Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τέταρτος τόμος του έργου περιλαμβάνει το δεύτερο μέρος της βιογραφίας του Ιουλίου Καίσαρα (αρχαίο κείμενο & μετάφραση).

Στην αρχή του έργου αυτού ο Πλούταρχος εξηγεί στους αναγνώστες του το σκεπτικό και τη φιλοσοφία των "Παράλληλων βίων" του. Δε θα εκθέσει καθεμιά από τις περίφημες πράξεις με λεπτομέρειες, αλλά θα μιλήσει συνοπτικά, γιατί δε γράφει Ιστορία αλλά βίους. Θέλει να δώσει τα σημάδια της ψυχής του Αλεξάνδρου (και του Καίσαρα), να τους ψυχογραφήσει και να μιλήσει για τη ζωή τους, για το χαρακτήρα τους. Αρχίζοντας τη σκιαγράφηση του Αλεξάνδρου, μιλά για την καταγωγή του, που την ανάγει στον Ηρακλή, γενάρχη των Μακεδόνων, αλλά και για τη φημολογία ότι ήταν γιος του Δία. Φυσικοί γον...

Στην αρχή του έργου αυτού ο Πλούταρχος εξηγεί στους αναγνώστες του το σκεπτικό και τη φιλοσοφία των "Παράλληλων βίων" του. Δε θα εκθέσει καθεμιά από τις περίφημες πράξεις με λεπτομέρειες, αλλά θα μιλήσει συνοπτικά, γιατί δε γράφει Ιστορία αλλά βίους. Θέλει να δώσει τα σημάδια της ψυχής του Αλεξάνδρου (και του Καίσαρα), να τους ψυχογραφήσει και να μιλήσει για τη ζωή τους, για το χαρακτήρα τους. Αρχίζοντας τη σκιαγράφηση του Αλεξάνδρου, μιλά για την καταγωγή του, που την ανάγει στον Ηρακλή, γενάρχη των Μακεδόνων, αλλά και για τη φημολογία ότι ήταν γιος του Δία. Φυσικοί γον...

Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τ...

Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τ...

Στους "Παράλληλους βίους" ο Πλούταρχος αφηγείται τις γενναίες πράξεις και περιγράφει τους χαρακτήρες Ελλήνων και Ρωμαίων στρατιωτικών, νομοθετών, ρητόρων και πολιτικών. [...] Στο παρόν ζεύγος των ένδοξων ανδρών ο Πλούταρχος επέλεξε να παραλληλίσει τη ζωή του Αθηναίου Σόλωνα και του Ρωμαίου Ποπλικόλα. Αρχίζει με το Σόλωνα και ακολουθεί τη γνώριμη τακτική του, αναφερόμενος στο οικογενειακό δέντρο του Αθηναίου σοφού, που από την πλευρά του πατέρα του ανάγεται στο βασιλιά Κόδρο. Η μητέρα του είναι από την ίδια γενιά με τον Πεισίστρατο, και αυτή η συγγένεια Σόλωνα - Πεισίστρατο...

Στους "Παράλληλους βίους" ο Πλούταρχος αφηγείται τις γενναίες πράξεις και περιγράφει τους χαρακτήρες Ελλήνων και Ρωμαίων στρατιωτικών, νομοθετών, ρητόρων και πολιτικών. [...] Στο παρόν ζεύγος των ένδοξων ανδρών ο Πλούταρχος επέλεξε να παραλληλίσει τη ζωή του Αθηναίου Σόλωνα και του Ρωμαίου Ποπλικόλα. Αρχίζει με το Σόλωνα και ακολουθεί τη γνώριμη τακτική του, αναφερόμενος στο οικογενειακό δέντρο του Αθηναίου σοφού, που από την πλευρά του πατέρα του ανάγεται στο βασιλιά Κόδρο. Η μητέρα του είναι από την ίδια γενιά με τον Πεισίστρατο, και αυτή η συγγένεια Σόλωνα - Πεισίστρατο...

Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τ...

Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τ...

Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τ...

Το βιβλίο περιλαμβάνει τα γεγονότα από το καλοκαίρι του 422 π.Χ. ως το 416 π.Χ. Το 422 όλα έδειχναν τον ερχομό της ειρήνης. Σ' αυτό διευκόλυνε πολύ και ο θάνατος των δύο ηγετών, του Κλέωνα και του Βρασίδα στη μάχη της Αμφίπολης που ήταν αυτοί που περισσότερο από όλους εναντιώνονταν στην ειρήνη. Αλλά η Νικίειος Ειρήνη του 421 π.Χ. δεν έμελλε να κρατήσει πολλά χρόνια. Πριν καταλυθεί επισήμως το 414 π.Χ., είχε δεχτεί από την πρώτη στιγμή και επανειλημμένα πολλά πλήγματα. Όλη αυτή την περίοδο κεντρική μορφή υπήρξε ο Νικίας.

Οι συγγραφείς Δ. Α. Σακκής και Α. Α. Αντωνίου, ύστερα από μακροχρόνιες έρευνες σε ανέκδοτο αρχειακό υλικό, εξετάζουν ζητήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, μέσα από έναν ιστορικό προβληματισμό με πολλαπλές στοχεύσεις τόσο στις ασυνέχειες όσο και στις συνέχειες του ιστορικού γίγνεσθαι, ο οποίος και εδράζεται αρθρωτά πάνω σε πηγές. Ανατέμνονται οικονομικές πραγματικότητες, καθώς και τάσεις σε κοινωνικά κινήματα, ενώ, παράλληλα, ως συνδετικοί κρίκοι των στοχεύσεων αναδεικνύονται τόσο η εξέταση του πλέγματος των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων όσο και ο άνθρωπο...

[...] Το έργο αυτό είναι ηθικοφιλοσοφικό μυθιστόρημα χωρισμένο από τους αλεξανδρινούς "γραμματικούς" σε οκτώ βιβλία. Στην ουσία του είναι μια πολιτική πραγματεία, που μέσα από τη μυθιστορηματική μορφή του επιχειρεί να δώσει το πορτρέτο του "αρχικού ανδρός", δηλ. του άξιου ηγεμόνα. Ως πρότυπο ενός τέτοιου ηγεμόνα ο Ξενοφώντας προβάλλει τον Κύρο τον πρεσβύτερο, τον ιδρυτή του Περσικού κράτους της αρχαιότητας· η αγωγή, η δράση και το έργο αυτού του ηγέτη, που τα απίθανα καθέκαστα της νεότητας του μας δίνει ο Ηρόδοτος (Α, 108-120), δίνονται στο έργο αυτό συχνά με όχι αυστηρή π...

Το τέταρτο βιβλίο του Θουκυδίδη περιλαμβάνει γεγονότα δυόμισυ χρόνων, από το καλοκαίρι του 425 π.Χ. μέχρι το χειμώνα του 423/2 π.Χ. Τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται σε τέσσερις περιοχές: δύο στη νότια Ελλάδα, Πύλο και Βοιωτία, μία στη Σικελία και τέλος στη Μακεδονία και Χαλκιδική, τη λεγόμενη τότε Θράκη ή τα επί Θράκης. Υπάρχουν βέβαια και άλλα γεγονότα δευτερεύουσας σημασίας, στα οποία θα αναφερθούμε, αλλά όχι με λεπτομέρειες. Στα γεγονότα των τριών πρώτων περιοχών διαφαίνονται οι επεκτατικές τάσεις της Αθήνας· στην τέταρτη περιοχή, Μακεδονία, Χαλκιδική, άρχισαν πια οι...

"Είμαστε, λοιπόν, μια ομάδα ολιγάριθμη, ανθρώπων οι οποίοι σε πολύ νεαρή ηλικία έζησαν την ανάταση της Αντίστασης και τα στριμώγματα του Εμφυλίου και σημαδεύτηκαν από τα ανατρεπτικά και πρωτοποριακά ακόμη, τότε, ρεύματα του μαρξισμού και του λεγόμενου ιστορικού υλισμού. Αυτό διαμόρφωσε και τις ιστοριογραφικές μας ευαισθησίες, στις οποίες, ανεξάρτητα από τις μεταγενέστερες εξελίξεις και του κόσμου και ενδεχομένως και τις ατομικές μας, μείναμε πιστοί και σχεδόν προσηλωμένοι. Ιστορικές ευαισθησίες τις οποίες μπορώ άνετα να κατονομάσω: αναζήτηση του αντικειμενικού, πριμοδότηση...

Η "Κύρου Ανάβασις" του Ξενοφώντος αφηγείται τη συγκλονιστική πορεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη για να καταλάβει τον θρόνο του περσικού βασιλείου με τη βοήθεια 13.000 ελλήνων μισθοφόρων, των λεγόμενων "Μυρίων". Η κρίσιμη μάχη στα Κούναξα (401 π.Χ.) είχε μιαν απροσδόκητη έκβαση: οι Έλληνες μισθοφόροι νίκησαν τους Πέρσες, αλλά ο Κύρος σκοτώθηκε. Ο Ξενοφών ο οποίος συμμετείχε στην εκστρατεία, αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής (Κάθοδος των Μυρίων) μέσα από αναρίθμητες δυσκολίες εξαιτίας των επιθέσεων των εχθρών και των...

Η "Κύρου Ανάβασις" του Ξενοφώντος αφηγείται τη συγκλονιστική πορεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη για να καταλάβει τον θρόνο του περσικού βασιλείου με τη βοήθεια 13.000 ελλήνων μισθοφόρων, των λεγόμενων "Μυρίων". Η κρίσιμη μάχη στα Κούναξα (401 π.Χ.) είχε μιαν απροσδόκητη έκβαση: οι Έλληνες μισθοφόροι νίκησαν τους Πέρσες, αλλά ο Κύρος σκοτώθηκε. Ο Ξενοφών ο οποίος συμμετείχε στην εκστρατεία, αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής (Κάθοδος των Μυρίων) μέσα από αναρίθμητες δυσκολίες εξαιτίας των επιθέσεων των εχθρών και των...

Η "Κύρου Ανάβασις" του Ξενοφώντος αφηγείται τη συγκλονιστική πορεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη για να καταλάβει τον θρόνο του περσικού βασιλείου με τη βοήθεια 13.000 ελλήνων μισθοφόρων, των λεγόμενων "Μυρίων". Η κρίσιμη μάχη στα Κούναξα (401 π.Χ.) είχε μιαν απροσδόκητη έκβαση: οι Έλληνες μισθοφόροι νίκησαν τους Πέρσες, αλλά ο Κύρος σκοτώθηκε. Ο Ξενοφών ο οποίος συμμετείχε στην εκστρατεία, αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής (Κάθοδος των Μυρίων) μέσα από αναρίθμητες δυσκολίες εξαιτίας των επιθέσεων των εχθρών και των...

Η "Κύρου Ανάβασις" του Ξενοφώντος αφηγείται τη συγκλονιστική πορεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη για να καταλάβει τον θρόνο του περσικού βασιλείου με τη βοήθεια 13.000 ελλήνων μισθοφόρων, των λεγόμενων "Μυρίων". Η κρίσιμη μάχη στα Κούναξα (401 π.Χ.) είχε μιαν απροσδόκητη έκβαση: οι Έλληνες μισθοφόροι νίκησαν τους Πέρσες, αλλά ο Κύρος σκοτώθηκε. Ο Ξενοφών ο οποίος συμμετείχε στην εκστρατεία, αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής (Κάθοδος των Μυρίων) μέσα από αναρίθμητες δυσκολίες εξαιτίας των επιθέσεων των εχθρών και των...