Λέξεις μονάκριβες
Βουβάλη Δάφνη Μαρία
Εκδόσεις των Φίλων (2019)
Η ΓΕΝΝΗΣΗ Άστρο του Βρέφους Θεϊκό γλυκά που ανάτειλες Χρυσή βροχή απ' την καρδιά σου θα παρηγορήσει την οδύνη του στερεώματος στου φεγγαριού τη χάση Άνθος εωθινό ουράνια πέταλα άνοιξες στης γης τα καταρράχια και μύρα έρανες τον δακρυσμένο αγέρα βάλσαμο μονάκριβο στων Νηπίων τον ολολυγμό Άλως του Ανθρώπου ξανθά μαλλιά θημώνιασες τα καρπισμένα στάχυα ένα πρωί άλικα θα σκάσουν τα ρόδα σου το δείλι σ' ένα Στεφάνι Ακάνθινο το πύρωμα του κόσμου να δροσίσουν
Ο κλήρος του ανεκπλήρωτου
Μυλόπουλος Νίκος 1951-
Εκδόσεις των Φίλων (2019)
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ Τα ρολόγια μιλάνε παράφωνα με θορύβους ενεργού οξυγόνου Καθηλώνοντας ιππαστί φυλλοβόλα συρτάρια της θύμησης Κι ανυπόμονες άγκυρες στον μυχό θηλυκών οιστρογόνων. Ραγισμένες οι φτερούγες του χθες στον ασάλευτο χρόνο Μα τώρα προσπερνώντας το άγνωστο αύριο Συγκλίνουμε με βήμα ανάλαφρο στην κοινή εντροπία Αποτυπώνοντας το ανεκπλήρωτο. Ύστερα με χέρια γερανούς συλλαβίζουμε πηγαδίσιο νερό Επιλόγους πληκτρολογώντας στην κοίτη κοχυλιών Που κάποτε ανέβλυζαν ηδονής μύρο άφωνο. Καθώς αμεταχείριστες λέξεις ακόμη Της αφής στολίζουν το πρόπ...
Ντρέτες γραμμές φυγής...
Ρουσσάκης Μανόλης
Εκδόσεις των Φίλων (2019)
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Το ολόφρεσκο το πρόσωπο των γυναικών είναι η διάρκεια και αναγέννηση του κόσμου. Στ' ανάλαφρα και γυμνασμένα δάχτυλά τους η γη ολόκληρη ένα τεράστιο δαχτυλίδι. Μια νίκη, στον αιώνα μας, τα κουρασμένα χέρια τους! Στ' αγιασμένα σώματά τους η τιμή κι όλα τα έργα του πολιτισμού θεμελιωμένα. Σώματα της πληρότητας, ηρωικά, γεμάτα αγώνες. Ο λόγος και η ψυχή τους κίνητρο, αφετηρία κι έμπνευση κάθε δημιουργίας. Το σήμερά τους πλούσιο γεμάτο αγώνες... Στης προσφοράς την αρετή αυτές δοσμένες, ταγμένες για τα δύσκολα και τα μεγάλα πάντα, σεμνέ...
Ντιλούβιο
Παπαϊωάννου - Κυριλλοπούλου Χριστίνα
Εκδόσεις των Φίλων (2018)
δύωντας ανατέλλω ανάμεσ' απ' τις παγωμένες αντιθέσεις των σεσημασμένων μου αντιλήψεων και μεταλλάσσομαι σε πύρινη σφαίρα γαλήνης.
Μετασχηματισμοί Δ΄
Λιννός Κώστας
Εκδόσεις των Φίλων (2018)
Ίσως κάτι καινούργιο να μπορεί να βρεθεί Περ' από τη χειμωνιάτικη θάλασσα· Αυτή την αρχαία θάλασσα που τις νύχτες Σκάβει μες στα σιωπηλά λευκά σπίτια τη μνήμη. Σαν να χαθήκανε οι λέξεις απ' τον κόσμο, Κι ένα ακυβέρνητο σκαρί σαν να γυρεύει Τον λιγοστό ήλιο που απέμεινε.