Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πολυμαθέστερος αρχαίος Έλληνας στοχαστής και, αν κρίνουμε από τις επιστημονικές έρευνές του, ο μοναδικός άνθρωπος που κατόρθωσε να διαγνώσει και να κατηγοριοποιήσει τους νόμους που ορίζουν τη φύση στο ορατό και μη σύμπαν που την περιβάλλει. Όλη αυτή η ενασχόλησή του βασίστηκε σε μία μεγαλειώδη βιβλιοθήκη με δύο σκέλη: α) το σύνολο της γραπτής ελληνικής πνευματικής παράδοσης και β) τη δική του συστηματική συγγραφική δραστηριότητα, την οποία αντιπροσωπεύουν σημειώσεις, τετράδια εργασίας και εκδόσεις, σε όλα τα πεδία της γνώσης. Η Βιβλιοθήκη του Αριστοτέ...

Ο βιογράφος όλων των φιλοσόφων, συγκρίνοντας τον Αριστοτέλη με τους άλλους γράφει: "Έγραψε πάμπολλα βιβλία για τα οποία λόγω της υπεροχής του ανδρός σ' όλα τα θέματα θεώρησα χρέος μου να καταρτίσω πλήρη πίνακα." - Λεξ. Κοινωνικών Επιστημών (1958) "Η φιλοσοφική και επιστημονική διδασκαλία του Αριστοτέλη αποτελεί το κορύφωμα της αρχαίας σκέψης και έρευνας, γιατί, δεν είναι μονάχα ένας εκλεκτικός συνδυασμός και μια πρωτότυπη συστηματοποίηση των διδασκαλιών που είχαν δημιουργηθεί πριν απ' αυτόν, αλλά κυρίως, γιατί προσπαθεί να δώσει και δίνει πολλές φορές, δημιουργικές λύσεις σ...

Η γέννηση της σύγχρονης επιστήμης στην εποχή της επιστημονικής επανάστασης, από τον 16o μέχρι τον 18o αιώνα, σήμανε τον θάνατο της φυσικής και της κοσμολογίας του Αριστοτέλη από τα Στάγειρα (384-322 π.Χ.). Οι αριστοτελικές αντιλήψεις είχαν κυριαρχήσει επί αιώνες στην ανθρώπινη σκέψη, και η εξοικείωση με αυτές αποτελεί προϋπόθεση για την κατανόηση των αρχών της σύγχρονης επιστήμης. Η παρούσα ανθολογία μεταφρασμένων και σχολιασμένων χωρίων από τις αριστοτελικές πραγματείες φυσικής και κοσμολογίας παρουσιάζει με τα λόγια του ίδιου του Αριστοτέλη το γενικό εννοιολογικό πλαίσιο...

Ο Αριστοτέλης, ο μέγιστος των φιλοσόφων, ο "γιγάντειος νους", συνδέθηκε με την πιο αινιγματική, την πιο μεγαλειώδη μορφή της παγκόσμιας ιστορίας, τον Αλέξανδρο, αφού υπήρξε ο κύριος διδάσκαλός του κατά την εφηβική ηλικία του. Συνάντηση δύο μεγαλοφυών, που έμελλε να αφήσουν βαθιά χαραγμένα τα ονόματά τους στην παγκόσμια Ιστορία, για διαφορετικούς βεβαίως λόγους ο καθένας. - Τι δίδαξε ο Σταγιρίτης στον μετέπειτα κοσμοκράτορα; - Ποια υπήρξε η επίδραση της διδασκαλίας του επί του Αλεξάνδρου; - Πόσο επηρέασαν οι γνώσεις που του μετέδωσε και οι φιλοσοφικές ιδέες του στ...

Το βιβλίο του J. P. Anton ανέρχεται με συνέπεια την κλίμακα του Όντος· ακολουθεί, με όχημα την αρχή της εναντιότητας, τα νοητά ίχνη που χάραξε ο Αριστοτέλης πάνω στο «σώμα» της φιλοσοφικής παράδοσης: από τη φυσική στη βιολογία και από τη βιολογία στην ψυχολογία και την ηθική, από τα απλά στοιχεία και τις κινήσεις τους υψώνεται ως τον άνθρωπο και τις νοητικές του επιτεύξεις, και από τον άνθρωπο και την εμβέλεια των ψυχονοητικών του δυνάμεων ανοίγεται στον κόσμον, στην έλλογη δομή και αρμονία του σύμπαντος. Μέσα απ' αυτή την «πορεία» φωτίζεται ένα μεγάλο μέρος της φιλοσοφίας...

Βιβλία Θ΄-Κ΄: Η φιλία. Το «κράτος» ως κοινότητα φιλίας. Συγγενική και συντροφική φιλία. Η ηδονή. Κριτική των περί ηδονής θεωριών και η αριστοτελική αντίληψη. Η ευδαιμονία. Η ύψιστη ευδαιμονία ως αποτέλεσμα ενέργειας του νου. Μετάβαση από την ηθική στην πολιτική.

Βιβλία Ε΄-Η΄: Έννοια της δικαιοσύνης. Οι διανοητικές αρετές. Η φρόνηση. Κριτική της πλατωνικής άποψης για τη φρόνηση. Σχέση της βούλησης προς τις ηθικές αρετές. Παθολογία της βούλησης.

Βιβλία Α΄-Δ΄: Το σπουδαιότερο ηθικό σύγγραμμα του Αριστοτέλη. Βιβλία Α΄-Δ΄: Η ευδαιμονία ως σκοπός της ζωής και ως ενέργεια της ψυχής. Διανοητικές και ηθικές αρετές. Η αρετή ως έξη που μπορεί να επιλέγει και να πράττει. Η αρετή ως μεσότης. Εκούσια και ακούσια ηθική πράξη. Ελευθερία της βουλήσεως και προαίρεση. Αναφορά σε συγκεκριμένες ηθικές αρετές.

Μία από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλη. Κυριότερα θέματα: Έννοια της ευδαιμονίας. Τα εντός και εκτός ψυχής αγαθά, η ηθική αρετή ως ενέργεια της ψυχής. Η αρετή ως μεσότης. Πίνακας των αρετών. Διανοητικές και ηθικές αρετές. Η προαίρεσις. Έννοια και είδη δικαιοσύνης. Η φιλία, η ηθική, κοινωνική και πολιτική σημασία της.

Ιστορική και πολιτική οργάνωση των Αθηνών από την περίοδο της πρωτόγονης μοναρχίας μέχρι τη δημοκρατία των αρχών του 4ου π.Χ. αιώνα. Μυθικά χρόνια, Κυλώνειον άγος, Δράκων, Σόλων, Πεισίστρατος, τυραννοκτόνοι, Περσικοί πόλεμοι. Το πολίτευμα της εποχής του συγγραφέα. Κοινωνική και πολιτική οργάνωση. Οι θεσμοί, οι άρχοντες, τα όργανα.