Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας τόμος μικρών καλλιγραφιών, που συνόδευσαν θεατρικές παραστάσεις του Περικλή Μουστάκη, και που θέλουν να δικαιώσουν έμπρακτα τη διακήρυξη του ποιητή Έλιοτ ότι, όταν μια φιλοσοφική θεωρία περνάει στην τέχνη, με μια έννοια παύει να είναι αληθής ή ψευδής και με μια άλλη έννοια έχει ήδη αποδειχθεί - και που γι’ αυτό δανείζονται ως τίτλο τους μια έκφραση του Χαίλντερλιν από τον καιρό της τρέλας του, που δήλωνε το ναι και το όχι συγχρόνως: Pallaksch...

Αμέσως μετά τη Σονάτα των φαντασμάτων, ο Στρίντμπεργκ ξεκίνησε να γράφει το Toten-insel, έχοντας ως σημείο αναφοράς τη θεατρική εικονογράφηση της μεταθανάτιας ζωής. Παραπέμποντας πάντοτε στον μνημειώδη πίνακα του Bocklin, η απεικόνιση της "ζωής" μετά το ορόσημο της στιγμής του θανάτου αποτελεί το κεντρικό μοτίβο του έργου. Η ζωή επέκεινα, όπως αυτή σκιαγραφείται θεατρικά από τον Στρίντμπεργκ στο Toten-insel, που μεταφράζεται για πρώτη στη γλώσσα μας, ακολουθεί σε αδρές γραμμές τις απόψεις του θεοσοφιστή Swedenborg, σφραγίζεται, όμως, από τις αγωνίες της άχαρης και σκληρής κ...

Ένα οδοιπορικό στον χώρο και στον χρόνο που ξεκινά από τη Μεγάλη Ρουμανία της εποχής του Μεσοπολέμου για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη του σήμερα, με ήρωες δύο αδέρφια, την Αουρέλια και τον Κορνέλιου, που στροβιλίζονται μέσα στη δίνη του ανερχόμενου φασισμού και των μεγαλοϊδεατισμών της εποχής τους. Από τις γλιστερές πέτρες του Τρεστιάνα και τα βαλτοτόπια στο Δέλτα του Δούναβη ως τα λαγούμια του μετροπόντικα στα υπόγεια εργοτάξια της Θεσσαλονίκης και από τη ρουμάνικη αβάν γκαρντ κουλτούρα της δεκαετίας του ’30 ως τα θρυμματισμένα κεραμικά στο Ανάκτορο του Γαλέριου στην πλατε...

Το έργο του Ντάβιλα αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από "αποσπάσματα" των δύο έως τεσσάρων στίχων, που ο ίδιος τα χαρακτηρίζει ως "γλώσσες", δηλαδή σημειώσεις στο περιθώριο των βιβλίων που διάβαζε. Με αυτές τις σημειώσεις πάλευε ξανά και ξανά προσπαθώντας να βρίσκει την πιο εύστοχη διατύπωση για κάθε ιδέα του, ώσπου τελικά να απομείνει μόνον η ουσία της. Γνωστές φράσεις του, όπως ότι "ένας συγγραφέας που δεν βασανίζει τις προτάσεις του βασανίζει τον αναγνώστη" και ότι "η πρόταση πρέπει να έχει τη σκληρότητα της πέτρας και το τρεμούλιασμα του κλαδιού" δεν είναι απαιτήσεις απ...

Να σε αγγίζω και να πέφτει στα χέρια μου η αγνότητα. Να σε μυρίζω και να αλευθερώνεται θυμωμένος ο λίβας. Να σε γεύομαι και να σουρουπώνουν τα χείλη μου. Να σε ακούω και να τρίζει το στήθος σαν κατάρτι. Να σε βλέπω και να γεμίζουν οι δεξαμενές της νοσταλγίας.

Απέναντί μου νεανική σιωπή απομάκρυνση γοητείας κ-λεφτά μόνον θα σ' άφηνα, το βλέμμα μου ν' αποπλανήσεις... Αντηλιακό επιστέγασμα δειλίας! Τα χέρια μου δεν σε αγγίζουν. Γραμμές πόθου ηλεκτρονικής ανάγνωσης πολλές. Απόκριση; Καμία. Γειά σου και πάλι! 38 κι 8 και 6 Σιωπηλά, αδύναμα ποθώ.

Η διεύρυνση της επιστημονικής γνώσης φαίνεται να περιστέλλει όλο και περισσότερο, μέχρι εξαλείψεως, την ιδιαιτερότητα του ανθρώπου. Οι αμφισημίες της ανθρωπικής αρχής μπορούν όμως να μας δείξουν γιατί η εξάλειψη αυτή είναι καταστατικά αδύνατο να ολοκληρωθεί, γιατί είναι ψευδαισθητική όταν νομίζει ότι είναι αποκαλυπτική, και γιατί οι καινούργιες μας πεποιθήσεις είναι τόσο απατηλά ανησυχητικές όσο απατηλά καθησυχαστικές ήταν οι παλιές.

Οι "Εκλάμψεις" είναι σύντομες αυτόνομες εκκενώσεις του στοχαστικού φορτίου και φέρνουν στην επιφάνεια του λόγου τον πυρήνα του φορτίου ως τη νοηματική εκδοχή άλλοτε μιας υφέρπουσας δυσθυμίας, άλλοτε μιας ποιητικής οιστρηλασίας. Σε κάθε περίπτωση, το στοχαστικό φορτίο, όπως διευκρινίζεται στο μικρό δοκίμιο που ενέχει θέση επιμέτρου, είναι η πηγή της γένεσης και της άντλησης του ποιητικού λόγου και του νοήματός του. Είναι στιγμές που μέσα σου θεριεύουν οι βοριάδες δεν φέρνουν βροχές μόνο σκοτάδι και δάκρυα.

O Χρήστος Μαλεβίτσης υπήρξε ο μεγάλος τεχνίτης του φιλοσοφικού δοκιμίου. Με αφορμή τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από τον θάνατό του, οι εκδόσεις Περισπωμένη"" κυκλοφορούν, για πρώτη φορά σε αυτοτελή έκδοση, το κείμενό του για την ταινία Kaos"" των Αδελφών Taviani. Σε επίμετρο, δύο κείμενα του Χρήστου Μαρσέλλου: α) Θέμα και παραλλαγές, β) Impromptu.

Η Μυρτώ Παπαχριστοφόρου με το έργο "Η άλλη θάλασσα", με 12+1 υδατογραφίες της Κατερίνας Ατταλίδου, απέσπασε το βραβείο Γ. Αθάνα της Ταξης Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών, για την καλύτερη εκδεδομένη ποιητική συλλογή νέου, κατά προτίμηση, ποιητή. Η βραβευόμενη, κατά την κριτική, "διακινεί λόγο εύφορο, ανθηρό και συνάμα τραγικό. Μας χαρίζει ποίηση εξωστρεφή, ευθεία και ειλικρινή με τον δικό της ποιητικό τρόπο".

Σε ποιο καθεστώς εικόνων ζούμε; Οι εικονολατρικές κοινωνίες του δυτικού κόσμου παράγουν μαζικά εικόνες του πραγματικού που λειτουργούν σε παγκόσμιο επίπεδο σαν μονοδιάστατος τρόπος ανάγνωσης του βιωμένου κόσμου. Οι εικόνες έρχονται να υποκαταστήσουν τη διάχυτη έλλειψη νοήματος, κυριαρχούν σαν οδηγοί του καλού και του κακού, του σωστού και του λάθους, του ωφέλιμου και του ζημιογόνου, του όμορφου και του άσχημου, του ορθολογικού και του ανορθολογικού, της αλήθειας και του ψέματος. Είναι οι εικόνες του θεάματος που καταναλώνονται ως διαφοροποιήσεις του Ίδιου. Είναι οι εικόνες...