Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα σ' έναν κόσμο κατ' ουσίαν άλογο και αντίξοο, ο άνθρωπος καλείται να διάγει τον βίο του όντας εκτεθειμένος ανά πάσα στιγμή, αφενός, στον πόνο και την ανία, αφετέρου, στον πλανερό χαρακτήρα του κόσμου αυτού, του υποσχόμενου μία ευτυχία φαντασιώδη και ανέφικτη. Η ορθή αποτίμηση της πραγματικής αξίας των αγαθών της ζωής έχει ως βάση την διάκρισή τους σε τρεις κατηγορίες: στα όσα είναι Κανείς, στα όσα έχει και στα όσα παριστάνει στα μάτια άλλων ανθρώπων. Η ανάλυση αυτών των κατηγοριών καταδεικνύει τις προτεραιότητες που πρέπει να θέτει κανείς στις αποφάσεις και τις επιλο...

Έλληνας ως το κόκκαλο, ελληνολάτρης μέχρι παραληρήματος, ήθελε να μεταβάλλει όλους τους «Ρωμιούς» εις Έλληνας... Ήρωάς του είναι ο Αλέξανδρος, ο ημίθεος αρχηγός ενός επιθετικού πολιτισμού. Ο Περικλής Γιαννόπουλος είναι μεγαλοϊδεάτης, όχι μόνον απελευθερωτικής, αλλά και κατακτητικής μορφής. Ωστόσο, πίσω απ' αυτό το ύφος υπάρχει μια ψυχή σε βρασμό, που έχει οραματισθεί μεγάλα και μαστιγώνει τα μικρά: Ένας Έλληνας μεγαλοϊδεάτης, που δεν ανέχεται τη μικρολογία και την αναμελιά της παρακμής. Σπύρος Μελάς

Το "Ράγισμα" (1936) είναι ο τελευταίος αποχαιρετισμός του Σκοτ Φιτζέραλντ. Ο προσωπικός επικήδειος, ή μάλλον η προσωπική νεκροψία ενός από τους λαμπρότερους, και ταυτόχρονα τραγικότερους, εκπροσώπους της "χαμένης γενιάς" του Μεσοπολέμου. Είναι η εξομολόγηση ενός ανθρώπου ο οποίος τελειώνει με τη ζωή, ενός ανθρώπου ο οποίος απέκτησε ό,τι έχει να προσφέρει ο κόσμος (πλούτη, δόξα, ηδονές) και τα έχασε όλα. Ο αποχαιρετισμός ενός ανθρώπου, μιας εποχής, ενός κόσμου... Ο Σκοτ Φιτζέραλντ πέθανε στα σαράντα τέσσερά του, ενώ άρχιζε το ολοκαύτωμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Επίκαιρο όσο ποτέ το βιβλίο του Μαξ Νορντάου για το ψέμα του γάμου, εξακολουθεί να μεταφράζεται σε όλο τον κόσμο, καθώς υμνεί με πάθος την αμοιβαιότητα στον έρωτα. Κατά το συγγραφέα, μόνο όσοι ακούνε τη φωνή της φύσης, με μια εκατέρωθεν βαθιά έλξη, μπορούν να δώσουν στο γάμο το βαθύτερό του νόημα, που είναι η διαιώνιση και βελτίωση του είδους.

Ο Lanza del Vasto γεννήθηκε το 1901 στη Σικελία. Τελειώνοντας τις σπουδές του, έκανε τη διδακτορική του διατριβή στη φιλοσοφία. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη μουσική και την ποίηση. Για να εμβαθύνει τις εμπειρίες του, αποφάσισε να πάει στην Ινδία. Ξεκίνησε το ταξίδι του το 1936. Η αφήγηση της παραμονής του στο Βάρντχα, μια μικρή πόλη όπου βρισκόταν η σχολή του Μαχάτμα Γκάντι, αποτελεί τον κεντρικό άξονα του έργου του Προσκύνημα στις πηγές και μας προσφέρει μια από τις πιο σημαντικές μαρτυρίες για τον απελευθερωτή της Ινδίας και για τις ιδέες που αποτελούν τον...

Για πρώτη φορά στα ελληνικά, η συνέχεια της ιστορίας του Αιμίλιου, όπως την εμπνεύστηκε -αλλά δεν πρόφτασε να ολοκληρώσει- ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Πιστοί στις αρχές τους, ήρωας και συγγραφέας πρεσβεύουν πως ο συζυγικός δεσμός δεν πρέπει να στηρίζεται στις συμβατικότητες της κοινωνίας, αλλά στην ελεύθερη επιλογή που υπαγορεύεται μονάχα από τον έρωτα.

Υπάρχουν μεγάλοι; Ο σπουδαίος Ελβετός ιστορικός και ιστορικός τέχνης Γιάκομπ Μπούρκχαρτ εξετάζει εδώ τις μεγάλες προσωπικότητες και το "αποτύπωμά τους" στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Κατά τον Μπούρκχαρτ, "μέγας" είναι εκείνος χωρίς τον οποίο ο κόσμος θα φάνταζε ελλειμματικός. Οι "μεγάλοι της Ιστορίας" (πολιτικοί, καλλιτέχνες, επιστήμονες...) είναι τα "αναγκαία νήματα στο πλέγμα των αιτίων και των αιτιατών".

Σύγχρονος του Φρόυντ, με τον οποίο είχε επί μακρόν γόνιμο επιστημονικό διάλογο, βαθιά επηρεασμένος από τον Νίτσε, ο Γκέοργκ Γκρόντεκ στο έργο του αυτό, που εκδόθηκε το 1903, ξαφνιάζει τον σημερινό αναγνώστη με την οξεία, ακόμα και σήμερα επίκαιρη κοινωνική του κριτική. Με ύφος εντελώς προσωπικό -καταγγελτικό, οραματιστικό αλλά και ποιητικό ταυτόχρονα- καταδικάζει έναν θνήσκοντα κόσμο, "τον κόσμο του άνδρα". Η ελπίδα βρίσκεται στην γυναίκα, ως την πηγή της ζωής, καθώς και στην δημιουργική ικανότητα του παιδιού, εφόσον όμως δεν συντριβούν από μια κοινωνία που, με τους κατα...

Μέσα από αυτά τα μαύρα, πράσινα, κίτρινα, πολύχρωμα ή μονόχρωμα ποιήματα ο Ηλίας Κεφάλας εξέρχεται ως ένας μοναχικός περιπατητής μακρινών αποστάσεων, ένας έκθαμβος εξερευνητής δύσβατων ή οικείων τοπίων, ένας παρατηρητής πουλιών και ψυχών: εστιάζει μέσα από δάκρυα χαρμολύπης και αποθανατίζει τα αιώνια σε στίχους -λαμπερά ένσταντανέ-, όσα βλέπει, αλλά και όσα "ανακλώνται στην ίριδα της μνήμης". Χαρτογραφεί τους μέσα "κάμπους που μιλούν χωρίς να τους διακόπτει κανείς", τυλιγμένους στις κοσμογονικές ομίχλες τους. Ανηφορίζει, μέσα στην παντοτινή βροχή των παιδικών του χρόνων, στ...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια συστηματική εισαγωγή στον γερμανικό ιδεαλισμό, ένα φιλοσοφικό κίνημα αντάξιο της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, το οποίο στη χώρα μας παραμένει ελάχιστα γνωστό. Ο συγγραφέας επιχειρεί να καταδείξει ότι ο γερμανικός ιδεαλισμός αποτέλεσε την ολοκλήρωση της νεότερης φιλοσοφίας συνολικά, ωθώντας την αρχή της βεβαιότητας του γιγνώσκοντος υποκειμένου στα όριά της και στη γνώση του Θεού ως του Απολύτου. Περαιτέρω, ότι η φιλοσοφία του Απολύτου μπορεί και σήμερα να οδηγήσει τη νόηση στις συστηματικές της επιδιώξεις. Η μελέτη αυτού του φιλοσοφικού στοχασμο...

Οι περισσότεροι από μας συνήθως νιώθουμε "καλά". Για κάποιον που έχει κατάθλιψη, όμως, καμιά από τις απλές βεβαιότητες της καθημερινότητας δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή την ανθρώπινη δυστυχία και πώς μπορεί η ψυχοθεραπευτική γνώση να συμβάλει στην καλύτερη αυτογνωσία μας και στη θεραπεία της κατάθλιψης; Ο Jeremy Holmes, από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους κλινικούς και μελετητές στο χώρο της ψυχοθεραπείας, θεωρεί σημείο-κλειδί την έννοια της "απώλειας". Στο βιβλίο υπάρχουν αρκετά κλινικά παραδείγματα και αναφέρονται οι διάφορες ψυχοθε...

Υπάρχει μια περίοδος στην ανάπτυξη του ανθρώπου, κατά την οποία τα αγόρια θέλουν να κατέχουν αποκλειστικά τη μητέρα τους και τα κορίτσια τον πατέρα τους. Ο Φρόιντ ονόμασε αυτήν τη φάση οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Ο Robert M. Young θεωρεί τον Σοφοκλή, αν όχι εμπνευστή, τουλάχιστον προάγγελο βασικών ψυχαναλυτικών ιδεών. Κάνει αναδρομή στη μοίρα και στο ασυνείδητο του Οιδίποδα, στη ζωή του Φρόιντ, καθώς και σε πιο σύγχρονες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για το οιδιπόδειο τρίγωνο μέσα στην οικογένεια. Το διεπιστημονικό έργο του Robert M. Young καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τ...

"Πορτρέτα Φαγιούμ": θραύσματα της βιογραφίας ενός νεκρού μέσα από τα μάτια ανθρώπων που συνδέθηκαν μαζί του. Πορτρέτα ανθρώπων πετυχημένων, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους παρά ελάχιστα ή καθόλου, αλλά συνδέονται άρρηκτα μέσω εκείνου -άλλοι τελώντας το μνημόσυνό του ως εξιδανικευμένου εραστή και φίλου, άλλοι ανασταίνοντας (συνειδητά ή ασύνειδα) την ουσία του. Μια πάλη ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, τις αναμνήσεις και την πραγματικότητα, το ρομαντισμό και το ρεαλισμό, την ευτυχία και την επιτυχία και η αναζήτηση μιας απάντησης στο ερώτημα: Ποιος τελικά είναι νεκρός κα...

Το βιβλίο αυτό του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου περιλαμβάνει δύο κείμενα, μία σύντομη διάλεξη και μία εκτενέστερη πραγματεία, που συντάχθηκαν το 1924. Πρόκειται για τα πρώτα κείμενα στα οποία παρουσιάζεται η φιλοσοφική θέση τού Είναι και χρόνος (1927), του έργου του Χάιντεγκερ που σημάδεψε την πορεία της φιλοσοφικής σκέψεως στον 20ό αιώνα. Η διάλεξη εκθέτει εν συντομία τις βασικές θέσεις του φιλοσοφικού προγράμματος, ενώ η πραγματεία προσφέρει μια ολοκληρωμένη και συνοπτική παρουσίαση των περισσότερων από τις αναλύσεις του "Είναι και χρόνος". Κεντρικό στοιχείο του εν λόγω...

Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ... Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες... μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ' αυτό που αισθανόμαστε και σ' αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε. Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας, και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επιθυμία μας - σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής κ...

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και στη χώρα μας μια προσπάθεια να αποκτήσει η μελέτη των αρχαίων κλασικών μας κειμένων μια νέα πνοή και αξία. Παράλληλα, δηλαδή, με τη φορμαλιστική έρευνα των φιλολογικών πηγών και τη γραμματική/συντακτική τους ανάλυση, επιχειρείται μια ρεαλιστική προσέγγιση του ίδιου του κλασικού πολιτισμού, όπως αυτός αναδύεται μέσα από τα αρχαία κείμενα. Σκοπός μιας τέτοιας προσέγγισης δεν είναι βέβαια η αναβίωση ενός ένδοξου παρελθόντος μέσα από την απομίμηση των δημιουργημάτων του, αλλά η άντληση δημιουργικής έμπνευσης για την οικοδόμηση μιας σύγχρονης...

Έρωτας δυνατός δεν υπάρχει παρά μόνο στο τέλειο συνταίριασμα των δύο συντρόφων... Και καθώς δεν υπάρχουν δύο άτομα απολύτως όμοια, κάθε άνδρας πρέπει να βρει σε μιαν ορισμένη γυναίκα τις ιδιότητες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές του ιδιότητες, πάντοτε από την οπτική γωνία των παιδιών που πρόκειται να γεννηθούν. Όσο πιο σπάνιο είναι αυτό το ιδανικό ταίριασμα, τόσο πιο σπάνιος είναι και ο πραγματικά μεγάλος έρωτας. Arthur Schopenhauer

Ο πρωτοεμφανιζόμενος ποιητής είναι ένας Δον Κιχώτης της πόλης. Καβαλάει το ίδιο του το κεφάλι, περιπλανέται στα αδιέξοδά του και παλεύει με φανταστικούς ανεμόμυλους που αλέθουν ιδέες. Είναι ένας νομοταγής αναρχικός, ένας συμβασιούχος της ζωής του, που βρίσκεται σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση με την κατά κόσμον εικόνα του: οι στίχοι του είναι τα ανίκητα μολυβένια στρατιωτάκια του που τα εκπαιδεύει για την αντίσταση στην πραγματικότητα, καταστρώνοντας στρατηγικά σχέδια επί χάρτου, οργανώνοντάς τα σε δυνατά ποιήματα. Παυλίνα Παμπούδη

Ένα τίποτα - κάτι ακόμα πιο μηδαμινό: ένα τίποτα αποκτά ξαφνικά υπόσταση, αρχίζει να διογκώνεται, γιγαντώνεται, παίρνει διαστάσεις μυθικές... Και απειλεί να οδηγήσει τα πάντα στον αδιέξοδο λαβύρινθο των δομών μιας πολυπρόσωπης γραφειοκρατίας και μιας απρόσωπης Δικαιοσύνης. Η Αγγελική Ανδρεάδη, υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία, βρίσκεται τυχαία μπλεγμένη σε μια ανόητη, αδιανόητη, εξωφρενική ιστορία και όλη της η ζωή αναστατώνεται - χωρίς η ίδια να μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει. Προσπαθεί να κινηθεί μέσα σε μια εφιαλτική, "καφκική" ατμόσφαιρα και αντιμετωπίζει συνεχώ...

Η Νεκταρία Μενδρινού ξέρει ένα μεγάλο μυστικό, ξέρει για τι και γιατί γράφουν οι ποιητές. Το λέει με πολύ απλό και ποιητικό τρόπο, μιλώντας μας εμπιστευτικά, χαμηλόφωνα: Γράφουμε γι αυτά που αφήνουμε ξοπίσω μας // Γράφουμε γιατί η μνήμη υπάρχει στο μέλλον... Και εξομολογείται για τι γράφει, συγκεκριμένα, η ίδια: Γράφω για κείνες τις λέξεις /Που πήραν φως και κάηκαν /Σκόρπισαν στη νύχτα / Κι έγιναν /Έναστροι χρησμοί στον ουρανό.// Γράφω για κείνους τους ανεκπλήρωτους έρωτες /Που έγιναν φθινοπωρινά /Δέντρα / Στα παράξενα τοπία της μνήμης. //Γράφω για σένα /Που έγινες /Ο...