Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Επί τα Ίχνη"... είναι ο τίτλος της νέας αυτής Σειράς. Στή Σειρά στεγάζονται άγνωστα, λανθάνοντα ή αθησαύριστα κείμενα. Τα κείμενα αυτά μπορεί να είναι μελέτες, μαρτυρίες κι ακόμη δυσεύρετα λογοτεχνικά έργα παλαιότερων εποχών. Φιλοδοξία της Σειράς είναι να συνδεθεί με τη λογοτεχνική παράδοση και παράλληλα να ανασύρει από τη λήθη έργα, τα όποια παρέμεναν απρόσιτα στον αναγνώστη, εμπλουτίζοντας, όσο αυτό είναι δυνατόν, την έρευνα. Ο τίτλος, άλλωστε, είναι ενδεικτικός του είδους και της φυσιογνωμίας της. Με τον τόμο αυτό αναδεικνύεται η κριτική ωριμότητα και ευαισθησία του Μι...

Δεν πιστεύω εις... μόνο νομίζω, ότι πρέπει να ζήσω αυτήν την υλική ζωή που μου παρεχωρήθη, έχοντας συναίσθηση της πλανεμένης αντίληψης του κόσμου από μέρους μου, αποδεχόμενος τα περιθώρια που μου επετράπησαν και αφήνοντας την ευθύνη της "αποστολής" μου στο "Αίτιο" που υποθέτω ότι προϋπάρχει και ευθύνεται για την ύπαρξή μου.

Σ' αυτό τον τόμο είναι συγκεντρωμένα κείμενα για την τέχνη και τον πολιτισμό που -με εξαίρεση δύο συνεντεύξεις και μια ομιλία -δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της Αριστεράς στο διάστημα από το 1978 ως το 1985. Επαναδημοσιεύονται επειδή έχουν μια διάσταση που τα διαγύλαξε, όσο γίνεται, από την αλληλοδιαδοχή της επικαιρότητας, αλλά και επειδή ό,τι δημοσιεύεται στον τύπο της αριστεράς είναι άγννωστο στο αναγνωστικό κοινό των άλλων εφημερίδων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Όλα σχεδόν τα κείμενα που συγκεντρώνονται σ' αυτόν τον τόμο πρωτοεμφανίστηκαν στη φιλόξενη ομήγυρι των "Νέων Εποχών" του κυριακάτικου "Βήματος". Καθώς οι αφορμές και οι θεματικές εμφάσεις τους ποικίλλουν, συντάχθηκαν σε πέντε ξεχωριστές ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει διαδρομές "χωρίς σύνορα" ανάμεσα σε συγκαιρινούς μύθους, ιδεοληψίες, μελλοντολογικές προβολές και εν εξελίξει "δράματα"· η δεύτερη απαρτίζεται από δόσεις "ηθογραφικής", ας πούμε, φλυαρίας με γνήσια ρωμέικες αφορμές· η τρίτη δεν περιέχει άλλο πάρεξ γλώσσα και παιδεία· η στίξη της τέταρτης ενότητας περιέχει θαυμα...

Η πανδημία αποτέλεσε τον καταλύτη και τον επιταχυντή για την επιβολή και την επικράτηση μιας σειράς πρακτικών, περιορισμών και συμπεριφορών, που δεν ήταν άγνωστες στις τεχνολογικά αναπτυγμένες κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας. Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση, η τεχνητή νοημοσύνη και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας, το Διαδίκτυο και η κουλτούρα του, η τηλεργασία και οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι κοινωνίες της επιτήρησης, οι βιοϊατρικοί πειραματισμοί, οι μεταμορφώσεις του δημόσιου χώρου, οι ψηφιακές ανισότητες, η υποχώρηση επιμέρους δικαιωμάτων και οι περιβαλλ...

Το μικρό αυτό βιβλίο δεν έχει καμία σχέση ούτε με την επιστήμη ούτε με την επιστημονική μελέτη της τρομοκρατίας. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως: "Τρομοκρατία είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι στους ανθρώπους επειδή είναι άνθρωποι". Δηλαδή, επιμένει να μην τρομοκρατείται από τη λογική της λογικής και συγκροτημένης ανάλυσης του ζητήματος, πιστεύοντας ακράδαντα πως μόνον έτσι μπορεί να έχει κάποια ελπίδα να ζήσει τη ζωή του (όσο τον αφήσουν οι τρομοκράτες αντιτρομοκράτες) σαν δική του ζωή. Διαβάζει, λοιπόν, ορισμένες σημαντικές σελίδες του Best Seller που ονομάζουμε τρομοκρατία...

Στο βιβλίο περιέχονται ομιλίες-διαλέξεις που έλαβαν χώρα σε διάφορα πνευματικά εντευκτήρια των Αθηνών, όπως: Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, Σύλλογος Αθηναίων, Πνευματικό Κέντρο ΗΩΣ και Κρητική Λέσχη Πραισός, με τους εξής τίτλους: "Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα στη μουσική και στην τέχνη του λόγου" - "Το πολιτιστικό θαύμα του Μινωικού πολιτισμού" - "Η εθνική σημασία της Κρητικής Αναγέννησης" - "Γιόχαν Στράους" - "Ο έρωτας ως συναίσθημα από τη χαραυγή της Ιστορίας" - "Ο Κρητικός και η ιστορία του" - "Το ελληνικό δημοτικό τραγούδι" - "28η Οκτωβρίου 1940" - "Σπαρτιατι...

Την ώρα που ανοίγω το βιβλίο τούτο με τα δοκίμια με συνεπαίρνει ο πόθος να κοιτάξω το είδος εξεταστικότερα. Η ιστορία του λόγου, επιφαινόμενο και συνάρτηση της ιστορίας του ανθρώπου, μας ξαφνιάζει συχνά με κάποιους μετασχηματισμούς, με κάποιους χαμούς και ξαναγεννημούς, που θα έπρεπε να τους προσδοκούμε, ωστόσο, αν βρισκόταν η μπόρεσή μας στο επίπεδο της ουσίας του περιστατικού. Και κείνο που φαίνεται κάποτες, στην πρώτη ματιά, σα μια δήλωση ατομικής πρωτοβουλίας, χωρίς τις ρίζες και χωρίς παρακλάδια, δεν είναι στο βάθος παρά μια έκφραση του καιρού, που πασκίζει απελπισμένα...

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γράφει εν έτει 1892 μια "Μικρά Μελέτη" περί Ελλήνων πολιτικών και των αυλικών τους που αποτελεί -φευ- και σήμερα, ακριβέστατο αντικατοπτρισμό της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής. Σταχυολογούμε: "Η φιλοδοξία είναι η νόσος των χορτάτων, η λαιμαργία είναι των πεινασμένων το νόσημα". "... φασκελώνων και τα δύο κόμματα όπισθεν των νώτων, και ορκιζόμενος καθ' εαυτόν να μαυρίση περιφρονητικώς όλας κατά σειράν τας κάλπας των αυτοκλήτων αντιπροσώπων του ατυχούς λαού, του τόσο δεινοπαθούντος και τυραννουμένου". "Η ηθική δεν είναι επάγγελμα, και όσ...

Ο γνωστός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος Αναστάσης Βιστωνίτης, καταθέτει σε έναν τόμο μία ενδεκάδα λογοτεχνικών δοκιμίων γύρω από ποικίλα θέματα του πολιτικού και πνευματικού κυρίως βίου της εποχής μας. Στο πρώτο, που δίνει και τον γενικό τίτλο της συλλογής ("Οι σημαίες του αναχρονισμού"), στηλιτεύει με πάθος τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, στο δεύτερο ("Ο θάνατος είναι τέχνη") περιγράφει τις νέες μορφές που παίρνουν σήμερα οι ακραία απολυταρχικές ψευδοθεωρίες, στο επόμενο ("Η μεταμοντερνιστική αυταπάτη") υπεισέρχεται σε κατά μείζονα λόγο λογοτεχνικά ζητήματα,...

"Ο Αλάριχος", γράφει ο Μίλτος Θ. Φραγκόπουλος, "ο βάρβαρος που επιφέρει την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου, είναι ο συμβολικός καταστροφέας του πολιτισμού που επανέρχεται κάθε τόσο στο προσκήνιο της ιστορίας με διαφορετικά προσωπεία, με ποικίλες μεταμορφώσεις. Χρειάζεται, κατά τον Ρούφο, διαρκής αγώνας για τη διατήρηση του πολιτισμού" (Νέα Εστία, αφιέρωμα στον Ρόδη Ρούφο, Δεκ. 2012). Νέα έκδοση ενός εξαιρετικά επίκαιρου, συγκεντρωτικού τόμου δοκιμίων, τον οποίο δημοσίευσε ο Ρούφος το 1971, υπό τον γενικό τίτλο "Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου". Πολέμιος των ιδεοληψιών, ο μα...

Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα συμφωνούσαμε με τον αρχαίο φιλόσοφο Πλάτωνα, ο οποίος στο περίφημο έργο του "Φαίδρος" (ή περί έρωτος) γράφει ότι τα σημαντικότερα από τα αγαθά μας, με τη μανία και δια της μανίας που μας κυριαρχεί δημιουργούνται. Ο ποιητής, ο συγγραφέας, οι δημιουργοί, κατέχονται από μανία. Οι δημιουργοί, κατέχονται από μανία. Οι δημιουργοί που δεν κατέχονται από τη μανία της τέχνης τους, και προσπαθούν με την τεχνική τους να δημιουργήσουν, δεν θα μπορέσουν με την τέχνη τους να πάνε μακριά. [...] (Απόσπασμα από το κείμενο του βιβλίου)

Οι περισσότεροι άνθρωποι στη ζωή τους περιορίζονται σε µια τακτική γνωστή στον χρηµατοπιστωτικό κόσµο ως "διασπορά του ρίσκου", δηλαδή σε συχνές αλλά µικρής έντασης "αναγνωριστικές" συγκρούσεις µε το κατεστηµένο για ήσσονος σηµασίας ζητήµατα, αποφεύγοντας την πλήρη ρήξη για τα σηµαντικά του βίου πράγµατα, ώστε να µη βιώσουν την αδυσώπητη κριτική και εντέλει την απόρριψη και την περιθωριοποίηση, το "ανεπαισθήτως µ' έκλεισαν από τον κόσµον έξω" του Καβάφη. Αυτό το ρίσκο µιας ενδεχόµενης κοινωνικής συντριβής µέσα από µια µετωπική σύγκρουση µε την καθεστηκυία τάξη πραγµάτων -...