Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι χαρακτήρες και οι σχέσεις που εμφανίζονται στην οθόνη δεν απεικονίζουν πάντα τα πράγματα όπως ακριβώς συμβαίνουν, ακόμη και όταν πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Και όμως η κινηματογραφική ταινία αποτελεί ντοκουμέντο, αφού ο λόγος του δημιουργού -ακόμη και ο φανταστικός- ριζώνει στον βιωμένο κόσμο και στις συγκεκριμένες κοινωνικές-ιστορικές συνθήκες ζωής που εκφράζονται μέσα από το έργο του. Η παιδική ηλικία, μια πόλη που αναγκάζεται να απεκδυθεί τον πανάρχαιο χιτώνα της, ο ξένος που δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, η νοσταλγία του γενέθλιου τόπου αναπαριστώνται κινηματογρ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Παναγιώτης Γ. Κιμουρτζής, "Εισαγωγή στο CineScience: Επιστήμη, εκπαίδευση, κινηματογράφος" 1. Ταινίες μέσα από τον φακό της επιστήμης - Γιώργος Β. Δερτιλής, "Μυθιστόρημα, ιστορία, κινηματογράφος: "Ο Γατόπαρδος" (για την ταινία "Il gattopardo/ Ο Γατόπαρδος", 1963, του Luchino Visconti)" - Τάσος Γιαννίτσης, "Η απελευθέρωση του Προμηθέα: το τέλος του Διαφωτισμού; (για την ταινία "Children of Men"/ "Τα παιδιά των ανθρώπων", 2006, του Alfonso Cuaron)" - Αντιγόνη Λυμπεράκη, "Ανεργία και φύλο: εργασιακοί μετασχηματισμοί και κοινωνικές ανατροπές"...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια επισκόπηση του ιστορικού και θεωρητικού διαλόγου μεταξύ κινηματογράφου και ψυχανάλυσης. Η Vicky Lebeau εξετάζει τη μακρά και άνιση ιστορία των εξελίξεων στη σύγχρονη τέχνη, στην επιστήμη και στην τεχνολογία, που είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν σε επαφή η ψυχανάλυση με τον κινηματογράφο στα τέλη του 19ου αιώνα. Η συγγραφέας μελετά όλες τις μετέπειτα συναντήσεις τους και τη γοητεία που ασκούν ως συγκλίνοντες, αλλά διακριτοί, τρόποι προσέγγισης του ονείρου και της επιθυμίας, της εικόνας και της ψευδαίσθησης, του σοκ και της σεξουαλικότητας, ξεκινώντας...

Ένα ανορθόδοξο βιβλίο αυτοβοήθειας - ειρωνικό, καυστικό, χιουμοριστικό. Χωρίζεται σε δύο μέρη: "Πώς ο Γούντι Άλεν άλλαξε τη ζωή μου" και "Πώς ο Γούντι Άλεν μπορεί να αλλάξει τη δική σας ζωή". Στο πρώτο, ο ψυχαναλυτής-συγγραφέας Ερίκ Βαρτζμπέντ δείχνει πώς βοηθήθηκε ο ίδιος από τις ταινίες του Γούντι Άλεν, ενώ στο δεύτερο παρουσιάζει θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος, όπως το άγχος, η ταυτότητα, ο έρωτας, η αλλαγή, μέσα από την ανάλυση των χαρακτήρων του Γούντι Άλεν. Σε αντίθεση με τα κοινά βιβλία αυτοβοήθειας που δίνουν συμβουλές αλλαγής πρ...

Τη Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013 κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας το ετήσιο αλμανάκ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), "Κινηματογράφος 2012". Γράφουν οι: Ανδρέας Τύρος, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Δημήτρης Κολιοδήμος, Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, Τάσος Ρέτζιος, Γιάννης Φραγκούλης, Νέστορας Πουλάκος, Νίκος Αλέτρας, Στράτος Κερσανίδης, Δημήτρης Χαρίτος, Ιφιγένεια Καλαντζή, Ρόμπι Εκσιέλ, Βασίλης Κεχαγιάς, Δημήτρης Καλαντίδης, Νίκος Τσαγκαράκης, Δημοσθένης Ξιφιλίνος. Την αρχισυνταξία κρατούν οι Δημοσθένης Ξιφιλίνος (περ. "Φιλμ Νουάρ") και Νέστορας Πουλάκος (εφ....

O Σοφοκλής στον Οιδίποδα Τύραννο, χρησιμοποιεί ως όχημα την αστυνομική έρευνα και την απόπειρα αποκατάστασης της αταξίας που επιφέρει μια εγκληματική πράξη -μιας και ο φόνος αποτελεί τη μέγιστη ίσως διατάραξη της φυσικής, ηθικής και κοινωνικής τάξης- για να προτείνει μια πολυσύνθετη θεώρηση του κόσμου, θεμελιωμένη στο αξίωμα ότι το κύριο εύρημα κάθε έρευνας είναι ο ίδιος ο ερευνητής. Με αυτό τον τρόπο χαράζει μια πορεία, την οποία η αστυνομική μυθοπλασία -λογοτεχνική ή κινηματογραφική- είναι αναγκασμένη, συνειδητά ή όχι, να ακολουθήσει. Θα πρέπει να λύσει τα ίδια αινίγμ...

"Άχρηστη μα απαραίτητη η κριτική", για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις του Αντρέ Μπαζέν, είναι άχρηστη για τον καλό θεατή, εκείνον ο οποίος προσέρχεται στη σκοτεινή αίθουσα με μόνο εφόδιο την αθωότητά του· κι οι πιο αθώοι από τους θεατές, όσοι, παρά την κοσμοκρατορία των εικόνων, κρατούν ακόμα ένα θαυμαστικό για τις εικόνες του κινηματογράφου, αυτοί συνήθως βουτούν στα πιο βαθειά νερά της ταινίας. Την ίδια στιγμή, απαραίτητη η κριτική, κρατά για τον εαυτό της τον ρόλο του αντιφωνητή. Γιατί αλλιώτικα το έργο μένει μετέωρο, ανεπίδοτο, χωρίς τον διά-λογο ή τον αντί-λογο ή και τον...

Στο νέο εμπλουτισμένο και ανανεωμένο αλμανάκ μπορείτε να βρείτε, πλην των καθιερωμένων κειμένων του Νίνου Φένεκ Μικελίδη (Απολογισμός 2012), του Δημήτρη Κολιοδήμου (Box Office 2012), του Δημήτρη Καλαντίδη (Βιβλία για τον Κινηματογράφο) αλλά και για τα ελληνικά και ξένα φεστιβάλ, τους υπόλοιπους ελληνικούς και διεθνείς θεσμούς βραβείων, το In memoriam για τα πρόσωπα που "έφυγαν" από κοντά μας το 2012 και φυσικά ένα χαρακτηριστικό απάνθισμα κριτικών όλων των ταινιών (ξένων και ελληνικών) που προβλήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες μες στη χρονιά: μια ειδική κατηγορία με τις δράσε...

ΣΙΩΠΗ 2 ΛΕΠΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΟΘΟΝΗ ΜΕΝΕΙ ΣΚΟΤΕΙΝΗ. Φωνή 2: Το πρώτο θαύμα είναι να πηγαίνεις προς το μέρος της χωρίς να ξέρεις να της μιλήσεις. Τα φυλακισμένα χέρια δεν κινούνται πιο γρήγορα από άλογα κούρσας κινηματογραφημένα σε αργή κίνηση, για ν' αγγίξουν τα χείλη και τα στήθη της- μ'όλη την αθωότητα, τα σκοινιά γίνονται νερό, κι εμείς κυλάμε προς τη μέρα. Φωνή 4 (μια κοπέλα): Πιστεύω ότι δεν θα ξαναϊδωθούμε, ποτέ. Φωνή 2: Πλάι σ'ένα φιλί, τα φώτα των χειμωνιάτικων δρόμων θα σβήσουν. Φωνή 4 (μια κοπέλα): Το Παρίσι ήταν ευχάριστο εξαιτίας της...

Για μια ακόμη χρονιά, οι Έλληνες κριτικοί κινηματογράφου - μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου - ανέδειξαν την καλύτερη ελληνική και ξένη ταινία που προβλήθηκαν στις αίθουσες της χώρας μας το 2014. Το Μικρό ψάρι του Γιάννη Οικονομίδη και η Nebraska του Αλεξάντερ Πέιν αναδεικνύονται ως οι καλύτερες ταινίες μιας χρονιάς, όπου προβλήθηκαν 282 ξένες και 46 ελληνικές παραγωγές. Σύμφωνα, με το αναλυτικό box office του Δημήτρη Κολιοδήμου, το 2014 κόπηκαν 8.532.699 εισιτήρια για τις ξένες και 411.380 εισιτήρια για τις ελληνικές ταινίες. Η ψηφοφορία, το box office...

"Το βιβλίο μου δεν είναι για τους πολλούς. Το βιβλίο μου έγινε για τους λίγους. Έγινε γι' αυτούς που θεωρούν τον κινηματογράφο ως υπέρτατη τέχνη και όχι για κείνους που βλέπουν ταινία για να περάσει η ώρα τους. Έγινε για κείνους που όταν βλέπουν μια καλή ταινία εκστασιάζονται όπως οι κουλτουριάρηδες όταν πηγαίνουν θέατρο, όπως οι διανοούμενοι όταν διαβάζουν ένα βιβλίο και όπως οι μορφωμένοι όταν κοιτάνε έναν πίνακα ζωγραφικής. Βέβαια, καλό θα ήταν κάποτε οι λίγοι να γίνουν πολλοί για να μπορούμε εμείς οι λίγοι να γλυτώνουμε από τις βλακείες των πολλών. Αλλά αυτό δεν μπορεί...

Μέσα από κείμενά του δημοσιευμένα στη διάρκεια τριάντα χρόνων (1983-2013), τα οποία ο συγγραφέας έχει επιλέξει και τα οποία συνιστούν μέρος μιας διανοητικής και αισθητικής περιπέτειας, χαρτογραφείται μια κινηματογραφική γεωγραφία όπου, σε μια ενωτική χειρονομία, αξιολογούνται τόσο οι κλασικοί auteurs (Ντράγιερ, Μπρεσσόν, Αντονιόνι, Ταρκόφσκι, Όζου κ.ά.) όσο και οι νεότεροι, κυρίως Ευρωπαίοι, των τελευταίων δεκαετιών (Κισλόφσκι, Βέντερς, Σκολιμόφσκι, Καουρισμάκι, Μάικ Λη, Κεν Λόουτς, Μορέτι, Νταρντέν, Μπέλα Ταρ, Σοκούροφ, Χάνεκε, Λοζνίτσα κ.ά..) Σημειώνει στο εισαγωγικό τ...

Η σειρά Theory Playtime των εκδόσεων Α/συνεχεια αποτελεί ένα εγχείρημα διεπιστημονικής και θεωρητικής μελέτης της σύγχρονης "λαϊκής κουλτούρας", του πεδίου δηλαδή που συνήθως υπονοείται με τον όρο "pop culture". Φιλοδοξία της είναι να αποδώσει την εν λόγω κουλτούρα στην τάξη του στοχασμού, να αναδείξει τις θεμελιώδεις σημασίες και αφηγήσεις που προάγουν οι ποικίλες εκφάνσεις της -από τα χολυγουντιανά blockbusters μέχρι τις ιστορίες κόμιξ, και από τα διαδικτυακά παιχνίδια μέχρι τις μουσικές "υποκουλτούρες"- και εν τέλει, να προτείνει μια εναλλακτική, όσο και πρωτότυπη ανάγνω...

Σε μια περίοδο που γιορτάζονται τα 40 χρόνια της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, το ιστορικό σωματείο κυκλοφορεί την 23η έκδοση του επιτυχημένου αλμανάκ Κινηματογράφος, που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1993 κι αποτελεί τη μοναδική καταγραφή της κινηματογραφικής μας πραγματικότητας στην ελληνική βιβλιογραφία. Στον Κινηματογράφο 2015, περιλαμβάνονται: η αναλυτική καταγραφή όλων των ταινιών που προβλήθηκαν στις αίθουσες, μαζί με μια κριτική τους που δημοσιεύτηκε στον ελληνικό Τύπο. Το 2015, προβλήθηκαν 308 ξένες και 44 ελληνικές παραγωγές. Σύμφωνα, με το αναλυτικό b...

"Η άλλοτε δυσχερής, άλλοτε γόνιμη συνάντηση ανάμεσα στον αρχαίο και στον σύγχρονο κόσμο αποτελεί, από πολλές απόψεις, τη βασική θεματική που συνδέει τα είκοσι τέσσερα δοκίμια της συλλογής αυτής, που με μεγάλη χαρά παρουσιάζω για πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας, μιας χώρας της οποίας η κουλτούρα, τόσο η αρχαία όσο και η σύγχρονη, διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό το πώς γράφω και το πώς ζω. Ορισμένα από τα κείμενα του βιβλίου είναι, αναπόφευκτα, αφιερωμένα στον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας [...] Πολλά όμως από τα "κλασικά" δοκίμια του βιβλίου εξετάζουν τους τρόπους μ...

Αιμοδιψής δολοφόνος ή αφελές "θύμα", επαναστάτης ή νοητικά καθυστερημένος, ταλαντούχος ή αξιολύπητος, ο κινηματογραφικός τρελός διαμορφώνει τις κατεξοχήν στερεοτυπικές δομές στη συλλογική συνείδηση των δυτικών, κυρίως, κοινωνιών. Το αποτέλεσμα; Σύγχυση, στιγματισμός, διακρίσεις, επιδείνωση της νόσου. Εν τούτοις, όταν η φιλμική αποτύπωση της ψυχικής διαταραχής γίνεται σε αισθητική φόρμα μέτρου και σεβασμού, τότε ο κινηματογράφος αποστιγματίζει, διαφωτίζει και "θεραπεύει"· ρίχνει φως στον κόσμο της ψυχής και της ψυχιατρικής. Στο βιβλίο επιχειρείται -μέσω βιβλιογραφικής κατ...

Αναλύοντας για πρώτη φορά από κοινού τον μύθο της Οδύσσειας στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο του 20ού αιώνα (στον Joyce, στον Pound, στον Rilke, στον Pascoli, στον Σεφέρη, αλλά και στον Godard και στον Kubrick), η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ρίξει νέο φως στην ποιητική του μοντερνισμού, η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν επιλέγει τυχαία τον μύθο της Οδύσσειας για να εκφραστεί. Η μελέτη εξετάζει αντικριστά λογοτεχνικές και κινηματογραφικές διασκευές του μύθου της Οδύσσειας, όπως αυτές εμφανίζονται την εποχή του ευρωπαϊκού μοντερνισμού, ανιχνεύοντας τα κοινά τους σημεία -...

Το βιβλίο αυτό είναι απόσταγμα της πενηντάχρονης πορείας μου μέσα στον κινηματογράφο, τον οποίο υπηρέτησα είτε ως δημιουργός, είτε ως θεωρητικός, είτε ως δάσκαλος, είτε ασχολούμενος με παράπλευρες εργασίες, πάντα με μεγάλη αγάπη για την τέχνη αυτή, γι' αυτό και καμιά φορά μιλάω παθιασμένα, ποτέ όμως με εμπάθεια. Έχω συγκεντρώσει όλα όσα έχω αγαπήσει (είτε πρόκειται για ταινίες είτε για κριτικά κείμενα) κι όσα με διαμόρφωσαν ως σκεπτόμενο κινηματογραφιστή σ' αυτή τη μεγάλη πορεία. Δεν πρόκειται για επιστημονικό σύγγραμμα ούτε όμως και για λυρική δοξολόγηση μιας εποχής. Θέλησ...