Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O Χρήστος Μαλεβίτσης υπήρξε ο μεγάλος τεχνίτης του φιλοσοφικού δοκιμίου. Με αφορμή τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από τον θάνατό του, οι εκδόσεις Περισπωμένη"" κυκλοφορούν, για πρώτη φορά σε αυτοτελή έκδοση, το κείμενό του για την ταινία Kaos"" των Αδελφών Taviani. Σε επίμετρο, δύο κείμενα του Χρήστου Μαρσέλλου: α) Θέμα και παραλλαγές, β) Impromptu.

Η πολιτική εξέλιξη του Ολλανδού ντοκυμανταιρίστα Γιόρις Ίβενς (1898-) συνοδεύει τις μεγάλες ταξικές μάχες ταξικές και τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες του αιώνα μας. [...] "Να μην ξεχνάμε τον πολιτικό σκοπό τον κομμουνισμό". Με βάση αυτή την καθοδηγητική γραμμή, καθόρισε ο Ίβενς τη ζωή του, τις πράξεις του και την καλλιτεχνική του δουλειά. Από τον κινέζικο λαό διδάχτηκε ότι η ταξική πάλη δεν μπορεί να ανακοπεί, ότι η επανάσταση πρέπει πάντα να ανανεώνεται, μέχρι που να φτιχτεί ο "καινούργιος άνθρωπος" και μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Ο Noel Burch απ' όσα ξέρω είναι ο μόνος μετά τον Andre Bazin που δεν προτείνει μια θεωρία για τον κινηματογράφο. Το έργο του είναι ένα σύστημα έρευνας και όχι κανόνων. Το βιβλίο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις κενές ουτοπίες (θεωρίες) ούτε τις κοινότυπες αναλύσεις που τείνουν να επιβάλουν στην κινηματογραφική τέχνη τα μεθοδολογικά συμπεράσματα της γλωσσολογίας. Η τέχνη αυτή προσεγγίζεται στις σελίδες του μέσα από τα δικά της εκφραστικά (πρακτικά) μέσα. Μέσα δηλαδή από τα κατ, τα ρακόρ, τις εισόδους και εξόδους από το οπτικό πεδίο... και το καλλιτεχνικό καθεστώς που αυτά επ...

Θεωρία. Κινηματογράφος και ερωτική λογοτεχνία. Σκηνοθεσία. Αισθητική - ιδεολογικές κατευθύνσεις. Το σινεμά πορνό (σοφτ και χαρντ). Ο "ερωτικός κινηματογράφος των δημιουργών": Μπουνιουέλ, Στέρνμπεργκ, Όσιμα, Παζολίνι, Φερρέρι, Φελλίνι, Μακαβέγιεφ, Μπορόβτζυκ. Ελληνικός κινηματογράφος.

Περιλαμβάνονται τα δοκίμια του Αντρέ Μπαζέν: "Η οντολογία της φωτογραφικής εικόνας", "Ο μύθος του απόλυτου κινηματογράφου", "Ζωή και θάνατος της διπλοτυπίας", "Σχετικά με το 'Γιατί πολεμάμε'", "Σχετικά με τον Ζαν Πενλεβέ", "Στην αναζήτηση του χαμένου χρόνου: 'Παρίσι 1900'", "Κινηματογράφος και εξερεύνηση", "Ο ανθρώπινος παράδεισος", "Ο κόσμος της σιωπής", "Νεκρός κάθε απόγευμα", "Αντρέ Ζιντ", "Ο μύθος του Στάλιν στο σοβιετικό κινηματογράφο", "Απομίμηση και πιστότητα ή το μηδέν για ένα μουστάκι", "Εισαγωγή σε μια συμβολική του Σαρλώ", "Ο κ. Υλό και ο χρόνος", "Το απαγορευμέν...

Περιλαμβάνονται τα δοκίμια του Αντρέ Μπαζέν: "Ο κινηματογραφικός ρεαλισμός και η ιταλική σχολή της απελευθέρωσης", "Η γη τρέμει", "Ο κλέφτης των ποδηλάτων", "Η αγιότητα μόνο μετά", "Ο δρόμος της ελπίδας", "Ντε Σίκα ο σκηνοθέτης", "Ένα μεγάλο έργο: 'Ουμπέρτο Ντ.'", "Ευρώπη 51", "Μήπως ο ιταλικός κινηματογράφος τείνει ν' αρνηθεί τον εαυτό του;", "Σκληρή Νάπολη", "Ντε Σίκα και Ροσελίνι", "Σένσο", "Λα Στράντα", "Το 'Il Bidone' ή το πρόβλημα της σωτηρίας", "'Καμπίρια' ή ταξίδι στο βάθος του νεορεαλισμού", "Η βαθιά αυθεντικότητα των 'Βιτελόνι'", "Έρωτας στην πόλη" και "Υπεράσπιση...

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος δε χρειάζεται παρουσίαση. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί δύο πράγματα: - να ανεύρει τη θέση του σκηνοθέτη στον ελληνικό και στον ευρωπαϊκό κινημοτογράφο - να αναγνωρίσει και εκτιμήσει κριτικά το έργο του στο σύνολό του. Μια εκτεταμένη εισαγωγή καλύπτει τον πρώτο προβληματισμό. Η ανάλυση κάθε ταινίας χωριστά εκπληρώνει το δεύτερο μέρος του σχεδίου. Το συμπέρασμα συνοψίζεται στα παρακάτω: Γυρίζοντας τις ταινίες του ο σκηνοθέτης μαθαίνει την Ελλάδα και διδάσκει μια προσωπική του ιστορία. Όχι τις ατομικές μικρές περιπέτειες, αλλά τις μεγάλες αναζητήσεις...

Τα κείμενα του τόμου διατάσσονται στις ενότητες: "Τρόποι προσέγγισης", "Αφορμές, ασκήσεις", "Η περίπτωση του γιαπωνέζικου κινηματογράφου", "Καταθέσεις", "Μετατοπίσεις", "Σταυροδρόμι", και δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο "Βήμα", στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος" και σε προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις "Ύψιλον" και "Θεωρία" -στο πλαίσιο διαφορετικών προβληματισμών και θεωρητικών αναζητήσεων.

«Το έργο μου είναι να σας κάνω ν' ακούσετε, να σας κάνω να αισθανθείτε και, πάνω απ' όλα, να σας κάνω να δείτε.» (Τζόζεφ Κόνραντ, 1897) «Το έργο που προσπαθώ να πετύχω πάνω απ' όλα είναι να σας κάνω να δείτε.» (Ντέιβιντ Γκρίφφιθ, 1913) Οι δύο αυτές φράσεις αναγγέλλουν την ιστορική συνάντηση λογοτεχνίας και κινηματογράφου, που τροφοδότησε την έβδομη τέχνη σ' όλη τη διάρκεια του αιώνα. Πώς συντελείται η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στην οθόνη; Πώς μετασχηματίζεται και οπτικοποιείται ο γραπτός λόγος; Πόσο πιστή στο κείμενο μένει η ταινία; Πόσο εμπλουτίζει ή φτωχαίν...

"Η Θεσσαλονίκη ίσως είναι η μοναδική μεγαλούπολη, στα χρονικά του παγκόσμιου κινηματογράφου, της οποίας δεν έχει φιλμαριστεί μέχρι σήμερα καμιά γειτονιά, παρά μονάχα φάσεις του ευπαρουσίαστου και φρόνιμου κέντρου της. [...]" Σημείωμα για τη σύνταξη της Φιλμογραφίας: Η κατάταξη των ταινιών σε επινοημένες θεματικές κατηγορίες βασίζεται σε κριτήρια του συγγραφέα του παρόντος και όχι σε κάποια καθιερωμένη κινηματογραφική τυπολογία. Αντί γι' αυτήν την κατάταξη, θα μπορούσε να έχει προτιμηθεί η παράθεση των ταινιών με τη χρονολογική τους σειρά. Δεν προτιμήθηκε. Η κατηγορία...

Ο κινηματογράφος είναι μια άλλη «πραγματικότητα». Αναπαράσταση και αναφορά στην αισθητική, την ονειρική, τη φυσική, την κοινωνική και ανθρωπολογική πραγματικότητα. Με δύο λέξεις, στην «πραγματική πραγματικότητα». Κάθε ταινία αποτελεί τεχνική και λεκτική κατασκευή μιας άλλης πραγματικότητας που η προβολή της καθίσταται δυνατή χάρη στη διαμεσολάβηση τεχνικών μέσων και τη λειτουργία πολλών οπτικών, ηχητικών και νοητικών κωδίκων. Μύθος και ντοκουμέντο στον κινηματογράφο δεν αντιγράφουν την πραγματικότητα, αλλά την ανάγουν σε φιλμική εικόνα, ήχο και λόγο, δηλαδή σε αποσπασματικό...