Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχονται τα κείμενα: - Σημείωμα του σκηνοθέτη - Σύντομη εργοβιογραφία - Η Γερμανία του Μεσοπολέμου - Ιστορικό του έργου - Σχόλιο της μεταφράστριας - Το έργο - Παράρτημα: κείμενα των διασκευασμένων τραγουδιών (1980)

Ο Δαντόν, μία από τις κύριες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης, έχει κουραστεί από τις αδιάκοπες εκτελέσεις και την ανούσια πλέον αιματοχυσία κι έρχεται σε σύγκρουση με τον πρώην σύντροφο του και συνεπαναστάτη, τον πανίσχυρο Ροβεσπιέρο, ο οποίος αρχίζει να δρομολογεί την καταστροφή του. Παρόλο που ο Δαντόν θα μπορούσε να δραπετεύσει και να σωθεί, αφήνει τα γεγονότα με προφανή αδιαφορία να ακολουθήσουν τη ροή τους. Συλλαμβάνεται δικάζεται και τελικά αποκεφαλίζεται. Πίσω από την απάθεια του κρύβεται η φιλοσοφική πεποίθηση ότι κάθε άνθρωπος είναι ανίσχυρος μπροστά στις ιστορικές...

Ο Μυστικοσύμβουλος Ματίας Κλάουζεν, επιτυχημένος επιχειρηματίας με σπάνια πνευματική καλλιέργεια και σεβαστό μέλος τής τοπικής κοινωνίας, μετά από πολύ χρόνο και κόπο καταφέρνει να ανανήψει από το πένθος τής χηρείας του. Οδεύοντας προς τη δύση τής ζωής του, βλέπει στο πρόσωπο της νεαρής Ίνκεν την τελευταία του ευκαιρία για ευτυχία. Το μεταξύ τους, όμως, ευγενές αίσθημα γίνεται αφορμή να ξεσπάσουν ακραίες αντιδράσεις στο οικογενειακό του περιβάλλον, που ανησυχεί κυρίως για την τύχη τής πατρικής περιουσίας. Η κορύφωση των αντιδράσεων αυτών θα αποβεί μοιραία για τον ευαίσθητο...

Το "Stallerhof" άγγιξε την ψυχή μου γιατί είναι ένα έργο που μιλάει για τον πόνο της ζωής των ανθρώπων που πορεύονται μέσα στην άγνοια και την εξαθλίωση, σε συνθήκες που δε διάλεξαν οι ίδιοι. Για την ανάγκη του κάθε ανθρώπου, ακόμα και του πιο στερημένου, για προσωπική ζωή και τρυφερότητα. Για τη μειονεξία και την αναπηρία. Για την οικογένεια, που σαν μικρογραφία της κοινωνίας κρατά τους αδύναμους στο περιθώριο, μπλοκάροντας κάθε προσπάθεια να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Για τη δυσκολία των ανθρώπων να επικοινωνήσουν. Για τη γλώσσα, τη θρησκεία και τους μηχανισμούς τ...

Ο Γκέοργκ Μπύχνερ πρόλαβε να γράψει τρία μόνο θεατρικά (Ο Θάνατος του Νταντόν - 1835, Λεόντιος και Λένα - 1836 και Βόυστεκ - 1836) και πέθανε από τύφο στα 24 χρόνια του. Ενώ το Λεόντιος και Λένα είναι μία σε πρώτο επίπεδο κλασική ιστορία, που θα μπορούσε να έχει γραφτεί στην αρχή του Ρομαντισμού, τα άλλα δύο θεατρικά του, και ειδικά ο ημιτελής Βόυτσεκ, τονίζουν τις κοινωνικές αδικίες που αποθηριώνουν την ψυχή του ανθρώπου σε εποχές γεμάτες πολέμους και άδικα χυμένο αίμα. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, το ανυπεράσπιστο άτομο αποκτά τη βεβαιότητα ότι έχει χάσει τα πάντα - και...

"Ο Χάινερ Μύλλερ (1929-1995), ο κυνικός αυτός Ανατολικογερμανός, με το μαύρο χιούμορ και την ειρωνεία, ριζοσπαστικός και προκλητικός, αφοριστικός και παραδοξολόγος, αντιφατικός σε όλα και ανυποχώρητος, πολέμιος κάθε ψευδαίσθησης, γνήσιος κληρονόμος του Μπρεχτ αλλά και του Κάφκα, μπόρεσε να εκφράσει παραδειγματικά την πολιτική και πολιτιστική τραγωδία των καιρών μας. Χωρίς ποτέ να χάσει από τον ορίζοντα της πυκνής και επιθετικής γραφής του τους κραδασμούς της νεοτερικής συνείδησης, όπως και όποτε αυτή εκδηλώθηκε, από τις πρώτες εξάρσεις του μοντέρνου στη λογοτεχνία μέχρι τις...

Στο "Λεόντιος και Λένα" η συνείδηση του Μπύχνερ αφανίζεται απ’ τον μηδενισμό, ειδικά όταν αυτός εμβαθύνει στις σχέσεις τού ανθρώπου με τη ζωή του. Και αυτή η όψη του Μπύχνερ σημαίνει απλούστατα ότι παρ’ όλες του τις αντιρρήσεις για τον Σίλλερ, τον ρομαντισμό και τον ιδεαλισμό, και παρά τον φανατικό θαυμασμό του στον νατουραλισμό, κατά βάθος είναι ένας αγιάτρευτος ρομαντικός. Δεν ανήκει όμως στον γερμανικό ρομαντισμό. Ο Α. Τζ. Νάιτ λέει πως ο Μπύχνερ δεν είναι συναισθηματικός, δεν είναι όμως και ασυγκίνητος ή και ρομαντικός. Τα ρομαντικά του στοιχεία, βέβαια, δεν είναι σαν τ...

[...] Στο έργο του Φρήντριχ Σίλλερ "Οι Ληστές", ο λόγος και η κίνηση έχουν στοιχεία έπους. Πρόσωπα και βιώματα τους θυμίζουν δομή και πλούτο μυθιστορήματος. Το θεατρικό αυτό έργο φέρνει στον νου μας το "Goetz von Berlichingen" του Γκαίτε, τον μακρινότερο "Ριχάρδο τον Γ΄" του Σαίξπηρ και από τους νεότερους τον "Νταντόν" και τον "Βόυτσεκ" του Μπύχνερ. Ο πανάσχημος και ανήθικος Φραντς, εξανίσταται κατά του φεουδαρχικού συστήματος, το οποίο δίνει τίτλους και περιουσία στον πρωτότοκο, και χρησιμοποιεί τα πάντα, ψέμα, δωροδοκία, κολακεία, υποκρισία, τρομοκρατία, βία, κυριολεκτικά...

ΒΟΫΤΣΕΚ Φεύγω. Όλα είναι πιθανά. Ο άνθρωπος! Όλα είναι πιθανά. Έχουμε ωραίο καιρό, κύριε Λοχαγέ. Κοιτάξτε τι όμορφος, πηχτός, γκρίζος ουρανός, σου ’ρχεται να του καρφώσεις ένα μπαστούνι και να κρεμαστείς από κει πάνω, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η παύλα ανάμεσα στο ναι και ξανά πάλι ναι - και όχι, κύριε Λοχαγέ, ναι και όχι; Φταίει το όχι για το ναι ή το ναι για το όχι; Πρέπει να το σκεφτώ.

Το "Έξω από την πόρτα" έχει παιχτεί στις κυριότερες γερμανικές σκηνές και σε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες χώρες του κόσμου. Στη Γερμανία γυρίστηκε επίσης και σε ταινία, από τον σκηνοθέτη Λίμπενάινερ, με τον τίτλο "Αγάπη 47". Στην Ελλάδα, η τιμή για την παρουσίαση του Μπόρχερτ στο θεατρικό και αναγνωστικό κοινό ανήκει στο περιοδικό "Θέατρο" και στη θεατρική ομάδα "Θέατρο της Νέας Ιωνίας". Στην Ελλάδα και στην παρούσα μετάφραση παίχτηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τη θεατρική περίοδο 1980 - 1981, από το Πειραματικό Θέατρο Δάφνης "Διάθλαση", από το Θεατρικό Εργαστήρι...

Η αγαθή πόρνη Σεν Τε υποχρεώνεται, σ' έναν κόσμο αχρείο, να μεταμορφωθεί σε αυστηρό και στη συνέχεια αδίστακτο "ξάδελφο", προκειμένου να επιβιώσει. Ο φύσει καλός υποτάσσεται στον θέσει μη καλό και παράγουν το κοινωνικό ερμαφρόδιτο: Σεν Τε / Σουί Τα. Το κορμί που σώζεται από την εκπόρνευση γίνεται χαμένο κορμί. Ο Μπρεχτ δεν απαντά κατά πόσον η Σεν Τε μπορούσε να πράξει διαφορετικά. Της βάζει και δύσκολα: τον έρωτα, τη μητρότητα, την αρπακτικότητα των εξαθλιωμένων, το κοινωνικό σύστημα. Ποίηση, βίαιη δύναμη, σασπένς, ακόμα και στοιχεία αστυνομικής ιστορίας -που τόσο λάτρευε-...

Ένοχος ή Συνένοχος, αναρωτιέται κανείς σ' αυτό το παράδοξα εύθυμο έργο. Τι συμβαίνει όταν μια αποκριάτικη νύχτα στο πανδοχείο η Μαύρη Άρκτος ο Διάβολος "παίζει το παιγνίδι του" και πόσο αυτό το "παιγνίδι" μπορεί να επηρεάσει έναν περίεργο ξενοδόχο, έναν χαρτοπαίκτη βουτηγμένο στα χρέη, την παραμελημένη του σύζυγο κι έναν ακόλαστο εργένη; Καθένας από αυτούς τους "καθ' όλα" έντιμους πολίτες διαπράττει ένα αμάρτημα! Καθένας τους διαμαρτύρεται για την ανηθικότητα του άλλου και τον κατηγορεί. Ωστόσο, ποιος απ' όλους διαπράττει το μεγαλύτερο αμάρτημα; Αυτή η μπουρλέσκ κωμωδία...

Η μπρεχτική Αντιγόνη συνιστά ένα δραματουργικό εγχείρημα με ιδιαίτερο θεωρητικό και πρακτικό ενδιαφέρον, αφού σε αυτήν το επικό θέατρο συνδιαλέγεται, ουσιαστικά και μορφολογικά, με την αρχαία ελληνική τραγωδία, κάτι όχι αυτονόητο ή αναμενόμενο τη δεκαετία του 1940. Παράλληλα όμως, αποτελεί ένα πολιτικό και ποιητικό γεγονός του οποίου τις σκηνικές και αισθητικές επιπτώσεις μπορούμε να παρακολουθήσουμε από τις πρώτες κιόλας δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Η πολιτική σημασία του κειμένου, με βάση τη δυναμική που αυτό ανέπτυξε στο πεδίο των θεατρικών πρα...

Ο Μπρεχτ μας μεταφέρει στα χρόνια πριν τον Β' Π. Πόλεμο, στα "έργα και τις ημέρες" των ναζί. Πριν τον "εξωτερικό εχθρό" οι ναζί πολέμησαν, τρομοκράτησαν και εξόντωσαν τον "εσωτερικό", αρχικά τους Εβραίους, και μετά το εργατικό και το λαϊκό κίνημα της Γερμανίας. Ο "Τρόμος και Αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ", περιλαμβάνει είκοσι τέσσερα μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος στην περίοδο 1935 - 1939. Το υλικό το άντλησε μέσα από ανθρώπινες μαρτυρίες, όπως αυτές παρουσιάστηκαν στις εφημερίδες της εποχής μεταξύ του 1933 και του 1938, όταν η ναζιστική φρικαλεότητα δεν είχε ακόμα...

Με τη Σιμόν Μασάρ, το αγνό, δεκάχρονο δουλάκι, που ανάμεσα σε δωσίλογους, πολεμοκάπηλους, προδότες, δειλούς και βολεμένους αντιστέκεται στον κατακτητή, ο Μπρεχτ δεν επιδιώκει την αγιογραφία μιας ηρωίδας. Παρακολουθεί την αγνή, ανυστερόβουλη λογική ενός ταραγμένου παιδιού, το οποίο ανάμεσα σε αστεία οράματα, εφιάλτες και γεγονότα προχωρά πάνω από φόβο και υποταγή. Βασικός άξονας είναι η θέση του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι σε μια φαινομενικά μονιμοποιημένη μοίρα και η θέλησή του να επέμβει και να επιφέρει αλλαγές στις κοινωνικές διαδικασίες. Αν και το θέμα είναι θλιβερό, το...