Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ερμηνευτικό πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζω την πραγματεία "Περί φύσεως" είναι η άποψη ότι το κείμενο αυτό είναι κατά βάση ένα πολεμικό κείμενο. Ο Αριστοτέλης παίρνει θέση σε μια πολεμική που είχε ξεκινήσει ο Πλάτων στα ύστερα έργα του εναντίον της φυσικής φιλοσοφίας των τελευταίων προσωκρατικών, κυρίως εναντίον της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου. Στη διαμάχη αυτή ο Αριστοτέλης συντάσσεται με το μέρος του Πλάτωνα, υιοθετεί την τελεολογική σύλληψη της φύσης και κατακρίνει με μεγαλύτερη ακόμη δριμύτητα και αποτελεσματικότητα τις υλιστικές και μηχανιστικές αντιλήψεις....

Πρόκειται για την επαυξημένη έκδοση του Περί Ψυχής βιβλίου του Αριστοτέλη. Ο μεταφραστής του έργου και συγγραφέας, καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ιωάννης Χριστοδούλου, προσέθεσε στο τέλος του ευμεγέθους, και ήδη πλήρους τόμου, με-λέτη με τίτλο "Ψυχή και πολιτική στα Πολιτικά του Αριστοτέλη". Τονίζει πως η έννοια της ψυχής, με το περιεχόμενο που της δίνει ο Αριστοτέλης στην πολιτική ανάλυση, είναι αδιάπτωτο έρεισμα, συνεκτικός κρίκος του εννοιολογικού εξοπλισμού που στηρίζει την αριστοτελική επιχειρηματολογία· η παρουσία της διατρέχει και αρμολογεί τα Πολιτικά σ...

Αυτό το βιβλίο επιτυγχάνει ένα διπλό στόχο: αφ' ενός να αναλύσει με σαφήνεια κεντρικές έννοιες της αριστοτελικής ηθικής και, αφ' ετέρου, να ερευνήσει τη δυνατότητα μιας σύγχρονης ερμηνείας των αριστοτελικών θέσεων. Και πράγματι, η αριστοτελική θεωρία μπορεί να προσφέρει ασφαλείς λύσεις σε επίκαιρα ηθικά αιτήματα. Ως μεγαλύτερη συνεισφορά της θα αποδειχθεί, πάντως, η δυνατότητά της να αναδείξει μια απoκλειστική και προνομιoύχο διαπρoσωπική σχέση, τη φιλία, ως μέσον για να ανακαλύψουμε τον "άλλον" με σάρκα και οστά. Από τη στιγμή που η φιλία εδραιώνεται ως παραδειγματική ηθικ...

-Τι είναι η ψυχή; -Ποιες οι λειτουργικές της δυνάμεις και ικανότητες; -Ποια η σχέση ψυχής-σώματος ή ψυχής-κοσμικού σύμπαντος; -Ποια η μεταφυσική έννοια της ουσίας της ψυχής; -Υπάρχει μετεμψύχωση; Τις δικές του απαντήσεις σ' αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα δίνει ο Αριστοτέλης στο έργο του "Περί ψυχής", ενώ παράλληλα ανασκευάζει γνώμες (Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Πλάτων), οι οποίοι κατά την γνώμη του δίνουν ανεπαρκή εικόνα του ζητήματος. [...]

Το βιβλίο του J. P. Anton ανέρχεται με συνέπεια την κλίμακα του Όντος· ακολουθεί, με όχημα την αρχή της εναντιότητας, τα νοητά ίχνη που χάραξε ο Αριστοτέλης πάνω στο «σώμα» της φιλοσοφικής παράδοσης: από τη φυσική στη βιολογία και από τη βιολογία στην ψυχολογία και την ηθική, από τα απλά στοιχεία και τις κινήσεις τους υψώνεται ως τον άνθρωπο και τις νοητικές του επιτεύξεις, και από τον άνθρωπο και την εμβέλεια των ψυχονοητικών του δυνάμεων ανοίγεται στον κόσμον, στην έλλογη δομή και αρμονία του σύμπαντος. Μέσα απ' αυτή την «πορεία» φωτίζεται ένα μεγάλο μέρος της φιλοσοφίας...

... Σήμερα, 2324 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο λόγος του Αριστοτέλους θα ακουσθεί και πάλι. Στον ίδιο τόπο. Στη Σχολή του. Μεγάλοι διανοητές από κάθε γωνιά της γης θα συναντηθούν εδώ, και θα ζωντανέψουν τη σκέψη του μεγάλου Δασκάλου. Του μεγάλου φιλοσόφου, πρώτου και τελευταίου πανεπιστήμονα της ανθρώπινης ιστορίας. Του ανθρώπου που οι ιδέες του, πολλές πρωτοποριακές και σήμερα, διαμόρφωσαν τη σύγχρονη σκέψη και θεμελίωσαν το σύγχρονο πολιτισμό. Ήταν αυτό το Συνέδριο, μια οφειλόμενη τιμή στον μεγάλο Έλληνα. Στον παπανθρώπινο Αριστοτέλη. Στην οικουμενική σκέψη του. Αλλά και...

Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα. Το προκείμενο έργο του Αριστοτέλη "Μετά τα Φυσικά" ανήκει στα λεγόμενα ακροαματικά ή απόρρητα έργα του φιλοσόφου.

Η ρητορική τέχνη πρέπει να ήταν ένα από τα γνωστικά αντικείμενα με τα οποία ο Σταγειρίτης φιλόσοφος άρχισε τη διδασκαλία του στην Ακαδημία του Πλάτωνος, υπήρξε όμως γι' αυτόν αντικείμενο διδασκαλίας για πολλά στη συνέχεια χρόνια. Βιβλία, βέβαια, για το θέμα αυτό ο Αριστοτέλης είχε γράψει και για το έξω από την Ακαδημία μεγάλο κοινό, τα έργα όμως αυτά - όπως και όλα τα άλλα έργα του αυτής της κατηγορίας - δεν μας σώθηκαν. Η τύχη, ωστόσο, υπήρξε ευνοϊκή για μας ενσχέσει με το κύριο διδακτικό εγχειρίδιό του για τη ρητορική τέχνη. Το εγχειρίδιό του αυτό (με τον τίτλο Ρητορική)...

Πανομοιότυπη αναπαραγωγή της δεύτερης έκδοσης των Απάντων του Αριστοτέλους (Βασιλεία 1531). Η έκδοση αυτή αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της διάδοσης του κειμένου του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου σε όλη την Ευρώπη. Προλογίζεται στα λατινικά από τον Ντεζιντέριο Έρασμο, ο οποίος την αφιερώνει στον γιο του σπουδαίου Άγγλου λογίου και πολιτικού Θωμά Μωρ. Περιέχει επίσης και μια εκτενή εισαγωγή για τον βίο και τα έργα του Αριστοτέλη στα λατινικά, η οποία αποδίδεται στον μεγάλο Ιταλό ουμανιστή Γκουαρίνο Βερονέζε.

Το 12ο αιώνα, στο Τολέδο της Ισπανίας, ομάδες χριστιανών μοναχών, εβραίων λογίων και μουσουλμάνων δασκάλων συνεργάστηκαν για να μελετήσουν και να μεταφράσουν εκ νέου το έργο του Αριστοτέλη "Περί Ψυχής". Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον ιστορικό αφήγημα του Ρίτσαρντ Ε. Ρουμπενστάιν, αναφύεται αυτή η ιδιαίτερη επιρροή που άσκησε ο Αριστοτέλης και στις τρεις θρησκείες, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η σημασία της ανακάλυψης εκ νέου του έργου του μεγάλου αρχαίου φιλοσόφου κατά το Μεσαίωνα. Τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Αριστοτέλης διαμόρφωσε ένα καινούριο φιλοσοφικό σύστημα, επικεντρωμένο στον...

Στα περίφημα "Πολιτικά" του ο μεγάλος Σταγειρίτης φιλόσοφος αναλύει διεξοδικά την γένεση και την δομή της πολιτικής κοινωνίας. Βασικό του μέλημα η αναζήτησις του ιδανικού πολιτεύματος. Ακολουθώντας αυστηρά επιστημονική μέθοδο, χρησιμοποιεί το υπάρχον υλικό του (θεωρίες προγενεστέρων φιλοσόφων, υφιστάμενα πολιτεύματα, διάφορα ιστορικά στοιχεία), για να φθάσει σε ένα ορθολογικό συμπέρασμα. Με άλλα λόγια, έχοντας συγκεντρώσει ένα τεράστιο υλικό, το καθιστά κοινό κτήμα της ανθρωπότητος. Το παρόν πόνημα του Αριστοτέλους αποτελεί αληθινό θησαυρό για τον αναγνώστη, που μέσα του θα...