Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, παρά τη μεγάλη πολιτική και θεσμική της σημασία, δεν έχει μελετηθεί στη χώρα μας. Το ερευνητικό αυτό κενό έρχεται να καλύψει το ανά χείρας βιβλίο, καταγράφοντας και αναλύοντας το θεσμικό πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργεί η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, όπως αυτό διαμορφώνεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής αλλά και τον τρόπο που αυτό εφαρμόσθηκε στην πολιτική πρακτική της περιόδου 1975-2015. Η μελέτη εντοπίζει τα ελλείμματα που παρουσιάζει ο θεσμός στη χώρα μας και διατυπώνει ενδιαφέρουσες προτάσεις ισορροπώντας επιδέξια σε δ...

Πως εξελίσσεται το Αμερικανικό Σύνταγμα στο πέρασμα του χρόνου και σε τι οφείλεται η πίστη των Αμερικανών πολιτών σε ένα κείμενο ηλικίας δύο και πλέον αιώνων; Σε αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα, μεταξύ άλλων, επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο του Jack M. Balkin. Κατά την αιρετική άποψη του καθηγητή του Yale, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές στο ζήτημα της συνταγματικής ερμηνείας, η θεωρία του αυθεντικού νοήματος και η θεωρία του ζωντανού Συντάγματος, δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και συνεπώς η αντιπαράθεση μεταξύ τους είναι στείρα. Για να κατανοηθεί αντιθέτως η...

Τι είναι η Τρίτη Τάξη; - ΤΟ ΠΑΝ Τι ήταν μέχρι σήμερα; - ΤΙΠΟΤΑ Τι απαιτεί; - ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ Αφετηριακό σημείο της ανάλυσης του Σεγιές είναι η έννοια του "έθνους των πολιτών". Η επαναστατική στιγμή είναι μια στιγμή όπου τα έθνος καταφάσκει τον εαυτό του, παίρνει πίσω τα δικαιώματα που του έχουν στερήσει και αποκτά Σύνταγμα. Η διαδικασία επανεπιβεβαίωσης της ύπαρξης του έθνους είναι μια ενέργεια διαχωρισμού και απώθησης ταυτόχρονα. Το έθνος καταφάσκει τον εαυτό του μόνο όταν διακρίνεται από ό, τι είναι ξένο προς αυτό. Πρέπει να απομακρύνει τους παράγοντες που οδήγησαν στ...

Το προσφυγικό είναι μια κρίση μέσα στην κρίση. Το βιβλίο καταγράφει στιγμιότυπα αυτού του φλέγοντος ζητήματος, που διαρκώς εξελίσσεται, σε συνθήκες αδιάγνωστες. Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, το βιβλίο συμβάλλει στην κατανόηση των ιδιαίτερων διαστάσεων και της φύσης του φαινομένου που ονομάστηκε "προσφυγική κρίση" στην Ελλάδα, από την άνοιξη του 2015. Το βιβλίο είναι προϊόν ερευνητικής, διοικητικής και πολιτικής ενασχόλησης, καθώς και επιτόπιας παρουσίας σε γεωγραφικά σημεία κρίσιμα για τις προσφυγικές ροές από την Τουρκία προς την Ελλάδα και από την Ελλάδα προς την Ευρωπαϊ...

Στον τόμο αυτόν εκτίθενται εκείνα τα απαιτήματα, οι επιστημολογικές προϋποθέσεις, οι οποίες θεωρούνται γνωστικά απαραίτητες στο πλαίσιο μιας Πολιτικής Επιστήμης Διακλαδικής και Συγχρονικής. Και Διεπιστημονικής ακόμα. Όσο βέβαια αυτό το τελευταίο είναι εφικτό, με την προσδοκία μιας όσο γίνεται πληρέστερης "εξήγησης" ή, έστω, "κατανόησης" της πολιτικής ζωής. Τα προτεινόμενα απαιτήματα εισάγονται με τις ακόλουθες τιτλοδοτήσεις: 1. Από ένα γενικό ορισμό της πολιτικής εκκινώντας. 2. Η μετάβαση από την έννοια του "Δημοσίου Συμφέροντος" προς εκείνη των Κοινών Συμφερόντων. 3. Η...

Η Πολιτική Επικοινωνία έρχεται, κατά λογική σειρά, μετά την Πολιτική Ψυχολογία, ενώ, σε κάποια έκταση, αυτή η τελευταία δείχνει να την προκαθορίζει. Πρόκειται για τον κλάδο της Πολιτικής Επιστήμης, ο οποίος πραγματολογικά καταγράφει και κριτικά αναλύει, το κάθε φαινόμενο έκφρασης το οποίο σχετίζεται τόσο με την παραγωγή επιρροών και κατεξουσιάσεων στο πολιτικό πεδίο, όσο και με τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι επιρροές και κατεξουσιάσεις επιδιώκονται.

Η Πολιτική Κοινωνιολογία επιδιώκει να καταγράψει και να "εξηγήσει", ή να "κατανοήσει", το πώς τα διάφορα αιτήματα, ατομικά ή συλλογικά, τα οποία αρχικά παράχθηκαν στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου κοινωνικού και πολιτικού πολιτισμού και συνακόλουθου πολιτικού εγκοινωνισμού, εξελικτικά οργανώνονται και προωθούνται στα κέντρα των αποφάσεων. Εκφράζονται μέσα από μορφές και διαδικασίες επηρεασμού, οι οποίες συνιστούν είτε πράξεις κοινωνικής εκπροσώπησης είτε πολιτικής συμμετοχής.

Οι Πολιτικοί Θεσμοί, ως οργανική ενότητα, έχουν ως αντικείμενο τη γνωσιακή διερεύνηση όσων φαινομένων παράγονται κατά την τρίτη συμβατική φάση της πορείας των αιτημάτων προς τα τυπικά Κέντρα Αποφάσεων, Νομοθετικά, Εκτελεστικά και Δικαιοδοτικά, ή και άλλα προβλεπόμενα. Παράλληλα, τυπικές ή άτυπες ενέργειες, οι οποίες προηγούνται ή έπονται των πράξεων εξουσίας, ανιχνεύονται, καταγράφονται και αιτιολογούνται και υπό την προϋπόθεση ότι διαπιστώνονται κατά έναν όσο γίνεται πραγματολογικότερο τρόπο.

Η Συγκριτική Πολιτική είναι ο κλάδος της Πολιτικής Επιστήμης με τα εργαλεία του οποίου εκτιμώνται τα από την έρευνα των πολιτικών φαινομένων προκύπτοντα πρωτογενή συμπεράσματα. Προτείνονται δευτερογενείς ερμηνευτικές συναγωγές οι οποίες υπερβαίνουν τις ατομικές περιπτώσεις. Και αφορούν είτε σε θεματικές κατηγορίες πολιτικών φαινομένων, είτε σε κρατικές, ή και σε ευρύτερες υπερκρατικές, ενώσεις. Αποκαλύπτονται, ή διαφαίνονται έτσι, ομοιότητες και διαφορές, συνάφειες και αποκλίσεις ως προς τις οποίες επιχειρείται να αναζητηθούν οι λόγοι που τις προκαλούν.

Οι Διεθνείς Σχέσεις παρέχουν τα εργαλεία με τα οποία προσδοκάται η γνώση της πραγματικότητας της διεθνούς πολιτικής ζωής και η ανάλυση των συσχετισμών και των διεξαρτήσεων οι οποίοι και οι οποίες, σε ένα λιγότερο ή περισσότερο παγκόσμιο ή περιφερειακό περιβάλλον, επηρεάζουν καταστάσεις, αλλά και διαμορφώνουν μονιμότερες διεθνείς συμπεριφορικές και αντιπαραθετικές "στάσεις"

Η Πολιτική Θεωρία, ως ενικός όρος, μπορεί να αφορά είτε σε μια συστηματοποιημένη κοσμοσωτηριακή πρόταση (Επιστήμη της Πολιτικής) είτε σε μια συστηματική και αιτιολογημένη εξηγητική προσέγγιση αυτών των προτάσεων, αλλά και των φαινομένων ισχύος γενικότερα (Πολιτική Επιστήμη).

Προσφεύγοντας σε έναν ενδεικτικό και ταυτόχρονα πραξιολογικό ορισμό, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η επικουρία της Πολιτικής Μεθοδολογίας συνίσταται στη χορήγηση και κριτική αξιολόγηση εννοιολογικών κατηγοριών οργανωμένων σε "πρότυπα" με τα οποία προσεγγίζουμε την πραγματική πολιτική ύλη με πρόθεση την ακριβέστερη δυνατή αιτιακή γνώση των φαινομένων που τη συγκροτούν. Τα πρότυπα αυτά αποτελούν δευτερογενείς κατασκευές, οι οποίες ανεξάρτητα από άλλες παραμέτρους που τα επικαθορίζουν στηρίζονται συνήθως σε δυο πρωτεύουσες παραστατικές αρχές: τη "μεταφορική" και την "προβολική".

Το Organum, όπως και ο υπότιτλος του τόμου το διευκρινίζει περιλαμβάνει: (α) ένα Γενικό Διακλαδικό Ορολογικό Ερευτήριο στο οποίο διασταυρώνονται αλφαβητικά τα αντίστοιχα ευρετήρια των Τόμων (Ι-ΙΧ). (β) έναν αναλυτικό Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα Περιεχομένων ώστε ο χρήστης αυτού του τελευταίου Τόμου να μπορεί να έχει μία πανοπτική εικόνα των θεμάτων που οι συγγραφείς πραγματεύονται. Και, ταυτόχρονα, έχοντάς τον ανά χείρας, να απαλλάσσεται από την υποχρέωση να προσφεύγει κάθε φορά στον Τόμο του αντίστοιχου κλάδου. Αλλά και άλλες σκέψεις θα μπορεί, τέλος, να κάνει ο περίεργος...

Το αίτημα για αναβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου επανέρχεται σταθερά στον δημόσιο διάλογο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Θα μπορούσε όμως, άραγε, να αντιμετωπισθεί ουσιωδώς το ευρύτερο φαινόμενο της υποβάθμισης του Κοινοβουλίου και των μεταλλαγών του κοινοβουλευτισμού με θεσμικές μόνο παρεμβάσεις, δηλαδή με τροποποίηση των διατάξεων που διέπουν την οργάνωση και λειτουργία της Βουλής; Θα μπορούσε δηλαδή να ανατραπεί, με οποιεσδήποτε θεσμικές παρεμβάσεις, η δευτερεύουσα συμμετοχή της Βουλής στη λήψη των κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων, ενόψει μάλιστα του ότι το πολιτικό σύστημα...

Το ανά χείρας έργο αποτελεί το πρώτο τμήμα μιας πραγματείας για τη σχέση κράτους και δικαίου μέσα από τη μελέτη δύο διαχρονικών παθολογιών τους: της πολυνομίας και της εκνομίκευσης. Οι ρυθμιστικές αυτές ανακολουθίες μελετώνται μέσα από την εμπειρική διερεύνησή τους στην Ελλάδα για διάστημα μιας τριακονταετίας και τα συμπεράσματα συγκρίνονται με εκείνα αντίστοιχων ερευνών σε δύο κεντρο-ευρωπαϊκές χώρες: τη Γερμανία και την Αυστρία. Η πολυνομία και η εκνομίκευση ερμηνεύονται μέσα από τη νομική και διοικητική επιστήμη, την κοινωνιολογία του δικαίου, τη νομική πολιτειολογία,...

Φιλαδέλφεια: η πνοή του διαφορετικού. Βερολίνο: το διεθνές όραμα. Σικάγο: η επιβεβαίωση του μηνύματος, θεώρησα, ελπίζω όχι μάταια, ότι και οι τρεις Λόγοι, με τόσα κοινά σημεία που σχεδόν διαβάζονται σαν παραλλαγές πάνω στο ίδιο θέμα, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και θα άξιζε να γίνουν γνωστοί και να σχολιαστούν και για τον Έλληνα πολίτη. Όχι γιατί ο Ομπάμα έγινε πλέον Πρόεδρος, αλλά γιατί έδωσε έτσι τη μάχη. Ιδίως σε εποχή τέτοιας απαξίωσης της πολιτικής και τέτοιου χαμηλώματος του επιπέδου της -όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά με πρωτοφανή τρόπο σε αυτήν-, είναι νομίζω χρήσιμο να θυ...