Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Τρικυμία", ένα από τα τέσσερα "προβληματικά" έργα του Σαίξπηρ, περιβλήθηκε τον μύθο της "αποχαιρετιστήριας υποθήκης" του συγγραφέα της, ως το τελευταίο πλήρες έργο του. Πρωτοπαρουσιάστηκε μάλλον στη βασιλική αυλή, και σηματοδοτεί την εποχή μετάβασης από τα ανοιχτά στα κλειστά θέατρα. Αργότερα αγαπήθηκε πολύ ως μουσικοχορευτικό υπερθέαμα, με εξωφρενικές επεμβάσεις και προσθήκες· μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα επανεμφανίστηκε "καθαρό" το κείμενο του έργου, θεωρούμενο ως αλληγορία, περισσότερο από τα άλλα σαιξπηρικά έργα, είχε ποικίλες σκηνικές αναννώσεις: ως ονειρική φαντ...

Είμαι έξω... ...μόνος μου. Το σπίτι του Μίλτου είναι κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Για να φτάσω μέχρι εκεί, αφού κατεβώ από το λεωφορείο, πρέπει να ανεβώ μια γέφυρα που περνάει πάνω από τις γραμμές των τρένων. Γέφυρα σιδερένια, παλιά. Κάνω πολλή φασαρία όταν την περνάω. Όλη η πόλη ακούει τα βήματά μου. Εκεί υπάρχω. Την αγαπάω, είναι ωραία. Ανεβαίνω, είμαι ψηλά, περπατάω, νιώθω υπέροχα. Σκέφτομαι τον Άνχελ, σκέφτομαι να πέσω στο κενό. Να φύγω τώρα που είμαι ευτυχισμένος... Να μην είμαι αχάριστος... Να μη ζητήσω περισσότερα... Να μη ζήσω τίποτε άλλο που να είναι μικρό...

Γι' αυτό όταν η νύχτα αρχίζει να κρυώνει µένουµε ταγµένοι τελευταίοι εδώ σ' αυτή την κλίνη τη βαθιά σκαµµένη του έρωτα να µην µπορούν τα σώµατα ν' ανοίγουνε τα σώµατά µας το ένα στο άλλο µια ενέργεια σκληρή ένας φόβος κάτι παράφορο πικρό λάµψη -η µόνη που θα επιζήσει του φωτός.

Μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι, σ’ εκείνη τη στιγμή που διαπράξαμε το θεμελιώδες λάθος; Είναι η ζωή κύκλος αιώνιας επανάληψης, ή μοναδική παράσταση χωρίς σενάριο και χωρίς πρόβα; Τρεις κόρες χαμένες, η Αρετή, η Σιράν, η Ευρυδίκη. Τρεις και μυριάδες αποχωρισμοί, και το αβέβαιο χώμα της πατρίδας. Ένας διευθυντής μουσείου αναγκάζεται να θάψει τα αρχαία αγάλματα, και ο Νικόλας, άνεργος και ανέστιος στα σαράντα, αποφασίζει να πραγματοποιήσει το ταξίδι με το τρένο από το Βελιγράδι μέχρι το Βερολίνο, αυτό που δεν είχε τολμήσει στα είκοσι. Ανακαλύπτει από την αρχή το νόημα τ...

Γραμμένα σε διαφορετικές εποχές, από το 1931 έως το 1975, τα επτά διηγήματα που απαρτίζουν την τελευταία συλογή διηγημάτων του Γιάννη Σκαρίμπα, που εκδόθηκε το 1976 με τον τίτλο "Τρεις άδειες καρέκλες", αντανακλούν τη συγγραφική πορεία και πιστοποιούν τις κατακτήσεις του συγγραφέα στο χώρο της δημιουργικής πεζογραφίας. Τόσο η θεματική του όσο και η αφηγηματική του τεχνική δεν διαφοροποιούνται από το λοιπό έργο του, ενώ κυριαρχούν οι γνωστοί άξονες που συνέχουν τον πλασματικό του κόσμο: ο διαφορετικός άλλος, η παράδοση του Καραγκιόζη, η πρόσληψη και η ροή του χρόνου, η ζωή ω...

Αν, διαβάζοντας το βιβλίο, σας φανούν γνώριμα τα περιστατικά που περιγράφονται, αν διακρίνετε στον Σπόττυ χαρακτηριστικά του δικού σας σκύλου και αν, τέλος, αναγνωρίσετε στον πρόσωπο του ιδιοκτήτη του τον εαυτό σας, μην απορήσετε. Δεν έχετε κάνει λάθος. Θα διασκεδάσετε, ελπίζω, με τις ιστορίες που περιλαμβάνονται στις σελίδες του. Είναι η αστεία πλευρά των ταλαιπωριών, στις οποίες καθημερινά μας υποβάλλει ο "καλύτερος φίλος του ανθρώπου". Αφού αποφασίσατε την υιοθεσία, αντιμετωπίστε την κατάσταση με αισιοδοξία και χιούμορ. Εγώ, τουλάχιστον, αυτό προσπαθώ να κάνω. Αν, από...

"Αδελφοί μου, εάν είναι οι μισοί μας άτιμοι και οι άλλοι κακοήθεις, ποιος είναι τίμιος; Μη προς χάριν της πατρίδος, μη την εξυβρίζετε. Έμφυτον ο Έλλην έχει και τιμήν και φρόνησιν, αλλ' εχθρός των αρετών του είναι η διχόνοια. Της αρχαίας αυτή δόξης τον αστέρα έσβυσε, μ' έχθραν κατ' αλλήλων πόλεις εφοπλίσασ' αδελφάς· κ' εις τον νέον μας αγώνα, τους εχθρούς μας σώζουσα, προς Βυζάντιον χωρούντα τον σταυρόν εδέσμευσεν. Άφετ' οι εχθροί τας ύβρεις να μας δαψιλεύσωσι· κ' εις τα νεύρα σας δυνάμεις αν αισθάνεσθε ανδρών, έχετε εις τι γενναίον να τας εξοδεύσητε. [...]" Ο πλούσιος αλ...

Μια σειρά ποιητικών κειμένων του Αργύρη Χιόνη σε μορφή πεζού λόγου, με βαθύτερα βιογραφικά στοιχεία. Σκέψεις για τον έρωτα, το χρόνο που κυλάει, την μοναξιά, τις αλήθειες των καιρών μας, για τους φόβους και τις ανησυχίες μας.

Το Κορίτσι: Σε λίγο καιρό εγώ θα φύγω από 'δω τότε θα τελειώσουν οι καλοκαιρινές μου διακοπές τότε θα 'ρθει το φθινόπωρο και ο χειμώνας τότε θα 'ρθει το σκοτάδι και το κρύο και τότε εσύ θα είσαι εδώ και εγώ θα είμαι μέσα στην πόλη εκεί που ζούμε Το αγόρι: Μη μιλάς γι' αυτό

ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ Γυροφέρνω με αγωνία το νου· το σύρσιμό του είναι αμείλικτο Έχω χάσει το προνόμιο των αθώων την εκμηδένισή μου.

ΤΟΠΙΑ ΞΑΝΑ Ένα παιδί σαν παρεκκλήσι ήταν. Σαν κόγχη τυφλή χωρίς φως. Παντού ζωγραφισμένος και γραμμένος παντού και αναρριχητικός. Το σώμα του ήταν γραμμένο σε ζεστό τοίχο. Ήταν ζωγραφισμένο και ζεστό σαν τοίχος μοναστηριού. Κάθισε κάτω στην γη. Ένα παιδί σαν τοίχος χωρίς πρόσωπο ήταν, γιατί το πρόσωπό του ήταν δανεικό και γραμμένο με ακατανόητα σημεία και τέρατα. Άηχο κάθισε κάτω στην γη και λύθηκαν όλα τα χρώματα που δεν ήταν για αυτόν ποτέ. Ποτέ δεν ήταν για μένα τα χρώματα, σκέφτηκε. Σαν πελώριο διάφανο δάκρυ φυσούσε ένας αέρας κυπαρισσιών. Σαν των ζωγράφων ή...

Σε έναν πλανήτη, όπου ό,τι σε εμάς φαντάζει βίαιο και αποτρόπαιο αποτελεί απλή καθημερινότητα, ο επί αιώνες μυστικοσύμβουλος του Αυτοκράτορα συντάσσει -στη φυλακή, λίγο πριν την εκτέλεσή του- την απολογία του. Όχι για τους δικαστές. Aπευθύνεται στις κατοπινές γενιές των ανθρώπων. Αν υπάρξουν... Στους αντίποδες του "Μεγάλου Ανατολικού", το νέο βιβλίο του Δούκα Καπάνταη παρουσιάζει το εφιαλτικό σύμπαν της Νέας Γης, όπου ο έρωτας μπορεί να προσφέρει χαρά μόνο στους διεστραμμένους στο έπακρον κατοίκους της. Και όχι μάλιστα σε όλους. Προσοχή: Το κείμενο περιέχει περιγρ...

Ένα από τα ωραιότερα ποιήματα που έχουν γραφτεί για τις μέρες των Χριστουγέννων. Το υπογράφει ο E. E. Cummings, από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του μοντερνισμού.