Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας σύζυγος στέκεται μπροστά στη νεκρή γυναίκα του και λίγο λίγο καταφέρνει να συγκεντρώσει τις σκέψεις του. Mια σειρά από αναμνήσεις τον φέρνει τελικά αναπότρεπτα στην αλήθεια και αυτή η αλήθεια ανυψώνει το μυαλό και την καρδιά του.

Με τη νουβέλα του "Φτερά", η οποία κυκλοφόρησε μια εποχή που το θέμα της ομοφυλοφιλίας ήταν ταμπού στην τέχνη, ο Κουζμίν βρέθηκε στην πρωτοπορία μιας επαναστατικής σεξουαλικής λογοτεχνίας που σήμερα μπορεί να εκτιμηθεί για την αυθεντικότητα της δομής της και τον λεπταίσθητο αλλά και διεισδυτικό χειρισμό του θέματός της. Στα "Φτερά" ο ορφανός νεαρός Βάνια Σμουρόφ, ο ήρωας της ιστορίας, ανακαλύπτει, ταυτόχρονα με τον εαυτό του, και τον γύρω του κόσμο, παρατηρώντας από τη μια το παντελώς αδιάφορο συγγενικό του περιβάλλον στην Αγία Πετρούπολη και από την άλλη μια παρέα διανοούμ...

H Μόσχα δεν είναι η πρωτεύουσα της αχανούς χώρας που γνωρίζουμε αλλά μια τολμηρή γυναίκα η οποία ενσαρκώνει τη μετεπαναστατική εποχή στη Σοβιετική Ρωσία. Στην Ευτυχισμένη Μόσχα, την πρώτη από τις δύο νουβέλες του Αντρέι Πλατόνοφ που περιλαμβάνονται στον τόμο, η ορφανή ηρωίδα ενηλικιώνεται κατά τη διάρκεια της πρώιμης σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης και πιστεύει ακράδαντα στο χαρούμενο μέλλον που θα συντελεστεί ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του λαού. Και πράγματι, αρχίζει να δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες που της προσφέρονται. Ώσπου ένα απρόσμενο ατύχημα με αλεξίπτωτο, ψηλά στον...

Για πολλά χρόνια στη χώρα μας, υπήρχε η εντύπωση πως η ρωσική λογοτεχνία είναι πουριτανική και δεν ασχολείται με το θέμα του σαρκικού έρωτα. Οι εκδόσεις S@mizdαt στο πλαίσιο της παρουσίασης διαφόρων πλευρών της μεγάλης αυτής λογοτεχνίας εγκαινιάζουν μία νέα σειρά που θα περιλαμβάνει διηγήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα, αφιερωμένα στον έρωτα, σπάζοντας έτσι ένα ταμπού στην ελληνική βιβλιογραφία. Το δεύτερο βιβλίο της σειράς ανήκει στην πένα της Λυδίας Άννιμπαλ, μια γυναίκα θρύλος στην εποχή της. Ήταν η γυναίκα την οποία οι σύγχρονοι ταύτισαν με την Διοτίμα, σύμβολο τ...

H Μόσχα δεν είναι η πρωτεύουσα της αχανούς χώρας που γνωρίζουμε αλλά μια τολμηρή γυναίκα η οποία ενσαρκώνει τη μετεπαναστατική εποχή στη Σοβιετική Ρωσία. Στην Ευτυχισμένη Μόσχα, την πρώτη από τις δύο νουβέλες του Αντρέι Πλατόνοφ που περιλαμβάνονται στον τόμο, η ορφανή ηρωίδα ενηλικιώνεται κατά τη διάρκεια της πρώιμης σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης και πιστεύει ακράδαντα στο χαρούμενο μέλλον που θα συντελεστεί ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του λαού. Και πράγματι, αρχίζει να δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες που της προσφέρονται. Ώσπου ένα απρόσμενο ατύχημα με αλεξίπτωτο, ψηλά στον...

Όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η "Στέπα", όλοι οι κριτικοί την επαίνεσαν με τα πιο κολακευτικά λόγια. Είπαν ότι ο Τσέχωφ είναι μεγαλοφυία και τον συγκρίνανε με τον Γκόγκολ και τον Τολστόη. Ο Γκόρκη είπε ότι όλες οι σελίδες της "Στέπας" είναι σαν κεντημένες με ψιλό μαργαριτάρι. Και μια άλλη φορά έγραψε στον Τσέχωφ: "Ξέρετε τι κάνετε; Σκοτώνετε το ρεαλισμό... Σε λίγο θα πεθάνει, για πολύ καιρό μάλιστα... Κανένας δεν ξέρει να γράφει έτσι απλά όπως εσείς για απλά πράγματα... Τα διηγήματά σας είναι μικρά όμορφα μπουκάλια γεμάτα με όλα τα αρώματα της ζωής...". Στη νουβέλα αυτ...

Οι τέσσερις νουβέλες του Α. Τσέχοφ (1860-1904) "Η ζωή μου", "Θάλαμος Νο 6", "Φώτα" και "Τρία χρόνια" είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του κλασικού Ρώσου συγγραφεα, όπου απλά καθημερινά επεισόδια γίνονται καθρέφτες της ζωής της Ρωσίας του 19ου αιώνα. Ο Μ. Γκόργκι στενός φίλος του Τσέχοφ, είχε γράψει για εκείνον "... στο λυπηρό και ευγενικό χαμόγελό του κάποιος μπορούσε να αισθανθεί τον λεπτό σκεπτικισμό ενός ανθρώπου που γνωρίζει την αξία των λέξεων και των ονείρων, και να δει τη λάμψη μιας αξιαγάπητης μετριοπάθειας και μιας λεπτής ευαισθησίας". Τα στοιχεία αυτά δια...

Η νουβέλα "Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς (1884-1886)" κατέχει κεντρική θέση στη δημιουργία του Τολστόι των χρόνων 1880-1890. Το θέμα της -η εξιστόρηση του τέλος ενός δικαστή- ο Τολστόι το καθορίζει σαν "περιγραφή του απλού θανάτου ενός απλού ανθρώπου". Το βασικό νόημα του έργου βρίσκεται στους συλλογισμούς που κάνει ο άρρωστος πάνω σ' όλη την περασμένη ζωή, καθώς και το συμπέρασμά του πως η "ευπρεπής, εύθυμη ευχάριστη ζωή" είναι χειρότερη κι' από τη φρίκη του θανάτου. Οι κοινωνικοί θεσμοί, που τυλίγουν σαν ιστός αράχνης τη ζωή του Ιβάν Ίλιτς με την υποκρισία και την ψευτιά, ξε...

Η αποκάλυψη της αλήθειας για τον Αντρέι Εφήμιτς Ραγκίν έρχεται τη στιγμή του θανάτου του, πολύ αργά πια για να γνωρίσει τι είναι ζωή σε έναν κόσμο δίκαιο και σοφό. Στον "Θάλαμο No 6", ο ψυχικός κόσμος του Αντρέι Εφήμιτς συνταράζεται από μια εσωτερική μάχη για το εάν η ζωή του έχει αξία. Στο νοσοκομείο συμπεριφέρεται σαν να μην έχουν οι πράξεις του ως γιατρός καμία επίδραση στη ζωή των άλλων, θεωρώντας ότι ο θάνατος είναι το αποτέλεσμα οποιασδήποτε ιατρικής κατάστασης. Είναι ο γιατρός της πόλης, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και τιμής, όμως δεν χρησιμοποιεί τη θέση του για να...

Ένα αριστουργηµατικό πορτρέτο της συναισθηµατικής εξέλιξης µιας γυναίκας, η ανατοµία ενός γάµου, ένα κλασικό έργο του Τολστόι. Η δεκαεπτάχρονη Μάσα, µετά τον θάνατο των γονιών της, παντρεύεται τον Σεργκέι Μιχάηλιτς, τον φίλο του πατέρα της. Μεταξύ τους αναπτύσσεται µια τρυφερή σχέση που χαρίζει και στους δύο την ευτυχία, η ζωή τους όµως θ’ αλλάξει όταν αποφασίζουν να εγκατασταθούν για λίγο στην Πετρούπολη. Η Μάσα ξελογιάζεται από τη γοητεία των κοσµικών σαλονιών και ο γάµος της αρχίζει να ξεθωριάζει... "Ο συζυγικός βίος, µας λέει ο Τολστόι, ακόµα και αν θεµελιώνεται σ...

Η νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ "Ταράς Μπούλμπα" έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό στη Ρωσία από την πρώτη κιόλας έκδοσή της. Ο Μπελίνσκι τη χαρακτήρισε "κολοσσιαίο έργο". Ήταν για την εποχή του συγγραφέα ένα τολμηρό, νεωτεριστικό έργο που για πρώτη φορά με τέτοια ποιητικότητα, με τέτοια καλλιτεχνική τελειότητα παρουσίασε στη ρωσική λογοτεχνία την ηρωική ατμόσφαιρα της εθνικής ζωής, τη δύναμη και τη γοητεία των λαϊκών χαρακτήρων. Τέτοιο βιβλίο δεν είχε γνωρίσει η ιστορία ακόμη και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και η νεωτεριστική σημασία της νουβέλας του Γκόγκολ βρίσκεται πιο πο...

Λίγο πριν το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι ανιχνευτές του Σοβιετικού λοχαγού Τράβκιν με τη θυσία τους θα συμβάλουν ώστε η 5η Θωρακισμένη Μεραρχία των Ες-Ες "Βίκινγκ" να μην μπορέσει να πραγματοποιήσει με επιτυχία την αποστολή τους, που ήταν να προλάβει τη διείσδυση των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού στην Πολωνία. Ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό έργο από τον Εμμανουήλ Καζακέβιτς, που αναδεικνύει τις διαφορές ανάμεσα στους δύο κόσμους -το σοσιαλιστικό και τον καπιταλισμό- που πολεμούν σε μια μάχη ζωής και θανάτου.

"Έψελνε και διάβαζε, αλλά μες στο μυαλό του πρόφερε άλλα λόγια: "Συγχώρα με , Θεέ μου! Γλύτωσέ με, Θεέ μου!" - και όλα αυτά κάνοντας τη μια μετάνοια μετά την άλλη και κουνώντας το κεφάλι, σαν να ήθελε να εξαντλήσει τον εαυτό του, ενώ η Αγλαΐα τον κοίταζε απορημένη. Σκεφτόταν ότι μπορεί να έμπαινε ο Ματβέι, ήταν σίγουρος μάλιστα ότι θα έμπαινε, και ένιωθε μεγάλη μοχθηρία γι’ αυτόν, ένα μίσος που δεν μπορούσε να το υπερνικήσει ούτε με την προσευχή ούτε με τις απανωτές μετάνοιες". Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας εξελίσσεται η δραματική ιστορία του βιβλίου μας. Ο Αντό...

Το σπουδαιότερο πρόσωπο της ιστορίας μας είναι η εικοσιπεντάχρονη Άννα Ακίμοβνα και με κέντρο τη ζωή της, ο σπουδαίος Αντόν Τσέχωφ αναπτύσσει την ιστορία του με τον τίτλο "Μία γυναίκα". Ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σιδήρου, το διαμάντι της κληρονομιάς της Άννας Ακίμοβνα, είναι το κέντρο μιας πολυάριθμης, στην κυριολεξία, κοινωνίας που σχηματίζεται και κινείται γύρω του. Χιλιάδες άνθρωποι, εργάτες, διευθυντές, λογιστές, αρχιμηχανικοί, μηχανικοί και υπεύθυνοι παραγωγής, διοικητικοί υπάλληλοι, δικηγόροι, δεσπότες και παπάδες, δάσκαλοι και μαθητές, άνθρωποι πένητες και αναξι...

Ο Αντβέι Ιβάνοβιτς Λουτσκόφ, ένας επιτελικός λοχαγός του ρωσικού στρατού, άξεστος παλικαράς, με αδιάφορα χαρακτηριστικά, που κανείς δεν θα μπορούσε να τον πει όμορφο, και ο Φιόντορ Φιόντοροβιτς Κίστερ, ένας Ρώσος ευγενής, γερμανικής καταγωγής, κατάξανθος, εξαιρετικά συνεσταλμένος, ευγενικός προς τους πάντες, καλλιεργημένος και διαβασμένος, που κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό κυρίως για να ικανοποιήσει την προσδοκία της οικογένειάς του, είναι οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας του Ιβάν Τουργκένιεφ. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους, που ψυχικά και...

Σιγά σιγά έμπαιναν όλοι οι μουζίκοι που είχαν έρθει, όλοι οι εργάτες του εμπόρου, ακόμα και ξένος κόσμος. Μάντευαν περίπου τι είχε γίνει, μα κανένας δεν τολμούσε να διακόψει τον γέρο που μιλούσε με τόση επισημότητα. Ο Ιλία σηκώθηκε, μα σώπαινε, μην ξέροντας τι να πει. Τα χείλη του σιγότρεμαν από τη συγκίνηση. Ο Ντουτλόφ την απομάκρυνε με μια αργή και επιβλητική κίνηση του χεριού και συνέχισε. "Πολύ βαριά κουβέντα ξεστόμισες χτες. Με δαύτην ήταν σαν να μου έμπηξες δίκοπο μαχαίρι την καρδιά. Ο πατέρας σου, πεθαίνοντας, σε παρέδωσε στα χέρια μου και εγώ δεν σε ξεχώρισα α...

Μια μυστηριώδης ασθένεια φέρνει τον Ιβάν Ιλίτς κοντά στο θάνατο. Καθώς το τέλος μοιάζει σιγά σιγά να πλησιάζει, ο επιφανής δικαστικός δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω απ' τις ψευδαισθήσεις που όριζαν τη ζωή του κι αναγκάζεται να τη δει κατάματα, με νηφαλιότητα και ειλικρίνεια. Αυτό που σταδιακά ανακαλύπτει είναι οδυνηρό - υπάρχει άραγε ακόμα χρόνος να το αλλάξει; Με το "Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς" ο μεγάλος Ρώσος κλασικός αποδεικνύει ότι είναι τεχνίτης και της μικρής φόρμας. Η νουβέλα αυτή, που αποτελεί το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της ύστερης δημιουργίας του, συγκινεί μέχρι...

Δύο άνδρες, ένας εύπορος έμπορος κι ο υπηρέτης του, στη διάρκεια ενός κοντινού ταξιδιού, χάνονται στις χιονισμένες εκτάσεις κάποιας ρωσικής επαρχίας. Αντιμέτωποι με τους κινδύνους που κρύβει η μανιασμένη φύση, ξεδιπλώνουν το χαρακτήρα τους κι αναλογίζονται τις επιλογές που έκαναν στη ζωή τους και που, σε μεγάλο βαθμό, καθορίζονται από την τάξη στην οποία ανήκουν. Ο Λέων Τολστόι, μέσα από το έργο "Αφέντης και υπηρέτης", καρπό της ύστερης δημιουργίας του, μας δίνει ένα διεισδυτικό ψυχογράφημα με αναπόφευκτες πολιτικές προεκτάσεις, το οποίο, χάρη στους διαυγείς συμβολισμούς το...

Η "Σονάτα του Κρόυτσερ", ίσως το πιο αμφιλεγόμενο έργο του Λέοντα Τολστόι, ανήκει στην ύστερη φάση της λογοτεχνικής του πορείας, γραμμένο την εποχή που ο Ρώσος κλασικός έχει ξεπεράσει τη βαθιά κρίση που επηρέασε κάθε πτυχή της ζωής του, έχει αποκηρύξει την πρότερη δημιουργία του κι έχει επαναπροσδιορίσει τον συγγραφικό του ρόλο. Στη φιλοσοφική αυτή νουβέλα, ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στην ψυχογραφική ανάλυση, την κοινωνική κριτική και τη λογοτεχνική αφήγηση, φωτίζοντας τις πολύπλευρες διαστάσεις ενός φαινομενικά απλού εγκλήματος. Στο βαγόνι ενός τρένου, σ' ένα ιδανικό...

Πρόκειται για μια ιστορία του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι όπου το κυρίαρχο στοιχείο είναι η ανελέητη σάτιρα της αντρικής συζυγικής ζήλειας και που οδηγεί, στην ιστορία μας, σε απίστευτα κωμικές σκηνές απείρου κάλους: η κωμική εικόνα του ζηλιάρη και απατημένου συζύγου· η ζήλεια του σαν κινητήριος μοχλός της δράσης· η κατάσταση στην οποία ο σύζυγος ζητά βοήθεια, χωρίς να το υποψιάζεται, από τον εραστή της γυναίκας του· η παράλογη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, μπαίνοντας κατά λάθος σε ένα ξένο δωμάτιο και κρύβεται κάτω από το κρεβάτι ενός παντρεμένου ζευγαριού. Ο ίδιος ο ήρωας...