Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κλείνεις τα μάτια, κρατάς για λίγο την αναπνοή και περιμένεις να σε προσπεράσει η αλήθεια. Βλέπεις, δεν μπορεί να σε πλησιάσει αυτό που δεν γνωρίζεις. Και συνεχίζεις, σαν να μην συναντήθηκες ποτέ μαζί της. Όμως, όσο κι αν προσποιείσαι, την αισθάνθηκες, έστω για μια στιγμή. Αντιμετώπισε την αλήθεια σου! Στυλώσου! Προχώρα μαζί της! Δεν έχεις άλλο δρόμο! Μέσα από την ιστορία της Ελένης και της Μαρίας ανατρέπονται τα πάντα, εκτός από την αλήθεια. Είστε έτοιμοι για το ταξίδι αυτό; Οπλιστείτε με δύναμη, γιατί η αλήθεια όσο και να πονάει, τελικά πρέπει να λέγεται.

Η εξαφάνιση μιας ηλικιωμένης με προορισμό τις Αζόρες, μια "δασκάλα" εγκλωβισμένη σε οίκο ευγηρίας και μια καλοχτενισμένη περούκα που λυγίζει έναν ληστή. Η γραμματέας με το μοναδικό κόσμημα, ένα περίτεχνο πράσινο ψαλίδι και μια «κουτσομπόλα» προς πώληση την εποχή της κρίσης. Λέξεις και γράμματα, μαζί με μπόλικο μαλακτικό, σ’ ένα πλυντήριο, κάποιος απογευματινός περίπατος, πάντα στον ίδιο δρόμο, κι ένα βρεφικό καροτσάκι. Παπούτσια τακτοποιημένα σε στοίβες κάτω από ένα κρεβάτι, μ’ ένα λευκό ζευγάρι ως το καλύτερο δώρο, ευχετήριες επιστολές παρελθόντων χρόνων και η γλυκιά Ρόζυ...

Η μικρή ιστορία των μικρών ιστοριών Τριάντα τέσσερις μικρές ιστορίες , ιστορίες μπονζάι. Οι επτά γερμανικές είναι απόρροια της πενταετούς "μετανάστευσης" στη Γερμανία. Οι ιστορίες αναφέρονται στη σχέση μάνας- κόρης, στην απώλεια, στην κατάθλιψη, στους μετανάστες, στους φίλους του ανθρώπου που δεν είναι άνθρωποι, στο ερωτικό έγκλημα, στη μοναξιά, ακόμα και στον θεό Ερμή, ακόμα και σε πορτοκαλί Παρασκευές.

Είμαστε οι κόσμοι που φέρουμε μέσα μας. Τα νήματα της ζωής μας είναι οι μνήμες μας. Είναι οι ήχοι που μας ξεσηκώνουν, οι μυρωδιές που μας στοιχειώνουν, οι λέξεις που μας συνδέουν με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Λεπτές ισορροπίες, έτοιμες να παρεκτραπούν. Ποιοι είμαστε;

Λένε ότι το ταξίδι γίνεται για να έχουμε να αφηγούμαστε ιστορίες, ακόμα και όταν τις αφηγούμαστε μόνο στον εαυτό μας. Εν προκειμένω η πραγματικότητα, αραιώνει την πυκνότητά της μέσα από μικρές ιστορίες απογυμνωμένου καθωσπρεπισμού. Ιστορίες που περιδιαβάζουν χορευτικά τα σοκάκια της ψυχής, κλείνουν πονηρά το μάτι στο ασυμβίβαστο. Εκθλίβουν την όποια απρέπεια και ακοσμία τους άλλοτε με θυμό, άλλοτε με συστολή.

Οι Οθωμανίδες Κυρίες του Ναυπλίου έφθασαν. Ανεβαίνουν αγριεµένες στα βραχάκια του λιµενοβραχίονα. Τις ανταµώνουν µόνον αλαφροΐσκιωτοι περιπατητές... Ταυτόχρονα ένας αλλόκοτος θίασος ξεπροβάλλει: Ο κόκκινος συνταγµατάρχης, ο Δεσπότης που πέθανε από τύφο, η Όλγα, ο ναύτης του Μαγγελάνου, ο νάνος του πηγαδιού, ο µεθυσµένος µαντατοφόρος, οι ήρωες των µυθιστορηµάτων του Αλ. Μουτασίµογλου και άλλοι ... Όλοι µαζί συµµετέχουν στην "παρέλαση των πειρασµών" στο µυαλό µιας νεαρής φιλολόγου... Αυτά και άλλα περίεργα βγαλµένα από σύγχρονους αστικούς µύθους θα βρει ο αναγνώστης στη πρ...

"Ο Μπίλλυ και η Αμαλία στο νησί" και οι άλλες δεκατρείς μικρές ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων πραγματεύονται θέματα κοινά στη ζωή όλων των ανθρώπων. Η φθορά του ανελέητου χρόνου, η αγωνία και ο φόβος του θανάτου, η δυσκολία των σχέσεων, το απραγματοποίητο των ανθρώπινων ονείρων και ο πόνος που αυτό προκαλεί, η αλλοτρίωση και η μοναξιά -ακόμη και η ακραία βία κάποιες φορές- είναι όλα τους συστατικά του ανθρώπινου βίου κατά τη μακραίωνη εξέλιξη του ιστορικού και κοινωνικού γίγνεσθαι. Και στη βάση όλων αυτών, φανερά ή καλυμμένα, άμεσα ή έμμεσα, ηχηρ...

29 διηγήματα από μια πέννα που πάλλεται με τον σεισμογράφο της καθημερινότητας. Τα δέκα εξ αυτών Χριστουγεννιάτικα, στολισμένα με αστερόσκονη και γεύση νοσταλγίας. Όλα είναι αφιερωμένα σ’ αυτούς που ονειρεύονταν τις αγριοβιολέτες στα λιβάδια και η ζωή τούς έμαθε να μαζεύουν κυκλάμινα στους γκρεμούς. Σ’ αυτούς τους διακριτικά ΔΙΑΚΡΙΤΟΥΣ. Στους ξεχωριστούς. Στους πρωταγωνιστές του παρασκηνίου. Σ’ αυτούς που αξίζουν το χειροκρότημα της ζωής!!!

Βόλος, Θεσσαλονίκη, Αθήνα -και σαν καθρέφτης Galleria d’Italia του Μιλάνου. Ένα κρεβάτι για να περάσει ο ήρωας τη νύχτα του, που μέσα του δεν είναι παρά το κρεβάτι του πατρικού του. Κι ένα κρεβάτι για να αποδείξει ο άλλος ήρωας ότι τα φάρμακα δεν ανέστειλαν τη σεξουαλικότητά του, κι ότι κρατάει ακόμα τη φλόγα και τη δύναμη της νιότης του. Δύο αφηγήματα για τον χρόνο που όσο περνάει εμείς επιστρέφουμε.

Στην τρίτη συλλογή διηγημάτων της η Μαργαρίτα Σκουμπουρδή επαληθεύει τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει από τις προηγούμενες δύο, "Το σακάκι" και "Η κορφή του κήπου". Στους Κύκλους και μεσημβρινούς τα διηγήματα στρέφονται γύρω από τα δύο κύρια θέματα που την απασχολούν σοβαρά: την ζωή και τον θάνατο. Άλλα πολύ σύντομα, άλλα εκτενέστερα, στην μικρή φόρμα πού διακονεί η συγγραφεύς, κρύβονται μικρές αλλά πλήρεις ιστορίες. Οι ήρωές της είναι καθημερινοί άνθρωποι που κινούνται μέσα στην ζωή αλλά και στα πλαίσια του ονείρου. Και αυτά τα όνειρα είναι πολύ ανθρώπινα αν και όχι κα...

Ολη µας η ζωή είναι µια σειρά από αλυσιδωτές καταστάσεις στιγµών, που ενώθηκαν και µας έφεραν εδώ που είµαστε τώρα. Ένα τσιγάρο που ανάβει στη Σητεία και ένα που ανάβει στην Αστυπάλαια την ίδια στιγµή, δύο φίλοι που συζητάνε στα σκαλάκια µιας πολυκατοικίας, µια διαδροµή µε το µετρό, ένας γέρος που κρατάει ένα ξύλινο κουτί σε µια παιδική χαρά, ένα καναρίνι και ένα σπουργίτι που συζητάνε στα Πατήσια, ένα ραντεβού µε ένα παγκάκι στη Μεσογείων και άλλες στιγµές. Δεκαεννιά µικρές στιγµές, προϊόντα ηµερήσιας ονειροπόλησης ή και πραγµατικές, κάποιες σοβαρές και κάποιες όχι, αλλ...

Ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα! Ευτυχώς, γιατί έχουμε τραβήξει πολλά. Έρωτες και προδοσίες, που μας οδηγούν σ' ένα αέναο ταξίδι, χωρίς Ιθάκη. Βία σε σώμα, νου, ψυχή. Βία, που σε βία οδηγεί. Ευτυχώς, γιατί υπάρχουν Βαλεντίνοι που δωρίζουν και δωρίζονται, και Δωροθέες που κρύβουν τους πολλούς εαυτούς τους τον έναν μέσα στον άλλον για να αποτρέψουν την άλωση. Ευτυχώς, γιατί δεν μπόρεσαν να μας καταπιούν οι ανεχόρταγοι που κατάπιαν τον κόσμο ολόκληρο. Ούτε καν ο "EROS", που μπορεί να είναι έρως, αλλά μπορεί να είναι και μολυσματική νόσος. Ευτυχώς, γιατί μέσα στην τρέλα αυ...

Πρόσωπα ευάλωτα και ασταθή, μετέωρα, γυναίκες και άντρες παρόμοια διαψευσμένοι, εγκλωβισμένοι στην πνιγηρή καθημερινότητα. Στο περίπλοκο, διαρκώς ηλεκτρισμένο πεδίο των σχέσεων, η αγάπη μεταμφιέζεται στο αντίθετό της. Απελπισία και ασφυξία, καθήλωση και έλλειψη αντίδρασης, αλλά και τρυφερότητα, κατανόηση, συγχώρεση της ανθρώπινης ανεπάρκειας. Ομόκεντρα διηγήματα, σε ορίζοντα καλοκαιρινό, για τον τρόπο των ανθρώπων, για την αμηχανία ή την αδυναμία τους να απαντήσουν πειστικά στην ερώτηση "πώς πάνε τα πράγματα".