κάποιο διήγημα σε χαλαρή σύνδεση με το ταξίδι. "Το γαλάζιο της γης", όπως φαντάζει μπροστά στα μάτια, αλλά και στα μάτια της ψυχής, αν βρεθεί κανείς στην Μπανγκόγκ, στο Σιάμ, στις Μαλβίδες, στην αποικιακή Σιγκαπούρη, σε μια μεγαλούπολη σαν τη Βιέννη, στο Μπαλί των πνευμάτων, αλλά και στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, σε έναν υπνόσακο στην Κάρπαθο, μέχρι και τα φυλακισμένα μνήματα της Λευκωσίας και... "Ως εδώ. Ο κόσμος έκλεισε πίσω μου, απέραντος, φυτρωμένος στο τίποτα, ξένος και αγαπητός. Τελειώσ...

(...Ο ήλιος σκάει μύτη πίσω από το βουνό και με χαιρετάει από μακριά ενώ η σελήνη μένει για λίγο και μετά αποχωρεί κάνοντάς μου νόημα ότι θα ξαναβρεθούμε το βράδυ. Το αεράκι, η ρυθμική, μονότονη βουή των κυμάτων και η απαλή επαφή με την άμμο με προτρέπουν να διώξω όλη την κακή ενέργεια και το παράπονο που έχω μαζέψει μέσα μου. Δίπλα μου χοροπηδάει το αφρόψαρο προσκαλώντας με σε αγώνα ταχύτητας. Οι συχνές ριπές αμμοθύελλας με τσιγκλάνε φιλικά γεμίζοντας τα ρουθούνια και τ' αυτιά μου με άμμο, αλλά δεν με διώχνουν... Γεια σου, ήλιε μου! Γεια σου, βασιλιά μου! Να είσαι πάντα κ...

Θύμιζε το πρόσωπο του Αγίου Σεβαστιανού. Λίγο γερμένο προς τον ένα ώμο, τα χείλη πρησμένα και σχεδόν άσπρα, τα μάτια γυάλινα καθηλωμένα σε θρήνο και ένα κόκκινο πανωκάλυμμα τραβηγμένο προς τα πίσω. Περπατούσε στην άκρη ενός σκιερού δρόμου της περιφέρειας του Γκβάλιορ και έχοντας αντιληφθεί πώς κάποια στιγμή τον πρόσεξα μας παρακολουθούσε τώρα με ένα λυπημένο χαμόγελο. Ήταν ντυμένος με τα συνηθισμένα άσπρα κουρέλια. Την ίδια στιγμή γύρω του, κατά μήκος εκείνου του δρόμου της περιφέρειας (εάν περιφέρεια και κέντρο έχουν κανένα νόημα στις Ινδικές πόλεις), η συνηθισμένη θλιβ...

Το 1961, μαζί με τον Αλμπέρτο Μοράβια και την Έλσα Μοράντε, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι πηγαίνει για πρώτη φορά στην Ινδία. Οι συγκινήσεις και τα συναισθήματα που νιώθει είναι τόσο έντονα, ώστε τον ωθούν να γράψει αυτές τις σελίδες, ένα εντόνως λυρικό ταξιδιωτικό ημερολόγιο που με το πέρασμα του χρόνου μετατράπηκε σε ένα "καλτ" βιβλίο. Ο Παζολίνι, με σοβαρότητα και περιέργεια, μετακινείται στη χαοτική και γοητευτική πραγματικότητα της ινδικής χερσονήσου παρατηρώντας τις κινήσεις και τις χειρονομίες του κόσμου, ακολουθώντας τα χρώματα των τοπίων και κυρίως το άρωμα της ζωής, ένα...

"Υπάρχουν ανά την υφήλιο άνθρωποι οι οποίοι συγκροτούν έναν Τέταρτο Κόσμο, μια δική τους διασπορά... Άμα βρεθείς ανάμεσά τους, δεν πρόκειται ούτε να σε κοροϊδέψουν ούτε να σε πικράνουν, γιατί δεν τους ενδιαφέρει ούτε η φυλή σου ούτε το θρήσκευμά σου, ούτε το φύλο ή η εθνικότητά σου· τους βλάκες τους ανέχονται, αν όχι ευχάριστα, οπωσδήποτε με κατανόηση. Γελάνε εύκολα. Δεν δυσκολεύονται να αισθανθούν ευγνωμοσύνη. Δεν είναι ποτέ τους μικρόψυχοι. Δεν τους αναχαιτίζει ούτε η μόδα, ούτε η κοινή γνώμη, ούτε το πολιτικά ορθό. Είναι εξόριστοι μέσα στην ίδια τους την κοινότητα, γιατί...

Το ταξίδι είναι ένα γεγονός σύνθετο, πολυεδρικό. Ξεκινάς κεντρισμένος είτε από περιέργειες, είτε από ονειροπολήσεις και πηγαίνεις να ιδείς, να γνωρίσεις, να μελετήσεις, να ερευνήσεις, να επαληθεύσεις. Άλλοτε πηγαίνεις να ξεκουραστείς κι άλλοτε μονάχα για να ζήσεις, ξεφεύγοντας από τον ασφυκτικό κλοιό που έδεσε τριγύρω σου η καθημερινή ζωή της εποχής μας. [...] Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε χάρη στο λογοτεχνικό βραβείο που θέσπισε ο ευγενικός κι ενθουσιώδης εκδότης Γεώργιος Φέξης, τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του Φιλίππου Φέξη, και με ειδικό σκοπό την πραγματοποίηση ενός μορφ...

Ένα ταξίδι έχει να σου προσφέρει μύρια τόσα, ώστε επιστρέφοντας να συνεχίσεις τη ζωή σου με νέες δυνάμεις, μεγαλύτερο κουράγιο και περισσότερη διάθεση. Γεμίζεις καθώς λένε τις μπαταρίες σου με γνώσεις, εμπειρίες, ψυχική ευεξία, που μόνο από ακούμπισμα μπορείς να τις αποκτήσεις. Γιατί είναι αλήθεια όσα και να διαβάσεις, όσα και να δεις σε φωτογραφίες, ωχριούν μπροστά στην ζωντάνια μιας άμεσης προσέγγισης. Κάθε ταξίδι μου έχει και την ιστορία του. Ακολουθώ τη γνωστή σε όλους διαδικασία: επιλογή, διάβασμα, ξεναγήσεις, προσωπικά βιώματα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού -και επ...

Απ' όλα τα ταξίδια μου οι πιο πολύτιμες εμπειρίες είναι κάποιες μικρές αποκαλυπτικές στιγμές. Τόσο μικρές που μπορούν να αποτυπωθούν σε δύο-τρεις σελίδες η καθεμιά: -η ιεροτελεστία του ναργιλέ, -το καρναβάλι του cafe-Florian, -η προϊστορική Έμπλα, -η μαγεία μιας άρπας, -ένα φάδο στο κάστρο της Λισσαβόνας, -η κοιλάδα των ναών στην ελληνόφωνη Σικελία, -η Παλμύρα κ.α. Κάτι τέτοιες στιγμές προσπαθώ να σας μεταφέρω στο μικρό αυτό βιβλίο...

Μικρό παιδί ακόμα, μολύνθηκα από το μικρόβιο του πάθους για την περιπλάνηση. Μα, σάμπως είναι ν' απορεί κανείς; Την ώρα που η μητέρα μου αργοπέθαινε στο διπλανό δωμάτιο, ο πατέρας μου με κρατούσε απασχολημένο με βιβλία κι αφηγήσεις. Θυμάμαι τις "Χίλιες και μια νύχτες" και τον "Κιμ", εικονογραφήσεις βιβλίων με ερήμους και πυραμίδες, τις φωτογραφίες του πατέρα μου που εικόνιζαν αρχαία ελληνικά ερείπια και ευρωπαϊκές πόλεις στο τέλος του αιώνα. Θυμάμαι ιστορίες για τον Ατατούρκ και την ελληνική μυθολογία, τον Λόρενς της Αραβίας και χάρτες, παντού χάρτες. Θυμάμαι ακόμα βιβλία μ...

Ο παππούς, η γιαγιά και τα τέσσερα εγγόνια τους ταξιδεύουν με το αυτοκίνητο από το Μόναχο της Γερμανίας με προορισμό την Ελλάδα, για να γνωρίσουν τα παιδιά την πατρίδα τους. Η ομορφιά της διαδρομής, λόγω της εναλλαγής των εικόνων, ανεπανάληπτη! Μόναχο - Αυστρία - Ιταλικές Άλπεις - Βενετία - Ηγουμενίτσα - Μακεδονία!... Συνεχίζουν το ταξίδι τους στην υπόλοιπη Ελλάδα: στον Όλυμπο, στα Τέμπη, στα Καμένα Βούρλα, στην Εύβοια... Φτάνουν στην Αθήνα. Επισκέπτονται την Ακρόπολη, την Πλάκα, το Μοναστηράκι, τον Λυκαβηττό... και φυσικά τα Μουσεία. Ο παππούς μιλάει στα παιδιά με ενθουσ...

Στα "Ταξίδια... στον κόσμο, τη μνήμη και τη φαντασία", για πρώτη φορά, σαράντα έξι πεζογράφοι από μία περιοχή της ελληνικής περιφέρειας, δηλαδή όλοι οι πεζογράφοι που ζουν στην ακριτική Σάμο ή κατάγονται απ' αυτήν, συμμετέχουν σε μια συλλογή με θέμα τα ταξίδια, σε όλες τις κυριολεκτικές και μεταφορικές διαστάσεις της λέξης. Κάντε μαζί τους αυτά τα συναρπαστικά ταξίδια σε στεριές και θάλασσες, στο παρελθόν και το μέλλον, στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.

Μόλις ένα ταξίδι σχεδιαστεί, εξοπλιστεί και αρχίσει να εκτυλίσσεται, αναδύεται πάντα ένας καινούργιος παράγοντας που το χαρακτηρίζει. Μια εκδρομή, ένα σαφάρι, μια εξερεύνηση είναι αυτοτελείς οντότητες, διαφορετικές από κάθε άλλο ταξίδι. Διαθέτουν προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία, ατομικότητα, μοναδικότητα. Το ταξίδι είναι σαν το άτομο: δεν υπάρχουν δύο ταξίδια απαράλλαχτα στον κόσμο. Κάθε προγραμματισμός, περιφρούρηση, "αστυνόμευση" και καταναγκασμός είναι ματαιοπονία. Ύστερα από προσπάθειες χρόνων ανακαλύπτουμε ότι δεν πάμε εμείς ταξίδι, αλλά ότι εκείνο μας πάει. Ξεναγοί, προγ...