Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μα τι να σου πω για την ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτόν τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, και τίποτα άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την ποίηση. Ας τ' αφήσουμε αυτά για τους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανείς ποιητής δεν ξέρει τι είναι ποίηση. Είναι εκεί!! Κοίταξε!! Έχω τη φωτιά στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι' αυτές αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε...

Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακακιεβιτς και ποιός τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτεροί του τον μεταχειρίζονταν με δεσποτική...

-"Θα σας πω", αποκρίθηκε ο αστυνόμος και κάθισε πιο αναπαυτικά στην καρέκλα του, ενώ φυσούσε την πίπα του αργά και συλλογισμένα, "θα σας τα διηγηθώ με λίγα λόγια, αλλά πριν ξεκινήσω την αφήγηση μου, πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι αυτή η υπόθεση απαιτεί την μεγαλύτερη εχεμύθεια. Πιθανότατα, θα έχανα την θέση μου αν μάθαιναν ότι την εμπιστεύτηκα σε οποιονδήποτε". -"Συνέχισε" είπα. -"Ή μη συνεχίζεις" είπε ο Ντυπέν. -"Καλά λοιπόν κάποιος υψηλά ιστάμενος με πληροφόρησε ότι κλάπηκε ένα έγγραφο μεγίστης σημασίας από τα βασιλικά διαμερίσματα. Το πρόσωπο που το έκλεψε, μας είναι...

Ο πρώτος Έλληνας που μετέφρασε Χάινε στην Ελλάδα ήταν ο Άγγελος Βλάχος. Τα ποιήματα του Χάινε κυκλοφόρησαν και σαν δημοτικά ελληνικά τραγούδια με πολλές αλλαγές. Γενικά, οι μεταφραστές του Χάινε απέδωσαν τον ποιητικό του λόγο έμμετρο κι ως εκ τούτου ονόμασαν τα ποιήματά του τραγούδια. Συλλέξαμε 77 ποιήματα του Χάινε από 19 Έλληνες μεταφραστές και τους παρουσιάζουμε σ' αυτήν μας την έκδοση, προσπαθώντας να διατηρήσουμε και την ορθογραφία των μεταφράσεών τους, όσο αυτό είναι δυνατό. (από την εισαγωγή του βιβλίου)

- Πόσο κινδυνεύει η υγεία μας από τη χρήση των κινητών και των κεραιών βάσης; - Γιατί τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο; - Σε τι απόσταση από την κατοικία ή το χώρο εργασίας μας πρέπει να εγκαθίσταται μια κεραία βάσης για να μην απειλεί την υγεία μας; - Γιατί δεν ενημερώνεται ο χρήστης για τις ενδεχόμενες παρενέργειες των κινητών και κεραιών βάσης; - Γιατί στην περίπτωση που κυκλοφορεί ένα νέο φαρμακευτικό σκεύασμα περνά από πολύπλοκους ελέγχους για να πάρει άδεια κυκλοφορίας, αλλά και όταν κυκλοφορεί παρακολουθούνται προσεκτικά οι παρενέργειες του, ενώ για τα κινητά κα...

Ο κόμης είπε πως λυπόταν που δε μπορούσε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, να θυμηθεί τις διαστάσεις που είχε ένα πολύ σπουδαίο κτίριο στην πόλη Αζνάη, που τα θεμέλιά του βρισκόντουσαν στη νύχτα του Χρόνου, μα που τα ερείπιά του έμεναν ακόμα όρθια, την εποχή της ταφής του, σε μια μεγάλη έρημο, δυτικά της Θήβας. Θυμόταν όμως (μια και μιλούσαν για εισόδους) την είσοδο που είχε ένα απ' τα ασήμαντα ανάκτορα σε κάποιο προάστιο που λεγόταν Καρνάκ. Είχε εκατόν σαράντα κολόνες, σαρανταεφτά πόδια περιφέρεια η καθεμιά και εικοσιπέντε πόδια απόσταση η μια από την άλλη. Για να φτάσεις σ' αυτή...

Δεν με νοιάζει που η μάνα μου με καταράστηκε στη πιο δύσκολη στερνή της ώρα. Δεν με νοιάζει που πουλήθηκα στο διάβολο και που για μια στιγμή ευτυχίας καταδικάστηκα στην αιώνια αμαρτία!... Εκείνο που με πικραίνει και μου σπαράζει την καρδιά, είναι πως είμαι η σκλάβα του, η στιγματισμένη, κι ότι εγώ η ξεδιάντροπη αγαπώ τη ντροπή μου, ότι η καρδιά μου ευχαριστιέται με το να θυμάται το πόνο της, σαν αυτό να της δίνει χαρά και ευτυχία. Αυτό ακριβώς είναι ο καημός μου: ότι δεν μπορώ να νιώσω οργή για την προσβολή που μου έχει κάνει...

...Λοιπόν... ας πούμε ότι μπαίνω. Θα τα χάσουνε όλοι, ο χορός θα σταματήσει, θα μείνουν άναυδοι, ξεροί. Ναι, αλλά γι' αυτό ακριβώς θα ξεχωρίσω εγώ. ...Λοιπόν, φυσικά, θα μου προσφέρουν μια θέση πλάι στους πιο εκλεκτούς καλεσμένους τους, στους άμισθους κλητήρες, ας πούμε, ή στους συγγενείς, σ' έναν απόστρατο λοχαγό της επιμελητείας, με κόκκινη μύτη - κάτι σαν κι εκείνους που περιγράφει ο Γκόγκολ. Ε, βέβαια, μου συστήνουν τη νύφη, τη συγχαίρω, δίνω θάρρος στους καλεσμένους, τους παρακαλώ να μη λαμβάνουν υπ' όψιν την παρουσία μου, να συνεχίσουν το χορό τους, τη διασκέδασή του...

Η παρούσα μελέτη έχει σκοπόν την σύντομον επισκόπισην της πολιτικής ιστορίας και του πολιτισμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας κατά τον μεσαίωνα μετά της συσχετίσεως προς την κυριωτάτην νεωτέραν βιβλιογραφίαν. Δεν απευθύνεται προς τους ειδικούς, αλλά προς τους λογίους, οι οποίοι καταγινόμενοι με τα σχετικά ζητήματα της Μικράς Ασίας αγνοούσι συνήθως τα νεώτερα βοηθήματα· αναπληροί εν μέρει και την έλλειψιν ειδικής βιβλιογραφίας περί της Μικράς Ασίας, της οποίας άλλως ο όγκος είναι τόσον μέγας, ώστε καταντά έργον μικροτέρου χρόνου. Αλλ' η σχετική αναφορά προς τα κυριώτατα βοηθή...

Η προσφυγή στην τέχνη του λόγου αποκαλύπτει βαθύτερα το πνεύμα μιας εποχής, με τομές δε και κατόψεις παρουσιάζει η ζωή του ανθρώπου. Γνώστης της αντικειμενικής αξίας και της ανθρώπινης φύσης ο Οράτιος μετέχει των κοινωνικών ανησυχιών, μετατρέπει σε ποίηση την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις ιδέες που την καθορίζουν. Έχοντας αίσθηση των αναλογιών, της τάξης, του μέτρου και των συνεπειών της υπέρβασης ενός ορίου γίνεται αποτελεσματικός στην ηθική αντίληψή του οδηγώντας τον αναγνώστη να βλέπει τα απλά γεμάτα σημασία και τα αντικειμενικώς ορθά ως θεώρηση των σχέσεων που τα συνδέο...

[...] Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να βοηθήσει τον αναγνώστη να ατενίσει, μέσα από το πρίσμα της ποίησης, προς διαφορετικές κατευθύνσεις: προς την ελληνική παράδοση και ιστορία, προς την ατομική ψυχή και τα προσωποπαγή της κίνητρα, και τέλος προς την κατεύθυνση των δυνάμεων της αποδοχής (συμφιλίωσης) και της απόρριψης (σύγκρουσης), οι οποίες δραστηριοποιούν την ανθρώπινη ζωή και τον ποιητή στο έργο του, επιβεβαιώνοντας την απόφανση του Αριστοτέλη ότι "φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας έστιν, η μεν γαρ ποίησις μάλλον τα καθόλου, η δ' ιστορία τα καθ' έκαστον...

[...] Νοείτε δ' οίκοθεν, ότι, αν και καλύπτεται σήμερον η περικλεής Μακεδονία διά της σημαίας της Ελληνικής ελευθερίας, δεν έπαυσαν οι καλοθεληταί αυτής να έχωσι διαρκώς εστραμμένα επ' αυτής τα αρπακτικά τους βλέμματα. [...] Διά πάντων τούτων αποδεικνύεται πασιφανώς, ότι η Μακεδονία υπήρξεν αρχαιόθεν ου μόνον Ελληνική, αλλά και ασπίς και προμαχών της άλλης Ελλάδος. Φρονώ δε ότι εις την στερεάν, την αδιάσειστον ημών εν τη χώρα ταύτη εδραίωσιν μέγιστον δύναται η ακλόνητος, η αδαμάντινη πίστις παντών ημών, ότι ουχί υπέρ αρπαγής αλλοτρίων, αλλ' υπέρ διαφυλάξεως πατρώας κληρονομ...

Κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, και ιδίως μετά το 1972, ο G. Devereux αφιερώνεται στη μελέτη της ελληνικής μυθολογίας και στην ψυχαναλυτική ερμηνεία της αρχαίας ιστορίας. Με πρωτότυπο τρόπο κατέδειξε πόσες δυνατότητες υπάρχουν να εφαρμοσθεί η ψυχανάλυση στη μελέτη της ιστορίας. Στο βιβλίο "Γυναίκα και μύθος" ο G. Devereux αναλύει μια σειρά ελληνικών μύθων που αφορούν το φύλο, την απαγόρευση της αιμομιξίας, τις περιπέτειες των θεαινών. Υποστηρίζει ότι οι μύθοι φανερώνουν πως καθετί ανθρώπινο, από τη νηπιακή ηλικία, υπόκειται στο μητριαρχικό καθεστώς που αποτελεί στη...

Ο Μάνος Ελευθερίου με "Ένα καράβι, καραβάκι..." ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες σε ονειρικούς κόσμους κι εκείνοι εικονογραφούν το ταξίδι τους με τα χρώματα της φαντασίας! Πριν από τέσσερα χρόνια έγινε στο Σχολείο μας, τη Σχολή Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, μια τιμητική εκδήλωση για τον Μάνο Ελευθερίου. Εκτός από το γεγονός ότι είχαμε κοντά μας τον ίδιο τον ποιητή, τα παιδιά έμαθαν πολλά για το έργο του και τραγούδησαν μερικά από τα μελοποιημένα ποιήματά του. Στο τέλος της εκδήλωσης ο Μάνος Ελευθερίου χάρισε στους μαθητές ένα ποίημά του. Πέρασε έτσι ο λόγος του ποιητή στ...

"Τα διηγήματα της φωτιάς" γράφτηκαν από τον Πούσκιν το φθινόπωρο του 1830 στο Μπολτίνο και η έκδοσή τους πραγματοποιήθηκε στην Πετρούπολη το 1831 με τον τίτλο: "Τα διηγήματα της φωτιάς του Ιβάν Πέτροβιτς Μπελκίν". Στο διήγημα "Η πιστολιά" το πρόσωπο του Σίλβιο είναι μοντέλο δανεισμένο απ' την πραγματικότητα· πρόκειται για τον στρατιωτικό Ι. Π. Πιπράντι. Στο διήγημα "Ο πεθαμενατζής" το όνομα του Αντριάν Προχόροβ ανήκει πραγματικά σ' έναν μαραγκό κατασκευασή φερέτρων. - Το διήγημα "Η χιονοθύελλα" βασίζεται σε μια αληθινή υπόθεση που ως μύθος κυκλοφορούσε ευρύτατα την εποχή...

Αν πιστέψουμε το μεγάλο Ρώσο αισθητικό και κριτικό Μπελίνσκι, ο "Δον Ζουάν" αποτελεί από την άποψη της τέχνης "το καλύτερο έργο το Πούσκιν". Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια η ζωή του Πούσκιν, δείχνει ορισμένα κοινά γνωρίσματα με την ιστορία του Δον Ζουάν. Απ' όλα τα έργα του Πούσκιν, ο "Δον Ζουάν" είναι αυτό που ανεβάστηκε περισσότερες φορές στη σκηνή. Οι ηθοποιοί τις περισσότερες φορές καταλαβαίνουν το έργο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αφού και το ίδιο το έργο θέτει ορισμένα ερωτηματικά, όπως για παράδειγμα κατά πόσον ήταν ειλικρινής η αγάπη του Δον Ζουάν...

Πριν από τον Πούσκιν δεν είχε γραφτεί ούτε μια αυθεντική ρωσική τραγωδία. Σ' ένα γράμμα στο φίλο του Βιαζέμφσκι το 1823, ο Πούσκιν διαπιστώνει απογοητευμένος: "Δεν έχουμε θέατρο". Θέλει να γράψει ένα θεατρικό έργο, του λείπει όμως το θέμα. Γρήγορα όμως το βρίσκει στην Ιστορία της Ρωσίας του Καραμζίν που εκδίδεται σε δώδεκα τόμους την άνοιξη του 1824. Για έναν ολόκληρο χρόνο μελετά την ιστορία του Καραμζίν και τα παλιά αυθεντικά χρονικά. Σ' αυτά περιγράφεται ο σφετερισμός του θρόνου της Ρωσίας από τον Μπόρις Γκοντούνοφ που δολοφονεί τον διάδοχο του θρόνου Δημήτριο (1598-1601...