Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Συμβαίνουν αυτόν τον καιρόν και τα δύο: Και παραβιάζεται και δοξάζεται η Δημοκρατία. Παραβιάζεται εις την κορυφήν και δοξάζεται εις την βάσιν, εις την ψυχήν του Λαού μας." "Όταν υπάρχουν άνθρωποι στερούμενοι στέγης, άρτου και ιατρού ουδείς δικαιούται να είναι πλούσιος." "O ελληνικός λαός δεν κάνει επιλογή τυράννων. Aρνείται την τυραννία." (Γεώργιος Παπανδρέου)

Το βιβλίο αυτό συμπληρώνει ένα σημαντικό κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας, το οποίο συνίσταται στην έλλειψη της κριτικής για την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος από το 1821 μέχρι σήμερα. Είναι προφανές ότι το σύστημα αυτό ποτέ δεν λειτούργησε ικανοποιητικά με αποτέλεσμα να επιβληθούν στον ελληνικό λαό δικτατορίες και κυβερνήσεις οι οποίες δεν είχαν ως σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού, αλλά των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας. Γράφτηκαν πολλά ιστορικά βιβλία στα οποία περιγράφονται τα γεγονότα, χωρίς να αναδεικνύονται τα ελαττώματ...

[...] Μέσα σε αυτό το νέο σκηνικό όπου συνεχίζεται να παίζεται το πολιτικό δράμα της χώρας μας και όπου ο ελληνικός λαός, ο μη βολεμένος και ο μη προνομιούχος, εις βάρος των πολλών, εμφανίζεται να είναι αποφασισμένος για τομές και ρήξεις που θα έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα για εκείνο, αντηχούν ακόμη οι φωνές, οι συστάσεις και προτροπές για τη λήψη αναγκαίων διαρθρωτικών μέτρων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), από ειδικούς και, φυσικά, επίμονα από τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντ...

... Ο λαός, που μόλις προ ολίγου, στις εκλογές του '61 είχε οδηγηθεί στις κάλπες σαν αγέλη από πρόβατα "πειθαρχημένος" δεν είχε ακόμη σταθεί με δύναμη στα πόδια του. Η ψυχολογία της φυγής που οδηγεί στις Αυστραλίες, θριαμβευτικά εγκατεστημένη κυρίως μέσα στις ψυχές της "επικίνδυνης" νεολαίας. Η οικονομική εξαθλίωση, όργανο κι αυτή καταπίεσης, σε καλπάζουσα άνθιση. Ο πνευματικός κόσμος, φιμωμένος. Η δημοκρατία διχασμένη από το άθλιο σόφισμα του διμετώπου. Οι ημέτεροι προσκολημμένοι σαν όστρακα πάνω στα προνόμια. Με λίγα λόγια η Ελλάδα χλωροφοριασμένη από τις αναθυμιάσεις ενό...

Στη συλλογική μνήμη και στην ιστοριογραφία είναι ανεπαρκώς φωτισμένος ο ζοφερός "δρόμος του αίματος". Υπάρχει ένα κενό στη συλλογική μνήμη σχετικά με τα γεγονότα που αρχίζουν με τη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α' (1913), συνεχίζονται, με τις εκτελέσεις του Μεσοπολέμου και τους δολοφονημένους διαδηλωτές του Μάη '36 και γίνονται εφιαλτικά όταν φτάνουμε στα σκοτεινά και απάνθρωπα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου (1941-'49) με τον αφανισμό των 50.000 εβραίων της πόλης, με τις αθρόες εκτελέσεις στους χώρους γύρω από το Γεντί Κουλέ και το στρατόπεδο Παύλου Μελά, με τα φονικά...

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα βρέθηκε μέσα στη διακεκαυμένη ζώνη των μεγάλων αντιθέσεων που προκαλούσαν οι υπερδυνάμεις, αλλά και των κολοσσιαίων πολιτικών λαθών μιας κομμουνιστικής ηγεσίας η οποία φάνηκε ανεπαρκής να διαχειριστεί τα προβλήματα του λαϊκού κινήματος. Σε αυτό το σκηνικό οι δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς έκαναν τα πρώτα μουδιασμένα βήματα σε μια προσπάθεια να συσπειρωθεί ο παλιός εαμικός κόσμος και να αντιπροσωπευθεί στο κοινοβούλιο. Έτσι αναζητήθηκαν γέφυρες με την πιο προοδευτική έπαλξη του κεντρώου χώρου, την ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα....

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα βρέθηκε μέσα στη διακεκαυμένη ζώνη των μεγάλων αντιθέσεων που προκαλούσαν οι υπερδυνάμεις, αλλά και των κολοσσιαίων πολιτικών λαθών μιας κομμουνιστικής ηγεσίας η οποία φάνηκε ανεπαρκής να διαχειριστεί τα προβλήματα του λαϊκού κινήματος. Σε αυτό το σκηνικό οι δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς έκαναν τα πρώτα μουδιασμένα βήματα σε μια προσπάθεια να συσπειρωθεί ο παλιός εαμικός κόσμος και να αντιπροσωπευθεί στο κοινοβούλιο. Έτσι αναζητήθηκαν γέφυρες με την πιο προοδευτική έπαλξη του κεντρώου χώρου, την ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα....

Ανώτατος αξιωματικός της αστυνομίας, ο κ. Χαλβατζάρας, που πρόσφερε το είναι του στην υπηρεσία του λαού από το μετερίζι της δημοκρατίας, διώχτηκε, αλλά στάθηκε ακλόνητος στις αρχές του, ανοίγει τα χαρτιά του τώρα που ολοκληρώθηκε η ιστορία, για να εξιστορήσει, και να καυτηριάσει χωρίς φόβο την θλιβερή περίοδο της χουντικής επταετίας. Πάνω απ' όλα να τιμήσει όσους χτυπήθηκαν από τους συνταγματάρχες (και ήταν εκατοντάδες), γιατί δεν υπέκυψαν στα σχεδιασμένα από χρόνια πίσω ανίερα σχέδιά τους. Η μελέτη του κ. Χαλβατζάρα ενδιαφέρει όλους: τους αστυνομικούς του χτες και του...

Το "Μήλο της Έριδος" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1948. Ο συγγραφέας του υπηρέτησε στην Ελλάδα το μεγαλύτερο διάστημα της Κατοχής σαν υπαρχηγός και κατόπιν σαν "αρχηγεύων" της Βρεταννικής Στρατιωτικής Αποστολής. Υπήρξε λοιπόν ένας από τους κύριους φορείς, εκφραστές και ίσως διαμορφωτές της αγγλικής πολιτικής απέναντι στο κίνημα της Αντίστασης. Το γεγονός αυτό δίνει από μόνο του εξαιρετική σημασία στο βιβλίο. Οι αναλύσεις του, από οποιαδήποτε οπτική γωνία κι αν ιδωθούν, είναι πολύτιμο βοήθημα για την κατανόηση της ταραγμένης περιόδου 1940-1950. Το ότι το "Μήλο της Έριδος" ά...

"Το μήλο της έριδος", που αναφέρεται στην περίοδο 1942-1946, δηλαδή περίοδο Κατοχής, Εθνικής Αντίστασης προετοιμασίας του Εμφυλίου Πολέμου και Εμφυλίου Πολέμου, κυκλοφόρησε στη Βρετανία το 1948. Άργησε όμως να μεταφραστεί στα ελληνικά, μόλις το 1976 -μια καθυστέρηση που δεν είναι εκδοτική αλλά πρωτίστως πολιτική και ιδεολογική- ένδειξη ότι η δεκαετία του 1940 δεν ήταν μόνο, και εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να είναι, μια "εποχή σύγχυσης", ακόμα και για τους ιστορικούς, αλλά και μια εποχή ταμπού. Νίκος Μπακουνάκης

Το αίτημα για αναβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου επανέρχεται σταθερά στον δημόσιο διάλογο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Θα μπορούσε όμως, άραγε, να αντιμετωπισθεί ουσιωδώς το ευρύτερο φαινόμενο της υποβάθμισης του Κοινοβουλίου και των μεταλλαγών του κοινοβουλευτισμού με θεσμικές μόνο παρεμβάσεις, δηλαδή με τροποποίηση των διατάξεων που διέπουν την οργάνωση και λειτουργία της Βουλής; Θα μπορούσε δηλαδή να ανατραπεί, με οποιεσδήποτε θεσμικές παρεμβάσεις, η δευτερεύουσα συμμετοχή της Βουλής στη λήψη των κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων, ενόψει μάλιστα του ότι το πολιτικό σύστημα...

Είναι αδύνατη η προσέγγιση του Μακεδονικού ζητήματος χωρίς αναφορά στο Ανατολικό ζήτημα, την απαρχή του οποίου σηματοδότησε η Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή (1774). Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά η Ρωσία όχι μόνο θα αναλάμβανε την τύχη των χριστιανών υπηκόων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και θα αποκτούσε το δικαίωμα της ελεύθερης διέλευσης από τα Στενά του Βοσπόρου. Αυτή μάλιστα η έξοδος του ρωσικού στόλου προς τον νότο στις θερμές θάλασσες, δεδομένης της απαγορευτικής διέλευσης προς τον βορρά λόγω των πάγων, αποτελεί κατά τη γεωπολιτική τον κεντρικό πυρήνα του...

Το μακεδονικό ζήτημα ενέσκηψε σαν "κεραυνός εν αιθρία" το χειμώνα του 1991-92, εγείροντας μνήμες από σκοτεινές εποχές. Αν και βρισκόταν, από τη λαϊκή σκοπιά, για τριάντα χρόνια σε ύπνωση, "εξερράγη" ύστερα από την ανεξαρτητοποίηση της ΠΓΔΜ. Στο βιβλίο αυτό ο Γιώργος Καλπαδάκης, ερευνώντας μια μακρά χρονική περίοδο, εξετάζει πώς το μακεδονικό μετουσιώθηκε σε μείζον εθνικό πρόβλημα, πώς φτάσαμε δηλαδή από τη μυστική ελληνογιουγκοσλαβική συμφωνία του 1962 στις κινητοποιήσεις για την ονομασία του νεοσύστατου κράτους τρεις δεκαετίες αργότερα. Εστιάζοντας στη δράση ελληνικών κρατ...

Κάθε ιστορική περίοδος έχει το πολιτικό της πρόσημο και στίγμα, τη δεσπόζουσα τάση και ροπή της. Αυτό φαίνεται πως ισχύει τόσο εντός όσο και εκτός του δημοκρατικού πλαισίου. Σήμερα λοιπόν όλα δείχνουν πως κινούμαστε στον αστερισμό της συναινετικής ή συγκυβερνητικής, λεγόμενης, δημοκρατίας, η οποία προσδιορίζεται από την ανάδειξη συμμαχικών κυβερνήσεων (πραγματικότητα που μετά το 2011 χαρακτηρίζει και την Ελλάδα). Πώς συγκροτούνται, όμως, και πώς λειτουργούν τα κυβερνητικά σχήματα αυτού του είδους; Από ποιους θεσμικούς και πολιτικούς παράγοντες εξαρτάται η ισχύς του επικεφαλ...

Η παρούσα έρευνα συνεισφέρει στην ιστορία του ριζοσπαστικού κοινωνικού κινήματος και, ειδικότερα, στο ζήτημα της ανάπτυξης του σε σχέση με την κατασταλτική πολιτική του κράτους, κατά της διάρκεια της δεκαετίας του ’20. Ερέθισμα αποτέλεσαν οι προφορικές μαρτυρίες επιζώντων ατόμων με αναμνήσεις και εμπειρίες από το κίνημα του Μεσοπολέμου και τις διώξεις που υπέστησαν. Ξετυλίγεται μέσα από στοιχεία και μαρτυρίες η δράση του "Ερημία", στελέχους της Κομμουνιστικής Νεολαίας, ο οποίος κατέδιδε στην υπηρεσία Ασφαλείας όσα υπέπιπταν στην αντίληψη του και συνέβαλε έτσι στην εξάρθρ...

Το αρχείο του ΚΚΕ, αυτή η μοναδική συλλογή ντοκουμέντων για την ιστορία της ελληνικής κοινωνίας, χωρίσθηκε σε δύο κομμάτια και εκτέλεσε υποχρεωτικά, στις εποχές των διώξεων, διαδρομές στις κομμουνιστικές χώρες, όπου καταγράφηκαν μυθιστορηματικές εμπλοκές (απώλειες, αποσπάσεις κομματιών του υλικού, λεηλασίες). Στο βιβλίο, προσφέρονται προς συζήτηση η διάσπαση του ΚΚΕ το 1968, η στάση του ΚΚΕ Εσωτερικού στο ζήτημα των αρχείων, η παγίδευση, κατά την άποψη των συγγραφέων, του ΚΚΕ Εσωτερικού και του διάδοχου κόμματος της ΕΑΡ στα Σκόπια το 1968-1988 καθώς και η απόπειρα των σλαβ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί κείμενο του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε δημοσιευτεί στο "Ριζοσπάστη της Κυριακής" σε τρεις συνέχειες στις 11,18 και 25 Απριλίου 2010. Αναδεικνύει την ανάγκη το ΚΚΕ να δρα με ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια ως Κόμμα Νέου Τύπου με τις επαναστατικές αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό το καθήκον ήρθε να υπηρετήσει ο Νίκος Μπελογιάννης σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας στην Ελλάδα. Η έκδοση αυτών των τριών άρθρων σε μια μικρή μπροσούρα, μετά από επιμέλεια και ελάχιστες τροποποιήσεις, πιστε...

Ποιος ήταν ο πολιτειακός χαρακτήρας του καθεστώτος Ιωάννη Μεταξά; Ποιες ήταν οι πηγές έμπνευσης, οι προθέσεις και οι καθεστωτικές πρακτικές του; Είχαμε άραγε ποτέ φασισμό (με την κλασική, μεσοπολεμική και ιστορικοποιημένη έννοια του όρου) στη χώρα μας; Η μελέτη του καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά οδηγεί αυτομάτως τον νου στο ζήτημα του φασιστικού φαινομένου. Σε αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα αποσκοπεί να απαντήσει το παρόν βιβλίο. Τα φασιστοειδή εξωτερικά σύμβολα (π.χ. ο χαιρετισμός διά της προτεταμένης παλάμης, ο διπλούς μινωϊκός πέλεκυς κ.ά.) και τα φασίζοντα δομικά στοιχεία τ...

Παρακολουθώντας από κοντά την πορεία του Καρυωτάκη βλέπουμε ότι ενώ στην αρχή της λογοτεχνικής του δημιουργίας περιορίζεται στην επισήμανση κάποιων καταστάσεων, κατόπιν προχωρεί στην καταγγελία, για να καταλήξει στο τέλος σε σύγκρουση με την αστική τάξη του καιρού του. Σύγκρουση που δεν περιορίζεται μόνο σε ακαδημαϊκό επίπεδο, αλλά προχωρεί και σε έμπρακτη δραστηριότητα, όπως είναι η αρθρογραφία και η αδιαμφισβήτητη συνδικαλιστική του δράση.