Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα δεκαεννέα διηγήματα, που απαρτίζουν "Τα καύκαλα", είναι νοτισμένα από την υγρασία της ελληνικής επαρχίας· ακόμα και οι ιστορίες, που φαινομενικά διαδραματίζονται στη μεγάλη πόλη, κουβαλούν επάνω τους την επαρχιακή πάχνη. Οι θεματικές του βιβλίου εκτείνονται από τις στεγνές ημέρες της οικονομικής κρίσης ως το συλλογικό τραύμα του εμφυλίου και περνούν από το ασφυκτικό πλαίσιο της ελληνικής οικογένειας σε χαρακτήρες καθημερινούς που τραβούν λοξή πορεία. Η μνήμη και η διαχείρισή της, τα σφιχτά δεσμά της μικρής πόλης και της οικογένειας, ο θάνατος και η ενηλικίωση είναι με...

Τα παιδικά χρόνια δεν ήταν καθόλου εύκολα στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι κακουχίες και το αποτέλεσμα μετά τον πόλεμο, η φυγή από την Πατρίδα, ο ξενιτεμός και η απουσία του πατέρα, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται μετά από χρόνια με την προσφυγιά και τον ξεριζωμό του ’74 στην Κύπρο. Η ιστορία της ζωής σε πρώτο πλάνο χωρίς περιστροφές. Η αλήθεια δεν κρύβεται όσο και να προσπαθεί κανείς να ξεχάσει. Ακόμα ζω... Η μνήμη μέχρι πότε θα είναι ζωντανή;

Το τελευταίο βράδυ μου θα το περάσω κοιτώντας τα παντζούρια που μπάζουν φως από τον δρόμο. Μετρώντας τις τρυπούλες τους μια-μια, μπας κι επιτέλους με πάρει ο ύπνος. Πόσες τρυπούλες παίρνει να ξημερώσει; Γιατί αργεί; Αν αυτές μετρούν τον χρόνο που μου δίνεται και απομένει, έστω πως κάθε τρυπούλα είναι και μια καλή στιγμή. Κοίτα μ' αυτόν τον τρόπο, λίγο-λίγο, πόσο φως μαζεύεται μέσα σε εβδομήντα χρόνια. Έντεκα διηγήματα εμπνευσμένα από έντεκα εικόνες. Η λογοτεχνία κι η φωτογραφία, δύο τέχνες σε διάλογο, σκύβουν πάνω από τον άνθρωπο Εκεί, ακριβώς, ένα κλικ πριν την στιγμή τ...

16 παράξενες ιστορίες που ο καθένας μπορεί να διαβάσει με δικό του ρίσκο: Μάθετε πώς η ζωή ενός συγγραφέα μπερδεύεται στην ιστορία που γράφει. Τι συμβαίνει όταν ο χρόνος παγώνει για όλους τους άλλους, αλλά όχι για τον πρωταγωνιστή του διηγήματος. Ποια θα ήταν η σημερινή κατάσταση αν ξυπνούσε ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και αν στον Τρωικό Πόλεμο επικρατούσαν οι Τρώες. Για τα πραγματικά μηνύματα του βασιλιά της Σαλαμίνας Ονήσιλου, που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Για την απρόσμενη εμφάνιση ανθρωποειδών πλασμάτων που κατοικούν στα έγκατα της γης. Μια εναλλακτική...

Αθήνα, 1960 - 1998. Μια κλεφτή ματιά στην τότε ζωή της πόλης, μέσα από την καθημερινότητα μιας οικογένειας. Τα συμβάντα και τα ευτράπελα σε μικρά κείμενα, γραμμένα με πολύ χιούμορ που αφήνουν στον αναγνώστη μια μικρή αίσθηση νοσταλγίας.

Αυτό είναι ένα διήγημα για την αγάπη. Συγκεκριμένα για έναν άντρα τον Άλκη, που μία γυναίκα, η επί πέντε χρόνια κοπέλα του τον κάνει να νιώσει την αίσθηση του κενού. Φτάνοντας τον σε σημείο να παραμελήσει τον εαυτό του, να ξεχάσει ποιος πραγματικά είναι, να αρκεστεί σε εφήμερες σχέσεις, να μην έχει τίποτα όμορφο να θυμάται απ' την ζωή του.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια συλλογή με διηγήματα και μικρές καθημερινές ιστορίες. Είναι αποτέλεσμα παρατήρησης και φαντασίας της συγγραφέα. Δεν είναι αληθινές ιστορίες, μα είναι πιθανόν να έχουν συμβεί κάποτε και σε κάποιους: εστιάζουν στον έρωτα, στην απόρριψη, στο ψέμα και στην αλήθεια, στα "θέλω" και στα "μπορώ", όλα όσα σπάνια συμβαδίζουν ως δίπολα στη ζωή... Εν προκειμένω, οι ιστορίες της δεν έχουν διδακτικό χαρακτήρα αλλ’ αποσκοπούν να καταδείξουν την εγωπάθεια της εποχής και την ανθρώπινη επιθυμία για κάτι αληθινό κι ειλικρινές, σ’ αυτό που θα αποτε...

Ο Έρωτας χορεύει με την ανάσα του θανάτου στο σταυροδρόμι των ανθρώπων, μέσα από συμπτώσεις και μοιραία συναπαντήματα. Δεκατέσσερα διηγήματα επιχειρούν να προσεγγίσουν τα βήματα στο κενό των ηρώων, που κυλούν τη ζωή τους σε σύγχρονες και παλαιότερες εποχές. Άνθρωποι που ξέμειναν ή επέλεξαν την τετράγωνη φυλακή του περιθωρίου, του βίου που η κοινωνία προσπέρασε ως μη αποδεκτού, ενίοτε και απορριπτέου. Κι από την άλλη, άνθρωποι συνήθεις και οικείοι, που έζησαν το αναπάντεχο βλέμμα του έρωτα και πήραν παράταση ζωής. Άντρες και γυναίκες, παιδιά και έφηβοι, ήρωες που έχουν τη...

Καθημερινοί ήρωες, όμορφοι, άσχημοι, λογικοί, παράλογοι, λογοδοτούν στην απώλεια, στη ζωή, στον χρόνο, στον έρωτα, στη φαντασία, στον θάνατο. Κινούνται σε τοπία αστικά, επαρχιακά, ουτοπικά και αλλόκοτα. Όνειρα παιδικά που γίνονται μνήμες Μάνες χωρίς μητρικό ένστικτο Νέοι χαμένοι σε πεδία παραίσθησης Κυνήγι του παρελθόντος χρόνου Φόνοι χωρίς καταδίκη Ζωντανοί και νεκροί σε αλισβερίσι

30 διηγήματα που καλύπτουν 60 χρόνια από τη ζωή της συγγραφέως και της χώρας. Η Σχολή Γυναικείας Μορφώσεως, που αργότερα της είχαν δώσει οι ιδιοκτήτες τον πομπώδη τίτλο Ακαδημία Γυναικείας Μορφώσεως, δεν ήταν ούτε ανώτερη ούτε μέση ούτε καν παιδεία. Ήταν μια κερδοφόρα επιχείρηση, που δημιούργησαν στη δεκαετία του ’20, με πελατεία κακομαθημένα πλουσιοκόριτσα που οι γονείς τους τα προόριζαν για νυφοπάζαρα περιωπής. Διδάσκονταν σ’ αυτή την ακαδημία ό,τι χρειάζονταν τα κορίτσια της "καλής τάξης" - γαλλικά, αγγλικά, πιάνο, χορό, ζωγραφική, λίγα πασαλείμματα ελληνικής και...

Ανθρώπινες μορφές που υπνοβατούν, ανάμεσα στο όνειρο και την φαντασίωση. Τοπία έρημα, στείρα, ασφυκτικά, που απομυζούν κάθε ικμάδα και συντρίβουν την ελπίδα. Ζωές ασύμπτωτες, σχέσεις ακυρωμένες, πρόσωπα καταδικασμένα στη μοναξιά, σε συνεχή πάλη με την υπαρξιακή απόγνωση. Κι όμως, στις χαραμάδες της ανοικείωσης μπορεί ακόμη ν' ανθίζει η αγάπη. Ζυμωμένα με τα υλικά του παραμυθιού, με συχνές αναφορές στον Κάφκα και τον Μπέκετ, εμποτισμένα σε μια σχεδόν μεταφυσική αγωνία, τα αφηγήματα της Αγγελίνας Κλαυδιανού αποκαλύπτουν μια νέα φωνή που γράφει για την αλλοτρίωση, την απώλεια...

Στον ανά χείρας τόμο δημοσιεύονται 12 διηγήματα [...] από τα τέσσερα χρωματιστά βιβλία του Μυριβήλη: το "Πράσινο" (1936), το "Γαλάζιο" (1939), το "Κόκκινο" (1952), το "Βυσσινί" (1959). Δύσκολα θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς την ύπαρξη απολύτως αντικειμενικών κριτηρίων στην κατάρτιση ανθολογιών, είτε ποιητική ύλη αφορούν είτε πεζογραφική. Ο στόχος εδώ, πάντως, ήταν να δοθούν συγκεντρωμένες χαρακτηριστικές ψηφίδες από την όλη διηγηματική σύνθεση που κατόρθωσε ο συγγραφέας. Και φυσικά να μη λείψει κανένα από τα διηγήματά του που τιμήθηκαν από τον ομόθυμο έπαινο της κριτικής...

Οι ήρωες που πρωταγωνιστούν στα διηγήματα του Στάθη Ιντζέ, απλοί κατά βάση άνθρωποι, διαθέτουν μια ασυνήθιστη ματιά για τα πράγματα. Συναντάμε χαρακτήρες αποσυνάγωγους, κατοίκους της υπαίθρου, που το ξέσπασμα των συναισθημάτων τους προσδίδει στις ιστορίες έναν τόνο ανοίκειου· ανθρώπους της πόλης που η επαφή τους με τον κόσμο του χωριού δημιουργεί ρωγμές στην εύτακτη ζωή τους, ρωγμές απ' όπου εισβάλλουν το υπερφυσικό και το παράδοξο· παιδιά που αποχαιρετούν την περίοδο της αθωότητας και προσγειώνονται οδυνηρά στον κόσμο των ενηλίκων· τέλος, ένα αλλόκοτο ον, τη Μήνα, που μας...

Σ έναν όρμο μπροστά μικρή ομάς παραθεριστών δέκα δεκαπέντε άνθρωποι με ελαφρά αισθήματα καλοκαιρινά κοιτάζουν στ' ανοιχτά του πελάγους ένα πλοίο να στέκει... Το μέρος σπουδαίο δεν είναι, το κύμα δεν είναι μεγάλο. Τρεις ποδηλάτες χαιρετούν δυό ψάθινα καπέλα που κολυμπάνε στο νερό. Ένα ελαφρύ αεράκι σπρώχνει τα κρανία των ναυαγών στις ξύλινες καρίνες των πλοίων νταπ ντουπ... νταπ ντουπ.. νταπ... ντουπ... Η μάνα μου με πέταξε στη θάλασσα. Όλες οι μάνες έτσι έκαναν τότε.

Στο δίπολο αρετής και κακίας, αγιότητας και κυριαρχίας των πιο άγριων ενστίκτων, κινούμαστε όλοι καθημερινά. Πότε μαγνητισμένοι από τον έναν, πότε από τον άλλο πόλο. Παραδέρνουμε μέσα σε συμπληγάδες ανθρωπιάς κι απανθρωπιάς, αναζητώντας νόημα κι ευτυχία στη ζήση μας. Κι επειδή ο στόχος αυτός αποδεικνύεται συνήθως χίμαιρα, το πιο ψηλαφητό σε τούτο το ταξίδι είναι οι εμπειρίες, θελημένες ή αθέλητες, ανθρώπινες κι απάνθρωπες. Πείρα που αφήνει γεύση ανάμεικτη, με μπόλικη την πικράδα, λίγη κι ανεκτίμητη τη γλύκα. Οι πρωταγωνιστές των έντεκα αυτοτελών ιστοριών της παρούσας συλ...

Τα 24 διηγήματα της συλλογής "ισορροπώντας σε μια μεθυσμένη αλφαβήτα" αναφέρονται στη σχέση του ήρωα με το ποτό. Το ποτό ως όχημα ώστε να ξετυλιχθούν οι αναμνήσεις της νιότης. 24 γράμματα, όσα και της αλφαβήτας, 24 ποτά ή κοκτέιλ, 24 στιγμιότυπα, 24 εμπειρίες ζωής. Με το "Αψέντι" ο μεγαλύτερος έρωτας ξεπερνιέται με τη βοήθεια του χρόνου, της συνειδητοποίησης και ασφαλώς του ποτού Στο "Βερμούτ" τα εφηβικά πάρτι των αγοριών, οι πλάκες και η ανέμελη ζωή συνοδεύουν γλυκόπικρα την ενηλικίωση. Ο κύριος "Webley" δίνει μαθήματα ποδοσφαίρου, ζωής και παρακμής στο νεαρό θαμώνα τ...

Προσπαθώ -εδώ και μήνες- και ίσως πάρει χρόνια, να παρατηρήσω την αναπνοή χωρίς να την επηρεάσω. Είναι ίσως το δυσκολότερο πράγμα, και το πιο απλό. Μόλις προσπαθήσεις να παρατηρήσεις τον ρυθμό της αναπνοής σου, αρχίζεις να την ελέγχεις. Αυξομειώνεις ταχύτητα, σταματάς, ξαναρχίζεις. Στόχος να μπορείς να δοθείς ελεύθερα στην παρατήρηση, με όλο το εύρος των αισθήσεών σου. Υπομονή. Η παρατήρηση έχει μια γλυκιά σοφία.

Ένα κορίτσι έγραψε 19 ιστορίες. Ιστορίες που αφορούν ένα πρόσωπο κι ένα αντικείμενο. Ιστορίες που έρχονται είτε από τη φαντασία του κοριτσιού, είτε από προσωπικές αναμνήσεις και βιώματα. Ιστορίες που είναι η αλήθεια του κοριτσιού κι ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο και τους ανθρώπους. Μία γυναίκα ή ένας άντρας, ένα αγόρι ή ένα κορίτσι, ένας παππούς και μία γιαγιά. Ο κόσμος τους, η ιστορία τους και το αντικείμενο που τους χαρακτηρίζει. Ένα παλτό ή μία κούκλα, ένα βιβλίο ή ένα κουτί γλυκά. Ακόμα και μία κουκκίδα.

"Νύχτα στην αποβάθρα 24 στην άκρη του μυαλού μου, είναι η αποβάθρα που φεύγουν οι μεγάλες μου ιδέες για τα βάθη του μυαλού μου, η Χιονάτη πηδιόταν σε ένα κοντέινερ με την κακιά μάγισσα Φούρκα, ο εκτελωνισμός της νέας μεγάλης μου ιδέας αργούσε, δεν είχα όλα τα πιστοποιητικά, θα έχανα άλλη μια προθεσμία με τη δόξα και το χρήμα, και ο τελώνης, ίδιος ο Σκαρίμπας, μου 'λεγε ξανά-ξανά, λάθος γλώσσα στα έγγραφα, λάθος υπογραφή και λάθος σφραγίδα του συμβαλλομένου, υπήρχε περίπτωση να κατασχεθεί η ιδέα μου, αν δεν ήταν συμπληρωμένα σωστά, ευτυχώς στο γραφείο Δ34979, σε κάποιο εγκεφ...