Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα "Ηθικά Μεγάλα" (ΗΜ) είναι η μία από τις τρεις μεγάλες συνθέσεις ηθικής διδασκαλίας που η αρχαιότητα μας παρέδωσε ως δημιουργήματα του Αριστοτέλη. Οι δύο άλλες πραγματείες που φέρουν το όνομα του Σταγειρίτη φιλοσόφου είναι τα "Ηθικά Ευδήμια" (ΗΕ) και τα "Ηθικά Νικομάχεια" (ΗΝ). Στα "Ηθικά Μεγάλα" (όπως και στις δύο άλλες πραγματείες) προτείνεται μία ηθική ανθρωπολογική, απαλλαγμένη από κάθε υπερβατικό στοιχείο τόσο στην πηγή και θεμελίωση της όσο και στη δόμηση και προοπτική της. Πρόκειται για ηθική εγγενώς πολιτική, προσανατολισμένη απαρέγκλιτα σε ένα κορυφαίο αγαθό,...

Στα έξι τελευταία βιβλία των "Ηθικών Νικομαχείων" ο Αριστοτέλης, συνεχίζοντας τη μελέτη της έννοιας "αρετή", πραγματεύεται -με τον ίδιο αξιοθαύμαστο και γοητευτικό τρόπο όπως στα τέσσερα πρώτα βιβλία- έννοιες όπως "δικαιοσύνη", "φρόνηση", "ηδονή", "φιλία". Ιδιαίτερα η γόνιμη πραγμάτευση της έννοιας της δικαιοσύνης αποτέλεσε τη βάση για την πραγμάτευση του ίδιου θέματος από τη σύγχρονη νομική επιστήμη.

Ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα "Πολιτικά" αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτηση της αρετής δεν είναι εύκολη...

Τα "Πολιτικά" (επηρεασμένα οπωσδήποτε από τις συνθήκες και τις αντιλήψεις της εποχής του Αριστοτέλους, όπως λ.χ. για τη δουλεία, τα πολιτεύματα κ.λπ.) είναι ένας θησαυρός γνώσεων Πολιτικής και Οικονομικής Επιστήμης, που επιβεβαιώνουν ότι ο Αριστοτέλης -ο οποίος αναγνωρίζεται από τους πλείστους ως ο μέγιστος φιλόσοφος όλων των εποχών, αλλά και θεμελιωτής των περισσοτέρων επιστημών- υπήρξε ο απώτερος θεμελιωτής, τόσο της Πολιτικής, όσο και της Οικονομικής Επιστήμης. Σ' αυτά αναλύονται έννοιες της Πολιτικής Επιστήμης όπως, το περιεχόμενό της, η πόλη-κράτος (πολιτεία), το πολίτ...

Ο πολιτικός λόγος των επώνυμων, αλλά και ανώνυμων Αθηναίων, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος, ο Σωκράτης, ο Αριστοφάνης, είτε από την καθέδρα των Σχολών τους, είτε από το ελεύθερο βήμα της Πνύκας, λειτούργησε έκτοτε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως γονιμοποιό σπέρμα, ως σπερματικός λόγος, στην όλη πνευματική πορεία του δυτικού κόσμου και όχι μόνο. Πράγματι, ο λόγος αυτός, που διασώθηκε στα κείμενα του 5ου και 4ου π. Χ. αι., κατέδειξε και ανέδειξε την ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτικού πολιτισμού στο μεσουράνημά του, την αθηναϊκή δημοκρατία, και άγγι...

Η έκδοση όλων των έργων του Αριστοτέλη απευθύνεται στον αναγνώστη που θέλει να διαβάσει το έργο του φιλοσόφου, δίχως να είναι ειδικός στη φιλοσοφία, αλλά και στους φοιτητές και τους καθηγητές, που μπορούν πλέον να αναφέρονται σε μια ελληνική χρηστική έκδοση, ενιαία και επιστημονικά ενημερωμένη. Το κάθε έργο εκδίδεται με την ευθύνη ενός επώνυμου ειδικού και περιλαμβάνει το αρχαίο κείμενο του Αριστοτέλη και τη μετάφρασή του, καθώς και εισαγωγή, σύνοψη της επιχειρηματολογίας κάθε κεφαλαίου, σύντομα σχόλια και σημειώσεις, βιβλιογραφία, γλωσσάρι, και ευρετήριο ονομάτων και αρχαί...

Στη φιλοσοφία, ο Αριστοτέλης επιχειρεί τον επιτυχή συνδυασμό της πλατωνικής ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας με τη φυσική φιλοσοφία των προσωκρατικών, και εγκαινιάζει τον κλάδο της λογικής. Στις επιστήμες, θέτει τις βάσεις για τη φυσική, τη χημεία και τη μετεωρολογία, και αναδεικνύει τη σημασία και τη κεντρική θέση της βιολογίας. Συστηματοποιεί την πρακτική της ρητορικής, θεμελιώνει τη θεωρία της λογοτεχνίας (την "ποιητική") και ξεκινά ένα πρόγραμμα συστηματικής καταγραφής των πολιτευμάτων και των θεσμών των ελληνικών πόλεων. Με δυο λόγια, το αριστοτελικό έργο αντιπροσωπεύει...

Το 30ο πρόβλημα του Αριστοτέλη, που εδώ τιτλοφορείται "Μελαγχολία και ιδιοφυΐα", είναι ένα σύντομο κείμενο των απαρχών μιας ιατροφιλοσοφικής γραμματείας που ανιχνεύει τις σχέσεις φυσιολογίας και δημιουργικότητας. Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα ούτε τον συγγραφέα, ούτε την εποχή που γράφτηκε, αλλά ο Σενέκας, ο Πλούταρχος και ο Κικέρων το αποδίδουν στον Αριστοτέλη. Και με αυτή την ιδέα τον διάβασαν και τον μελέτησαν γιατροί και φιλόσοφοι από τον Μεσαίωνα ως τον 19ο αιώνα. Οι ιδιοφυείς προσωπικότητες εντοπίζονται όλες ανάμεσα στις καταθλιπτικές ιδιοσυγκρασίες, όταν ο άνθρωπος...

Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα. Το προκείμενο έργο του Αριστοτέλη "Μετά τα Φυσικά" ανήκει στα λεγόμενα ακροαματικά ή απόρρητα έργα του φιλοσόφου.

Tο βιβλίο A΄ των "Mετά τα φυσικά" θέτει έναν διπλό στόχο: αναζητά τον ορισμό της φιλοσοφίας και επιχειρεί να διαγράψει την ιστορική της εξέλιξη. O Aριστοτέλης ανασυνθέτει με μαεστρία τον προβληματισμό τού μέσου ανθρώπου, ενός ανθρώπου που "επιζητεί εκ φύσεως τη γνώση", στην προσπάθειά του να απαντήσει στο παραδοσιακό ερώτημα "τι είναι σοφία". Kατά τον Aριστοτέλη, οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τον επιστήμονα από τον επιτυχημένο τεχνίτη, την αιτιακή γνώση από την περιγραφική, τη θεωρία από την εμπειρία. Έτσι, μολονότι ιστορικά προηγήθηκε η ανάπτυξη εκείνων των ανθρώπ...

Παραδίδουμε τη μετάφραση του Ζ' βιβλίου των "Μετά τα Φυσικά" του Αριστοτέλη, η οποία στηρίχθηκε στην έγκριτη έκδοση του Αριστοτελικού κειμένου από τον Άγγλο W. D. Ross. Θεωρούμε ως ιδιαιτέρως σημαντικό το βιβλίο Ζ' των "Μετά τα Φυσικά" του Σταγειρίτη φιλοσόφου, διότι πράγματι σε αυτό το βιβλίο ο φιλόσοφος καταλήγει στον ρηξικέλευθο ορισμό της ουσίας ως συνόλου της μορφής και της ύλης, άρα στην διατύπωση ότι το κάθε πρόσωπο ή πράγμα αποτελεί και μία ξεχωριστή ουσία. Με αυτόν τον τρόπο υπερβαίνεται η πλατωνική φιλοσοφία η οποία θεωρούσε ότι η ουσία ως ιδέα ευρίσκεται έξω από...

Παραδίδουμε τη μετάφραση του Ζ' βιβλίου των "Μετά τα Φυσικά" του Αριστοτέλη, η οποία στηρίχθηκε στην έγκριτη έκδοση του Αριστοτελικού κειμένου από τον Άγγλο W. D. Ross. Θεωρούμε ως ιδιαιτέρως σημαντικό το βιβλίο Ζ' των "Μετά τα Φυσικά" του Σταγειρίτη φιλοσόφου, διότι πράγματι σε αυτό το βιβλίο ο φιλόσοφος καταλήγει στον ρηξικέλευθο ορισμό της ουσίας ως συνόλου της μορφής και της ύλης, άρα στην διατύπωση ότι το κάθε πρόσωπο ή πράγμα αποτελεί και μία ξεχωριστή ουσία. Με αυτόν τον τρόπο υπερβαίνεται η πλατωνική φιλοσοφία η οποία θεωρούσε ότι η ουσία ως ιδέα ευρίσκεται έξω από...