Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο εκ των αρχαίων ετών σκοταδισμός αν και φθάνει μέχρι των ημερών μας, είναι φαινόμενο όχι γενικά παραδεκτό ιστορικά και αυτό δεν είναι τυχαίο, έχει κοινωνιολογική και πολιτική εξήγηση αφού η διαχρονική βάση της Παιδείας και της διαπαιδαγώγησης έχει θεμέλιο λίθο την όποια αναλαμπή ή το ελάχιστο φωτεινό σημείο της όποιας εποχής και όχι το έρεβος ως κυρίαρχο. Το σκότος και ότι το συνοδεύει, ναι μεν, μπορεί να αναφέρεται για κάποιους συγκεκριμένους λόγους και σε ειδικές περιπτώσεις, αλλά δεν γίνεται αναφορά για το αίτιο της δημιουργίας του και το όφελος είτε τους σκοπούς το...

Μια πλημμυρίδα νοσταλγίας για το εξήντα έχει κατακλύσει το διαδίκτυο, ιδίως στα χρόνια που ακολούθησαν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι ωστόσο η πρώτη φορά που το εξήντα έχει αναδειχθεί σε προνομιακό "λούνα παρκ" της συλλογικής μας μνήμης. Ήδη από τα τέλη του εβδομήντα, τα σίξτις έχουν υποδειχθεί ως μια "χρυσή εποχή", στη διάρκεια της οποίας η άνθηση του πολιτισμού βάδισε παράλληλα με την ανάδυση μυθικών συλλογικοτήτων και πολιτικών διεκδικήσεων. Όπως συμβαίνει συνήθως, αυτή η ανάγνωση του παρελθόντος βιώνεται ως μια "Άνοιξη" που σχεδόν ήταν μοιραίο να καταστεί...

Στην κριτική και την ιστοριογραφία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, καθώς και σε εκείνες της τέχνης, η έννοια της "γενιάς" έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως τόσο για την περιοδολόγησή τους όσο και για τον προσδιορισμό μιας πληθώρας "γενιών" λογοτεχνικών ή καλλιτεχνικών. Εντούτοις, η βασική διεθνής βιβλιογραφία και η θεωρητική συζήτηση σχετικά με την έννοια αυτή αγνοείται σχεδόν ολοσχερώς. Ως εκ τούτου, θεωρώ πως εκκρεμούν αναπάντητα μια σειρά από θεμελιακά ερωτήματα: Πώς ορίζεται μια λογοτεχνική ή καλλιτεχνική "γενιά"; Πότε και πώς συγκροτείται; Ποια ηλικιακά όρια έχει; Ποιους πε...

Η Ιστορία και η συγγραφή της, όπως κάθε ανθρώπινο παράγωγο, σχετίζονται με τις διεργασίες και τις αντιθέσεις κάθε εποχής κι επιδρούν με τη σειρά τους στο κοινωνικό περιβάλλον και περισσότερο στη συνείδηση, στη στάση ζωής, και στην τοποθέτηση απέναντι στο εκάστοτε κυρίαρχο οικονομικό-πολιτικό σύστημα. Η Ιστορία διαθέτει επομένως -ως προς τις θεματικές, τη μέθοδο και τις αξιολογήσεις της- την ταξική της οπτική. Το έργο του Βασίλη Μόσχου είναι αποτέλεσμα πολύχρονης συστηματικής μελέτης-εργασίας και συγκροτεί ένα μεγάλο μέρος της ομώνυμης διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα....

Είναι άραγε οι Αµερικανοί από τον Άρη και οι Ευρωπαίοι από την Αφροδίτη; Mήπως ο αντιαµερικανισµός είναι νοµιµοποιηµένος ρατσισµός; Ή µήπως πρόκειται για κάτι ανύπαρκτο, για µια κατασκευή των Αµερικανών υπερπατριωτών που δεν δέχονται κριτική και δεν παίρνουν από λόγια; Πολλοί αποδίδουν την ευρωπαϊκή εχθρότητα εναντίον των ΗΠΑ στον φθόνο και θεωρούν τον "εξαµερικανισµό" άριστη µορφή εκσυγχρονισµού. Πράγµατι, σε πολλές περιπτώσεις, ο αντιαµερικανισµός είναι µια σειρά από στερεότυπα, προκαταλήψεις και υπεραπλουστευµένες, συνήθως ανακριβείς, πληροφορίες: το πρόβληµα στις κοινων...

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Η αξιοποίηση σχηματικών ζώων για να καταδειχθούν ζητήματα της ανθρώπινης κοινωνίας είχε ξεκινήσει αρκετά πριν από τα χρόνια του θρυλικού Αισώπου (6ος π.Χ. αιώνας περίπου) και συνεχίστηκε ακόμα και μετά την απόδοση της πατρότητας του (ελληνικού) μύθου ζώων σε αυτόν. Οι μύθοι αυτοί, αυτοτελείς, ως παροιμιακές εκφράσεις, ακόμα και ως έμμεση γραφή με λανθάνον σημαινόμενο, απαντώνται σε πολλές κοινωνικές περιστάσεις. Γι' αυτό ο αισώπειος μύθος γνώρισε -και συνεχίζει να γνωρίζει- ευρύτατη διάδοση, καθώς και μορφολογικές και ειδολογικές παραλλαγές. Στην παρούσα μελέτη, ο μύθος...

Η συνομιλία του Λόγου με την Εξουσία αποτελεί κεντρικό άξονα που συνδέει τη φιλολογική με την ιστορική επιστήμη, όπως και τον κάθε τεχνίτη του λόγου με την εποχή του. Στην Ελλάδα του 2018, το αέναο τούτο θέμα γίνεται επίκαιρο, αν όχι και επίμαχο. Γύρω από αυτόν τον άξονα οργανώνονται τα εννέα κεφάλαια στο βιβλίο "Πεζογραφία και εξουσία στη νεότερη Ελλάδα" του Κώστα Δημάδη, νεοελληνιστή και συγκριτολόγου με λαμπρή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στα Πανεπιστήμια του Άμστερνταμ, του Χρόνινγκεν και του Βερολίνου. Με εύστοχες αναλύσεις, εμπλουτισμένες με την παρουσίαση αδημοσίευτου...

Οι ιστορίες -είτε με τη μορφή χρονικών είτε με τη μορφή φανταστικών μύθων- διαποτίζουν τον κόσμο μας, διαμορφώνουν τις βασικές εντυπώσεις μας για την πραγματικότητα και επιβάλλουν δομή στη ζωή μας. Πώς όμως και γιατί οι άνθρωποι δημιουργούν ιστορίες - ιστορίες λογοτεχνικές, ιστορίες νομικές, ιστορίες για τον εαυτό; Και ποιος είναι ο ρόλος της αφήγησης των ιστοριών στη ζωή μας; Αυτή την άπιαστη, αλλά θεμελιώδη όψη της ανθρώπινης φύσης, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τη χρησιμοποιούμε για να δώσουμε νόημα στη ζωή μας, διερευνά στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Bruner. Μας προτρέ...

Επτά ποιητές και ποιήτριες θέτουν στον εαυτό τους εννιά ερωτήσεις που ζητάνε επειγόντως απάντηση: "Η ποίηση τώρα και πάντα", "Ποίηση και κοινωνία", "Περί προγόνων, γόνων και άλλων δαιμονίων", "Η περιπέτεια της μορφής: Για μια θέση στο χρόνο", "Ποίηση και ταυτότητα: Η εμπειρία του εαυτού", "Ποίηση και γνώση: Η εμπειρία του κόσμου", "Περί κοινότητας", "Το σώμα και η φωνή", "Ποιητές και ποιητική". Γιατί μια συζήτηση για την ποίηση τώρα; Γιατί η συζήτηση για την ποίηση δεν σταματά ποτέ. Κάθε γενιά ποιητών έχει την ανάγκη, αλλά και την υποχρέωση, να συνεχίζει τον διάλογο π...

"Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι διττός και αφορά α) στη χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο και β) στην αξιοποίηση της εν λόγω παραγωγής στην εκπαίδευση. Η έρευνα έχει πραγματοποιηθεί με χρήση της εθνογραφικής μεθόδου και ειδικότερα μέσω της παρατήρησης του παγκόσμιου ιστού. Η παρατήρηση του κυβερνοχώρου κατατείνει α) στη συγκρότηση μιας βάσης δεδομένων ποσοτικού χαρακτήρα στην οποία και εγγράφονται διευθύνσεις του διαδικτύου που αφορούν ψηφιακές πλατφόρμες, βιβλιοθήκες, καταθετήρια αλλά και διευθύνσεις στις οποίες δημοσιεύονται πρωτότυπα λογοτεχνικά...

Τέχνη, καλλιτεχνική πρωτοπορία, ποίηση, γλώσσα, δημιουργική γραφή, μουσική και μελοποίηση, ιδεολογία, πολιτιστικές βιομηχανίες, πολιτισμός, ηθική, πολιτική, αλλοτρίωση και χειραφέτηση αποτελούν μερικά μόνο από τα βασικά ζητήματα τα οποία ξεδιπλώνονται στο εν λόγω βιβλίο, στο πλαίσιο μιας ανοικτής συνομιλίας με τον σημαντικό Έλληνα συνθέτη και δημιουργό Θάνο Μικρούτσικο. Η ερμηνευτική προσέγγιση επιμέρους όψεων της συλλογιστικής του Θάνου Μικρούτσικου από δύο εν ενεργεία πανεπιστημιακούς δασκάλους, συγγραφείς και ποιητές αποσκοπεί ευθέως στην αναψηλάφηση και στην κριτική...

Η τέχνη δεν μπορεί να βολεύεται στην οκνηρή αιωνιότητα των ειδώλων, σε κατασκευασμένες σταθερές, αλλά πρέπει να ξεβολεύει, να συμβάλει σε μια καθολική αλλαγή. Ποια θέση έχει η λογοτεχνία σε έναν κόσμο που υπολογίζει μόνο τους κώδικες της αποτελεσματικότητας; Κι όμως, η λογοτεχνία μπορεί να ανιχνεύει τα κενά και να τα αφουγκράζεται, καθώς αυτά οικοδομούν ένα έξω. Μπορεί να αναπολεί το μη χρήσιμο ως κινητήριο, να εγκαθιδρύει το αυτεξούσιο και να φαντάζεται το νέο. Αυτό που θα προσπαθήσουμε να διηγηθούμε είναι οι ατελείωτες δυνατότητες του Είναι. Αυτές οι δυνατότητες είναι που...

Αναλύοντας για πρώτη φορά από κοινού τον μύθο της Οδύσσειας στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο του 20ού αιώνα (στον Joyce, στον Pound, στον Rilke, στον Pascoli, στον Σεφέρη, αλλά και στον Godard και στον Kubrick), η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ρίξει νέο φως στην ποιητική του μοντερνισμού, η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν επιλέγει τυχαία τον μύθο της Οδύσσειας για να εκφραστεί. Η μελέτη εξετάζει αντικριστά λογοτεχνικές και κινηματογραφικές διασκευές του μύθου της Οδύσσειας, όπως αυτές εμφανίζονται την εποχή του ευρωπαϊκού μοντερνισμού, ανιχνεύοντας τα κοινά τους σημεία -...

Το γέλιο ως έκφραση δύναμης και υπεροχής. Το γέλιο ως έκφραση ασυναρτησίας και παραλογισμού. Το γέλιο ως έκφραση ζωής και ελευθερίας. Το ρομαντικό πορτραίτο του καλλιτέχνη ως σαλτιμπάγκου. Ο ίλιγγος του μοντέρνου κωμικού... Αυτά και πολλά άλλα είναι τα θέματα τούτης της πραγματείας για τη θέση του γέλιου στην ιστορία των ιδεών και στη λογοτεχνία από την αρχαιότητα μέχρι τον χριστιανισμό και τις νεότερες εποχές. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα ρεύματα του Διαφωτισμού, του ρομαντισμού, του ρεαλισμού, του συμβολισμού και του υπερρεαλισμού, που αναβαθμίζουν το ρόλο του γέλι...

Πολιτική και Κουλτούρα, μέσα από ένα τεράστιο πλέγμα μεταμορφώσεων, όπως οι χίλιες μεταμορφώσεις του ομηρικού Πρωτέα, αλληλοεπηρεάζονται και επιδρούν εφεξής η μία στην άλλη σε μεγάλο βαθμό. Από τη δεκαετία του 1970 και μετά, αλλάζουν θέσεις και ανταλλάσσουν ρόλους, λειτουργίες και τροπικότητες, διαμορφώνοντας νέα ερευνητικά και ακαδημαϊκά πεδία αναστοχασμού και αναζήτησης. Αυτός ο "κοινός τόπος", ωστόσο, ανιχνεύεται μέσα στον Ευρωπαϊκό Ρομαντισμό και κληροδοτήθηκε ως πολιτισμικό παράδειγμα στο βασικό στοχαστικό και αισθητικό όχημα της νεωτερικότητας: τον Συμβολισμό. Έκτοτε...