Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Σοφοκλής ήταν ένας μεγαλοφυής ποιητής, ο οποίος οδήγησε την τέχνη της τραγωδίας στην ύπατη τελειότητά της. Συνέθεσε δράματα αριστουργηματικά και κληροδότησε στο παγκόσμιο θέατρο τραγικούς ήρωες αιώνιας ακτινοβολίας. Έπλασε μορφές που πασχίζουν να υπερβούν, συχνά με μία πράξη απαράμιλλου θάρρους, τις δυνατότητες τις δοσμένες στον άνθρωπο από τη φύση του, και που τα πάθη τους μας υποβάλλουν σκέψεις και ερωτηματικά γύρω από τη μοίρα του ανθρώπου, γύρω από το αίνιγμα της ζωής. Συγχρόνως ο λόγος του είχε τέτοια ποιότητα, αρμονία και γλυκύτητα, που στην αρχαιότητα τον αποκαλούσ...

"Ο γεωργός απλά ρίχνει τον σπόρο· το γόνιμο έδαφος κάνει το φυτό να ανθίσει". Αν αναλογισθούμε ότι εκπαίδευση είναι η καθημερινή τροποποίηση του εγκεφάλου, τότε οι "Σκέψεις παιδαγωγικής" του Ραμόν υ Καχάλ, του κατ' εξοχήν νευροεπιστήμονα που έβαλε τα μύχια της ψυχής στο μικροσκόπιο, αποκτούν ξεχωριστή αξία. Την τελευταία δεκαετία αναπτύσσεται, σε αρκετά πανεπιστήμια του κόσμου, μια ενθουσιώδης προσπάθεια για τη διεπιστημονική γεφύρωση της Εκπαίδευσης με τις Νευροεπιστήμες. Ο Καχάλ δίνει μια φρέσκια νότα στις ανθρωπιστικές επιστήμες και συνθέτει μια δική του φιλοσοφία...

Το παρόν βιβλίο, που βασίζεται στη σειρά διαλέξεων Woodbridge του 1983, αποτελεί μια εξαιρετική σύνοψη των πιο πρόσφατων τοποθετήσεων του Βρετανού φιλοσόφου στον χώρο της γνωσιολογίας, της ονοτολογίας, της φιλοσοφίας της γλώσσας αλλά και της ηθικής. Η σημαντικότερη όμως συμβολή του στις σύγχρονες συζητήσεις ίσως συνίσταται στη διαμόρφωση μιας νέας ανίτληψης του φιλοσοφείν. Ο Στρώσον φαίνεται να εγκαταλείπει τις μάλλον θεμελιοκρατικές τάσεις της καντιανής εμπνεύσεως περιγραφικής μεταφυσικής που είχε αναπτύξει έργα του της δεκαετίας του '60 και του '70. Παραδέχεται πλέον ότι...

Οι Αμερικανοί έχουν μια αταλάντευτη πίστη στη δημοκρατία και επιδιώκουν ακόμη και να την "εξαγάγουν" σε άλλα έθνη ανά τον κόσμο. Αλλά πόσο δημοκρατική είναι η "δημοκρατία" τους; Αν μπορείς να ψηφίσεις, αν άρχει η πλειοψηφία, αν έχεις εκλεγμένους αντιπροσώπους -σημαίνουν όλα αυτά αυτόματα ότι έχεις δημοκρατία; Σε αυτή την ανάλυση που μας ανοίγει τα μάτια για ένα ιδεώδες που θεωρούμε όλοι δεδομένο, ο μελετητής των κλασικών γραμμάτων Paul Woodruff μας εκπλήσσει με ορισμένες από τις απαντήσεις που δίνει σε αυτά τα ερωτήματα. Αντλώντας στοιχεία από την κλασική λογοτεχνία, τη...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα όψιμο έργο του Αμερικανού φιλοσόφου και περιλαμβάνει μια σειρά διαλέξεων που είχε δώσει στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη. Η σειρά αυτή των διαλέξεων συνοψίζει τη συνεισφορά του Τζαίημς στο φιλοσοφικό ρεύμα του πραγματισμού. Η θεμελιακή υπόθεση που διατρέχει το σύνολο των οκτώ διαλέξεων του βιβλίου είναι ότι το νόημα των ιδεών μας διαπλέκεται άμεσα με τις δυνητικές συνέπειές του. Χωρίς τις τελευταίες οι ιδέες είναι άνευ νοήματος. Ο Τζαίημς φρονεί ότι αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για να προσδιορίσουν τις έννοιές τους...

Η πολιτική του ψυχαναλυτή πραγματώνεται κατ' ουσίαν στην καθοδήγηση της θεραπείας που αναλαμβάνει. Πρόκειται για "πολιτική" επειδή κινητοποιείται η "εξουσία" και δη η εξουσία του λόγου και της μεταβίβασης, δηλαδή η ισχύς της λίμπιντο και της απόλαυσης. Ο ψυχαναλυτής, ως θεματοφύλακας της εξουσίας, τη χρησιμοποιεί και τη χειρίζεται, όχι βέβαια προς ίδιον όφελος, αλλά "σύμφωνα με την επιθυμία του", τις πτυχές της οποίας ανέδειξε ο Λακάν μιλώντας για "επιθυμία του ψυχαναλυτή", και εξειδικεύοντας έτσι τον άνευ προηγουμένου χαρακτήρα της στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τα καυτ...

Ποιες είναι οι γενικές πολιτικές προϋποθέσεις για να συγκροτηθούν σήμερα αποτελεσματικά σχήματα πολιτικού ανταγωνισμού που θα αποκρίνονται σε επιτακτικές κοινωνικές ανάγκες με όρους πραγματικής ενίσχυσης της ίσης ελευθερίας; Το ερώτημα αυτό διατυπώνεται στο φόντο μιας "μεταπολιτικής" καμπής των κοινοβουλευτικών καθεστώτων της αγοράς και εγείρεται στην εγχώρια συγκυρία ενός πρωτοφανούς κοινωνικού κλυδωνισμού. Η πολιτική θεωρία που βρίσκει έκφραση στα τέσσερα κείμενα της συλλογής θυμάται ότι η πολιτική είναι η τέχνη του "καιρού", της σύλληψης της συγκυρίας, του αδράγματος...

Το 1995-96 το σεμινάριο του Ντερριντά στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales είχε τον τίτλο "Εχθρότητα/Φιλοξενία" (Hostilite/Hospitalite). Στο ανά χείρας βιβλίο, ο Ζακ Ντερριντά αποδέχεται την "πρόσκληση" της Αν Ντυφουρμαντέλ και της προσφέρει προς έκδοση δύο συνεδρίες από το εν λόγω σεμινάριό του. Συνεπώς ο Έλληνας αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το παρόν κείμενο ως εάν ήταν παρών τη στιγμή της εκφώνησης-ανάγνωσής του στο αμφιθέατρο της εν λόγω Σχολής. Εδώ ο Ντερριντά προβαίνει στη θεμελιακή διάκριση μεταξύ του απροϋπόθετου Νόμου της φιλοξενίας -που αξιώνει να π...

Το "Περί αληθείας και ψεύδους υπό εξωηθική έννοια" (1873) είναι ένα από τα σκαριφήματα με τα οποία ο Νίτσε γέμιζε το ένα σημειωματάριο μετά το άλλο με περιστασιακές, ασυστηματοποίητες σκέψεις, σχεδιάσματα για βιβλία, περιγράμματα ερευνητικών προγραμμάτων και πρόχειρα προσχέδια για δοκίμια. Το εν λόγω δοκίμιο έγινε αντικείμενο στενού επιστημονικού ενδιαφέροντος, και για πολλούς από τους αναγνώστες του Nietzsche -φίλους αλλά και εχθρούς- περιλαμβάνει τις πιο βαθυστόχαστες απόψεις του για τη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα, την αισθητηριακή αντίληψη, τη γνώση, την αλήθεια, με μια λέξ...

Ένας πολιτισμός: Μετά τη ριζοσπαστική ανανέωση της δεκαετίας του '60, η λογοτεχνία στη βασκική γλώσσα επιβάλλεται, επιτέλους, με τη δική της φωνή και ταυτότητα στο πανόραμα των εθνικών λογοτεχνιών. Ένας συγγραφέας: Ο Μπερνάρντο Ατσάγα θριαμβεύει ως ο σπουδαιότερος εκπρόσωπος αυτού του φιλολογικού πεδίου που ακόμα δεν έχει πλήρως εξερευνηθεί. Ποιητής και διηγηματογράφος, ο Ατσάγα καταφέρνει με το "Ομπαμπακόακ" να αποδείξει το μεγάλο του ταλέντο του αφηγητή. Ένα έργο: Πέρα από τις άμεσες αναφορές σε ένα συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, το "Ομπαμπακόακ" αφηγείται την ι...

Θεμελιακή έννοια της μαθηματικής μεθόδου, ήδη από την ελληνική αρχαιότητα, η έννοια της απόδειξης υπέστη έναν βαθύ μετασχηματισμό από τις αρχές της δεκαετίας του '70. Πολλές σημαντικές μαθηματικές ανακαλύψεις, όχι πάντα συνδεδεμένες μεταξύ τους, θέτουν σταδιακά σε αμφισβήτηση την κυριαρχία του συλλογισμού πάνω στον υπολογισμό και μας προτείνουν μια πιο ισορροπημένη αντιμετώπιση, κατά την οποία συλλογισμοί και υπολογισμοί διαδραματίζουν συμπληρωματικούς ρόλους. Αυτή η αληθινή επανάσταση μας οδηγεί στο να ξανασκεφτούμε το διάλογο των μαθηματικών και των φυσικών επιστημώ...

Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί εδώ είναι η ηθική δύναμη που εμφιλοχωρεί σε έννοιες όπως η πληρότητα του εαυτού. Θα ήταν παραπλανητικό να προσπαθήσουμε να την ερμηνεύσουμε μονάχα σαν μία μορφή εγωισμού ή ηθικής χαλάρωσης και αυταρέσκειας συγκριτικά μ' ένα αυστηρότερο και απαιτητικότερο παρελθόν [...] Δεν είναι απλώς ότι οι άνθρωποι θυσιάζουν τον έρωτα ή τη φροντίδα των παιδιών τους για να επιδοθούν στην καριέρα τους. Κάτι παρόμοιο ίσως να συνέβαινε πάντοτε. Η διαφορά είναι ότι πολλοί άνθρωποι νιώθουν ότι καλούνται σήμερα να το κάνουν, νιώθουν υποχρεωμένοι να το κάνουν, νιώθου...

Ο Ντεκάρτ έχει αποτελέσει σύμβολο της επανάστασης την οποία μπορεί να πραγματοποιήσει η δύναμη του νου. Το έργο του, ωστόσο, το γνωρίζουμε αποσπασματικά. Οι "Αρχές της φιλοσοφίας" του, γραμμένες μετά τους "Μεταφυσικούς στοχασμούς" του, είναι το μοναδικό έργο στο οποίο ο Ντεκάρτ συνοψίζει τη φιλοσοφία του και βοηθά τον αναγνώστη να μελετήσει το ρόλο των περίφημων μεταφυσικών του αρχών στη φυσική, τη θεωρία του για τη συμπεριφορά των σωμάτων στον κόσμο. Στο έργο αυτό παραδίδεται με συστηματικό τρόπο μια σειρά όρων ανάγνωσης και αναστοχασμού της πραγματικότητας μέσα από το...