Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ζούμε σε μιαν εποχή πνευματικής και ηθικής κατάπτωσης. Οι υπάρχουσες αξίες πολιτισμού υποτιμήθηκαν και η υποτίμησή τους συνεχίζεται από τα μασκοφόρα κονσέρν, τους νέους ψευδώνυμους οικονομικούς και πολιτικούς διαχειριστές του παρόντος κοινωνικού "είναι" και του μέλλοντος κοινωνικού "γίγνεσθαι", γιατί οι καθολικά αποδεκτές αυτές αξίες δεν τα εξυπηρετούν και γίνονται εμπόδιο στους σκοπούς τους . Η ποιητική κι επιστημονική ιστορική μου συνείδηση μου υπαγορεύουν να προειδοποιήσω: Ο πολιτισμός είναι αποτέλεσμα του κοινωνικού ανθρωπισμού και ο ανθρωπισμός αποκρούει την εφαρμογ...

Από τη μια στιγμή στην άλλη μία έκπληξη μπορεί να καρτερεί. Το απροσδόκητο χαρούμενο ή το λυπητερό παίρνει τη θέση του συνηθισμένου. Τρελές, θολοί σοφοί κι άλλοι πολλοί περνούν και φεύγουν. Μερικοί φεύγουν από νωρίς, άλλοι με τους πρώτους ήλιους, κάποιοι στις μπόρες του καλοκαιριού ή με τις σταλαματιές του φθινοπώρου. Οι τελευταίοι ως συνήθως τους χειμώνες. Όπως οι ξαφνιασμένες λέξεις που κατρακυλούν στις κατηφόρες, όπως οι καλλονές οι μαθηματικές που ζωγραφίζουν σχήματα και ιερογλυφικά. Ύστερα δε θα μπορείς να ξεχωρίζεις για να πεις: "Είναι κορίτσια που χορεύουν ή είναι αδ...

Κείμενα όλων των ειδών που πέφτουν πυκνά σαν χιόνι ή κομφετί, μεταμφιεσμένα σε δοκίμια, βιογραφίες, συνομιλίες ή απλά αφηγήματα. Ήρωες τους πρόσωπα γνωστά μας και άλλα λιγότερο γνωστά που συνθέτουν μια νωπογραφία της εποχής μας και της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Μια συγκομιδή των τελευταίων δέκα ετών από το χέρι του Πλανόδιου σαλπιγκτή.

Ένα βιβλίο που έγινε πια κλασικό. Πικρό κείμενο αυτογνωσίας, έθεσε με το δικό του σαρκαστικό τρόπο το θέμα της νεοελληνικής ταυτότητας. Από το 1975 ανατυπώνεται συνέχεια, έχοντας πουλήσει πάνω από εκατό χιλιάδες αντίτυπα. «... κατέχει την τέχνη του αφοριστικού στοχασμού, που είναι να βλέπει κανείς τα πράγματα αλλιώς, να παρακάμπτει παραδεδεγμένες αλήθειες. (...) το ευφυές στον Δήμου εκλύεται στο βάθος του λόγου ή κάτω από την επιφάνειά του.» Νάσος Βαγενάς «... ένας προικισμένος άνθρωπος, έξυπνος, παρατηρητικός, σπινθηροβόλος.» Αλέξανδρος Κοτζιάς «... χρειάζεται πολλή...

Είναι μερικά κείμενα τα όποια, παρά το ότι έχουν δει- κατά καιρούς και σε διάφορα έντυπα - το φως της δημοσιότητας, σε μια διαφορετική χρονική συγκυρία αποκτούν μια απροσδόκητη επικαιρότητα και δυναμική. Και τότε, ξαναδιαβάζοντάς τα, προσθέτοντας και σκέψεις που, στο μεταξύ, ήρθαν να ενσωματώσουν στις αρχικές, θαρρείς και εκφράζουν την έντονη απαίτηση να στεγαστούν κάπου μαζί, έχοντας την ανάγκη να "μιλήσουν" μεταξύ τους και να αλληλοσυμπληρωθούν. Ίσως γιατί θέλουν να ολοκληρώσουν έτσι μια ιστορία που έχει γραφεί κάπως αποσπασματικά. Μια ιστορία που ενσωματώνει ακόμα μια...

Που λέτε, κάποτε στην αρχαία Έφεσο, κυκλοφορούσε ένας κουζουλός που τον ελέγανε Ηράκλειτο και οι συντοπίτες του αφού δεν τον εκαταλάβαιναν, τον θεωρούσαν σκοτεινό και τον απέφευγαν. Όταν κατέβαινε στην αγορά (κι ήτανε ξακουστή η αγορά της πόλης) κι αρχίνιζε να απαγγέλλει, τον ατένιζαν βαριεστημένα και μετρούσαν από μέσα τους μέχρι να τελειώσει. Εκείνος τότε θύμωνε πολύ και τους εφώναζε, παρεόντας απείναι, δηλαδή, αν και παρόντες, είστε απόντες. Αυτό που λέμε σήμερα, μιλάω σε τοίχο. Πέρασαν χρόνια και οι κατοπινοί τον ανακάλυψαν, όπως τον κάθε παραγνωρισμένο. Μαζέψανε αποσπά...

Από φρικτής ανομίας σχολείον εξεπηδήσαμεν όλοι, μολυσμένοι όλοι, άλλος πολύ, άλλος ολίγον με της φιλαρχίας και της πλεονεξίας την παράνομον βαφήν. Ελευθερωθέντες από Τούρκους, εζήσαμεν έως της παρούσης ώρας ως Τούρκοι, ή μάλλον υπερέβημεν και αυτούς τους Τούρκους... Η παρούσα μας κατάστασις είναι τοιαύτη, ώστε και άγγελος εξ ουρανού αν καταβή να μας βασιλεύση, κινδυνεύομεν να τον μεταμορφώσωμεν εις διάβολον... Η αδικία λαμβάνει μορφήν και πρόσωπον αναίσχυντου προδοσίας... Αδαμάντιος Κοραής

Οι βεβαιότητες του παρελθόντος, όπως τεκμηριώνουν την αντίληψη του κόσμου και του ανθρώπου, και όπως ορίζουν δικαιώματα και ανάπτυξη, δοκιμάζονται στις πολύπλοκες και απαιτητικές διαδρομές του καιρού μας. Η παρουσία τους, καταλυτική από τα προεόρτια της Γαλλικής Επανάστασης ως τις μέρες μας, δεν παύει να δίνει απαντήσεις για τη ζωή και τον βίο, το κράτος, τον λαό, το πολίτευμα, το δίκαιο. Σήμερα ωστόσο, η συσσώρευση των απαντήσεων και ο σχολιασμός της αλήθειας τους δεν περιορίζουν το βάρος του ερωτήματος τι; Δηλαδή, τι κράτος, τι λαός, τι πολίτευμα, το δίκαιο. Και εντέλει:...

[...] Πρωτοτυπία σημαίνει το αυθεντικό, όχι το κλεψίτυπο. Σημαίνει την ειλικρινή, ατόφια έκφραση του συγγραφέα και όχι τη μίμηση. Αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός, η βαριά σκιά, που κρύβει το δρόμο της δημιουργίας και δίνει τόπο στην εύκολη, πλατιά λεωφόρο των μικρών και των μεγάλων ολισθημάτων. Ένας κόκκος πρωτότυπης, αληθινής γραφής, αξίζει περισσότερο από ένα τεράστιο απόθεμα κλεμμένων ιδεών και «εμπνεύσεων.» Ο αληθινός συγγραφέας προτιμά να ματώσει στην προσπάθεια παρά ν' αφεθεί στο πουπουλένιο στρώμα έτοιμων διαλογισμών και μύθων. Γράφει, δεν αντιγράφει. Ικανοποιείται απ...

Έλληνας ως το κόκκαλο, ελληνολάτρης μέχρι παραληρήματος, ήθελε να μεταβάλλει όλους τους «Ρωμιούς» εις Έλληνας... Ήρωάς του είναι ο Αλέξανδρος, ο ημίθεος αρχηγός ενός επιθετικού πολιτισμού. Ο Περικλής Γιαννόπουλος είναι μεγαλοϊδεάτης, όχι μόνον απελευθερωτικής, αλλά και κατακτητικής μορφής. Ωστόσο, πίσω απ' αυτό το ύφος υπάρχει μια ψυχή σε βρασμό, που έχει οραματισθεί μεγάλα και μαστιγώνει τα μικρά: Ένας Έλληνας μεγαλοϊδεάτης, που δεν ανέχεται τη μικρολογία και την αναμελιά της παρακμής. Σπύρος Μελάς

"Προοπτικές" Σε αυτή τη σειρά φιλοσοφικών, κοινωνιολογικών, και αισθηματικών δοκιμιών, ο συγγραφέας πραγματεύεται θέματα που αφορούν στον πυρήνα του νεοελληνικού πολιτισμού, την αποστολή της παιδείας, την ηθική κρίση. Προβαίνει επίσης σε αναλύσεις με αφετηρία τον στοχασμό του Αγγ. Τερζάκη, καθώς και την ποίηση των Γ. Σεφέρη και Κ. Καβάφη. οι κίνδυνοι, από τους οποίους απειλείται το σύστημα αξιών στον κόσμο της τεχνολογίας, αποτελούν πρόκληση για τον πνευματικό άνθρωπο, που έχει χρέος να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της ιστορικής ώρας, " με βλέμμα που δεν είναι το ευθ...

"Ο τίτλος αυτού του βιβλίου δεν αφορά τα περιεχόμενά του αλλά την εργασία που προϋποθέτει η συγγραφή του. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια έμμεση απάντηση σ' εκείνη την τάξη των αναγνωστών που θεωρούν ότι η ερευνά και η επιστημονική ενασχόληση με τα λογοτεχνικά κείμενα δεν αποτελεί σοβαρή δουλειά αλλά ένα ευχάριστο, ιδιωτικό "παιχνίδι". [...] Οι άγρυπνοι εργάτες και εργάτριες της γραμματολογικής έρευνας, αυτή την άλλη μεριά της σιωπής των λογοτεχνικών έργων και της ιστορίας τους προσπαθούν να αφουγκραστούν, έχοντας πλήρη επίγνωση, όπως και οι συγγραφείς στις ερμηνείες τους γι...

Τα δοκίμια αυτού του τόμου αναφέρονται, όπως τα προσδιορίζει και ο υπότιτλος, σε μορφώματα ποιητικά εμπειριών και ιδεών της εποχής μας. Και μορφώματα -τα ζούμε όλοι οι χειριστές του λόγου- είναι και έτσι πρέπει να νοούνται τα έργα της γραπτής λογοτεχνίας. Ιδιαίτερα της ποίησης στην οποία η μεταφορά ανοικειώνει και μορφοποιεί την εμπειρία του κειμένου, καθιστώντας τη μορφή του ως ταυτότητα του τίτλου και των περιεχομένων του ποιήματος. [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Οι Αγραυλούντες Ο φιλοσοφικός αυτός διάλογος με μορφή αρχαίας τραγωδίας εκτυλίσσεται σε άνα αμμόλοφο κοντά στη θάλασσα, με πρωταγωνιστές μια συντροφιά εφήβων, που εκπροσωπούν διαφορετικές συνειδήσεις και ξαγρυπνούν αναζητώντας την ουσία του έσχατου νοήματος στον κόσμο. Η νυκτερινή αυτή "αγραυλία" είναι πηγή συγκινήσεων, σκέψεων και φιλοσοφικών ιδεών, που αποκαλύπτονται, συγκρούονται και επιβεβαιώνονται ή αναιρούνται. Πρόκειται για την αντιπαράθεση της ποιητικής, της φιλοσοφικής, της επιστημονικής και της θρησκευτικής συνειδήσεως, καθώς και του θηλυκού στοιχείου, στην αγω...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η παρουσίαση ενός τρόπου ανάλυσης της αντίληψης σε ένα κόσμο, ο οποίος για να χαρακτηρισθεί προηγμένος θα πρέπει να έχει σαν βάση εκτιμήσεως τον παράγοντα "άνθρωπος βελτίων" (homo melior). Είναι ένας άνθρωπος του αύριο με ψυχοπνευματική δομή, όπου προσδοκάται να είναι ανώτερος του μέχρι σήμερα γνωστού σαν homo sapiens και που στηρίζεται επάνω στα καθολικώς παραδεκτά διδάγματα της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της ευπροσάρμοστης -στις ιστορικές παραδοχές- ηθικής. Το βιβλίο είναι ένα αδιάλειπτο δοκίμιο, στο οποίο το ενδιαφέρον περιστρέφεται γύρω...

Η εθνική οδός μπορεί να αποδειχτεί ένα ενδιαφέρον, όσο και επικίνδυνο όμως μέρος να οδηγεί κανείς, ιδιαίτερα όταν κάποιες φορές οι διαχωριστικές γραμμές απουσιάζουν, είναι νύχτα, οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές, οι άλλοι οδηγοί δεν τηρούν τους κανόνες ούτε και έχει σημασία γι' αυτούς η δική σου ζωή. Όταν διασχίζεις την εθνική οδό με ένα ποδήλατο τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα, ακόμη πιο ενδιαφέροντα. Ο ποδηλάτης είναι ένας αγωνιστής της ζωής αυτής, η ζωή ολόκληρη μια εθνική οδός. Ο ποδηλάτης αγκομαχά, κάποιες φορές βαριέται, απογοητεύεται, πέφτει κάτω, σηκών...

Τελικά, είτε ως επιλογή είτε ως επιβεβλημένη κατάσταση, ο μονήρης βίος δεν είναι παρά μια διηνεκής άσκηση ελευθερίας. Και φυσικά μόνο αν είναι, ή επειδή ακριβώς είναι, κάποιος ποιητής, αποφασίζει να διασχίσει αυτή την έρημο. Φτιαγμένος δηλαδή από ευγενές ανθεκτικό μέταλλο. Πρόκειται για την ίδια πάντα αρχή των ταγμένων και των υπολοίπων. Τους πρώτους να μην τους χαίρεται κανένας, αλλά και να μην τους κλαίει. Γιατί είναι πεισματάρηδες και δεν καταδέχονται ούτε τα υποκατάστατα ούτε να μιλήσουν γι' αυτό που κουβαλάνε και οι άλλοι νομίζουν, τόσο σφαλερά, ότι είναι ο σταυρός του...

"Η αξιοπρέπεια αποτελεί καίριο συστατικό του πολιτισμού μιας κοινωνίας, έλλογη αποτίμηση εφαρμογής κανόνων αξιών, είναι ουσιαστικό στοιχείο για τον άνθρωπο, προσωπική υπευθυνότητα απέναντι του εαυτού του, το ωραίο στη ζωή. Η αξιοπρέπεια έχει πραγματολογικό κύρος στην ενδοχώρα του ατομικού ψυχισμού". Στα είκοσι έξι δοκίμια του βιβλίου εξετάζεται η αξιοπρέπεια σε συσχετισμό με την καθημερινή ζωή της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας (θέματα ελευθερίας, ατομικών δικαιωμάτων, σχέσεων φύλων, ταυτότητας, καταναλωτικού πνεύματος, μεταναστών, επικοινωνίας κ.λπ.).