Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φέροντας το όνομα του μεγάλου σοφιστή από τους Λεοντίνους της Σικελίας, το έργο επιχειρεί να αναδείξει την πολεμική του μεγάλου φιλοσόφου εναντίον της σοφιστικής και των εκπροσώπων της. Κείμενο εξαιρετικής δυναμικής, με πολυσχιδείς φιλοσοφικές προοπτικές και αντιμαχόμενες προσεγγίσεις, ο "Γοργίας" διαπερνά με ενάργεια και πολλές φορές με αναγνωρίσιμη από τον σημερινό αναγνώστη κυνικότητα, το σύνολο της ηθικής σφαίρας και προβληματικής. "Το δίκαιο του ισχυρότερου", η αντίθεση "νόμος-φύση", η "ρητορική", η "πειθώ", η "δικαιοσύνη", το "αγαθό", η "πολιτική", η "δημοκρατία",...

Πώς μπορεί να γίνει κάποιος ενάρετος πολίτης; Τι είναι η αρετή; Η αρχαία κοινωνία -με κέντρο την Αθήνα- αγωνίζεται να βρει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα που καθορίζει σημαντικά την ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι πολίτες και οι πολιτικοί, ο καθένας από τη μεριά του, θεωρούν ότι η επιτυχής εκτέλεση των καθηκόντων υποδεικνύει και τον ενάρετο πολίτη της αρχαιότητας. Όμως ο Πλάτων, ο οποίος ερευνά τη φιλοσοφική αλήθεια για την αρετή, δεν αρκείται στις αντιλήψεις και τα πορίσματα της συμβατικής κοινωνίας. Ο δάσκαλός του ο Σωκράτης δηλώνει με παρρησία ότι δεν γνωρίζει τίποτα για την...

Οι "Νόμοι", το τελευταίο έργο του Πλάτωνα ως το τέρμα μιας πνευματικής πορείας αποτελούν, εκτός των άλλων, την ολοκλήρωση, επικύρωση και ταυτόχρονα κατοχύρωση της θεμελιώδους ιδές του μεικτού γένους, που διαπνέει το όλο πλατωνικό σύστημα, της δημιουργικής δηλαδή σύνθεσης ή εναρμόνισης των φερομένων ως διαφορετικών ή και αντιθετικών στοιχείων ή δεδομένων. [...] Η μετάφραση που ακολουθεί δεν είναι ασφαλώς λογοτεχνική ούτε απλώς ερμηνευτική απόδοση. Φιλοδοξεί να καταστεί όργανο όχι μιας κατά προσέγγιση κατανόησης, αλλά αυθεντικής απευθείας ανάγνωσης του αρχαίου κειμένου και ο...

Ο "Ευθύφρων", η "Απολογία" και ο "Κρίτων" -τα τρία κείμενα που αφηγούνται την ιστορία της δίκης και της καταδίκης του Σωκράτη- ανήκουν, κατά τους φιλολόγους, στην πρώτη περίοδο της συγγραφικής δραστηριότητας του Πλάτωνα. Πρέπει να γράφηκαν πριν από την ίδρυση της Ακαδημίας, κάπου στη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 4ου π.Χ. αιώνα, μετά την επιστροφή του από το εικαζόμενο ταξίδι του στην Ιταλία, την Κυρήνη και την Αίγυπτο. Μας μεταφέρουν σε μιαν Αθήνα της οποίας η ατμόσφαιρα δεν έχει καμία σχέση με αυτήν που κυριαρχεί στον "Φαίδρο", στην "Πολιτεία" ή στο "Συμπόσιο". Είναι...

Ο "Μενέξενος", ο όποιος παραδίδεται ομόφωνα από την πλατωνική και μη παράδοση - από τον 4ο π.Χ. έως τα μέσα του 5ου μ.Χ. αιώνα - ως έργο πλατωνικό, αλλά η γνησιότητα του οποίου αμφισβητήθηκε εντονότατα στη νεότερη εποχή, στην πραγματικότητα δεν είναι διάλογος αλλά μονόλογος, αφού το μεγαλύτερο μέρος (236d-249c) του έργου -τα 4/5- είναι ένας επιτάφιος λόγος, που τίθεται από τον Πλάτωνα στο στόμα του Σωκράτη, συντεθειμένος, κατά τον συγγραφέα, από την Ασπασία ως ρητορική άσκηση, με τη μέθοδο του αυτοσχεδιασμού και της συγκόλλησης υπολειμμάτων από τον επιτάφιο λόγο του Περικλή...

[...] Ο "Φαίδρος" είναι ένας διάλογος στον οποίο συμμετέχουν αποκλειστικά δύο πρόσωπα. Ο πρώτος ομιλητής και πρωταγωνιστής αυτού του διαλόγου είναι ο Σωκράτης. Ο δεύτερος, από τον οποίο έχει πάρει και το όνομά το, είναι ο νεαρός Φαίδρος, μαθητής του Σωκράτη, ο οποίος εμφανίζεται και στο Συμπόσιο, όπου απαγγέλλει το εγκώμιο προς τον Έρωτα. Πρόκειται για έναν ενθουσιώδη νέο, γεμάτο επιθυμία για μάθηση, ο οποίος αγαπά και θαυμάζει το Σωκράτη, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιάζεται από κάθε πνευματικό άνδρα και κάθε πνευματική κίνηση της εποχής του, χωρίς να είναι σε θέση να κρίνει την...

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο διάλογος "Φαίδων" του Πλάτωνα ουσιαστικά συναποτελεί, μαζί με τους διαλόγους "Σωκράτους απολογία" και "Κρίτων", μια τριλογία. Σε αυτή την περίπτωση, η "Απολογία" θα αντιπροσώπευε την πρώτη φάση του δράματος του αθηναίου σοφού Σωκράτη, μιας και αναφέρεται στη δίκη και στην καταδίκη του σε θάνατο. Ο Κρίτων θα περιείχε τη δεύτερη πράξη, καθώς περιγράφει την προσπάθεια του Κρίτωνα να πείσει το φίλο του και δάσκαλό του να δραπετεύσει από τη φυλακή, προκειμένου να σώσει τη ζωή του, πράγμα που εκείνος αρνείται. Τέλος, ο "Φαίδων" θα αποτελούσ...

[...] Έδωσαν στο Φαίδωνα τον υπότιτλο "περί ψυχής", μα στην πραγματικότητα το έργο αυτό πολύ απέχει από το να εκφράζει το σύνολο των απόψεων του Πλάτωνα για την ψυχή. Μάλιστα βασικές απόψεις του θέματος δε θίγονται καν στο "Φαίδωνα". Αν λοιπόν περιοριζόμουν στο να εκθέσω μόνο όσα υποστηρίζονται στο διάλογο αυτό, θα έδινα μια εντελώς αποσπασματική, ελλιπή και σε πολλά παραπλανητική εικόνα, εφόσον το φιλόσοφο τον απασχολούσαν διαρκώς η φύση, οι ιδιότητες και η τύχη της ψυχής, και οι σχετικές αντιλήψεις του διαφοροποιούνταν συνεχώς, από τη νεανική "Απολογία" και τον "Κρίτωνα"...

Στον Σαλούστιο, νεοπλατωνικό φιλόσοφο του 4ου αι. μ.Χ., αποδίδεται το φιλοσοφικό σύγγραμμα "Περί θεών και κόσμου". Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους υψηλόβαθμους του Ιουλιανού, καθώς και στενός φίλος του αυτοκράτορα. Ήταν οπαδός της εθνικής θρησκείας και υποστήριζε την επιστροφή στην αρχαία θρησκεία. Συνέταξε ένα έργο εκλαϊκευμένης φιλοσοφίας, στο οποίο αναλύει τον κρυφό συμβολισμό πίσω από κάθε μύθο, καθώς και τις τελετές μύησης. Παρουσιάζει με τρόπο απλό και κατανοητό τις σημαντικότερες φιλοσοφικές θεωρίες. Για τον Αττικό, εκπρόσωπο του πλατωνισμού του 2ου αι. μ.Χ., έ...

Σεβαστή αναγνώστρια και σεβαστέ αναγνώστη, το βιβλίο τούτο είναι η μεγάλη απάντησις εις τους πολυάριθμους καθηγητάς του κατεστημένου, οι οποίοι προσπαθούν με σωνιστική και αγγλοσαξωνική λύσσα να παραποιήσουν τα αληθινά ιστορικά γεγονότα της παν-ιερής ελληνικής φυλής. Επιθυμούν σφόδρα οι -δια ολίγον ακόμη- εξουσιασταί να αλλοιώσουν τας ηθικάς, φιλοσοφικάς και επιστημονικάς αξίας του Πλάτωνος και όλων των αειπαμμεγίστων Ελλήνων σοφών. Ο "Τίμαιος" του Πλάτωνος ήτο και είναι ιερόν έργο. Ο δε συγγραφεύς Ανέστης Κεραμυδάς δίδει την πρέπουσα απάντηση εις τους μεταφραστάς, αναλυτ...