Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Ρομαντικοί κηρύσσουν την πρωτοκαθεδρία της τέχνης απέναντι σε κάθε άλλη έκφανση του πνευματικού η κοινωνικού βίου, την ορίζουν ως το χώρο της απόλυτης ελευθερίας του ατόμου. Ωστόσο, ο γερμανικός Ρομαντισμός δεν νοείται μόνο ως λογοτεχνικό η καλλιτεχνικό κίνημα, αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως καινοτόμος τρόπος ζωής, σκέψης και δημιουργίας. Ο εκρομαντισμός του κόσμου, στον οποίο καλούν οι Γερμανοί ρομαντικοί, είναι μια επανάσταση του πνεύματος, που αφορά όλες τις πτυχές της διανόησης και δημιουργίας. Οι ρομαντικοί διαπλάθουν τον κόσμο όχι αλλάζοντάς τον, αλλά προσκαλώντας σε μ...

«Το να φιλοδοξήσει κάποιος να δώσει μια ταυτότητα στον Κάφκα είναι ό,τι πιο τολμηρό μπορεί να γίνει. Διότι ο Κάφκα δεν ήταν επίκαιρος όταν γεννήθηκε, στα 1883, ούτε όταν πέθανε, στα 1924, αλλά ούτε και στα 1960 που κάνουμε εδώ, στην Ελλάδα, την πρώτη μας γνωριμία μαζί του. Ο Κάφκα γίνεται παγκόσμια επίκαιρος μόλις τώρα, φρέσκος, ολοζώντανος, μόλις στην έξοδό μας από τον εικοστό αιώνα... Ο Κάφκα ήταν -για μας τους Δυτικούς- ο ακατανόητος και για την περίοδο που ζούσε, αλλά και επί δεκαετίες αργότερα, ως τα 1985, οπότε διαβάζεται πλέον σαν παγκόσμιος χρονικογράφος του τέλους...

Αν αληθεύει ότι ο τρόπος με τον οποίο κατανοεί και ερμηνεύει κανείς τον εαυτό του επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο κατανοεί και ερμηνεύει τον κόσμο γύρω του, τότε νόμιμα δημιουργείται η υποψία ότι πολλές φορές ο Μπρόχ, αναπλάθοντας το λογοτεχνικό ταξίδι του Χόφμανσταλ, διηγείται κατ' ουσίαν τη δική του λογοτεχνική εμπειρία. Πραγματικά, μια σειρά από βασικά θέματα και σταθερά επανερχόμενα μοτίβα τα οποία ο Μπρόχ αποδίδει στον Χόφμανσταλ, όπως η υπνοβασία και το «όνειρο μέσα στο όνειρο», η αγωνία για τη διαμόρφωση ενός προσωπικού ύφους μέσα στην υφολογική αναρχία και ελευθερι...

Λίγοι γνωρίζουν στη χώρα μας τον γερμανό φιλόλογο και ιστορικό της λογοτεχνίας Ernst Robert Curtius (1886-1956). Περισσότεροι θα γνωρίζουν μάλλον τον παππού του, Ernst Curtius (1814-1896, εξελληνισμένα: Ερνέστος Κούρτιος, που το όνομά του φέρει μία οδός της Άνω Κυψέλης στην Αθήνα) διακεκριμένο ιστορικό, συγγραφέα μίας τρίτομης επιδραστικής Ιστορίας της Ελλάδος και Αρχαιολόγο, στον οποίο οφείλονται οι πρώτες ανασκαφές στην Ολυμπία, που θα οδηγήσουν, ανάμεσα σε άλλα, στην ανεύρεση του Αγάλματος του Ερμή του Πραξιτέλη το 1877. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης)

Η άμεση ασχολία της νεοελληνικής κριτικής με την ξένη λογοτεχνία αποτελεί αντικείμενο πολλαπλού ενδιαφέροντος, που η διερεύνησή του θα μπορούσε να προωθηθεί επωφελώς, μέσα στο πλαίσιο της ευοίωνης πύκνωσης των γενικότερων φιλολογικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Μία συμβολή προς την κατεύθυνση αυτήν φιλοδοξεί να προσφέρει η παρούσα μελέτη. Από τον χώρο της Γερμανικής Λογοτεχνίας επιλέγεται η περίπτωση του Thomas Mann (1875-1955) και εξετάζεται η διαχρονική πρόσληψή του από την νεοελληνική κριτική, που κλιμακώνεται από τα άρθρα της σύντομης, αλλά...

Ο Μπρεχτ τόσο στα ποιητικά όσο και στα θεατρικά του έργα, καταγράφει από το 1918 και ύστερα την ιστορία του Γερμανικού λαού. Τα ποιήματα και τα τραγούδια του δεν διατηρούν απλά την ατμόσφαιρα της εποχής. Πολύ περισσότερο, είναι σφραγισμένα από τη στάση ορισμένων ανθρώπων και τον χαρακτήρα των γεγονότων της εποχής εκείνης, τόσο στη γλώσσα όσο και στην κίνησή τους γενικά, χρησιμοποιούν τις στάσεις πολλών και διαφόρων ανθρώπων, πράγμα που τα βοηθάει να διατηρούνται διαρκώς στην επικαιρότητα.

Τι σηματοδοτεί ο Μπρεχτ σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, σ' έναν κόσμο βαθύτατων αλλαγών (αν και όχι προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επεδίωξε); Τι έχει χαθεί και τι ενσωματώθηκε στην παγκόσμια θεατρική παράδοση από τη θεωρία και την πρακτική του για το θέατρο; Πώς διαγράφεται η συνέχεια και πού εκδηλώνονται οι ρήξεις στη σημερινή του πρόσληψη, αν υποβάλλουμε στη δοκιμασία της "ιστορικοποίησης" την εξέλιξη της συνάντησης μαζί του ανθρώπων και κινημάτων, που συντάραξαν τον προηγούμενο αιώνα; Με τι όρους θα μπορούσαν ν' αποτιμηθούν οι πλευρές του έργου του που συνδέονται με...

Τι σηματοδοτεί ο Μπρεχτ σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, σ' έναν κόσμο βαθύτατων αλλαγών (αν και όχι προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επεδίωξε); Τι έχει χαθεί και τι ενσωματώθηκε στην παγκόσμια θεατρική παράδοση από τη θεωρία και την πρακτική του για το θέατρο; Πώς διαγράφεται η συνέχεια και πού εκδηλώνονται οι ρήξεις στη σημερινή του πρόσληψη, αν υποβάλλουμε στη δοκιμασία της "ιστορικοποίησης" την εξέλιξη της συνάντησης μαζί του ανθρώπων και κινημάτων, που συντάραξαν τον προηγούμενο αιώνα; Με τι όρους θα μπορούσαν να αποτιμηθούν οι πλευρές του έργου του που συνδέονται με...

Το μεγάλο έργο του γερμανού συγγραφέα, Τόμας Μαν, και η νέα ανάλυση της σημασίας του σήμερα.

Τα Μικρά Βιογραφικά φιλοδοξούν να φέρουν τον αναγνώστη σε μια πρώτη επαφή όχι μόνο με το έργο σπουδαίων συγγραφέων, αλλά και με την εποχή στην οποία μεγαλούργησαν, καθώς και να φωτίσουν τα γεγονότα εκείνα της ζωής τους που διαμόρφωσαν την ιδιοσυγκρασία τους και κατ' επέκταση το προσωπικό τους ύφος. Μέσα από τις σελίδες της σειράς ξεδιπλώνονται ιδιαίτερες πτυχές, επεισόδια και παραλειπόμενα της ζωής και του έργου των μεγάλων κλασικών με τρόπο απλό.

Οι ψυχικές αυτές στενές σχέσεις του Γκαίτε με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και η προσήλωση στις φιλοσοφικές τους θεωρίες είναι δίκαιο να μας πληρούν περηφάνεια και αγαλλίαση. Νοιώθουμε πως ψηλώνουμε και μεις κοντά του ανευρίσκοντας μέσα στο λαμπρό προγονικό μας παρελθόν τον ίδιον τον εαυτό μας. Γελούσε για τις θεωρίες του Φαλμεράγιερ και ενθουσιαζότανε σαν έπαιρνε ένα γράμμα του Μπάυρον από την μαχόμενη Ελλάδα την απόγονη εκείνης της χώρας που του έλαμψε με τον ήλιο του πνεύματος της. Και ήθελε κι αυτός να ήτανε νέος για να πολεμήσει ο ίδιος για την ελευθερία της. Κι απαντούσ...

Στα "Μαύρα τετράδια" του Μάρτιν Χάιντεγκερ και στο "Glossarium" του Καρλ Σμιτ -τα πιο σκοτεινά ημερολόγια στην ιστορία της φιλοσοφίας-, οι δύο κορυφαίοι στοχαστές του Τρίτου Ράιχ καταδύονται στον ένδον εαυτό δίχως δίχτυ ασφαλείας. Καθώς καταφεύγουν στην εξομολογητική γραφή, οι ηττημένες φασιστικές ιδέες διαθλώνται με τρόπους προσωπικούς και γίνονται φιλοσοφική προφητεία για το επικείμενο τέλος της Δύσης. Ως άλλες κιβωτοί, τα δύο ημερολόγια μεταφέρουν το πιο δυσοίωνο μήνυμα: ο Χάιντεγκερ και ο Σμιτ θεωρούν πως θα δικαιωθούν στο απώτερο μέλλον· τότε που θα αποκαλυφθεί πως η κ...

Στις Ελεγείες του Ντουίνο του Rainer Maria RiIke οι άγγελoι είναι έγκλειστοι στην εκκοσμίκευσή τους, απόλυτα παραδομένοι στον κόσμο των συνδέσεων και των αναπαραστάσεων, βυθισμένοι στη μυθοποιία τους μέσα από την οποία αναδύονται ως μορφές πεπρωμένου, δε-σμώτες του ποιήματος, σκιές και φαντάσματα, εικόνες και ομοιώσεις της ίδιας της ποιητικής φανέρωσής τους. Είναι γι' αυτόν το λόγο τρομεροί, διότι η απώλεια της αρχαιολογίας τους τούς καθιστά έρμαια των σημαινόντων, τους καθιστά κραυγές ενός πεπρωμένου ανθρώπινου και διασπά τη σιωπή τους στην επικράτεια του ονόματος και της...

Ο Φραντς Κάφκα (1883-1924) είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, εξέδωσε μόνο μερικά διηγήματα, εκ των οποίων το πιο γνωστό είναι "Η μεταμόρφωση". Τα τρία μυθιστορήματά του, "Η δίκη", "Ο πύργος" και "Ο αγνοούμενος" ("Αμερική"), οικοδόμησαν τη φήμη του ως του διορατικότερου ίσως ερμηνευτή του 20ου αιώνα. Δίνοντας έμφαση τόσο στη δύσκολη ζωή του Κάφκα όσο και στα χαρακτηριστικά του έργου του, ο Ritchie Robertson εξερευνά σύγχρονα θέματα, όπως τη δύναμη των θεσμών στη ζωή των ανθρώπων και τη δυνατότητα να επιβιώσει η θρησ...

Ο "Φάουστ" δεν είναι μόνο το γνωστότερο έργο του Γκαίτε αλλά για πολλούς το σημαντικότερο κείμενο της γερμανόφωνης γραμματείας. Ολοκληρώθηκε την ίδια σχεδόν εποχή με το τέταρτο και τελευταίο μυθιστόρημά του, "Τα χρόνια περιπλάνησης του Βίλχελμ Μάιστερ". Τα δύο έργα αλληλοσυμπληρώνονται και αποτελούν τρόπον τινά την πνευματική διαθήκη του Γκαίτε. Στη χώρα μας συνεχίζουν να αποτελούν άγνωστη γη. Η στοχαστική προσπέλαση του "Φάουστ", που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της παρούσας εργασίας, απαντά στα ερωτήματα εκείνα που η φιλολογική, επιστημονική προσέγγιση αφήνει ως επί το πλ...

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, 131 γερμανικές πόλεις βρέθηκαν στο στόχαστρο των συμμαχικών βομβαρδιστικών. Οι περισσότερες ισοπεδώθηκαν ολοσχερώς. Εξακόσιες χιλιάδες άμαχοι βρήκαν φριχτό θάνατο, ενώ επτάμισι εκατομμύρια Γερμανοί έμειναν άστεγοι. Όταν το φθινόπωρο του 1997 ο W. G. Sebald παρουσίασε για πρώτη φορά τις διαλέξεις του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης με θέμα τις αεροπορικές επιδρομές κατά των γερμανικών πόλεων και την πενιχρή απήχησή τους στη λογοτεχνική κοινότητα της μεταπολεμικής Γερμανίας, το κύμα αντιδράσεων που προκάλεσε υπήρξε τεράστιο. Επισημα...