Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τα παιδικά μου χρόνια, σκάρωνα με πάθος παραμύθια, θεατρικά έργα και χιλιάδες ιστορίες. Όλα αυτά είχαν θρονιαστεί στην καρδιά μου όπως τα βατράχια πάνω στις πέτρες.[...] Σ' αυτά που διάβαζα στα βιβλία πρόσθετα και πολλά επεισόδια βγαλμένα απ' τη φαντασία μου. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η φαντασία μου έδινε μεγαλύτερη ένταση στις δραματικές σκηνές, τροποποιούσε την κατάληξη κάθε ιστορίας, έκανε την αρχή της πιο μυστηριώδη. [...] Όταν έκανα τις μουσικές μου ασκήσεις, έβαζα πάνω στο αναλόγιο τα βιβλία του Τουργκένιεφ ή του Δουμά, και γρατζουνώντας το βιολί μου καταβρόχθι...

Η νύχτα που πέρασε στον ιππόδρομο του Πράτερ ένας Βιενέζος αριστοκράτης δεν είναι μόνο "φανταστική", μαγική, είναι και θαυματουργή· κι αυτό γιατί η νύχτα εκείνη προκάλεσε μια συνταρακτική αφύπνιση μέσα του. Ο ήρωας περιγράφει τον εαυτό του όπως ήταν πριν απ' αυτή τη νύχτα, σε σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατό του: ένας αριστοκράτης της καλής κοινωνίας της Βιέννης που περνούσε τον καιρό του μέσα σε μια ανέμελη απραξία. Ώσπου, μια μέρα, ζει στον ιππόδρομο του Πράτερ μια εμπειρία που τον αλλάζει ολοκληρωτικά: κυριεύεται από το πάθος. Η μεταστροφή αυτή είναι ψυχολογική όσ...

Ο Σάσκα Ζιγκουλιόφ, ο ήρωας του Αντρέγιεφ, είναι ένας νεαρός Ρώσος με γενναία ψυχή που ενσαρκώνει τον αγνό επαναστάτη, τον έτοιμο να θυσιαστεί για το μέλλον της πατρίδας του. Ο Σάσκα και μερικοί σύντροφοί του πιστεύουν βαθιά στα ιδανικά και τους στόχους τους, αλλά τα περισσότερα μέλη της ομάδας έχουν απώτερο σκοπό το κέρδος και το χρήμα. Ο Σάσκα το συνειδητοποιεί με πίκρα, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η καταστροφή και ο άδικος χαμός δεν αργούν να έρθουν...[...]

Ένα διασκεδαστικό βιβλίο για παιδιά κάθε ηλικίας (σημερινά, χθεσινά, αυριανά, παντοτινά) και, γενικά, για όλους όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς το αλφάβητο και τυχόν ενδιαφέρονται για άλογα, βατράχια, γοργόνες, δράκους, ελεφαντόμυγες, ζαργάνες, ηλεκτρικές σκούπες, θησαυρούς, ιππότες, καλικάντζαρους, λουκάνικα, μάγους, νάνους, ξωτικά, οδοντίατρους, παλιοπράγματα, ρομπότ, σκουλήκια, τέρατα, υποπρόξενους, φαντάσματα, χαλίφηδες, ψαρόβαρκες και ωραίους ωτορινολαρυγγολόγους.

Μέσα σ' ένα μπουκάλι, φτιαγμένο από άγνωστο υλικό, βρίσκεται φυλακισμένος ένας μικρός, φοβερά επικίνδυνος, διάβολος. Ο αγαθός Κίβι από τη Χαβάη θα μετανιώσει πικρά που αγόρασε το μπουκάλι και που ζήτησε από το διαβολάκι του μπουκαλιού να εκπληρώσει την -πολύ απλή- επιθυμία του: να αποκτήσει ένα μεγάλο, ψηλό σπίτι πάνω στο βουνό, γεμάτο με στολίδια, πίνακες, όμορφα πράγματα και παιχνίδια... Μια συναρπαστική ιστορία του Ρόμπερτ Λιούις Στήβενσον, του μεγάλου συγγραφέα για "μεγάλους" που χειρίζεται πάντα με εφηβική δύναμη, ανησυχία, περιέργεια και φαντασία την ψυχή και την πέν...

Ο νεαρός Ιβάν Τσάρεβιτς θα κινήσει για ένα ατέλειωτο ταξίδι, αναζητώντας το Πουλί της Φωτιάς. Στο δρόμο του θα συναντήσει το Άλογο με τη Χρυσή Χαίτη, έναν μάγο, μια μάγισσα, δυο "Λέσι", ένα Ρόπαλο-Καβγατζή, ένα Σκούφο-Ποιον-Σκούφο;, μια καλύβα με ποδαράκια κότας, ένα δωδεκακέφαλο δράκο και άλλα πολλά θαυμαστά... Με τη βοήθεια του Γκρίζου Λύκου θα γλιτώσει πολλές φορές από τις θανάσιμες παγίδες που τον περιμένουν και θα κερδίσει στο τέλος την ωραία του βασιλοπούλα και το βασίλειο του... Ένα πανέμορφο ρώσικο παραμύθι, τόσο πλούσιο σε περιπέτειες, εικόνες, χρώματα και ξαφνιάσ...

Δεκαοχτώ ιστορίες, δεκαοχτώ τρόποι να ερωτεύεσαι και να πεθαίνεις. Η Ευγενία Μπογιάνου ενορχηστρώνει πολυσήμαντες καταστάσεις προδοσίας, εκδίκησης, πάθους, απώλειας, θανάτου, στη ζωή ασήμαντων, σχεδόν μονόχορδων ανθρώπων που οι ίδιοι δεν συλλαμβάνουν καν την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων τους, απλώς υφίστανται παθητικά τις συνέπειές τους. Οι ιστορίες τους, έχουν συντεθεί σε διηγήματα μιας πολύ απαιτητικής μικρής φόρμας και είναι γραμμένες σε καθαρή, αβίαστη γλώσσα, με μια ιδιόρρυθμη οικονομία λόγου που, χωρίς να αφαιρεί συναίσθημα, προσθέτει προεκτάσεις και πολλαπλασιάζ...

"Τι κοινό μεταξύ Αθηνών και Ιεροσολύμων;" Και αλλού: "Τι κοινό μεταξύ φιλοσόφου και χριστιανού, του μαθητού της Ελλάδος και του μαθητού των ουρανών, του ανθρώπου των λόγων και του ανθρώπου των έργων, εκείνου που κατεδαφίζει και εκείνου που οικοδομεί, του φίλου και του εχθρού της πλάνης, του διαφθορέα της αλήθειας και του τηρητού και εκφραστού της, του κλέπτη και του φύλακά της;" Τα ερωτήματα του Τερτυλλιανού είναι, βεβαίως, ρητορικά· θεωρεί αυτονόητο πως δεν υπάρχει τίποτε κοινό, η παραμικρή σχέση μεταξύ λόγου και πίστης, επιστήμης και θρησκείας. Εγέρθηκαν -και εγείρονται-,...

Αποφάσισα να πάω στην πρώτη γραμμή. Ο μέραρχος στραβομουτσούνιασε μόλις το άκουσε. - Τι διάολο θα πας να κάνεις εκεί; Μια στιγμή να ξεχαστείς, θα σε καθαρίσουν! Ήμουν ανένδοτος και δεν σταμάτησα εκεί. Η επιλογή μου ήταν η πιο μάχιμη μεραρχία, η Έκτη. - Άι ρε, βουτυρομπεμπέ, φώναξε γελώντας, ο μέραρχος. Γυαλάκια... Μισή μερίδα... Σας στέλνουνε εδώ χωρίς να σας ρωτήσουνε, κι εδώ σας πετσοκόβουνε μόνο και μόνο επειδή φοράτε γυαλιά! Τι λες, θα τα καταφέρεις να ζήσεις μαζί μας; - Θα τα καταφέρω απάντησα. Με το όνομα Κίριλ Βασίλιεβιτς Λιούτοφ, που κρύβει την εβραϊκή του κατα...

Η ανθολογία αυτή, μια ουσιαστική και πολύπλευρη γνωριμία με τη λεπταίσθητη, κλασική κινέζικη ποίηση, προσεγγίζει τις τρεις τομές στην ιστορία της: την ποίηση Τζου, την ποίηση Τουάνγκ Γουέι και την ποίηση Λι Πο. Η ποίηση Τζου (που γράφτηκε για πρώτη φορά από πόρνες και τραγουδήθηκε στα λαϊκά καταγώγια, αλλά στη διάρκεια της δυναστείας Σουνγκ (960-1279) εξελίχθηκε σε μια ιδιότυπη λυρική φόρμα), εκπροσωπείται εδώ με ποιήματα των Λι Γιου, Λιν Που, Φαν Σουνγκ Γεν, Τσανγκ Χσιεν, Γεν Σου, Λιου Γιουνγκ, Τσανγκ Σεν, Ου Γιανγκ Χσιου, Χσιν Τσάι Τσι και Τσιανγκ Κουέι. Ο Γουάνγκ Γ...

"Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης" είναι κείμενα κατ' αρχάς αυτοβιογραφικά. Ο εικοσιεπτάχρονος Τολστόι, που υπηρέτησε ως αξιωματικός στην πολιορκημένη Σεβαστούπολη, καταγράφει εικόνες από τις μάχες, τα χαρακώματα και την καθημερινή ζωή. Πλάθει με ζωντάνια και ρεαλισμό τους ήρωές του, εμπειροπόλεμους στρατιώτες, αμούστακους νεαρούς με στολή, γέρους, γυναίκες, παιδιά, που ζουν αγκαλιά με το θάνατο και βιώνουν με αξιοπρέπεια την οδύνη του πολέμου. Καταδύεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φέρνει στο φως, με κριτικό πνεύμα αλλά και αγάπη, τη σχέση των ηρώων του με την αυτοθυσί...

Χίλια χρόνια πάμε πίσω, να σας πω και να ιστορήσω/ για τον Βάνια το χαζούλη, τον καλό, τον τυχερούλη/ Και το Καμπουραλογάκι, το πιστό του φιλαράκι/ που μιλιά ανθρώπου έχει και με χίλια πάντα τρέχει/ Και κανείς να το προφτάσει δεν μπορεί σ' όλη την πλάση!/ Θα σας πω τα μυστικά τους και τα κατορθώματά τους. [...]

"Αν η κριτική ικανότητα, η οποία αποτελεί, στην τάξη των γνωστικών μας ικανοτήτων, έναν ενδιάμεσο όρο ανάμεσα στη νόηση και τον Λόγο, διαθέτει επίσης, θεωρούμενη καθαυτή, a priori αρχές· αν αυτές είναι συστατικές ή απλώς ρυθμιστικές (και επομένως δεν υποδηλώνουν έναν δικό τους τομέα)· αν η ικανότητα αυτή παρέχει a priori έναν κανόνα στο αίσθημα της ευαρέστησης και της δυσαρέστησης, ως ενδιάμεσο όρο ανάμεσα στη γνωστική ικανότητα και το επιθυμητικό (όπως ακριβώς η νόηση επιτάσσει a priori νόμους στην πρώτη, και ο Λόγος στο δεύτερο): όλα τούτα είναι ερωτήματα με τα οποία θα α...

Ένα έξυπνα δομημένο μυθιστόρημα όπου τα πιο ασήμαντα γεγονότα δημιουργούν σασπένς, όπου οι πιο απλές καταστάσεις αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου απλές. Η Μάρη Μαρουδή με μυθοπλαστική δεινότητα και λόγο εναργή και σαφή, περιγράφει μια καθημερινή ιστορία, στην οποία -όπως ακριβώς και στη ζωή- τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί. Με λιτά μέσα στήνει μια συναρπαστική χορογραφία ανθρώπινων σχέσεων που η πρόοδός τους ανακόπτεται ή αλλάζει φορά, ανθρώπινων διαδρομών που διασταυρώνεται, προχωρούν, γυρνούν προς τα πίσω ή αναλώνονται σε κύκλους. Κ...

To μυθιστόρημα "Ο πύργος" αρχίζει με μια σειρά από αινίγματα: γιατί έρχεται ο Κ. στο χωριό, γιατί θέλει να φτάσει οπωσδήποτε στον Πύργο και γιατί τα πάντα και οι πάντες φαίνεται να συνωμοτούον εναντίον του; Αντί να δώσει προοδευτικά απαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήματα, ο Κάφκα θέτει υπό αμφισβήτηση κάθε δεδομένο και κάθε πληροφορία που αποκαλύπτεται στην πορεία του έργου, δημιουργεί αντιφάσεις, συσκοτίζει τα γεγονότα. Την κάτοψη της αφήγησης, την οποία έχει καλύψει με μυστήριο, καλείται να την ανακατασκευάσει ο αναγνώστης σε μια αέναη διαδικασία· έτσι διαλύεται η συνήθης στατικ...

"Γιατί να κάνουμε γενικεύσεις, γιατί από τη μία και μόνη Αριάδνη να κρίνουμε όλες τις γυναίκες;" αναρωτιέται ο ίδιος ο Τσέχωφ ως ακροατής της ιστορίας της και υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, στη νουβέλα αυτή η οποία κρύβει, ίσως, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία απ' όλα τ' άλλα πεζά του μεγάλου συγγραφέα. Στην "Αριάδνη" σκιαγραφείται ένας ορισμένος τύπος γυναίκας που, μια συγκεκριμένη εποχή, άσκησε δυνατή επίδραση στο συγγραφέα: πρόκειται για μια πραγματική καλλονή που εντυπωσιάζει με την πολυπλοκότητα και την αντιφατικότητα του χαρακτήρα της, με τη δίψα της για...

Μια νεαρή ποιητική φωνή, γήινη αλλά και φευγάτη, που ξεδιπλώνεται, αναπτύσσεται κι απογειώνεται σαν χορός, σαρκώνοντας την αόρατη μουσική, και που, ταυτόχρονα, μιλά τη γλώσσα της απλής καθημερινότητας. Η Στέλλα Καρτάκη, με οξυμένη περιέργεια, σαν παιδί, και άγρυπνες αισθήσεις βλέπει, ακούει, οσφραίνεται, αγγίζει, γεύεται το παραμικρό με πολλαπλάσια δύναμη. Και μεταφράζει τα συναισθήματά της σε ποιήματα ζωντανά και παλλόμενα που ακκίζονται λίγο, σκιάζονται, τραγουδούν, ψιθυρίζουν, πεισμώνουν, ξεφεύγουν, πάσχουν, συμπονούν, παθιάζονται, διεκδικούν, απαιτούν, απελπίζονται, ευ...

Ο "Νυμφαίος θάνατος" είναι μια μυθιστορηματική μελέτη θανάτου σε σχέση μ' ένα συγκεκριμένο χώρο, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια μνημονική, θυμική, νοητική και εννοιολογική περιπλάνηση στη Νύμφη του Θερμαϊκού ως μητέρα θανατερή. Ο θάνατος παίρνει εδώ τη θέση μιας αδιανόητης και ανέφικτης πραγματικότητας, μιας αδυνατότητας που ωστόσο μπορεί να ερευνηθεί και να διευρυνθεί επειδή είναι προσωπική. Και ο θάνατος, τελικά πιο δυνατός από τον εαυτό του πάντα, οδηγείται στην αυτοκατάφασή του, μετατρέποντας την πόλη σε άβυσσο γενναιοδωρίας. "Κρίνω λοιπόν ότι αυτός ο θαν...

Όλα στον κόσμο ανάγονται τελικά στις δύο μεγάλες πράξεις - στον έρωτα και τον θάνατο. ...Η ars armatoria, η τέχνη των ερωτικών απολαύσεων, είναι και αυτή τέχνη και μάλιστα όχι λιγότερο συναρπαστική από την ars gladitioria, την τέχνη των μονομάχων. Μεταξύ αυτών των δύο τεχνών υπάρχουν πράγματι πολλά κοινά. Και οι δυο τους εξάπτουν ιδιαίτερα τη φαντασία μας, και οι δύο τους έχουν έντονη τάση προς εφευρετικές διαστρεβλώσεις, και οι δυο τους είναι εξαιρετικά επιδεικτικές -για το ευρύτερο κοινό ή σε τελείως προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι άλλο ζήτημα-, και οι δυο τους περιέχουν ο...

Στην νουβέλα "Ολέσια", ο Αλεξάντρ Κουπρίν, με ακρίβεια, λεπτότητα και δύναμη στη ψυχολογική εμβάθυνση χαρακτήρων και συναισθημάτων, ξετυλίγει, με ρεαλιστικές περιγραφές μια ιστορία αγάπης που ανθίζει με φυσικό σκηνικό το μυστηριακό δάσος, το σκοτεινό βάλτο και την ίζμπα με τα ποδαράκια κότας, ανάμεσα σ' ένα νεαρό Ρώσο διανοούμενο και σε μια μικρή, σοφή και απλοϊκή μάγισσα. Το "Βραχιόλι με τους γρανάτες", η δεύτερη ιστορία αγάπης του βιβλίου, είναι μια άλλη προσέγγιση της αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής: πρόκειται για μια ατμοσφαιρική αφήγηση στην οποία σκιαγραφείται, με πολύ...