Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Σοφιστής" ανήκει στα έργα της τρίτης περιόδου της πλατωνικής δημιουργίας. Επανεξετάζει τη θεωρία των ιδεών αναιρώντας τον ελεατικό μονισμό. Οι ιδέες εμπλουτίζονται με στοιχεία που είναι απότοκα του συνδυασμού τους. Επιχειρεί μια νέα διαπραγμάτευση της τέχνης και υπερασπίζεται την ύπαρξη του ψεύδους αντιτιθέμενος στους ελεάτες. Βρίσκει έτσι το δρόμο να εκθέσει το "πραγματικό", κατ' αυτόν, περιεχόμενο της σοφιστικής. Διατυπώνει μια συσχετική αντίληψη του "μη όντος", με την έννοια του "θατέρου", αυτού δηλαδή που είναι διαφορετικό του όντος κι όχι ανύπαρκτο. Η έννοι...

Οι πιο λαμπρές δημιουργίες της αρχαίας ελληνικής σκέψης: θέατρο, φιλοσοφία, ιστορία, ρητορική, ποίηση - μυθιστορία, επιστήμη. Τα ομηρικά έπη, οι τραγωδίες του Αισχύλου και του Ευριπίδη, οι κωμωδίες του Αριστοφάνη, οι φιλοσοφικές πραγματείες του Πλάτωνα, οι ιστορικές μαρτυρίες του Ηρόδοτου και του Θουκυδίδη, οι ρητορικοί λόγοι του Δημοσθένη, οι περιηγήσεις του Παυσανία. Για πρώτη φορά στο περίπτερό σας τα αριστουργήματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος συγκεντρωμένα σε μια σειρά από χρηστικούς και καλαίσθητους τόμους, με το πλήρες αρχαίο κείμενο και την παράλληλη νεοελληνι...

Ανάμεσα στα έργα του Πλάτωνα (περ. 428-347 π.Χ.) ξεχωρίζει ο "Πρωταγόρας". Είναι διάλογος με πολύ ζωντανή, σχεδόν θεατρική πλοκή. Συνδυάζει έντονη δράση με παραστατικές περιγραφές του σκηνικού χώρου, μέσα στον οποίο εικονίζεται ένα σύνολο προσώπων που κινούνται και διαλέγονται. Ιδιαίτερα φωτισμένες προβάλλουν δύο κεντρικές μορφές, ο διάσημος για τους Έλληνες του 5ου π.Χ. αιώνα σοφιστής Πρωταγόρας και ο κορυφαίος φιλόσοφος Σωκράτης.

Ο "Πρωταγόρας" είναι έργο φιλοσοφικού περιεχομένου.Το θέμα που πραγματεύεται είναι το ξεχωριστό εκείνο ιδίωμα ή απόκτημα που δίνει αξία στον άνθρωπο: ας το ονομάσουμε "αξιοσύνη" του ανθρώπου, το ίδιο εκείνο που οι αρχαίοι πρωτοείπαν "αρετή". Τι είναι λοιπόν η αρετή; Αυτό είναι το ερώτημα που κινεί τον προβληματισμό και διατρέχει όλες τις φάσεις του διαλόγου. Η απάντηση δεν είναι καθόλου απλή και το ερώτημα διακλαδίζεται σε πλήθος άλλα ερωτήματα, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αναζήτηση. Είναι μια αναζήτηση που πραγματικά δεν τελειώνει. Και ο διάλογος σκόπιμα εμφανίζεται από τ...

Καίριας σημασίας κείμενο για την ιστορία της Φιλοσοφίας, ο πλατωνικός Πρωταγόρας εγείρει το ζήτημα του διδακτού ή μη της αρετής.

Ο πλατωνικός διάλογος "Πρωταγόρας" είναι κείμενο φιλοσοφικού στοχασμού, συνάμα όμως και εξαίρετη λογοτεχνική δημιουργία. Ως φιλοσοφικό κείμενο, θέτει στο κέντρο της συζήτησης το θέμα της αγωγής και ασκεί κριτική του περιεχομένου της διδασκαλίας των σοφιστών και των μεθόδων που αυτοί χρησιμοποιούσαν για την αναζήτηση της αλήθειας. Ταυτόχρονα προσπελάζει το βασικό θέμα της πλατωνικής φιλοσοφίας, τον ορισμό της ουσίας του αγαθού, της αρετής. Έτσι, αποτελεί μια κατατοπιστική εισαγωγή στον πλατωνικό έργο της εποχής της ωριμότητας.[...]

Με τον "Πρωταγόρα" ο Πλάτων μάς φέρνει στην Αθήνα της εποχής του Περικλή, όταν η ηγεμονική θέση της πόλης μέσα στον ελληνικό κόσμο, η υλική ευημερία και η εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος την είχαν καταστήσει "της Ελλάδος παίδευσιν", λίγο πριν από την έκρηξη του Πελοποννησιακού πολέμου. Δε μας παραξενεύει λοιπόν το γεγονός ότι φημισμένοι σοφιστές από κάθε γωνιά του ελληνικού κόσμου συρρέουν στην Αθήνα, αφού εκεί θα βρουν ό,τι επιζητούν: καλλιεργημένο και διψασμένο για γνώσεις ακροατήριο, χρήματα, πανελλήνια φήμη, ελευθερία να διατυπώσουν τις πιο πρωτότυπες κ...

Σήμερα, περίπου 2,400 χρόνια μετά την συγγραφή του "Πολιτικού", είναι μοναδική η συγκυρία που μας συνέχει, και την παρακολουθούμε να μας μεταφέρει στο χρόνο, και μας παρακολουθεί να επανεκδίδουμε, να μεταφράζουμε και να σκεφτόμαστε την προσπάθεια του Πλάτωνα να ορίσει τον πολιτικό άνδρα. Η τηλεόραση έκανε το κράτος πόλη, η ίδια έγινε αγορά, και ο πολίτης έρχεται τόσο κοντά στους πολιτικούς, όσο ερχόταν ο Αθηναίος στην αρχαία Αθήνα. Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια συγκριτική μελέτη, με βάση τον "Πολιτικό" του Πλάτωνα και την ισχύ του ακόμα και στις μέρες μας.

Ο πλατωνικός "Πολιτικός" ελαύνοντας μετά το πέρας του Σοφιστή στη "χώρα" του φιλοσοφικού στοχασμού αναλαμβάνει τη χάραξη της οδού σύνδεσης οντολογίας και πολιτικής. Ο "Πολιτικός" είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ "Πολιτείας" και "Νόμων". Ο φιλοσοφικός λόγος αφιγμένος από τον κόσμο της θέασης του Αγαθού (πρώτος πλους) επιχειρεί τώρα (δεύτερος πλους) να μετουσιωθεί σε εμπράγματη δράση πραγματώνοντας το σωκρατικό όραμα βελτίωσης του ανθρώπου ως όντος και ως μέρους (πολίτης) ενός πολιτικού όλου (πόλις). Η πλατωνική διαλεκτική έχοντας φτάσει στα ανώτατα στάδια θέασης των Ειδών κα...

Η αναγκαιότητα να συμπέσουν στο ίδιο πρόσωπο η πολιτική εξουσία και η φιλοσοφική διάνοια. Η φύση του φιλοσόφου. Η Ιδέα του Αγαθού. Μύθος του σπηλαίου. Ειδικές αναφορές στην εκπαίδευση. Τα πολιτεύματα, οι παρεκβατικές μορφές τους. Αντίστοιχα, η παρακμή της πολιτείας. Η τυραννία βαρύτερο νόσημα της πόλης. Δίκαιη και άδικη ζωή. Ευδαιμονία και κακοδαιμονία. Η ηθική υπεροχή της δικαιοσύνης έναντι της αδικίας. Το ουράνιο υπόδειγμα. Κριτική της μίμησης και των μιμητικών τεχνών. Καταδίκη της μιμητικής τέχνης. Η "εξορία των ποιητών". Οι αμοιβές του δίκαιου άνδρα. Εσχατολογικός μύθος...

Ο Πλατωνικός διάλογος µε τον διαζευκτικό τίτλο "Πολιτεία ή περί δικαίου" είναι έργο από τα καλύτερα της περιόδου της ακµής του συγγραφέως. Στο πρώτο βιβλίο υπάρχει διάλογος για τη Δικαιοσύνη και στο δεύτερο γίνεται λόγος για το τι είναι δίκαιο αναφερόµενοι στο µύθο του Γύγη. Ο διάλογος στο τρίτο βιβλίο αναφέρεται στην παιδεία των φυλάκων και το τι πρέπει να τους διέπει. Η γυµναστική θα πρέπει να αποβλέπη στην τελειοποίησι των εµφύτων ιδιοτήτων πού έχουν οι φύλακες (ταχύτης, εγρήγορσις, αντοχή), η δίαιτα απλή και λιτή. Συνεχίζοντας στο τέταρτο βιβλίο γίνεται διάλογος...

Στο έκτο βιβλίο έχουµε την περιγραφή του φιλοσόφου που θα κυβερνήσει την πολιτεία. Ο φιλόσοφος µισεί το ψέµα και την δουλικότητα, έχει δυνατό µνηµονικό, αγαπάει την γνώση, είναι µεγαλοπρεπής, σώφρων και κόσµιος. Στο έβδοµο βιβλίο ο Πλάτων δίνει την απάντηση στα ερωτήµατα σχετικά µε την θέση του ανθρώπου απέναντι στο "ον" χρησιµοποιώντας την εποπτική εικόνα του σπηλαίου. Στο όγδοο βιβλίο γίνεται η ανάλυση των τεσσάρων νοσηρών πολιτευµάτων τα οποία µόνο αρνητικές συνέπειες φέρνουν στην κοινωνία. Στο ένατο βιβλίο γίνεται αναφορά στον τυραννικό χαρακτήρα, πως δηµιουρ...

Ο περίφημος διάλογος "περί δικαίου", το σχέδιο οργάνωσης της ιδανικής κοινότητας δικαίου και παιδείας, η έκθεση των πολιτικών και ηθικών αρχών του φιλοσόφου. Βιβλία Α΄-Ε΄: Εισαγωγή στον διάλογο, εξέταση της έννοιας της δικαιοσύνης σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις της εποχής. Η δημιουργία της πολιτείας. Ο χαρακτήρας της πολιτείας ως κοινότητας δικαίου και παιδείας. Στοιχεία της οργάνωσης και της φυσιογνωμίας της. Παραλληλισμός της πόλης με την ψυχή. Ο εσωτερικός χαρακτήρας της πολιτείας. Η ισότητα των δύο φύλων. Κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών.