Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παππούς μου διετέλεσε επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας σε μια μικρή πόλη της Βόρειας Αφρικής, όπου εμπορευόταν σφουγγάρια. Μεγάλωσα τριγυρισμένος - εκτός από τους φοίνικες και τους σπόγγους - από την ελληνική σημαία, τη φωτογραφία του βασιλικού ζεύγους, την πράσινη τσόχα του γραφείου και τις επίσημες σφραγίδες του ελληνικού κράτους... Η Ελλάδα αποτέλεσε για μένα την πεμπτουσία του οργανωμένου κράτους, του κύρους και της ευπρέπειας. Όταν αργότερα τη γνώρισα από κοντά, η πρώτη μου κίνηση ήταν να επισκεφθώ το ελληνικό κράτος. Με καλοδέχθηκε - εν τω μεταξύ είχε ξεκρεμάσει τα βα...

Ένας πολιτισμός: Μετά τη ριζοσπαστική ανανέωση της δεκαετίας του '60, η λογοτεχνία στη βασκική γλώσσα επιβάλλεται, επιτέλους, με τη δική της φωνή και ταυτότητα στο πανόραμα των εθνικών λογοτεχνιών. Ένας συγγραφέας: Ο Μπερνάρντο Ατσάγα θριαμβεύει ως ο σπουδαιότερος εκπρόσωπος αυτού του φιλολογικού πεδίου που ακόμα δεν έχει πλήρως εξερευνηθεί. Ποιητής και διηγηματογράφος, ο Ατσάγα καταφέρνει με το "Ομπαμπακόακ" να αποδείξει το μεγάλο του ταλέντο του αφηγητή. Ένα έργο: Πέρα από τις άμεσες αναφορές σε ένα συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, το "Ομπαμπακόακ" αφηγείται την ι...

Άμλετ [...]: Ορκιστείτε Το φάντασμα, κάτω από τη γη: Ορκιστείτε [Ορκίζονται] Άμλετ: Ησύχασε, ησύχασε, ψυχή τυραννισμένη. Τώρα κύριοι, δεχτείτε την αγάπη μου και να με συμπαθάτε. Κι ό,τι μπορεί ένας άνθρωπος, φτωχός όσο κι ο Άμλετ, να κάνει για να δείξει τη φιλία και την αγάπη του, Θεού θέλοντος, θα το 'χετε ατσιγκούνευτα. Ας πηγαίνουμε. Ξεχαρβαλώθηκε η ζωή. Αχ, μοίρα μαύρη και βαριά που 'πρεπ' εγώ να γεννηθώ να φέρω τη γιατρειά. Ελάτε, φεύγουμε μαζί. Και τώρα τα φαντάσματα του Μαρξ. (Αλλά τώρα χωρίς συγκυρία. Ένα τώρα αποσυνδεδεμένο ή εξαρθρωμένο, "out of joint",...

"Ήταν μια γυναίκα τριάντα εφτά χρονών, που είχε περάσει το τελευταίο κομμάτι της ζωής της στη φυλακή". Έτσι αρχίζει το "Εκείνοι οι ουρανοί". Η ηρωίδα, έχοντας μόλις αποφυλακιστεί, επιστρέφει με το λεωφορείο στο Μπιλμπάο. Από εκεί κι ύστερα παρακολουθούμε ένα ταξίδι που είναι συγχρόνως πραγματικό, συναισθηματικό και νοητικό. Στη διάρκεια ενός περιορισμένου χρόνου και μέσα σε έναν κλειστό χώρο, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να κάνει μαζί με την πρωταγωνίστρια μια διαδρομή που δεν επιδέχεται στάσεις, μια περιπλάνηση ανάμεσα σε φωνές και όνειρα. Δεν υπάρχει καλύτερη μεταφορικ...

"Η πιανίστρια" δεν έχει ταλέντο. Συγκροτεί τη μουσική της από θραύσματα ακουσμάτων. Δεν έχει προσωπικότητα. Η μητέρα της έχει τοποθετήσει προσεκτικά τις δικές της ψηφίδες για να συνθέσει την προσωπικότητα της κόρης της. Δεν έχει ζωή -εκτός κι αν ζωή μπορούν να ειπωθούν οι ώρες που διδάσκει μουσική σε, ατάλαντους επίσης, μαθητές, ή οι ατέλειωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Η συναισθηματική και σεξουαλική της ζωή είναι μια ευθεία γραμμή. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν τα πράγματα. Αν ξύσουμε όμως τη λουστραρισμένη, αποστειρωμένη επιφάνεια, η ζωή τινάζεται δύσοσμη, βρώμικη, επειδή...